นึกคิด
ไปตามใจฉัน
ดูภาพฟังเสียง
ฟังมาดูมาอ่านมา
รูปมาเรื่องมา
ชั้นวางหนังสือ
ฉันและมุมส่วนตัว
คุยเฟื่องเรื่องกินกิน
ตามอารมณ์ตามใจ
ติดใจแบบจบในตอน
ภาพแทนความรู้สึก
หนึ่งเรื่องหนึ่งรูป
จิปาถะ
กับเธอคนนี้ McGee
ถนนสายนี้มีมิตรภาพ
<<
มกราคม 2556
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
11 มกราคม 2556
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 72- ณ บ้านเช่าหลังสุดท้าย ท้าย ซ.4 ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.119 - เมื่อเปลี่ยนแปลงย่อมมีวันเริ่มต้นใหม่ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 99 - วาเลนไทน์ .. ของเขาและเธอ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 97 - คืนดี ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 95 - เรื่องเล่าของเพื่อนบ้านมหันตภัยตอน 2 ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 93 - เล่าข่าว แจ้งเรื่อง บอกกล่าว ชวนเชื่อ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 92 - ลางสังหรณ์ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 90 - ระลึกถึงเพื่อน ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 88 - กลับมาแล้วนะ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 87- ส่วนเกินของหมู่บ้าน ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 85 - นาฬิกาทรายของฉัน ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 83- สิ่งที่มีค่าเหนือคำว่า โชคดี ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 82 - ณ ช่วงเวลานี้ อารมณ์นี้ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 81- กลลวง ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.80 - ใต้ผืนฟ้า ใต้แสงดาวและเรื่องราวมากมาย ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 78- แค่ได้คิดถึง ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 76- นับถอยหลัง 3 2 1 แห่งการพักผ่อน ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 75- นานาจิตตัง - แล้วแต่จริต ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 74- กาวใจ ... สร้างรอยยิ้ม ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 73- CHANGE ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 72- ณ บ้านเช่าหลังสุดท้าย ท้าย ซ.4 ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 71- ของขวัญ ณ ปัจจุบันกาล ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 69 - อาณาจักรใหม่ .. บ่นไปบ่นมา ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 68 - วันละรูป ความสุขในสวน ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.64 เที่ยวบินสู่ดาวอังคาร มันยังไงกันนะ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.63 เรื่องราวของตะพาบกับกิจกรรมของฉัน ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.62 ร้อยรูป-ร้อยเรื่อง ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.61 ความสุขเล็กๆ ที่สัมผัสได้ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.60 มุมแห่งปัญหา ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.59 ก็ไม่เป็นเพราะฝันหรอกเหรอ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.58 The Letters ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.57 ประสบการณ์ส่วนตัว หมอดู-หมอเดา ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.56 คำถามสุดท้ายหรือคำถามเริ่มต้น ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 55 - อรุณสวัสดิ์กับการเริ่มต้น ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 54 - ความเป็นไปได้ .. ที่สามารถเป็นได้ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 53 - คำสารภาพของคนไม่รักกัน ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 51 - 10 ปีก่อนนั้น กับ 10 ปีหลังตอนนี้ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 50 - ปากกับใจไม่ตรงกัน (ก็ดีนะ) ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 49 - women without men ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 48 - โอ้วววว ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 47 - นิทาน-จินตนาการอันล้ำเลิศ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 46 - ก็แค่คิดถึง ... วันเก่า ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 45 - ความรักของเขา และความรู้สึกของเรา ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.44- เมื่ออยากนอนแต่นอนไม่หลับ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 43 - ภาพแนวนี้..ที่โปรดปราน ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 42 - มองให้เห็นที่เป็นไปกับสิ่งดีๆ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.41 - ความสุขของกันและกัน ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.40 - คิดมากไปใย ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 39 - ทัศนคติ พอเพียง และคิดบวก ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 38 - ความสุขแห่งการไร้เสียง และการเดินทาง ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 37 -ความรักอยู่ที่ไหน ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 36 - ความโกรธ ความรัก ความกลัว ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.35 - รำพันที่ฉันคิดถึง ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 34 - เรามาก้าวข้ามกับดักไปด้วยกัน ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 33 - เปลี่ยนใจ เปลี่ยนใครไม่ได้ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 32 - ความพอดีที่พอเพียง ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 31 - ความโง่-ฉลาดที่เลือกได้ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 30 - คำเดียวสั้นๆ แต่มีความหมาย ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 29 - ปัญหา (คือ) ชีวิต ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 28 -รหัสลับกับวาตี ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 27 -คำคมบาดจิต สร้างความคิดและสิ่งดีๆ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 26 - นาทีสุดท้าย ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.25 - จากฉันถึงเธอ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.24 - ต่างแตก ที่แตกต่าง ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.23 - ความเย็น ... ที่เป็นอยู่ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.22 - หนึ่งปลายทางต่างความคิด :::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.21 - หนึ่งเพลงชวน หวลคิดถึง :::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.20 คนแปลกหน้าชั่วเวลาหนึ่ง ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.19 ชีวิต เพื่อ ความตาย สุขหรือทุกข์ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.18 ความหมายที่ไม่อาจรู้ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.17 คำถาม - คำตอบ
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.16 - โลกจ้า ลาก่อน ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.15 - ผีหลอก วิญญาณหลอน หรือเพราะแค่กรรม ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.14 - จดหมายถึงพราว ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 13 - ภาพวาดนี้มนตรา ณ ห้วงมหรรณพ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 12 - วินาทีสุดท้ายแห่งการจากลา ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.11 - อาหาร ศิลปะ ความใส่ใจ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 10 - ในบางมุม ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.9 - การสันดาปของวงแขนและกำลังใจ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.8 - แค่ชีวิต ::
:: ถนนสายนี้ .. มีตะพาบ (แจ้งข่าว) ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.7 จินตนาการเหนือคำบรรยายของเด็กชายบารัก ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.6 ...โปสการ์ดแผ่นเล็กกับประโยคเด็ดๆ แห่งชีวิต ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.5 - แค่คิดถึง ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.4 - ฌอง ปีแอร์ บันทึวันนั้นของฉันและเธอ ::
:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม.3 ... จั๊กแร้รมควันกับจั๊กจั่นลงรู ::
:: หลัก กม.2 - ฉันขอเลือกทางของฉันเอง ::
:: หลัก กม.1 - เหตุเกิด ณ ป้ายรถเมล์ ::
:: วาเลนไทน์ในความทรงจำ ::
:: ผู้ชาย-สายฝน-ความฝัน ::
:: จากวันถึงคืน ... ไดอารี่ที่รัก ::
:: สายน้ำ ... แห่งการพักใจ ::
:: เมื่อลมหนาวพัดมา .. พาให้คิด ::
:: เมื่อโลกทั้งใบของฉัน .. เคยพังครืน ::
:: กาแฟถ้วยนั้น ... My Coffee ::
:: หนังโปรด และตัวละครประทับใจ ::
:: ความลับ มีจริงหรือเปล่า ::
:: ของขวัญ ... ที่ยังไม่เสร็จ ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 72- ณ บ้านเช่าหลังสุดท้าย ท้าย ซ.4 ::
ทำความเข้าใจก่อนอ่าน
1.แบบว่าเพิ่งเคยหัดเขียนเรื่องยาวอย่างนี้เป็นครั้งแรก อ่านแล้วเข้าใจไม่เข้าใจก็จงเข้าใจนะค่ะว่า "อ่านแล้วงง"
2. กรุณาอ่านแบบรอบเดียวจบเพราะว่าอ่านมากรอบอาจจะงงกว่าปกติได้
3. อ่านแล้วไม่เข้าใจ อย่าได้ถามผู้เขียนเพราะตอนนี้ผู้เขียนก็งงไม่แพ้ท่านเหมือนกันค่ะ
4.ใครใคร่อ่านก็อ่าน ใครไม่ใคร่อ่านเพราะเห็นมันยาวก็ไม่ว่ากันค่ะ เพราะสิทธินั้นทุกคนได้ตามต้องการค่ะ
5. ใครอ่านหรือไม่อ่านว่ากันไม่ได้ แต่ว่าอย่าหมดรักคนเขียนก่อนนะค่ะไม่งั้นมีเคือง
**************
หมู่บ้านธนาดล
.. เป็นหมู่บ้านขนาดกลาง ผู้อาศัยก็เป็นชนชั้นกลางทั่วไป ... ผู้คนที่อาศัยก็จะคุ้นหน้าคุ้นตากันดี
ฉันมาอยู่ที่หมู่บ้านนี้นานหลายปีแล้ว ชอบใจในความเงียบสงบ ไม่มีเสียงอันใดรบกวน จะมีก็แต่วันที่ขยะมาเก็บเท่านั้นล่ะ ทำลาย ความสงบอันดีที่ฉันชอบนักหนา ขยะมา หมาก็เห่า และบางครั้งก็จะหอนด้วย อันนี้ล่ะฉันล่ะเกลียดนักมันหอนโหยหวนจนน่ากลัว
บ้านเช่าหลังสุดท้าย ท้ายซอย 4
บ้านที่หลายๆ คนบอกว่าน่ากลัวที่สุด เพราะเป็นบ้านที่ค่อนข้างตั้งห่างจากบ้านอื่นๆ หน้าปากซอย เพราะว่าด้านหลังยังพอมี พท.อยู่บ้าน เห็นว่าเจ้าของโครงการ ยังปล่อยว่างเอาไว้เพราะว่ายังไม่มีโครงการสร้างบ้านเพิ่ม
สำหรับฉันล่ะชอบเลยนะเพราะว่ามันเงียบดี แม้ว่าจะเป็นแค่บ้านเช่า แต่ฉันก็รักมันเหมือนบ้านของตัวเอง จะไม่ให้รักได้ยังไง .. บ้านไม้หลังไม่ใหญ่ไม่โต ... แต่มีสวนเล็กๆ อยู่ด้านหน้าและด้านข้างตัวบ้าน ตั้งแต่ฉันเข้ามาก็ไม่ได้ปรับเปลี่ยนอะไรเลยกับที่นี่เพราะฉันชอบที่นี่ ฉันรักและก็จะไม่ย้ายไปไหน แม้ว่าใครๆ ก็บอกว่า มันน่ากลัว ... ไม่เห็นน่ากลัวเลย ออกจะดี เงียบ สงบ ฉันชอบ
***********
"ไอ้ปื๊ด ... ไปเลยแก ไปเอา "ของ" ที่พี่ดอนเอาไปซ่อนสิ"
นายเอ๋ หนุ่มวัยรุ่นต้นๆ 20 บอกรุ่นน้อง ไอ่ปื๊ด
" เฮ้ย เอ๋ แกจะให้ไอ้ปื๊ดไปเอาจริงเหรอว่ะ"
นายชล เพื่อนหนุ่มรุ่นเดียวกันถามนายเอ๋อย่างไม่แน่ใจ
" แน่สิว่ะ ... ทำไมแกไม่อยากได้เหรอไอ้ชล" นายเอ๋ถามนายชลอย่างไม่สบอารมณ์
" ก็แบบว่าแกจะให้ไอ่ปื๊ดไปเอาได้ยังไงว่ะ ก็ที่นั่นอ่ะ .... "
ยังไม่ทันที่นายชลจะพูดต่อให้จบประโยค นายเอ๋ก็ต้องรีบตัดบทก่อน
" เฮ้ย ทำไมที่นั่นมันทำไม ที่นั่นมันก็ที่ซอ่นอย่างดีไง ไม่งั้น
พี่ดอนเค้าจะเอาไปซ่อนหรอกเหรอ .. แกพูดเหมือนไม่อยากได้"
ไอ่ปื๊ดมองหน้าลูกพี่สองคนสลับกันไปมา ... แล้วก็ด้วยเพราะต้องการ
ถูกรับเข้ากลุ่มผองเพื่อนก็เลยตัดสินใจ พูดออกไป
" ธ่อพี่ ไม่ว่าจะยังไง พี่ๆ อยากได้อะไรบอกปื๊ด .. เดี๋ยวปื๊ดเอาให้
ไม่ว่าจะขึ้นรถ ลงเขา ถ่ายสำเนาเอกสาร เดินทางไปหายาปริก .. ระรี้ระริก
ไปหาน้องอ้อย ... ปื๊ดรับรองทำให้หมดเลยจ้า"
ไอ้ปื๊ดพูดออกไปตามประสาเด็กหนุ่มขี้เล่นไม่คิดมากอะไร นี่ล่ะมั้ง
นายเอ๋ก็เลยอยากลองให้นายปื๊ดทำภารกิจแรกดู ... ว่าจะสำเร็จพอจะรับ
เข้ากลุ่มได้หรือเปล่า ...
" ได้เมื่อแกพูดอย่างนี้แล้ว ... คืนนี้ แกไปเอา "ของ" นะ
แกรู้จักบ้านหลังเล็กๆ น่ารักท้ายซอย 4 ได้หรือเปล่า นั่นล่ะที่ซ่อน
ที่แกจะต้องเข้าไปในบ้าน ที่สวนหน้าบ้านตรงใต้ต้นปาล์มจะมี
กระถางดอกกุหลาบให้แกยกกระถางออก ของอยู่ที่นั่นล่ะ "
" ปื๊ดรู้จักบ้านหลังนั้นนะพี่ เพราะว่าก่อนหน้านี้ปื๊ดปั่นจักรยาน
สำรวจทุกซอยเลย แหม่ แหล่งหากินทั้งนั้นแถวนี้ ได้เลยลูกพี่
แต่ว่าบ้านหลังนั้นอ่ะ ไม่ใช่ว่าเจ้าของเป็นตำรวจหรอกนะ
ปื๊ดยั่งเป็นพวกกลัวตำรวจขึ้นสมอง เจอทีไรแข้งขาเป็นได้สั่นทุกทีสิน่า"
เจ้าปื๊ดบอกเล่าให้ว่าที่ลูกพี่เข้าใจ .. ไม่วายเวลาพูดถึงตำรวจ
ก็เสียงสั่นอย่างช่วยไม่ได้
" อิธ่อ .. ไอ้ปื๊ดขี้ป๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
นายเอ๋แอบเยาะเย้ย
" โธ่พี่ก็ .. ถ้าพี่เจออย่างปื๊ดก็จะกลัวแหละ เมื่อลูกพี่ ต้องการ ปื๊ดจัดไป"
****************
คืนนั้นปื๊ดเตรียมตัวมาอย่างดี ... เมื่อทุกอย่างพร้อมรอเวลา เลยเที่ยงคืนไปนิดหน่อย ก็ได้ฤกษ์ ปั่นจักรยานไปซ่อนไว้ที่ต้นไม้ใหญ่ ก่อนจะถึงบ้านเช่าท้ายซอย 4 ... ปื๊ดก็ตัดสินใจเดินเข้าไปยังบ้านเช่า
ตัวบ้านเล็ก กระทัดรัด ... ปื๊ดคิดเล่นๆ ว่าถ้าบ้านหลังนี้ .. เป็นบ้านของเขากับแม่ก็คงดี เพราะแม่ก็บอกว่าชอบบ้านหลังเล็กๆ น่ารัก มีสวน เขียวร่มรื่น อยู่บ้านคงสนุกเพราะแม่ชอบปลูกต้นไม้ดอกไม้ ทำขนม ปื๊ดคิดไปถึงสมัยที่เขากับพ่อแม่ยังอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา แต่ดูเหมือนว่า ... ปื๊ดคิดไปไกลเสียแล้วเขาก็เรียกสติกลับคืนตัวเองพร้อมกับบอกตัวเองว่า ...
มั น ไ ม่ มี ท า ง เ ป็ น ไ ป ไ ด้ ห ร อ ก
...
ครอบครัวอบอุ่นนี่อ่ะ พ่อเขาหายไปไหนไม่มีทางที่ใครจะรู้ เขาหายไปนานหลายปีแม่บอกเขาแค่ว่า
" ก็พ่อเอ็งหนีไปกับเมียน้อยนั่นล่ะ "
คิดถึงตรงนี้ปื๊ดก็บอกตัวเองว่า ไม่เอาล่ะ ไม่สนใจดีกว่า ทำงานตรงหน้า หาเงินเข้ากระเป๋าดีกว่า เผื่อลูกพี่เค้าวางใจ จะได้ให้งานอะไรที่มันใหญ่กว่านี้ เงินเข้ากระเป๋า ชีวิตคงจะดีขึ้น
ว่าแล้วปื๊ดก็เริ่มปีนป่ายข้ามรั้วเหล็กเข้าไปยังสวนที่บ้านเช่า สายตาเขาต้องสอดส่ายมองให้ดีว่าเจ้าของบ้านคงไปนอนแล้ว เพราะว่าที่บ้านทั้งหลังปิดไฟหมดแล้ว สำคัญเลยต้องมองดีๆ ว่าไม่มีหมาอยู่ที่นั่นด้วยนะไม่งั้นไอ้ปื๊ดตายแน่ๆ แม้ว่าตัวเองจะเข้ามาสำรวจบ้านหลังนี้ ก่อนหน้านี้ก็ตาม แต่ว่าก็ยังไม่วายระแวงอยู่ดี ... แต่เมื่อสำรวจกันจริงๆ ก็ไม่มีอะไรน่าห่วง ตานี้ล่ะ ปื๊ดต้องมองหา กระถางกุหลาบใต้ต้นปาล์ม
มันไม่ยากแฮะ เพราะว่าปื๊ดแค่เดินไปไม่กี่ก้าว ก็ถึงเป้าหมาย เขามองเห็นกระถางกุหลาบ ... ง่ายแฮะ เขายกกระถางขึ้น แล้วก็เห็นว่ามีถุงพลาสติกที่ข้างในมีซองจดหมาย เล็กๆ อยู่ข้างในนั้น เขาวางกระถางลงแล้วหยิบเจ้าถุงพลาสติกที่ว่า ใส่กระเป๋าสะพายที่เขาเอามาด้วย พร้อมกับยกกระถางวางกลับคืนที่เดิม แล้วก็รีบปีนออกมาบ้านนั้นทันที
-----------------------------------------
" พี่ๆ ลูกชายพี่ ปีนเข้ามาบ้านเราอีกแล้วนะ" บัวบอกกับสามีของเธอ
" เอาน่าบัว ... เด็กมันก็เป็นเด็กอ่ะนะ มันก็คงไม่รู้อะไรหรอก"
นายฤกษ์ผู้ชายตัวโตวัยใกล้ 50 บอกกล่าวกับหญิงสาววัยละอ่อน วัยที่ใครๆ ก็บอกว่า ผัวหนุ่ม เมียสาวไม่น่าจะลงเอยด้วยกันได้เลย
" เมื่อไหร่นะ ... ที่ใครๆ จะเลิกมายุ่งกับเราสักที "
บัวยังบ่นไม่เลิก จนอีกฝ่ายก็ต้องพูดอีกทีให้เธอมั่นใจว่า ก็ต้องปล่อยไปนั่นแหละ
---------------------------
วันรุ่งขึ้น .... ไอ้ปื๊ด นายเอ๋ และนายชล นั่งสุมหัวกันอยู่ที่เก้าอี้ใต้ต้นหูกวางใหญ่ที่สนามเด็กเล่นในหมู่บ้าน
ดีว่ะไอ่ปื๊ด .. แกกล้ามากที่เมื่อคืนไปเอา ของ มาได้สำเร็จ
นายเอ๋เอ่ยปากชมไอ่ปิ๊ด
ไม่ยากอ่ะพี่ ... แบบว่าปื๊ดทำได้ ขอให้พี่บอกปื๊ดมา ปื๊ดจัดให้เสมอ
ปื๊ดพูดอย่างสบายใจ เพราะเชื่อในความสามารถของตัวเองเป็นยิ่งนัก
แล้วแกไม่เจออะไรในบ้านเลยเหรอปื๊ด นายชล เอ่ยปากถามปื๊ดอยากสงสัย
ไม่เห็นมีอะไรหนิพี่ ... ปกติธรรมดา เจ้าของบ้านก็ปิดไฟมืดมิด
หมาก็ไม่มีสักตัว ทำงานง่ายจะตายไป อย่าบอกนะว่าพี่ทั้งสองคนกลัว
เปล๊า .... นายเอ๋ และนายชลรีบปฏิเสธ
จะไปกลัวอาไร้ ไม่มี๊ แกทำสำเร็จอย่างนี้แล้ว ก็ดีแล้ว งวดหน้ามีงานใหม่อีก แกไปจัดการได้เลย"
นายเอ๋ เอ่ยปากแล้วก็แยกวงจากไป ...
*****************
ปื๊ด ... กลับมาบ้านตอนเย็น เห็นแม่กำลังหิ้วหม้อรามชามไหเตรียมตัวออกไปขาย ของ ที่ตลาดตอนเย็น ปื๊ดก็วิ่งเข้าไปช่วยขน นางน้อยเห็นอย่างนี้แล้วก็ได้แต่ยิ้ม เพราะเธอรักปื๊ดเป็นดั่งดวงใจ แม้ว่าบางทีปื๊ดอาจจะเกเรไปบ้างแต่เธอก็คิดว่าเขาเป็นลูกผู้ชาย จะมีดื้อบ้างอะไรบ้างก็คงเป็นธรรมดา จะโทษใครไม่ได้ก็เพราะเธอเลี้ยงลูกคนนี้มาด้วยตัวเองคนเดียว ของก็ต้องค้าขาย ไม่ทำก็ไม่ได้อดตายกันทั้งคู่ ถ้าจะโทษว่า ลูกชายเธอเกเรนักเธอก็ต้องโทษสามีของเธอนั่นสินะ
" วันนี้อยู่บ้านหรือปื๊ด .. ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ " นางน้อยแซวลูกชายหัวแก้วหัวแหวน
" ธ่อแม่ ปื๊ดก็ไม่ได้ออกไปไหนบ่อยๆ หนิ ถ้าออกไป ตอนเย็นปื๊ดก็อยู่บ้าน
เป็นเด็กดีของแม่ตลอดนา ... " พูดแล้วปื๊ดก็วิ่งมากอดแม่
" ทำมาอ้อนนัก เดี๋ยวเหอะ ... ว่าแต่ว่าเมื่อคืนนี้อ่ะ แม่กลับมาดึก
ก็เรียกอยู่เป็นนานไม่ออกมาเพราะแม่ซื้อโจ๊กเจ้าดึกที่ชอบมาด้วย ว่าจะชวน
ออกมากินกัน ออกไปไหนหรือเปล่าล่ะนั่น" นางน้อยแอบทำเสียงดุ เสียงเขียว
" เปล่านะแม่ .. ปื๊ดไม่ได้ไปไหน ก็นอนแหละแต่อาจจะหลับลึกไปหน่อย
เลยไม่ได้ยิน เออ แม่จ๋า หลายวันก่อนน่ะปื๊ดปั่นรถจักรยานเที่ยวเล่นในหมู่บ้านโน้นเข้าซอยนั้น ออกซอยนี้ เข้าไปก็ไปเจอบ้านหลังเล็กๆ ... หลังหนึ่งแม่ เป็นบ้านไม้ น่ารักดี ปื๊ดนะ คิดไว้ว่าถ้าเราอยู่พร้อมกันหมด คงดีเน๊าะบ้านหลังเล็กๆ และเราพ่อแม่ลูก "
ปื้ดทำหน้าฝันเฟื่อง ไปตามประสาคนช่างพูดช่างฝัน
นางน้อยได้ยินลูกชายพูดแล้ว .. ก็ถามว่า ...
" หมู่บ้านไหน บ้านหลังไหน" ... เสียงนางน้อยเข้ม ถามลูกชายของเธอ
ปื๊ดก็อธิบายให้แม่ฟัง แต่ไม่ได้บอกรายละเอียดว่าแอบไปทำอะไรมา
นางน้อยได้ยินลูกชายพูดถึง บ้านหลังนั้น เธอก็ตกใจ ..... แต่หลังจากนั้นเธอก็บอกกับปื๊ดว่า
" ปื๊ด จำคำแม่ไว้นะว่า ปื๊ดจะต้องห้ามไปหมู่บ้านนั้นอีก แล้วอย่าได้เข้าไป
แถวบ้านนั้นอีกจำคำแม่ไว้ ... ถ้ารักแม่ ต้องเชื่อแม่เข้าใจไม๊ "
นางน้อยพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก็รีบออกจากบ้านไปโดยไม่ทิ้งเวลาให้ปื๊ดได้ถามคำถาม ที่ตนสงสัยเลย
.............................
นางน้อย ... หลังจากแยกจากลูกชายแล้ว เธอก็ได้แต่นั่งคิดถึงเรื่องที่ปื๊ดเล่าให้เธอฟัง เธอหลับตาลงอย่างอ่อนล้ากับสิ่งที่เธอเพียรเก็บซ่อนมา นานหลายปี .... ปื๊ดมักจะชอบฝันและก็มักชอบคุยอยู่เสมอๆ ว่าถ้าครอบครัวเราอายู่พร้อมหน้าพร้อมตามันคงดี แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกลูกเอ๊ย .... เพราะว่าเราเป็นคนที่เหลืออยู่เราก็ต้องสู้กันต่อไป ส่วนไอ้ผู้ชายคนนั้น ไอ้สารเลวที่ทำร้าย ตบตี ด่าทอคนนั้นเค้าก็ไม่สามารถออกมาทำร้ายเธอได้อีกแล้ว ที่ใครต่อใครพูดกันว่าพ่อปื๊ดหนีไปกับเมียน้อยแล้วทิ้งสองแม่ลูกไว้ไม่มาดูดำดูดีน่ะ มันก็จริงเพียงส่วนเดียวเท่านั้นหรอก แต่ว่า ... อีกส่วนก็คือ ... เธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้หนีแบบทิ้งเธอกับลูกไว้หรอก แต่ว่าเป็นเพราะเธอนี่เองล่ะเป็นคน
เลือกให้สองคนนั้นเดินออกไปจากชีวิต
ของเธอกับปื๊ดเอง ...
บ้านหลังนั้น .... ยังคงเป็นบ้านหลังงาม ... ที่เจ้าของได้เข้าไปทำการตกแต่งดูแลเพียงอย่างเดียว แต่ว่าไม่สามารถอยู่ได้ แม้แต่การปล่อยให้เช่าในราคาถูกก็ยังไม่สามารถรั้งผู้เช่าอยู่ได้เลย ไม่บอกก็รู้ว่าหลายๆ คนก็คงจะเล่าขานกันปากต่อปากว่าใครเจออะไรบ้างที่บ้านหลังนั้น ... เธอเองไม่สนใจ ไม่กลัว เพราะเธอบอกตัวเองว่า
ความกลัวมันหายไปแล้ว และจะหายไปตลอดกาล
Create Date : 11 มกราคม 2556
Last Update : 11 มกราคม 2556 21:11:15 น.
25 comments
Counter : 1308 Pageviews.
Share
Tweet
เจิมก่อนค่อยอ่าน ^^
โดย: oa (
rosebay
) วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:21:20:52 น.
มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ
มาอ่านแล้วก็ งง ตอนจบจริง ๆ ด้วยครับ พอเข้าใจว่าบ้านหลังนั้นก็คือบ้านของพ่อปี๊ดที่หนีไปอยู่กะเมียใหม่ใช่ไหมครับ? แต่ทำไมแม่ปิี๊ดรู้ด้วยล่ะครับ แล้วถ้าพล็อตเรื่องเป็นอย่างนี้จริงก็ไม่ต้องไปเสียเวลาเล่าถึงพี่ดอน พี่ชล ตอนต้นเรื่องเลยครับ เพราะว่ามันไม่ได้สำคัญขนาดโยงให้เข้ามาสู่เนื้อเรื่องได้ คนอ่านแล้วเค้าจะ งง เพราะว่าจู่ ๆ พรรคพวกสองคนนี้ก็หายไปจากเนื้อเรื่องครับ
คุณพู่มีแววเขียนเรื่องราวได้ดีนะครับ ถ้าลองเขียนให้ออกเป็นแนวเรื่องสั้นได้น่าจะดีกว่านี้ครับ ผมว่าพล็อตเรื่องดี โครองเรื่องดี ลองเปลี่ยนลำดับการเล่าเรื่องใหม่ น่าจะออกมาเป็นเรื่องสั้นที่สมบูรณ์แบบนะครับ
คุณพู่น่าจะลองเขียนเรื่องสั้นดูนะครับ
อิอิ
โดย:
อาคุงกล่อง
วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:21:27:40 น.
อ่านจบแล้วค่า ไม่ยาวอย่างที่คิด แต่ตัวเล็กมั่กมาก ไม่เหมาะกับคนแก่ แต่เผอิญว่าอายุยังน้อยอยู่เลยอ่านไหว 555
คนละหมัดเลยเน้อคุณพู่ คุณพู่เรื่องเมียหลวง ส่วนของโอ๋เรื่องเมียน้อย คริ คริ เรานัดกันรึเปล่าเนี่ย
แหม ถ้าพูดเรื่องบ้านเช่า มันก็มีกลิ่นและบรรยากาศแบบนี้เท่านั้นหล่ะที่เหมาะเจาะ ^^
แต่ตามไปอ่านของน้องก๋าแล้วเข้าท่ามั่กมาก ส่วนน้องต่อก็ไม่น้อยหน้าเลย แต่ละคนเก่งไม่น้อยหน้ากันเลย เรียกว่าไม่มีใครยอมใคร
โดย: oa (
rosebay
) วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:21:29:25 น.
แปะไว้ก่อนนะครับคุณพู่ 555
กำลังจะหลับครับ แหะๆๆ
ช่วงนี้ปวดฟันครับ
เพิ่งไปถอนฟันมา
พอกินยาเข้าไป ตาปรือเลยครับ
เดี๋ยวกลับมาอ่านครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:22:22:30 น.
เรื่องราวสนุกน่าติดตามครับ
อ่านซะเพลินเลย
โดย:
panwat
วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:22:34:23 น.
สวัสดีตอนดึกๆ ครับ .....
แวะมาทักทาย เจองานตะพาบพอดี .....
คุณพู่เขียนเรื่องได้สนุกน่าอ่านดีครับ มีหักมุมตอนจบ อ่านแล้วได้อารมณ์เดียวกับผลงานเรื่องสั้นแนวหักมุมของคุณสรจักร สิริบริรักษ์เลยทีเดียว ไม่รู้คุณพู่จะเคยอ่านหรือเปล่า .....
โดย:
NET-MANIA
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:0:51:18 น.
สวัสดีปีใหม่แบบสายมากๆ จ้าพู่ นานๆ เข้ามาที เน้อ
เป็นนักเขียนแล้วเหรอเนี่ย อ่านแล้วพอประติดประต่อ แต่ก็งงเล็กน้อยแหล่ะ
ไว้วันหลังแวะมาเยี่ยมใหม่จ้า
โดย:
Dublina
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:4:25:44 น.
อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่
เข้ามาอ่านจนจบแล้วครับ
อ่านแล้วไม่งงนะครับ
เพียงแต่เดายากนิดนนึง
ตอนแรกคิดว่าเป็นเรื่องสั้นสยองขวัญครับ 555
แต่ตอนจบ
อ้าว --- หักมุมนิดๆ
สนุกดีครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:5:22:56 น.
มาอ่านแล้วค่ะน้องพู่ การบรรยายเนื้อหาดีมากค่ะ อ่านเพลินเลย แต่พี่กิ่งมางงตอนท้ายนิดนึงว่า บ้านหลังนั้นน่ากลัวอะไร จะว่าเป็นเรื่องผีก็ไม่ใช่รู้แต่ว่าเป็นบ้านขงพ่อปื้ด ถ้าักมุมอีกนิดให้คนอ่านรู้ว่ากลัวอะไรจะเยี่ยมเลยค่ะ อิอิ
เป็นนักเขียนได้แล้วค่ะ น้งพู่พี่กิ่งหนับหนุนจ้า
โดย:
กิ่งฟ้า
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:6:23:53 น.
ว่าแต่สงสัยเหมือนกันค่ะ
สรุปแล้ว พ่อของปื๊ดอยู่บ้านหลังนั้นในฐานะอะไร
แล้วแม่ปื้ดจริง ๆ แล้วเป็นเจ้าของบ้านเช่าที่ปล่อยให้เช่าแล้วพ่อปื็ดอยู่หรอคะ
โดย:
rommunee
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:9:52:41 น.
พู่ พี่งง แอบอ่านคอมเมนท์คนอื่น ยังดี พี่ไม่ได้งงคนเดียว หมายความว่า พ่อปื้ดกับผู้หญิงคนนั้น ยังเป็นคนปกติอยู่ใช่ไหม หรือตายไปแล้ว ที่บ้านหลังนั้น
โดย:
สายหมอกและก้อนเมฆ
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:14:00:12 น.
อ่า ๆๆ คุณ พู่ .มีการบอก ห้ามถาม ก็มันซับซ้อน ซ่อนเงื่อนชวนคิด .อือ .เราก็ว่าพ่อกะ เมียน้อยตายอยู่บ้านนั้นแน่เลย ..เขาถึงไม่ทำไร เจ้าปึ๊ด ..แต่ตายด้วยฝีมือใคร นี่สิ.
เอ๊ามาเฉลยต่อ ..ตอนหน้าป่ะเนี่ย อิอิ..คิดไปเล่นๆ นะ
หลังสุดท้าย ท้ายซอย ก็ดูน่ากลัว พิลึก ..
เขียนได้แตกต่างกันไป นิ คุณพู่..
โดย:
tifun
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:14:26:12 น.
อยากถามเหมือนกัน แจ่เท่าที่อ่านผมเข้าใจแบบเดียวกับ อาคุงกล่ิงนะ
โดย: คุณต่อ (
toor36
) วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:17:41:55 น.
+555 แค่ขึ้นต้นก็ขำแล้วค่ะคุณพู่
ให้ทำความเข้าใจก่อนอ่านด้วย
ค่อย ๆ อ่านจนจบ ไม่งงค่ะ แต่สงสัยว่าที่บ้านหลังนั้น คงเป็นพ่อเด็กกับเมียใหม่ ถูกฆ่าตายที่บ้านหลังนั้นหรือยังไงคะ
โดย:
เนินน้ำ
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:17:58:01 น.
งงตอนจบ แต่ผู้เขียนห้ามไม่ให้ถามก็เลยไม่ถามเก็บไว้เป็นปริศนาต่อไป
เหมือนภาพยนตร์บางเรื่องเลยค่ะ จบดื้อๆ
ก็แปลกไปอีกแนวให้คนอ่านเดาไปเอง
เหมือนเป็นมุขอีกมุมนึงค่ะคุณพู่
โดย:
ซองขาวเบอร์ 9
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:19:06:20 น.
ตอนแรกอ่านทำความเข้าใจ 5 ข้อก่อนค่ะ
งงแล้วอย่าถาม ถามแล้วจะงงนะเออ เพราะผู้เขียนไม่รู้เหมือนกัน 555
เลยต้องอ่านกันรอบหนึ่ง
จบแบบไม่งงนะ แต่เด็ดเดี่ยวมากกว่า
เราไม่ได้ถูกทิ้งนะสองแม่ลูก
แต่เราเลือกที่จะให้เขาออกไปจากขีวิตเราดีกว่า
แบบนี้อะป่าวพี่พู่
เรื่องความรักเนี่ย ตัดสินใจยาก มีลูกแล้วก็ตาม
ต้องอดทนมากกว่าเดิมด้วย
หากมีเรื่องอะไรที่มาบั่นทอนจิตใจ
ปรับความเข้าใจและคุยกัน
หากคุยกันไม่เข้าใจแล้ว การเชิญให้ออกจากชีวิต
ย่อมเกิดขึ้นในลำดับต่อไปค่า
มันก็คือเรื่องจริงนะ
โดย:
Rinsa Yoyolive
วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:23:01:48 น.
อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:6:00:18 น.
อ่านเพลินเลยค่ะพี่พู่ งงแค่ทำไมจบเร็ว อิอิ
สวัสดีวันหยุดค่ะ
อิอิ อยากนอนทั้งวันเลย เสียแต่
ท้องร้องสิ5555
โดย:
ญามี่
วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:8:58:25 น.
หัวข้อตะพาบคราวนี้ชวนให้เขียนเรื่องยาวได้อย่างเดียวเลยครับ
อ่านข้อตกลงคุณพู่ออกตัวขนาดนี้มั่นใจเลยครับ ว่าอ่านแล้วงงแน่ๆ
งงแล้วห้ามถามอีกแง้
เข้าใจว่าคุณแม่ผู้แสนดีเชือดสามีชั่วคาบ้านนั้นไปแล้วครับ ใครแอบเข้าไปบ้านต้องเจอน้องกุ๊กกู๋ออกมาต้อนรับจนขนลุกทุกครั้งไป
เธอเลยไม่อยากให้ลูกไปบ้านนั้น ใช่ป่ะเอ่ย? อะ ห้ามถามสินะ
โดย:
ชีริว
วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:23:14:32 น.
งงจริง แต่ก็สนุกจริงๆ ค่ะ น่าจะแต่งอีกเยอะๆ อธิบายเยอะๆ ด้วย
โดย:
ประกายพรึก
วันที่: 15 มกราคม 2556 เวลา:16:38:31 น.
ว๊าว...เจ๋งอะคุณนิด ชอบมาก ๆ
เขียนอีก ๆ
อ่านแล้วไม่งงค่ะ
แต่แอบอึ้งนิด ๆ ตอนจบ หุหุ
โดย:
แม่ไก่
วันที่: 16 มกราคม 2556 เวลา:10:49:02 น.
พี่อุ้มแวะมาอ่านแล้วแวะมาโหวต ครั้งที่ 9 ให้ต่อจ้า
โดย:
อุ้มสี
วันที่: 16 มกราคม 2556 เวลา:12:12:57 น.
นั่งอ่านจนจบ
แฮ่..
คล้าย จะเป็นหนังผี หลอน ๆ หรือเปล่าหนอ
อยากรู้อะ
ไม่มีใครเห็นสองคนผัวเมียเลยเหรอ
ตรงนั้นผิดไหม
ผัวหนุ่มเมียสาวอะ
เป็นผัวแก่เมียสาวหรือเปล่า
แค่สงสัยคะ
แฮ่..
โดย:
ปันฝัน
วันที่: 16 มกราคม 2556 เวลา:20:29:47 น.
บ้านหลังนี้น่ากลัวมากครับ คุณพู่
(ช่วงนี้เข้ารหัสบล็อกแก๊งไม่ผ่านบ่อยครั้งครับ)
โดย: เศษเสี้ยว IP: 113.53.233.130 วันที่: 17 มกราคม 2556 เวลา:11:39:19 น.
แอบมาอ่านด้วยคน
.
โดย: soccereu (
สมาชิกหมายเลข 708390
) วันที่: 18 มกราคม 2556 เวลา:1:19:44 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
JewNid
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 48 คน [
?
]
roundfinger2547
TRM hong
แฟนผมตัวดำ
สองดี
ร่มไม้เย็น
กาแฟสอง
ลำเนา
pimpa_11
Love At First Click
FreakGirL
nature-delight
ยิ่งยง นั่งยองยอง
ปลาหมึกน้อยกับนายโอเลี้ยง
หมูอ้วนจ้ำม่ำ
matabamania
mainera
ซาไปรส์
jackfruit_k
Emotion-P
ฟิลิเซียน่า
rainoflove
isaiahland
keethaya
PuY~isme
nangpeuay
Webmaster - BlogGang
[Add JewNid's blog to your web]
F a y l i c i t y
โ ต๊ ะ ห้ อ ง ส มุ ด
B i b l i o t h e e k
C o l o r C o d e
เ ที่ ย ว H o l l a n d
R P S T- D i g i t a l
ห ลั ง ไ ม ค์ ถึ ง ฉั น
ก ร อ บ แ ก ร บ
แ ป ะ เ พ ล ง
H o s t 1
H o s t 2
k r a z i p
Bloggang.com