คนเราทุกคนนย่อมเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ
ฉันเชื่อว่าจะเป็นอย่างนั้น แม้ว่าบางครั้ง
การเริ่มต้นใหม่มันไม่ได้ง่ายเหมือนการเอ่ยปากอย่างนั้น
แต่มันก็ไม่ยากถ้าหากว่าเราจะลองให้กำลังใจตัวเองอย่างนั้นสักที
เมื่อสองปีก่อน .. ฉันเริ่มต้นจากการไปช่วยทำงานเป็นตากล้อง
เรียกว่า ต๊อกต๋อย ของร้านถ่ายรูป ตอนนั้นก็บอกได้เลยว่า ความมั่นใจ ติดลบ
เพราะว่าเป็นคนที่ไม่เคยทำงานด้านนี้มาก่อน ถ่ายเล่นๆ มันได้อยู่
แต่ว่าถ้าไปถ่ายแบบเป็นงานเป็นการมันก็คงยากมั้ง แต่คนที่เอ่ยปาก
ให้ออกไปช่วยเค้าบอกว่า มันไม่ยากหรอกไม่มีใครไว้ใจให้ทำ ดูแลร้านได้ด้วย
เขาชักแม่น้ำทั้งห้าบอกกล่าวเล่าเรื่องมาให้เราไปช่วยเหลือซึ่งฉันก็ตกปากรับคำ
เพราะถือว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ เริ่มต้นใหม่กับสิ่งใหม่ๆ กัน
ทำงานไปได้ไม่นานมันก็มีสิ่งต่างๆ ให้ได้เรียนรู้เยอะ ซึ่งแน่นอนว่าเงินทอง
มันคงไม่ได้เป็นประเด็นหลัก เพราะมุ่งเน้นเรื่อง ประสบการณ์มากกว่า
สิ่งที่เราคิดว่าทำไม่ได้มันก็ไม่ได้ยากเย็นแสนเข็ญสักเท่าไหร่
คนอื่นเค้ายังทำได้-ทำไมเราจะทำไม่ได้
และมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ค่ะ ฉันทำได้ และมันไม่ยากจริงๆ
แต่ .... สิ่งดีๆมันผ่านไปไม่นานกระแสธุรกิจมันเปลี่ยน
จากที่ห้อยๆ แกนๆ กลับฟื้นตัวแต่ด้วยจังหวะอะไรหลายๆอย่างที่เกิดขึ้น
คนที่ขอร้องชักชวนมาทำกลับลำเสียอย่างนั้น จากที่บอกให้ช่วย
กลับมาเตะถีบส่งเราออกจากสาระบบ แน่นอนว่า โกรธมากค่ะ
เคยหรือเปล่าที่เวลาคนเรียกให้เราช่วยเหลือเราก็ไปแต่พอช่วยแล้วเค้าสถานการณ์ดี
เค้ากลับถีบเราออกจากสาระบบของเขาเสียสิ้น ยอมรับว่า
ไม่เคยโกรธจนตัวสั่นก็โกรธ ไม่เคยเกลียดไอ้ คนนั้น เราก็เกลียด
แต่สุดท้าย มันก็เข้าทำนองเดิมๆที่เราต้องเตือนตัวเองทุกครั้งค่ะว่า
.... อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดนั่นล่ะ ....
เอาว่า ทุกอย่างตั้งอยู่ดับไป การเปลี่ยนแปลงมันย่อมหนีกันไม่พ้น
เมื่อเริ่มต้นมันก็ต้องมีจุดจบและจุดเปลี่ยน
เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราจะทำได้ก็ต้องตั้งตัว และก็ ตั้งสติให้กับทุกสิ่ง
การเริ่มต้นใหม่มีได้เสมอและเตือนตัวเองไปว่า
มันย่อมหนีไม่พ้นกับการเปลี่ยนแปลง เป็นของคู่กัน
สู้ๆ กับทุกสิ่งนะคะคนอ่าน ไม่ว่าจะเจอกับอะไร
การเริ่มต้นใหม่อย่างตั้งใจถือเป็นเรื่องดีที่เราสามารถทำได้ถ้าใจเราสู้ค่ะ
เพราะฉันกำลังทำเหมือนกันค่ะ
*********
คุยเบาๆ
ห่างหายจากการเขียนตะพาบไปหลาย กม. แล้วล่ะค่ะ ตั้งแต่ กม.99 แล้วด้วย แต่ว่านี่ไงล่ะค่ะ การเริ่มต้นมีใหม่ได้เสมอเพราะว่าอยากเขียนขึ้นมาเราก็ขอร่วมงานด้วยเพราะจังหวะของการเปลี่ยนแปลงมันเริ่มอยู่แล้ว ณ ตอนนี้คงไม่โกรธ ไม่เคือง ไม่อะไร เพราะว่ายอมรับว่ามันมีอะไรเปลี่ยนแปลงอยู่ทุกวันและกับทุกสิ่ง เพราะฉะนั้นยอมรับแล้วก็ก้าวต่อไป คิดหาว่าเราอยากทำอะไร สำหรับฉันมีแน่ๆ แต่ว่าอาจจะไม่ได้เป็นเรื่องง่ายๆ นักแต่ว่ามันก็ไม่ยากเพียงแค่ให้โอกาส หาเวลา และ "หาเรื่อง" ทำให้มันเป็นจริงสักที คนเรานี่ก็นะ เวลาถามว่า อยากทำอะไร บอกยากค่ะ เพราะว่ามันจะบอกตรงๆ ไม่ได้ เพราะบางทีมันเหมือนสิ่งจับต้องลำบากหรือว่าไม่ก็มีเยอะเกินจะบอกกล่าว แต่ว่าสุดท้ายตัดข้อนั้น เลือกข้อนี้ สุดท้ายก็จะเหลือแต่สิ่งที่อยากทำและต้องใช้เวลา ถ้าถูกตัวนี้บั่นทอนเมื่อไหร่เราก็คงถอนหายใจกันร่ำไปล่ะค่ะ
เอาน่า ไม่ใช่ว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้ง่ายๆ หรอก มันต้องมีบ้างที่จะต้องให้เวลาแห่งการเปลี่ยนแปลง เพราะฉะนั้นอะไรน่าลอง น่าสนใจ มีโอกาสก็ทำมันเสียแต่ว่าถ้าไม่ก็รอจังหวะ โอกาส เวลา เพราะเราคงไม่สามารถทำอะไรได้ง่ายๆ อยู่แล้วล่ะเนาะ
เริ่มต้นใหม่ .. มันไม่ยากหรอก ฉันเชื่อ
มาอ่านงานตะพาบค่ะ ห่างหายไปหลาย กม.เหมือนกัน
ของพี่พู่ยังดี กม.99 ของน้องตั้งแต่ กม.57 นู้นนนแล้ว 555
เรามาเริ่มต้นตะพาบกันใหม่ กม.เดียวกันเลยเน๊อะ..
......... ..
... ...
อ่านงานตะพาบแล้วแอบโมโหตามไปด้วยนะนี่
ทำยังงี้ได้ยังไงนะ ..
แต่อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ
อย่างการถ่ายภาพที่สวยๆ เหมือนที่คุณพู่ถ่ายมาให้ดูกัน
เราเองยังอยากจะถ่ายภาพให้ได้สวยๆ แบบนั้นบ้างเหมือนกัน
ถือว่าเป็นสิ่งดีๆ ในสิ่งที่ไม่อยากจำนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอให้การเริ่มต้นใหม่ด้วยความสุขและสนุกกับที่จะเริ่ม เป็นก้าวดีๆ ในอนาคตค่ะ
สองพี