::::: เรื่องราวในอินเดีย 12 ... ตอน สอบอาสนะ! :::::
ผ่านไปแล้วหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ วันนี้เป็นวันแรกของสัปดาห์ที่สอง ทุกคนมีความรู้สึกคล้ายๆ กันคือ เครียดเล็กน้อยถึงปานกลาง เพราะเย็นนี้เราจะมีสอบอาสนะครั้งที่หนึ่งกัน เป็นอาสนะ Parvesh (แปลว่าผู้เริ่มต้น หรือ สำหรับ beginner) เพราะฉะนั้น มันไม่ยากอยู่แล้ว แต่ว่าไม่รู้ทำไมถึงได้ตื่นเต้นๆ เช้าวันนี้ทุกคนจึงตั้งใจฝึกอาสนะกันเป็นพิเศษ การสอบที่นี่ ความตัวอ่อนยืดหยุ่นนั้น ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด ความสมบูรณ์ของท่าก็ยังไม่สำคัญเท่ากับความนิ่งของท่า การค้างอยู่ในท่าอย่างนิ่งๆ นั้นเรียกว่าอาสนะ แต่ถ้าเรายุกๆ ยิกๆ ตลอดเวลา ร่างกายไม่นิ่ง จิตก็ไม่นิ่ง ลักษณะสำคัญของอาสนะนั้นต้องเสถียรและเป็นสุข อย่างที่ปตัญชลี บิดาแห่งโยคะเขียนเป็นโศลกไว้ว่า
สถิร สุขํ อาสนํ"
ตอนเช้าหลังคลาสอาสนะเคทก็บอกทุกคนว่า มีท่าอะไรที่ต้องใช้สอบบ้าง และเราจะต้องค้างอยู่ในท่านั้นกี่นาที ซึ่งก็ฟังดูแล้วไม่น่ายาก เช่น สุริยนมัสการ ซึ่งทำทุกวัน ท่าเบสิกต่างๆ เช่น ท่างู ท่าตั๊กแตน ท่าธนู ท่าสามเหลี่ยม ท่ายืนด้วยไหล่ ท่าคันไถ ประมาณนี้ เพียงแต่ว่าวันนี้เราและเพื่อนๆ บางคนทำท่ายืนด้วยไหล่และคันไถไม่ได้ เพราะติดว่ามีรอบเดือน และมันไม่ดีต่อสุขภาพที่จะทำท่าเหล่านั้น (ท่าที่ยกขาขึ้นสูงกว่าลำคัว เพราะอาจมีผลให้เลือดประจำเดือนไหลย้อน และไหลเข้าสู่ช่องท้อง ซึ่งอาจเป็นอันตรายได้) หญิงสาวผู้โชคดีประมาณห้าคนจึงดาหน้าเข้าไปบอกเคท ซึ่งก็ต้องเลื่อนไปสอบท่าเหล่านั้นเอาตอนจบคอร์สนู่นเลย
แต่ทั้งๆ ที่ท่ามันง่ายๆ ทั้งนั้น แต่ตอนกลางวันที่เราได้พักกันนั้น เกือบทุกคนก็พากันขึ้นไปซ้อมอยู่ที่ Patanjali Hall เพื่อจับเวลาตามที่ต้องสอบ เราเองจากที่ไม่ตื่นเต้นเลย เห็นเพื่อนๆ เตรียมตัวขนาดนั้นเราก็ชักกลัว เอ...หรือว่ามันจะน่ากลัวจริงๆ แฮะ ก็เลยบ้าจี้ไปซ้อมกับเขาด้วย จากความตั้งใจแต่แรกที่จะเริ่มเขียน essay ซึ่งเป็นงานชิ้นแรกที่ได้รับมา เขาให้เขียนอะไรก็ได้เกี่ยวกับโยคะ เรากะเขียนเรื่องโยคะกับนักเต้น แต่ว่ามันก็ยังกว้างมาก ยังคิดไม่ออกเสียทีเดียว ตอนนี้คิดอะไรได้ก็เขียนๆ สะเปะสะปะไปก่อน
ในที่สุด เวลาสอบก็มาถึง!!! สี่โมงตรง เราก็ถูกจัดให้นั่งตามกลุ่ม5กลุ่ม กลุ่มละ 6-7 คน คนคุมสอบซึ่งเป็นครูโยคะของอาศรมที่เราไม่เคยเห็นหน้าประจำตามกลุ่ม เพ่งมองเราอย่างใส่ใจในระยะประชิดว่าเรายังหายใจอยู่รึเปล่า! ถ้าลมหายใจไม่ปกติเมื่อไหร่ล่ะก็
.. หักคะแนน! ..
เพราะถือว่าไม่เป็นสุขแล้ว เราฝืนร่างกายตัวเองมากเกินไป ที่ตลก คือ เพราะอย่างนี้ จากที่เราเคยทำสุดเท่าที่ทำได้ ก็กลายเป็นว่าไม่กล้าทำสุด กลัวโดนหักคะแนน เลยทำเกือบสุด ทีนี้กล้ามเนื้อไม่ชินกับตำแหน่งนั้น ไปๆ มาๆ เลยสั่นกว่าปกติ สอบเสร็จเหนื่อยอย่างที่ไม่ควรเหนื่อย Try not to try การพยายามที่จะทำอย่างไม่พยายามนี่มันเหนื่อยจริงๆ เพิ่งจะรู้
Create Date : 22 ตุลาคม 2553 |
|
4 comments |
Last Update : 23 ตุลาคม 2553 7:42:25 น. |
Counter : 967 Pageviews. |
|
|
|
มาเชิญไปชม...ดอกไม้หลากสี...ครับ
...ดูดอกไม้ หนึ่งดอก หมายบอกสี
แดงเหลืองมี ชี้ชัด ถนัดแน่
พอเพ่งพิศ พบส้มซ้อน ซ่อนสีแปร
ม่วงเหลือบแร ขาวเจือหม่น ปนน้ำตาล...