กินเยอะสุด ๆ มื้อสายวันนี้ วันนี้ได้กลิ่นกับข้าวแม่แล้ว ห๊อมหอม เลยกินข้าวเร็วกว่าทุกที ที่พยายามจะกินให้เป็นเวล่ำเวลาเหมือนคนอื่นเขามั่ง แต่ดูเหมือนคนรอบข้างจะเป็นอุปสรรคเสียเหลือเกิน เพราะเขาปรับเวลาเป็นทานข้าวมื้อสายกันจนร่างกายปรับตัวได้กันหมด มีเรานี่แหละ เพิ่งมีการพัฒนาการ เหอะๆๆ เริ่มมื้อเที่ยงของวันตอน 10 โมงหน่อย ๆ พระมารดาทำก๋วยเตี๋ยวหมู มีผักเพียบเลย ทีแรกชามแรกก็เอาใส่ถ้วยเหมือนชิม ๆ แหละ แต่ด้วยความอาหย่อยยยย ของฝีมือพระมารฯ ทำให้เกิดโศกนาฏกรรมจนได้ก๋วยเตี๋ยวชามที่สองจนได้ เหอะๆๆ อามิตาพุทธ ขอแหกกฏหนึ่งวันแล้วกันนะ ทีแรกกะว่าจะไม่เติมแล้วเชียว ม่ะเป็นไร เดี๋ยวตอนเย็นไม่กินไรมากก็ได้วุ้ย พรุ่งนี้ต้องไปหาด็อกเตอร์ที่โรงหมอแล้ว ความหวานในเลือดจาอยู่ระดับไหนหนอ เอาเหอะ เดี๋ยวก็ฮู้เน๊าะ ว่าจะหมู่หรือจ่า เมื่อเช้าชั่งน้ำหนักทีแรกมัน 94.5 ขึ้นไปยืนอีกทีมัน 95.0 อีกทีมัน 94.7 ฮ่วย!!!!~ ไอ้ตาชั่งนี่มันจะไดฟ่ะ อุตส่าห์ใช้แบบดิจิทั่ลลลลลแล้วนะ ชั่งสามสี่ครั้งม่ะเท่ากันเลย เซ็งเป็ด แต่ก็เอาเหอะ อย่างน้อยสองอาทิตย์มานี้ก็ไม่ได้ เลขท้าย 97-98 ก็พอใจแร่ะ อิอิ เดี๋ยวตอนเย็นลองชั่งน้ำหนักดูอีกที ไม่กินไรแล้วๆๆๆ ทั้งวันจนกว่าจะถึงตอนเย็น เพราะม่ะกี้เขมือบไปอย่างกับไดโว่ อิ่มจนถึงคอหอยเลย เพราะก๋วยเตี๋ยว 2 ชามแล้วยังมีกุยฉ่ายอีกสองชิ้นง่ะ อีกนิดจะเป็นชูชกหญิงแห่งเวียงพิงค์แล้วกรู ว่าแล้วก็...แปรงร่างเป็น....วีสี่ไปถูบ้านเอาไขมันออกดีกว่า นั่งนาน ๆ แล้วชักง่วง update เพิ่มเติม... พอกินข้าวก่อนเที่ยง ช่วงบ่ายแก่ ๆ ชักจะหิวแฮะ มันก็ไม่เชิงหิวอะไรมากมาย แต่ว่ามัน "อยาก" ด้วยแหละ ผสมปนเปกันไป เห็นพระมารฯ ปอกมะม่วงไว้บนโต๊ะ ออกแนวกินไม่หมดตามเคย ทั้งมะม่วงดิบและสุก แล้วด้วยเหตุที่มันเป็นมะม่วงนั่นแหละ เราเลยไม่ได้กังวลกับการเอามันยัดปากสักเท่าไหร่ ตอนเย็นขับรถไปซื้อยำถั่วพลูมาถุงนึง แล้วก็ซื้อปลาลวกจิ้มมาด้วย ยำถั่วพลูมันหวานไปหน่อยอ่ะ เราเลยไม่กินน้ำมัน ช้อน ๆ เอาแต่เนื้อมากิน และสืบเนื่องมาจากตอนดูเมนู มันไม่มียำถั่วพลูเฉย ๆ แล้วราคาก็ค่อนข้างแพง เพราะมันห้อยท้ายด้วยคำว่า "กุ้งสด" ไอ้เราจะบอกว่าไม่เอากุ้ง (ไม่กินเพราะไอ้เจ้าผลตรวจเลือดแหละ คอรเสเตอร์รอลมันสูงเลยว่าจะลดๆลง...นี่ไข่ก็ไม่พยายามกินไปอย่างนึงแล้ว) ก็กระไรอยู่ เดี๋ยวมันไม่ใส่กุ้งแต่คิดราคาเดิม เราก็ขาดทุนดิ่ หุหุ ...ก็เลย...หลับหูหลับตาเขมือบมันเข้าไป พลางคิดในใจว่า เอ่อ...4 ตัวเอง ม่ะทำให้กระฉูดกว่าเดิมเท่าไหร่หรอกมั้ง ว่าแต่...เมื่อกี้เข้าไปเที่ยวบล็อคของคุณ "ดินสอสีม่วง" พอลองไปอ่านของเขาแล้วให้นึกอึ้ง และอิจฉาพิกล เพราะจากที่ดู รายการที่ชีกินเข้าไป แค่ช่วงเช้า มันก็...เยอะมากถ้าเทียบกับอาหารที่เรากินทั้งวันเสียอีก สุดยอดเลยอ่ะพี่น้อง เพราะว่าอย่างเราเนี๊ยะ ตั่้งแต่จะลดน้ำหนักและลดทุกอย่างที่มันสูงเกินเกณฑ์ เราก็แทบจะไม่ได้แตะต้องขนมอะไรจั๊กน้อย โคตรอิจฉาเลย เอาเหอะ...ไม่ผอมมั้งให้มันรู้กันไปอ่ะเน๊าะ โดย: ดินสอสีม่วง วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:14:22:30 น.
โดย: สมองถั่วเขียว วันที่: 30 มกราคม 2553 เวลา:9:10:37 น.
|
คมไผ่
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Q ; เป็นคนแบบไหน A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |