ว้าววว เจิม..

มาอ่านคะ

แวะมาอ่านงานค่ะคุณพู่ ลืมไปสนิทเลยค่ะ
ต้องมานั่งอัพบล็อคในเวลางาน
ดีนะคะที่เขียนเก็บไว้หลายวันแล้ว

แต่ก็สันดาปน่าอ่านมากค่ะ



แอมอร

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ จ้า



ไม่แน่ใจเหมือนกันกับความรู้สึกนี้
รู้แต่ว่าเป็นความรู้สึกดีๆที่มีให้
เรียกว่ามิตรภาพหรือปล่าวไม่แน่ใจ
รู้เพียงแต่ คิดถึง ห่วงใย เทอ

* ขอให้มีความสุขและสดชื้นเสมอนะจ้า *


อืมม เข้ามาเจอเจอ แรงสันดาป อย่างรุนแรงเลยอะน้องนิค

พี่จอมแก่นว่านะ เวลาที่เราหมดแรงต่อสู้เนี่ย มันเหนื่อยใจสุดๆเลยว่าป่าว จนบางครั้งแรงใจ จากตัวเองแทบไม่มี เพราะงั้น
การได้แรงใจจากคนอื่นที่ใกล้ชิคเราคือ สันดาป ที่เยี่ยมสุดๆๆเลยอะ

น้องนิคเขียนงานเขียนวันนี้ดีจัง ชอบๆๆ

ว่าแต่ว่า ... น้องนิค สบายดีนะจ้า

สวัสดีครับ คุณพู่ครับ

อย่างน้อย เวลาเราเสียอะไรไป

เหลือความหวังเอาไว้ ก็ยังดีนะครับ

โจทย์หน้า ออกแนวชวนให้จินตนาการนะครับ

ความจริง ว่าจะเอาภาพแอบแทรค ฝีมือตัวเอง มาตั้งโจทย์

แต่กลัวจะเขียนไม่ออกซะเอง

ฮ่าๆๆ

เลยเปลี่ยนใจครับ

งานเขียนของคุณพู่ อุ่นได้ที่เหมือนเคยครับ

การสันดาป...บางคราวก้อต้องร้อนมากพอที่จะทำให้ความหนาวเย็นสุดขั้วค่อยคลายลง

การสันดาปของมิตรภาพ...ก็คือการสันดาปของกันและกันอย่างที่คุณพู่กล่าวถึง ฉัตรเห็นจริงตามนั้นค่ะ
ตัวเราเอง และคนรอบข้างนี่แหละ เป็นยอดนักปลุกปลอบตัวยงแท้จริง

อ้อ...อย่าลืมส่งยิ้มให้ยอดนักปลุกปลอบของฉัตรด้วยนะคะคุณพู่...เธออยู่ในกระจกค่ะ ^ ^

สั้นๆ แต่ได้ใจความค่ะ
ตามรอยมาจากบ้านคุณเป็ดนะคะ

แม่ว่าของแม่มั่วกว่าอีกค่ะ

คุณพู่เขียนสั้นๆแต่ความหมายยาวลึกซึ้งค่ะ

หัวข้อนี้ในบล็อกคุณพู่ทำให้ผมนึกถึงเพลง
ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวันครับ

คือ ถ้าเราหมดกำลังใจจริงๆกับชีวิตตัวเอง
ผมว่ามันก็เป็นการดีถ้าเราจะจุดตัวเองให้ลุกทันใด
อย่างน้อยก็ส่องแสงสว่างให้ใครบางคนบนโลกนี้ที่จะอยู่ต่อไปได้

เพราะเอาเข้่าจริงแล้ว
ชีวิตใครก็ไม่เคยไร้ค่านะครับ

ขำว่าใครซาดิสม์กว่ากันค่ะ เราว่ามันยากหมดทุกหัวข้อเลยละ

เห็นด้วยกับคุณน้าซองขาวว่างานเขียนของคุณพู่ สั้น แต่ ได้ใจความดี แถมกินใจอีกแนะ ไม่ได้โม้เลยนะนี่ อ่านแล้วรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ

บ่นบ้านคุณน้าซองขาวมาทีละ ขอบ่นที่นี้อีกทีเหอะ ว่าโครงการนี้เนี่ย คนแต่งชื่อเรื่อง ช่างสรรหามาจากไหนเนี่ย เท่าที่อ่าน ๆ มา แต่ละชื่อ ๆ

การสันดาปจะก่อให้เกิดความร้อน

และถ้า "การสันดาปใต้วงแขน" เกรงว่าจะพากลิ่นออกมาด้วยนะคะ อย่าลืมทาโรลออนหล่ะ 555

ตามมาอ่านงานตะพาบค่ะ...คุณพู่

สั้นๆ ..แต่มีความหมาย นะคะ...

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

วันนี้พี่พู่มาแนวสั้นจุ๊ดแต่อ่านแล้วได้ข้อคิดดีจังค่ะ

หวัดดีค่ะพี่พู่ โบไม่ได้เข้าบล็อคหลายวัน เลยไม่ได้แวะมาเยี่ยมค่ะ เข้ามาอ่านชอบค่ะ

วันนี้เอาส้มตำมาฝาก น่าทานมั๊ยเอ่ย..

แวะมาให้กำลังใจ และส่งคุณพู่เข้านอนค่ะ
ฝันดีนะคะ...

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่


โจทย์ใหม่ของตะพาบออกมาแล้วครับ
ต้องบอกว่า "ไม่ธรรมดา" เลยครับ 5555

คำเดียวสั้นๆแต่มีความหมาย คริคริ

กำลังอ่านเพลินๆอ้าวจบซะแล้ว
สั้นแต่ก็ให้ความหมายที่ดีนะคะ
กับนักปลุกปลอบชีวิต...
ของเราสิ ย๊าวยาวๆๆๆๆ
ยาวจนอัพซะดึกเลย หุหุ
แวะไปตรวจการบ้านด้วยน๊าาา...

ผมก็รอโจทย์คุณพู่อยู่ครับ
กำลังคิดไปด้วย
เพราะโจทย์ของตัวเองยังคิดไม่ออกเลยครับ 5555

หวัดดีค่ะ..พี่พู่ วันนี้แวบมาอ่านหน่อย
สั้นๆ นะคะ แต่ว่าคมดีจัง ได้ทั้งน้ำ ได้ทั้งเนื้อ
การได้กำลังใจจากใครซักคนนี่ มันดีจริงๆ นะคะ

ปล.เป็นยี่สิบเอ็ดบรรทัด ที่เจ๋งดีค่ะ..

แวะมาสันดาป บ้านนี้อีกบ้าน

มีความสุขนะครับ

Israel ตอนใหม่โผล่แล้นจ้า เชิญทัศนียา

สวัสดีครับ คุณพู่ครับ
เมืองกรุงนี่ อันตรายนะครับ ต่างคนต่างอยู่

ไม่มีความผูกพันธ์กัน มันก็เลยทำอะไร แบบไม่เห็นใจกันครับ

แถวบ้านผม ในชนบท ไม่มีการทำแบบนี้กันเด็ดขาด

เมืองมันก็เสียอย่าง แบบนี้ล่ะเน้อ

ว่าแล้ว

ก็ออกจินตนาการกันดีกว่าครับ

ภาพถ่ายของคุณพู่สวยอีกแล้ว

สวัสดีค่ะ

ตามมาอ่านงานตะพาบด้วยคับ
กม.9 เอนทรี่ทำไมอ่านแล้วมีความรู้สึกเรย
.
.
แขนสองข้างที่กอดตัวเอง ..คือแรงปลุกปลอบ
พลังกาย พลังใจเดิมเต็มหัวใจ เป็นกำลังใจ
หั้ยขาทั้งสอง..ก้าวเดินต่อไปค่ะ^^

เข้ามาอ่านแล้วครับ วงแขน และกำลังใจ

วงแขน และกำลังใจที่ดีที่สุด ผมชอบจากผู้ให้กำเนิดครับ ได้รับแล้วผมอบอุ่น

ยังไม่ได้อ่านของคุณพู่หลายเรื่องเลยมั๊ง?

ผมไม่ค่อยจะได้ไปเยี่ยมเพื่อนๆเท่าไหร่ ขออภัยครับ

เจ๊ บอกว่า คุณพู่เขียนบล็อกครบ 5 ปีแล้ว เดี๋ยวผมจะหาอ่านครับ

แวะมาส่งเข้านอนนะคะ

ขอบคุณสำหรับข้อความ ดีดี ที่แสนห่วงใย

น่าแปลก... เพื่อนที่เราไม่เคยรู้จัก

ไม่เคยพูดคุย หรือเห็นหน้ากัน

แต่.. เค้ากลับมีความห่วงใยให้

มันก็ทำให้ นู๋ตุ่ม.. มีความสุข

และปกติสุขขึ้นอีกเป็นกอง

เด่วมันก็ผ่านไป ชิว ชิว อยู่แล้ว

นู๋ตุ่ม..ซะอย่าง

ขอบคุณค่ะ

ปล. อยากรู้มั่งอ่ะค่ะ เค้าตั้งโจทย์อะไรกัน
ตั้งโจทย์ให้ใคร ทำอะไรเหรอค่ะ
ช่วยบอก นู๋ตุ่ม..บ้างนะคะ อยากรู้อ่ะคะ

คิดถึงเช่นกันค่ะ...

มีกำลังใจก็ทำให้เราสู้ทำอะไรได้มากมาย...เป็นเหมือนของขวัญพิเศษจากเบื้องบนเลย...

วงแขนของนักปลุกปลอบ...เท่ห์ชะมัด

พู่จ๋า คิดถึงๆ กิกิ

ฮ่ะๆๆ อ่านโจทย์แต่ละโจทย์แล้ว
ตีความภาษาไทยจากโจทย์ก็พอแฮงแล้วค่ะคุณพู่
ตีความยากเหลือเกิน

แต่คุณพู่ก็เขียนได้ดีนะคะ

วงแขนของนักปลุกปลอบ
เห็นด้วยเลยค่ะ
เมื่อมีปัญหาอะไร
ปล่อยให้วงแขนนักปลุกปลอบได้ทำงาน
อาจจะทำให้ปัญหาคลี่คลายลงก็ได้นะคะ

หวัดดีค่ะคุณพู่
ใช่ค่ะ เวลาหมดกำลังใจเนี่ย กำลังกายก็พลอยไม่มีแรงไปด้วยจริง ๆ
ในโลกที่เป็นอยู่ บางครั้งเวลาเราหมดกำลังใจ
เราก็ไม่สามารถบอกใครให้รับรู้ได้ เพราะไม่อยากให้ใครต้องมาทุกข์ใจไปกับเราด้วย
แต่ในโลกแห่งนี้ บางทีเราก็ได้ใช้เป็นที่ระบาย
ความทุกข์ ความเครียดแม้กระทั่งความเหงา ของเรา
และคงต้องยอมรับความจริงว่า เมื่อเพื่อน ๆ ในนี้ทราบเรื่อง
เราจะได้รับกำลังใจและคำปลอบใจมากมาย ซึ่งมันทำให้เราปิติ
และมีกำลังใจขึ้นมาจริง ๆ... ไม่ว่าเราจะเข้มแข็งขนาดไหน
หรือเราสามารถให้กำลังใจตัวเราเองได้
แต่การที่เราได้รับกำลังใจและคำปลอบใจจากคนอื่น
มันจะทำให้เราเพิ่มพลังได้มากกว่า..สำหรับมินนะ มินว่าแบบนี้...

คิดถึงคุณพู่เสมอ ๆ ค่ะ ต้นไม่เริ่มโตหรือยังคะ
เพราะฝนลงมาบ่อย ๆ แล้ว
มินหน่ะ ตอนเอาต้นไม่ใหญ่มาลงก็เสียทั้งค่าต้นไม้และค่าให้เขามาปลูกให้
ตอนจะให้เขาตัดให้สั้นเสมอหลังคาก็โดนอีกรอบ รอบนี้โดนอีกหลายพันค่ะ เพราะมันใหญ่มาก ๆ
ตอนนี้เข็ดเลยกับต้นไม่ใหญ่อ่ะ นอกจากรากมันจะทำให้พื้นที่เป็นหินล้างแตกแยกแล้ว
รั๊วบ้านก็ทำท่าจะบิด ๆ ตามอีกด้วยอ่ะค่ะ แล้วบ้านที่มินอยู่เป็นบ้านจัดสรร
ต้องใช้รั๊วข้างบ้าน ร่วมกับอีกบ้านนึง เกรงใจเค้ามาก ที่ต้นไม้บ้านเราเป็นตัวสร้างปัญหา..เฮ๊อ

ปล. อิอิ แอบมาชวนไปฟัง tears ของ x japan ที่บ้านค่ะ จำได้ว่าชอบ x เหมือนกันอ่ะค่ะ

โจทย์แบบนี้มันเป็นอะไรที่ท้าทายดีนะคะ

เข้ามายิ้มแหะ ๆ ว่ายังไม่ได้อัพบล็อกใหม่สะที คุณพู่เลยยังเห็นว่าเป็นบล็อกเก่าอยู่ แต่ตั้งใจแน่วแน่ว่า วันสองวันนี้จะต้องอัพบล็อกใหม่ให้ได้ ถ้าได้เรื่องยังไง แล้วจะมาส่งข่าวนะจ้า

สบายดีป่ะคะ ชอบภาพวันนี้มากเลย ทำให้คิดอะไรได้หลายอย่างเลย.....ช่วงนี้โปแป้งกำลังรู้สึกเหนื่อยๆอยู่พอดีเลยค่ะ

หวัดดีค่ะคุณพู่

อ่านแล้วก็นึกภาพตามว่าการให้กำลังใจ ไม่ต้องใช้คำพูดอะไรมากมาย แค่ "การกอด" ก็มีพลานุภาพล้นเหลือแล้วนะคะ

ป้าเดซี่เปิดเม้นท์แล้วค่ะคุณพู่ หลัก ๆ เลย คือมีเพื่อน ๆ น้อง ๆ รวมทั้งคุณพู่ เล่นตามไปเม้นท์กันหลังไมค์ขนาดนี้ เลยเฉยไม่ได้แล้วค่ะ เกรงใจ

หวัดดีค่ะคุณพู่

วันนี้แวะมาทักทายตอนค่ำ ๆ ได้ค่ะ

เพราะเจ้าตัวเล็กหลับเร็วค่ะวันนี้ อิอิ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรน๊ะคะ

แล้วก็ขอให้พรนั้นกลับคืนสู่คุณพู่ด้วยเช่นกันค่ะ

โจทย์เข้าใจยากจังค่ะ สำหรับคนไม่ค่อยสุนทรีย์แบบเรา
คุณพู่เขียนถึงจะสั้นแต่ได้ใจความดี

รออ่านงาน กม.10 ของคุณพู่อยู่นะ
ไปเห็นโจทย์แล้วมึนแทนเลยล่ะค่ะ

รู้แต่ว่าเมื่อวงแขนสันดาปกับกำลังใจเมื่อใด ความอบอุ่นก็แผ่ซ่านในใจของคนที่มีปัญหาค่ะ...คิดถึงนะคะคุณพู่ AF7 เริ่มออดิชั่นแล้ว ตอนนี้ภาคใต้ผ่านไปแล้วภาคอีสานกำลังบรรเลงอาทิตยืหน้า(อาจเป็นคืนนี้)ได้ชมภาคเหนือ อาทิตย์ต่อไปโน้นก็เป็นภาคกลางล่ะ ทีนี้เราก็จะได้แอบดูเค้าอีกแล้ว...(รอเวลามานาน...55555....รอเวลาเพื่อแอบดูเค้าเนี่ยล่ะ)คุณพู่สบายดีนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ พักนี้หายไปบ้างเพราะมีเรื่องบางเรื่องรบกวนจิตใจจนไม่อยากทำอะไร ต้องไปชาทเพิ่มพลังชีวิตให้สดใสก่อนมาบรรเลงต่อค่ะ ฝันดีนะคะ

พี่พู่ อันนี้เป็นโจทย์พี่ก๋ารึเปล่าคะ ^^

สวัสดียามเช้าครับพี่คุณพู่


เป็นโชคดีของผมครับ
ที่เราเตอร์หายป่วยเร็ว
คืนที่ไฟดับสามสี่ครั้ง
ถ้าคอมในห้องไม่มีเครื่องสำรองไฟ
ก็มีสิทธิ์พังได้เหมือนกันนะครับ

แถวบ้านไฟดับบ่อยเพราะมีโรงแรมใหญ่อยู่ติดบ้านน่ะครับ

ผมคิดว่าเค้าคงต้องเปลี่ยนหม้อแปลงไฟ
เพระาโครงการใหญ่มาก...
เวลาใช้ไฟเยอะๆหม้อแปลงติดถนนหน้าร้านผมระเบิดทุกทีเลยครับ 5555

แวะมาอ่านบทความดีๆ ชอบภาษาที่พี่ใช้ค่ะ อ่านแล้วเข้าใจง่ายแต่ลึกซึ้งในตัวอักษร ชอบค่ะ

คุณพู่ขา..
เชิยร์สุดๆ เลยค่ะคุณพู่ให้ดูเรื่องนี้ เริ่มดูตอนนี้ยังไม่สายค่ะ เพราะพระเอกเพิ่งโผล่มาได้สองสามตอนเอง เพิ่งจะอยู่ในขั้นพัฒนาความสัมพันธ์กับนางเอก ต้องดูต่อไปเรื่อยๆ แล้วจะประทับใจค่ะว่าทำไมเขาถึงได้รักกันแบบเงียบๆ ไม่กระโตกกระตาก แบบว่าตัวเองยังไม่รู้ตัวเลยว่ารักกันเข้าไปแล้วอ่ะคะ
คุณพู่ไปดูคลิปในยูทูปย้อนหลัง (หรือจะล่วงหน้า) ก็ได้ค่ะ ตามที่พี่เขียนไว้ในบล็อกเลยค่ะ ..

แค่ภาพแรกภาพเดียว มุมมองก็กินขาดแล้วครับ
ชอบมุมมองของพี่พู่จังเลย
ชอบมากๆ...


แค่กล้องกับเลนส์ที่พี่พู่มีอยู่ขณะนี้
ก็ใช้ได้อย่างเหลือเฟือเลยครับ
เพราะฝีมือนี่แบบว่า "เทพ" แล้วล่ะ
จริงๆ นะ....


จากบล็อคผม.......
ขอบคุณครับสำหรับคำชม อิอิ
ก็พยายามเล่นกับเลนส์ครับ
แต่ถ้าพี่พู่มีสักตัวนะ
ผมก็ต้องมาใช้ครูพักลักจำกับพี่พู่ล่ะ
เพราะประสบการณ์เยอะกว่า
ต้องมีอะไรดีๆ เยอะกว่า และกว่าจะปล่อยออกมาหมด
ผมคงต้องศึกษาจากพี่ไปอีกนาน...555


เป็นกำลังใจครับ...ถ้าอยากได้ดีๆ สักตัว
50D เลิกผลิดแล้วครับ ตอนนี้ตลาดไม่มีของแล้ว
แต่เขาจะใช้ 7D แทนอ่ะ
ราคาประมาณ 45,000 มั้ง
เห็นบางร้านก็มี Option ด้วยการแลกซื้อกริฟได้ในราคาถูกด้วย


555....สำหรับผมหรอ น่าสนนะ
แต่ไม่อยากคิด...คิดแล้วต้องเหนื่อยหาเงิน
กับความอยากของตัวเองเหมือนกัน
เรา 2 คน อยากได้ไม่ต่างกันเลย
อิอิ


มีความสุขนะครับ.....

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันครับ
เริ่มจะกลับมาเห็นสัก 60 %แล้ว
ก็ว่ากันไปก่อน เสียดายอ่านบล็อกไม่ได้ครับ
ตัวเล็ก ไว้จะปรับคอมมาอ่านครับ

เมื่อวาน ผมเจอพี่ต้อ(ลุงกล้วย) เจอพี่อู้ด ที่บ้านใหม่คุณแคทครับ
พวกบล็อกเรา ไปร่วมงานขึ้นบ้านใหม่กันราวๆ 10 กว่าคน
แต่ละคนพกกล้องไปด้วย

จากกล้องของผม มีราวๆ 300 รูปครับ
ผมส่งให้พี่ต้อ คุณแคท คุณอุ้มสี คุณหนุ่ม คุณอ้อมแอ้ม ย่าดา อาคุงกล่อง คุณย่า แล้ว
หากคุณพู่อยากชมรูป แจ้งผมนะครับ ทางหลังไมค์

เดี๋ยวผมจะจัดการส่งให้ทันทีครับ

งานเมื่อวาน พี่อู้ด ได้รับเชิญให้กล่าวอวยพรเจ้าภาพในงานด้วย

พี่ต้อ บอกว่าเสร็จงานเมื่อวาน จะขับมาลำปางเลยครับ
ณ เวลานี้ คงจะเข้าประชุมกันอยู่ที่โรงเรียน

ผมเลยฝากความระลึกถึง ผ่านพี่ต้อมาถึงคุณพู่ด้วยครับ

พี่ต้อ ชักชวนให้พวกเราไปนอนค้างที่รีสอร์ท ที่เมืองกาญจน์อีก
หากว่าง ผมจะไปแน่นอนครับ
พี่ต้อ บอกว่านัดกันเลย วันเวลาเมื่อไหร่ ไม่เกี่ยง
คุณพู่หากว่าง ก็ไปด้วยกันซิครับ ชวนหนุ่มข้างกายไปด้วยนะ

เชียร์เนเธอร์แลนด์ กังหันสีส้ม ใช่มั๊ย?

สวัสดีค่ะคุณพู่

แวะมาอ่านงานเขียนของคุณพู่ค่ะ
เห็นด้วยนะคะเวลา "ห ม ด กำ ลั งใ จ"
เราก็ได้กำลังใจมาจากครอบครัว เพื่อนฝูง
นี่แหละค่ะช่วยได้เสมอ

ภาพประกอบเป็นภาพมุมสวนบ้านคุณพู่หรือเปล่าค่ะ
แหม่มว่าจัดสวนเอง ก็ภูมิใจเองนะคะ ฝีมือเราเองนี่นา


ว่าแต่ฟุตบอลโลกหนนี้คุณพู่เชียร์ทีมไหนค่ะ น่าจะฮอลแลนด์ เพราะเคยไปอยู่ช่ายป่าวค่ะ

ส่วนแหม่มก็เชียร์อังกฤษ และ เกาหลีใต้ ค่ะ

ถึงออกแนวเพ้อ...แต่ดูอบอุ่นดีนะ คุณพู่

เหมือนกันค่ะ

สำหรับตัวเอง ไม่ว่าเรื่องเล็กใหญ่แค่ไหน "ครอบครัว" เป็นกำลังใจให้กันและกันเสมอค่ะ

ออกแนว มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน มังคะ

จากบล็อก...

แวะมาบอกคุณพู่ว่า รับได้สำหรับคำว่า "แก่" เหมือนกันค่ะ นอกจากรับได้ ก็ยอมรับด้วยว่า "แก่" ค่ะ

หวังไว้ว่าสักวัน สักวัน .. จะไปเยือน



โดย: JewNid

... ต้องไปอะคุณพู่

แม่โสมอยากกลับไปอีก ไป Jerusalem

เสียดายประเทศนี้ศัตรูเยอะไปหน่อย

ความจริงบินตรงก็ หก ชม. เอง

นี่ต้องบินอ้อม แล้วไป via ที่ Frankfurt

ล่อไป ยี่สิบชม. เท่าเมกาบินตรง

กว่าจะไปถึงหัวมันแผลบเลย

แต่แม่โสมจะไปอีก หากมีโอกาส และต้องกับไก้ด์คนนี้ด้วยนะ

เค้าทำงานดีมากๆๆๆๆๆ

โอยใจจะขาด คิดถึงมาก

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

สวัสดีครับป้าพู่..

หลายวันนี้หลานไม่ได้แวะมาเยี่ยม
เนตเน่าครับป้า..ป้าสบายดีนะครับ..

วันนี้หลานพาเหลนเอด้ามาเยี่ยมด้วย..555+

อ่านแล้วให้ความรู้สึกป้าแก่ได้ใจดี อิอิ

เป็นหัวข้อที่ยากอีกหัวข้อหนึ่ง (ว่าไปก็ยากทุก ๆ หัวข้อแบบที่คุณพู่ว่ามาแหละ)

เราอ่านก็ยังต้องนึกและแปลตามความเข้าใจอีกทีเลย

สวัสดีค่ะคุณพู่ นานๆมาทักทายเยี่ยมเยียนกันที ^^

ชื่อหัวข้อเก๋มากเลยค่ะ ใครหนอช่างตั้ง
แต่อ่านแล้วดันไปนึกถึงเพลงลูกทุ่ง
"ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้" ท่อนที่บอกว่า
"ภาระในเขตอ้อมแขน ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้"

มาทักทายค่ะ คุณพู่

ที่เชียงใหม่พอเย็นมาปุ๊บ
เมฆดำก้อนใหญ่ทมึนมาเลยครับคุณพู่
เมื่อวานลมแรงมากขนาดที่กิ่งไม้ใหญ่ๆ
ยังหักลงมาเลยครับ

นึกถึงหนังเรื่อง 2012 เลยครับ

สุขสันต์วันอังคารค่ะคุณพู่
เอาความคิดถึงมาฝาก…..อย่าลืมเก็บเข้าบ้านด้วยนะคะ


โจทย์ตะพาบจะว่าไปทั้งโหด…ทั้งหิน ทุกงวดค่ะ
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า…ขนาดโหดๆ ..หินๆแล้ว ยังลากไปจบจบได้ยังไง
นับถือนักเขียนกลุ่มตะพาบทุกคนจริงๆ

โจทย์งวดนี้ดูจะยิ่งมหาโหด….มหาหินยิ่งกว่าคราวใดๆ
แต่ตามอ่านมาก็ปรากฎว่าไปกันได้สวยทุกราย
รวมทั้งคุณพู่ด้วย


ป้าเป็นคนชอบอ่าน…แต่เขียนไม่เป็นค่ะ
จึงชื่นชมคนที่มีความสามารถขีดๆเขียนๆทุกคน


จะตามอ่านต่อไปค่ะ
เขียนต่อไปนะคะคุณพู่
ป้าเชียร์และเป็นกำลังใจ
แล้วป้าจะตามมาอ่านค่ะ


คมคำ : มีความสุขกับการเป็นผู้ให้ ….จะได้เร็วกว่าการรอเป็นผู้รับ

ในมุมมองของผม ซึ่งไม่เป็นสากล ถูกต้อง และเป็นทางการใดๆ
คิดว่า วงแขนของนักปลุกปลอบ นอกจากจะมีส่วนทำให้โลกน่าอยู่ขึ้นอย่างที่คุณว่ามาแล้ว
ผมว่า คุณค่าสำคัญของมันก็คือ การทำให้เราได้รู้ว่า...
มันยังมีพื้นที่บนโลกนี้ที่เปิดโอกาสให้เราอ่อนแอได้ โดยที่มีคนคอยประคับประคอง

พื้นที่ที่ว่าหาไม่ได้ง่าย และยิ่งหายากยิ่งมีค่ามากขึ้นเรื่อยๆ

ปล. ผมเคยเห็นแต่ “ถนนสายนี้มีมิตรภาพ” แต่เพิ่งเคยเจอ “ถนนสายนี้มีตะพาบ”
ยังไม่ค่อยเข้าใจหลักการของโครงการเท่าไหร่
มีเปิดให้เข้าร่วมแบบ ถนนสายนี้มีมิตรภาพ ด้วยไหมครับ หรือว่าแตกต่างกันออกไป?

ติดตามอ่านต่อค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพู่
โห..คุณพู่ก็ใช่หยอกนะนี่
เขียนโครงการเคียงคู่ ตีคู่กับสองนักเขียน
คุณก๋า กะ คุณเป็ดสวรรค์ ติดๆๆ
ไม่มีใครยอมใคร อิอิ

จินนะเหรอ หมักไว้ดูเล่นเฉย ๆ 555
ยังไม่ได้เริ่มต้นซักกะเรื่อง
เอ่อ..จริง ๆ ก็ยอมรับว่า
ไม่สามารถอ่ะ 55555

ตามอ่านทั้งของคุณพู่ คุณก๋า
มาหลายเรื่องค่ะ แต่ไม่ค่อยได้ทิ้ง
รอยเท้า เอ๊ย รอยหลักฐานว่ามาป้วนเปี้ยน
แถว ๆ นี้ แหะ แหะ

อ่อ..ที่บอกว่าชอบรูปแบบ ธีมของบล็อก
ของคุณพู่ ที่ว่าดูสบายตา ตรงที่
โทนสีที่ใช้ ไม่เยอะ แต่ดูเข้ากัน
เรียบง่าย อ่านง่าย สบายตา
โดยเฉพาะ ป้ายกรุ๊ฟบล็อกซ้ายมือ
จินพยายามทำหลายที ไม่สำเร็จ
เลยถอดใจ เอาวะ
แค่ตัวหนังสือก็พอ 55

ไว้คุยกันค่ะ
อ่อ ลืมไปตั้งตะคราวที่แล้ว
ว่าจะอนุญาต add friends
งั้น..วันนี้ แจ้งทราบแล้ว add
เลยละกัน 555 ไม่ว่ากันนะคะ

โครงการตะพาบนี่ยากขึ้นทุกวั๊นทุกวันแล้วนะหนูพู่

แต่ละคนตั้งหัวข้อให้คำจำกัดความได้เทพมากๆ จนบางทีพี่ถึงกับอึ้ง ว่าคิดกันได้ยังไง
อะไรแบบนี้พี่ทำไม่เป็นอ่ะค่ะ เพราะมันต้องใช้ความสร้างสรรค์ล้วนๆ
ไม่เหมือนทำกับข้าวนะพู่ แบบนั้นมันยังลอกสูตรมาทำกันได้ แต่งานเขียนนี่ลอกมาทำ....เจ๊ง


คุยเรื่องอื่นบ้าง

คนเรานี่ก็แปลกนะพู่ มักไม่ค่อยพอใจหรือมีความสุขกับสิ่งที่เราเป็นอยู่นะ
อย่างพี่ตอนนี้ พี่อยากย้ายกลับไปอยู่เมืองไทยมากๆ แต่คนที่เคยอยู่ต่างบ้านต่างเมือง
แล้วตอนนี้อยู่ไทย กลับบ่นว่าอยากกลับไปถิ่นเดิมมากกว่า เป็นแบบนี้เกือบทุกคนเลย
คงเป็นเพราะว่าบางอารมณ์เราเจอกับสิ่งที่เราไม่เอนจอยในที่ที่เราอยู่
เราเลยอยากกลับไปที่เดิม ที่เราไม่เจอเรื่องหงุดหงิดเหมือนที่เจออยู่(คงใช่นะ)

การเกิดเป็นมนุษย์นี่มันไม่ง่ายเลยนะ

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

บอลโลกครั้งนี้คุณพู่คงไม่พลาดเชียร์ฮอลแลนด์
ส่วนผมเชียร์เกาหลีเหนือครับ
เมื่อคืนโดนบราซิลสอยไปแล้วหนึ่งนัด 5555

โลกเน่าแล้ว...แหง่มๆๆๆๆ
แต่ใจเรายังมิเน่าเนาะหนูจิ๋ว

สวัสดียามเช้าครับป้า..

ช่วงนี้ยุงเยอะจริงๆเลยนะครับเนี่ย..
ระหว่างพิมพ์โดนไปอีก 2 ตุ่ม..อิอิ


มีความสุขมากๆนะครับ
และระวังยุงลายด้วยเน้อ

สวัสดีค่ะ..พี่พู่

ส่งยักษ์ไทมาทักทายกันค่ะ