ต่อไปในอนาคต
ปูวัยรุ่น
ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกได้
ขาใครไม่ต้องบอกที่มา..สีเข้มเบอร์นั้น....
ลิบๆนู่นไง..จะได้ไปกินปูห้อยขากันแล้ว
ถึงแล้วค่ะ..จุดทานปูอย่างเป็นทางการ
ถือเป็นจุดไฮท์ไลท์ของทริปกินปูห้อยขาเลยก็ว่าได้
ใครบางคนก็ยืนถ่ายรูปเก๋ๆบนสะพานโดยไม่แคร์ต่อแสงแดด
คงเป็นเพราะไม่มีอะไรให้แคร์อีกต่อไป...
บนแพที่เราจะนั่งทานปูห้อยขากัน เป็นการปลูกสร้างแบบเรียบง่ายสบายตา
หมึกกระดองแข็งแรงตัวหนึ่งออกมาทักทายเราที่ปากกระชัง
ผู้นำชุมชนหรือผู้ใหญ่บ้านถ้าจำไม่ผิด กล่าวต้อนรับทีมงานและคุยเรื่องสถานที่ทั่วๆไป
สิ่งที่เรารอมาทั้งวัน...ปูม้านึ่งพร้อมน้ำจิ้มแซ่บๆ
ช่วงเวลานี้ไม่มีใครออกเสียง อีกทั้งภาพถ่ายก็ค่อนข้างน้อยซะเหลือเกิน
ทำไมถึงถึงเรียกว่ากินปูห้อยขา...
ก็เพราะที่นั่งเป็นแบบห้อยขาจริงๆ
อากาศเย็นสบายเท้า
คำเตือน:ควรถอดร้องเท้าก่อนทุกครั้งก่อนนั่งแทะปู
เครดิตภาพนี้://www.bangburdtour.com
ขออภัยช่วงกินปูภาพไม่มี5555
อิ่มหนำแล้วก็มาถ่ายภาพหมู่คณะ
เพื่อเป็นหลักฐานว่าเรามาทำงานกันจริงๆจังๆ
ไปเดินเล่นหน้ากระชังปลา เจอปลาหน้าตาแปลกๆ มีหอยด้วย
พี่ที่บนแพบอกว่าอาหารปลาในกระชัง
กระชังปลากระพงรึป่าวไ่ม่แน่ใจ น่าจะใช่
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Quel Klaibann Blog ดู Blog
zungzaa Travel Blog ดู Blog