BlogGang.com : : JewNid : :: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 72- ณ บ้านเช่าหลังสุดท้าย ท้าย ซ.4 ::

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 72- ณ บ้านเช่าหลังสุดท้าย ท้าย ซ.4 ::

ทำความเข้าใจก่อนอ่าน

1.แบบว่าเพิ่งเคยหัดเขียนเรื่องยาวอย่างนี้เป็นครั้งแรก อ่านแล้วเข้าใจไม่เข้าใจก็จงเข้าใจนะค่ะว่า "อ่านแล้วงง"
2. กรุณาอ่านแบบรอบเดียวจบเพราะว่าอ่านมากรอบอาจจะงงกว่าปกติได้
3. อ่านแล้วไม่เข้าใจ อย่าได้ถามผู้เขียนเพราะตอนนี้ผู้เขียนก็งงไม่แพ้ท่านเหมือนกันค่ะ
4.ใครใคร่อ่านก็อ่าน ใครไม่ใคร่อ่านเพราะเห็นมันยาวก็ไม่ว่ากันค่ะ เพราะสิทธินั้นทุกคนได้ตามต้องการค่ะ
5. ใครอ่านหรือไม่อ่านว่ากันไม่ได้ แต่ว่าอย่าหมดรักคนเขียนก่อนนะค่ะไม่งั้นมีเคือง

**************

หมู่บ้านธนาดล .. เป็นหมู่บ้านขนาดกลาง ผู้อาศัยก็เป็นชนชั้นกลางทั่วไป ... ผู้คนที่อาศัยก็จะคุ้นหน้าคุ้นตากันดี
ฉันมาอยู่ที่หมู่บ้านนี้นานหลายปีแล้ว ชอบใจในความเงียบสงบ ไม่มีเสียงอันใดรบกวน จะมีก็แต่วันที่ขยะมาเก็บเท่านั้นล่ะ ทำลาย ความสงบอันดีที่ฉันชอบนักหนา ขยะมา หมาก็เห่า และบางครั้งก็จะหอนด้วย อันนี้ล่ะฉันล่ะเกลียดนักมันหอนโหยหวนจนน่ากลัว

บ้านเช่าหลังสุดท้าย ท้ายซอย 4 บ้านที่หลายๆ คนบอกว่าน่ากลัวที่สุด เพราะเป็นบ้านที่ค่อนข้างตั้งห่างจากบ้านอื่นๆ หน้าปากซอย เพราะว่าด้านหลังยังพอมี พท.อยู่บ้าน เห็นว่าเจ้าของโครงการ ยังปล่อยว่างเอาไว้เพราะว่ายังไม่มีโครงการสร้างบ้านเพิ่ม

สำหรับฉันล่ะชอบเลยนะเพราะว่ามันเงียบดี แม้ว่าจะเป็นแค่บ้านเช่า แต่ฉันก็รักมันเหมือนบ้านของตัวเอง จะไม่ให้รักได้ยังไง .. บ้านไม้หลังไม่ใหญ่ไม่โต ... แต่มีสวนเล็กๆ อยู่ด้านหน้าและด้านข้างตัวบ้าน ตั้งแต่ฉันเข้ามาก็ไม่ได้ปรับเปลี่ยนอะไรเลยกับที่นี่เพราะฉันชอบที่นี่ ฉันรักและก็จะไม่ย้ายไปไหน แม้ว่าใครๆ ก็บอกว่า มันน่ากลัว ... ไม่เห็นน่ากลัวเลย ออกจะดี เงียบ สงบ ฉันชอบ

***********

"ไอ้ปื๊ด ... ไปเลยแก ไปเอา "ของ" ที่พี่ดอนเอาไปซ่อนสิ"

นายเอ๋ หนุ่มวัยรุ่นต้นๆ 20 บอกรุ่นน้อง ไอ่ปื๊ด

" เฮ้ย เอ๋ แกจะให้ไอ้ปื๊ดไปเอาจริงเหรอว่ะ"
นายชล เพื่อนหนุ่มรุ่นเดียวกันถามนายเอ๋อย่างไม่แน่ใจ

" แน่สิว่ะ ... ทำไมแกไม่อยากได้เหรอไอ้ชล" นายเอ๋ถามนายชลอย่างไม่สบอารมณ์

" ก็แบบว่าแกจะให้ไอ่ปื๊ดไปเอาได้ยังไงว่ะ ก็ที่นั่นอ่ะ .... "
ยังไม่ทันที่นายชลจะพูดต่อให้จบประโยค นายเอ๋ก็ต้องรีบตัดบทก่อน

" เฮ้ย ทำไมที่นั่นมันทำไม ที่นั่นมันก็ที่ซอ่นอย่างดีไง ไม่งั้น
พี่ดอนเค้าจะเอาไปซ่อนหรอกเหรอ .. แกพูดเหมือนไม่อยากได้"

ไอ่ปื๊ดมองหน้าลูกพี่สองคนสลับกันไปมา ... แล้วก็ด้วยเพราะต้องการ
ถูกรับเข้ากลุ่มผองเพื่อนก็เลยตัดสินใจ พูดออกไป

" ธ่อพี่ ไม่ว่าจะยังไง พี่ๆ อยากได้อะไรบอกปื๊ด .. เดี๋ยวปื๊ดเอาให้
ไม่ว่าจะขึ้นรถ ลงเขา ถ่ายสำเนาเอกสาร เดินทางไปหายาปริก .. ระรี้ระริก
ไปหาน้องอ้อย ... ปื๊ดรับรองทำให้หมดเลยจ้า"

ไอ้ปื๊ดพูดออกไปตามประสาเด็กหนุ่มขี้เล่นไม่คิดมากอะไร นี่ล่ะมั้ง
นายเอ๋ก็เลยอยากลองให้นายปื๊ดทำภารกิจแรกดู ... ว่าจะสำเร็จพอจะรับ
เข้ากลุ่มได้หรือเปล่า ...

" ได้เมื่อแกพูดอย่างนี้แล้ว ... คืนนี้ แกไปเอา "ของ" นะ
แกรู้จักบ้านหลังเล็กๆ น่ารักท้ายซอย 4 ได้หรือเปล่า นั่นล่ะที่ซ่อน
ที่แกจะต้องเข้าไปในบ้าน ที่สวนหน้าบ้านตรงใต้ต้นปาล์มจะมี
กระถางดอกกุหลาบให้แกยกกระถางออก ของอยู่ที่นั่นล่ะ "

" ปื๊ดรู้จักบ้านหลังนั้นนะพี่ เพราะว่าก่อนหน้านี้ปื๊ดปั่นจักรยาน
สำรวจทุกซอยเลย แหม่ แหล่งหากินทั้งนั้นแถวนี้ ได้เลยลูกพี่
แต่ว่าบ้านหลังนั้นอ่ะ ไม่ใช่ว่าเจ้าของเป็นตำรวจหรอกนะ
ปื๊ดยั่งเป็นพวกกลัวตำรวจขึ้นสมอง เจอทีไรแข้งขาเป็นได้สั่นทุกทีสิน่า"

เจ้าปื๊ดบอกเล่าให้ว่าที่ลูกพี่เข้าใจ .. ไม่วายเวลาพูดถึงตำรวจ
ก็เสียงสั่นอย่างช่วยไม่ได้

" อิธ่อ .. ไอ้ปื๊ดขี้ป๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

นายเอ๋แอบเยาะเย้ย

" โธ่พี่ก็ .. ถ้าพี่เจออย่างปื๊ดก็จะกลัวแหละ เมื่อลูกพี่ ต้องการ ปื๊ดจัดไป"

****************

คืนนั้นปื๊ดเตรียมตัวมาอย่างดี ... เมื่อทุกอย่างพร้อมรอเวลา เลยเที่ยงคืนไปนิดหน่อย ก็ได้ฤกษ์ ปั่นจักรยานไปซ่อนไว้ที่ต้นไม้ใหญ่ ก่อนจะถึงบ้านเช่าท้ายซอย 4 ... ปื๊ดก็ตัดสินใจเดินเข้าไปยังบ้านเช่า

ตัวบ้านเล็ก กระทัดรัด ... ปื๊ดคิดเล่นๆ ว่าถ้าบ้านหลังนี้ .. เป็นบ้านของเขากับแม่ก็คงดี เพราะแม่ก็บอกว่าชอบบ้านหลังเล็กๆ น่ารัก มีสวน เขียวร่มรื่น อยู่บ้านคงสนุกเพราะแม่ชอบปลูกต้นไม้ดอกไม้ ทำขนม ปื๊ดคิดไปถึงสมัยที่เขากับพ่อแม่ยังอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา แต่ดูเหมือนว่า ... ปื๊ดคิดไปไกลเสียแล้วเขาก็เรียกสติกลับคืนตัวเองพร้อมกับบอกตัวเองว่า ... มั น ไ ม่ มี ท า ง เ ป็ น ไ ป ไ ด้ ห ร อ ก ...
ครอบครัวอบอุ่นนี่อ่ะ พ่อเขาหายไปไหนไม่มีทางที่ใครจะรู้ เขาหายไปนานหลายปีแม่บอกเขาแค่ว่า " ก็พ่อเอ็งหนีไปกับเมียน้อยนั่นล่ะ " คิดถึงตรงนี้ปื๊ดก็บอกตัวเองว่า ไม่เอาล่ะ ไม่สนใจดีกว่า ทำงานตรงหน้า หาเงินเข้ากระเป๋าดีกว่า เผื่อลูกพี่เค้าวางใจ จะได้ให้งานอะไรที่มันใหญ่กว่านี้ เงินเข้ากระเป๋า ชีวิตคงจะดีขึ้น

ว่าแล้วปื๊ดก็เริ่มปีนป่ายข้ามรั้วเหล็กเข้าไปยังสวนที่บ้านเช่า สายตาเขาต้องสอดส่ายมองให้ดีว่าเจ้าของบ้านคงไปนอนแล้ว เพราะว่าที่บ้านทั้งหลังปิดไฟหมดแล้ว สำคัญเลยต้องมองดีๆ ว่าไม่มีหมาอยู่ที่นั่นด้วยนะไม่งั้นไอ้ปื๊ดตายแน่ๆ แม้ว่าตัวเองจะเข้ามาสำรวจบ้านหลังนี้ ก่อนหน้านี้ก็ตาม แต่ว่าก็ยังไม่วายระแวงอยู่ดี ... แต่เมื่อสำรวจกันจริงๆ ก็ไม่มีอะไรน่าห่วง ตานี้ล่ะ ปื๊ดต้องมองหา กระถางกุหลาบใต้ต้นปาล์ม

มันไม่ยากแฮะ เพราะว่าปื๊ดแค่เดินไปไม่กี่ก้าว ก็ถึงเป้าหมาย เขามองเห็นกระถางกุหลาบ ... ง่ายแฮะ เขายกกระถางขึ้น แล้วก็เห็นว่ามีถุงพลาสติกที่ข้างในมีซองจดหมาย เล็กๆ อยู่ข้างในนั้น เขาวางกระถางลงแล้วหยิบเจ้าถุงพลาสติกที่ว่า ใส่กระเป๋าสะพายที่เขาเอามาด้วย พร้อมกับยกกระถางวางกลับคืนที่เดิม แล้วก็รีบปีนออกมาบ้านนั้นทันที

-----------------------------------------

" พี่ๆ ลูกชายพี่ ปีนเข้ามาบ้านเราอีกแล้วนะ" บัวบอกกับสามีของเธอ

" เอาน่าบัว ... เด็กมันก็เป็นเด็กอ่ะนะ มันก็คงไม่รู้อะไรหรอก"

นายฤกษ์ผู้ชายตัวโตวัยใกล้ 50 บอกกล่าวกับหญิงสาววัยละอ่อน วัยที่ใครๆ ก็บอกว่า ผัวหนุ่ม เมียสาวไม่น่าจะลงเอยด้วยกันได้เลย

" เมื่อไหร่นะ ... ที่ใครๆ จะเลิกมายุ่งกับเราสักที "
บัวยังบ่นไม่เลิก จนอีกฝ่ายก็ต้องพูดอีกทีให้เธอมั่นใจว่า ก็ต้องปล่อยไปนั่นแหละ

---------------------------

วันรุ่งขึ้น .... ไอ้ปื๊ด นายเอ๋ และนายชล นั่งสุมหัวกันอยู่ที่เก้าอี้ใต้ต้นหูกวางใหญ่ที่สนามเด็กเล่นในหมู่บ้าน

“ ดีว่ะไอ่ปื๊ด .. แกกล้ามากที่เมื่อคืนไปเอา “ของ” มาได้สำเร็จ”
นายเอ๋เอ่ยปากชมไอ่ปิ๊ด

“ ไม่ยากอ่ะพี่ ... แบบว่าปื๊ดทำได้ ขอให้พี่บอกปื๊ดมา ปื๊ดจัดให้เสมอ”
ปื๊ดพูดอย่างสบายใจ เพราะเชื่อในความสามารถของตัวเองเป็นยิ่งนัก

“ แล้วแกไม่เจออะไรในบ้านเลยเหรอปื๊ด” นายชล เอ่ยปากถามปื๊ดอยากสงสัย

“ ไม่เห็นมีอะไรหนิพี่ ... ปกติธรรมดา เจ้าของบ้านก็ปิดไฟมืดมิด
หมาก็ไม่มีสักตัว ทำงานง่ายจะตายไป อย่าบอกนะว่าพี่ทั้งสองคนกลัว”

“ เปล๊า” .... นายเอ๋ และนายชลรีบปฏิเสธ
“ จะไปกลัวอาไร้ ไม่มี๊ แกทำสำเร็จอย่างนี้แล้ว ก็ดีแล้ว งวดหน้ามีงานใหม่อีก แกไปจัดการได้เลย"
นายเอ๋ เอ่ยปากแล้วก็แยกวงจากไป ...

*****************

ปื๊ด ... กลับมาบ้านตอนเย็น เห็นแม่กำลังหิ้วหม้อรามชามไหเตรียมตัวออกไปขาย ของ ที่ตลาดตอนเย็น ปื๊ดก็วิ่งเข้าไปช่วยขน นางน้อยเห็นอย่างนี้แล้วก็ได้แต่ยิ้ม เพราะเธอรักปื๊ดเป็นดั่งดวงใจ แม้ว่าบางทีปื๊ดอาจจะเกเรไปบ้างแต่เธอก็คิดว่าเขาเป็นลูกผู้ชาย จะมีดื้อบ้างอะไรบ้างก็คงเป็นธรรมดา จะโทษใครไม่ได้ก็เพราะเธอเลี้ยงลูกคนนี้มาด้วยตัวเองคนเดียว ของก็ต้องค้าขาย ไม่ทำก็ไม่ได้อดตายกันทั้งคู่ ถ้าจะโทษว่า ลูกชายเธอเกเรนักเธอก็ต้องโทษสามีของเธอนั่นสินะ

" วันนี้อยู่บ้านหรือปื๊ด .. ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ " นางน้อยแซวลูกชายหัวแก้วหัวแหวน

" ธ่อแม่ ปื๊ดก็ไม่ได้ออกไปไหนบ่อยๆ หนิ ถ้าออกไป ตอนเย็นปื๊ดก็อยู่บ้าน
เป็นเด็กดีของแม่ตลอดนา ... " พูดแล้วปื๊ดก็วิ่งมากอดแม่

" ทำมาอ้อนนัก เดี๋ยวเหอะ ... ว่าแต่ว่าเมื่อคืนนี้อ่ะ แม่กลับมาดึก
ก็เรียกอยู่เป็นนานไม่ออกมาเพราะแม่ซื้อโจ๊กเจ้าดึกที่ชอบมาด้วย ว่าจะชวน
ออกมากินกัน ออกไปไหนหรือเปล่าล่ะนั่น" นางน้อยแอบทำเสียงดุ เสียงเขียว

" เปล่านะแม่ .. ปื๊ดไม่ได้ไปไหน ก็นอนแหละแต่อาจจะหลับลึกไปหน่อย
เลยไม่ได้ยิน เออ แม่จ๋า หลายวันก่อนน่ะปื๊ดปั่นรถจักรยานเที่ยวเล่นในหมู่บ้านโน้นเข้าซอยนั้น ออกซอยนี้ เข้าไปก็ไปเจอบ้านหลังเล็กๆ ... หลังหนึ่งแม่ เป็นบ้านไม้ น่ารักดี ปื๊ดนะ คิดไว้ว่าถ้าเราอยู่พร้อมกันหมด คงดีเน๊าะบ้านหลังเล็กๆ และเราพ่อแม่ลูก "

ปื้ดทำหน้าฝันเฟื่อง ไปตามประสาคนช่างพูดช่างฝัน

นางน้อยได้ยินลูกชายพูดแล้ว .. ก็ถามว่า ...

" หมู่บ้านไหน บ้านหลังไหน" ... เสียงนางน้อยเข้ม ถามลูกชายของเธอ

ปื๊ดก็อธิบายให้แม่ฟัง แต่ไม่ได้บอกรายละเอียดว่าแอบไปทำอะไรมา

นางน้อยได้ยินลูกชายพูดถึง บ้านหลังนั้น เธอก็ตกใจ ..... แต่หลังจากนั้นเธอก็บอกกับปื๊ดว่า

" ปื๊ด จำคำแม่ไว้นะว่า ปื๊ดจะต้องห้ามไปหมู่บ้านนั้นอีก แล้วอย่าได้เข้าไป
แถวบ้านนั้นอีกจำคำแม่ไว้ ... ถ้ารักแม่ ต้องเชื่อแม่เข้าใจไม๊ "

นางน้อยพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก็รีบออกจากบ้านไปโดยไม่ทิ้งเวลาให้ปื๊ดได้ถามคำถาม ที่ตนสงสัยเลย

.............................

นางน้อย ... หลังจากแยกจากลูกชายแล้ว เธอก็ได้แต่นั่งคิดถึงเรื่องที่ปื๊ดเล่าให้เธอฟัง เธอหลับตาลงอย่างอ่อนล้ากับสิ่งที่เธอเพียรเก็บซ่อนมา นานหลายปี .... ปื๊ดมักจะชอบฝันและก็มักชอบคุยอยู่เสมอๆ ว่าถ้าครอบครัวเราอายู่พร้อมหน้าพร้อมตามันคงดี แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกลูกเอ๊ย .... เพราะว่าเราเป็นคนที่เหลืออยู่เราก็ต้องสู้กันต่อไป ส่วนไอ้ผู้ชายคนนั้น ไอ้สารเลวที่ทำร้าย ตบตี ด่าทอคนนั้นเค้าก็ไม่สามารถออกมาทำร้ายเธอได้อีกแล้ว ที่ใครต่อใครพูดกันว่าพ่อปื๊ดหนีไปกับเมียน้อยแล้วทิ้งสองแม่ลูกไว้ไม่มาดูดำดูดีน่ะ มันก็จริงเพียงส่วนเดียวเท่านั้นหรอก แต่ว่า ... อีกส่วนก็คือ ... เธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้หนีแบบทิ้งเธอกับลูกไว้หรอก แต่ว่าเป็นเพราะเธอนี่เองล่ะเป็นคน “เลือกให้สองคนนั้นเดินออกไปจากชีวิต” ของเธอกับปื๊ดเอง ...

บ้านหลังนั้น .... ยังคงเป็นบ้านหลังงาม ... ที่เจ้าของได้เข้าไปทำการตกแต่งดูแลเพียงอย่างเดียว แต่ว่าไม่สามารถอยู่ได้ แม้แต่การปล่อยให้เช่าในราคาถูกก็ยังไม่สามารถรั้งผู้เช่าอยู่ได้เลย ไม่บอกก็รู้ว่าหลายๆ คนก็คงจะเล่าขานกันปากต่อปากว่าใครเจออะไรบ้างที่บ้านหลังนั้น ... เธอเองไม่สนใจ ไม่กลัว เพราะเธอบอกตัวเองว่า ความกลัวมันหายไปแล้ว และจะหายไปตลอดกาล

Create Date : 11 มกราคม 2556

Last Update : 11 มกราคม 2556 21:11:15 น.

25 comments

Counter : 1308 Pageviews.

เจิมก่อนค่อยอ่าน ^^

โดย: oa (rosebay

) วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:21:20:52 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาอ่านแล้วก็ งง ตอนจบจริง ๆ ด้วยครับ พอเข้าใจว่าบ้านหลังนั้นก็คือบ้านของพ่อปี๊ดที่หนีไปอยู่กะเมียใหม่ใช่ไหมครับ? แต่ทำไมแม่ปิี๊ดรู้ด้วยล่ะครับ แล้วถ้าพล็อตเรื่องเป็นอย่างนี้จริงก็ไม่ต้องไปเสียเวลาเล่าถึงพี่ดอน พี่ชล ตอนต้นเรื่องเลยครับ เพราะว่ามันไม่ได้สำคัญขนาดโยงให้เข้ามาสู่เนื้อเรื่องได้ คนอ่านแล้วเค้าจะ งง เพราะว่าจู่ ๆ พรรคพวกสองคนนี้ก็หายไปจากเนื้อเรื่องครับ

คุณพู่มีแววเขียนเรื่องราวได้ดีนะครับ ถ้าลองเขียนให้ออกเป็นแนวเรื่องสั้นได้น่าจะดีกว่านี้ครับ ผมว่าพล็อตเรื่องดี โครองเรื่องดี ลองเปลี่ยนลำดับการเล่าเรื่องใหม่ น่าจะออกมาเป็นเรื่องสั้นที่สมบูรณ์แบบนะครับ

คุณพู่น่าจะลองเขียนเรื่องสั้นดูนะครับ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง

วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:21:27:40 น.

อ่านจบแล้วค่า ไม่ยาวอย่างที่คิด แต่ตัวเล็กมั่กมาก ไม่เหมาะกับคนแก่ แต่เผอิญว่าอายุยังน้อยอยู่เลยอ่านไหว 555

คนละหมัดเลยเน้อคุณพู่ คุณพู่เรื่องเมียหลวง ส่วนของโอ๋เรื่องเมียน้อย คริ คริ เรานัดกันรึเปล่าเนี่ย

แหม ถ้าพูดเรื่องบ้านเช่า มันก็มีกลิ่นและบรรยากาศแบบนี้เท่านั้นหล่ะที่เหมาะเจาะ ^^

แต่ตามไปอ่านของน้องก๋าแล้วเข้าท่ามั่กมาก ส่วนน้องต่อก็ไม่น้อยหน้าเลย แต่ละคนเก่งไม่น้อยหน้ากันเลย เรียกว่าไม่มีใครยอมใคร

โดย: oa (rosebay

) วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:21:29:25 น.

แปะไว้ก่อนนะครับคุณพู่ 555
กำลังจะหลับครับ แหะๆๆ

ช่วงนี้ปวดฟันครับ
เพิ่งไปถอนฟันมา
พอกินยาเข้าไป ตาปรือเลยครับ

เดี๋ยวกลับมาอ่านครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:22:22:30 น.

เรื่องราวสนุกน่าติดตามครับ
อ่านซะเพลินเลย

โดย: panwat

วันที่: 11 มกราคม 2556 เวลา:22:34:23 น.

สวัสดีตอนดึกๆ ครับ .....

แวะมาทักทาย เจองานตะพาบพอดี .....

คุณพู่เขียนเรื่องได้สนุกน่าอ่านดีครับ มีหักมุมตอนจบ อ่านแล้วได้อารมณ์เดียวกับผลงานเรื่องสั้นแนวหักมุมของคุณสรจักร สิริบริรักษ์เลยทีเดียว ไม่รู้คุณพู่จะเคยอ่านหรือเปล่า .....

โดย: NET-MANIA

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:0:51:18 น.

สวัสดีปีใหม่แบบสายมากๆ จ้าพู่ นานๆ เข้ามาที เน้อ

เป็นนักเขียนแล้วเหรอเนี่ย อ่านแล้วพอประติดประต่อ แต่ก็งงเล็กน้อยแหล่ะ

ไว้วันหลังแวะมาเยี่ยมใหม่จ้า

โดย: Dublina

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:4:25:44 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่

เข้ามาอ่านจนจบแล้วครับ

อ่านแล้วไม่งงนะครับ
เพียงแต่เดายากนิดนนึง
ตอนแรกคิดว่าเป็นเรื่องสั้นสยองขวัญครับ 555

แต่ตอนจบ
อ้าว --- หักมุมนิดๆ

สนุกดีครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:5:22:56 น.

มาอ่านแล้วค่ะน้องพู่ การบรรยายเนื้อหาดีมากค่ะ อ่านเพลินเลย แต่พี่กิ่งมางงตอนท้ายนิดนึงว่า บ้านหลังนั้นน่ากลัวอะไร จะว่าเป็นเรื่องผีก็ไม่ใช่รู้แต่ว่าเป็นบ้านขงพ่อปื้ด ถ้าักมุมอีกนิดให้คนอ่านรู้ว่ากลัวอะไรจะเยี่ยมเลยค่ะ อิอิ

เป็นนักเขียนได้แล้วค่ะ น้งพู่พี่กิ่งหนับหนุนจ้า

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:6:23:53 น.

ว่าแต่สงสัยเหมือนกันค่ะ
สรุปแล้ว พ่อของปื๊ดอยู่บ้านหลังนั้นในฐานะอะไร
แล้วแม่ปื้ดจริง ๆ แล้วเป็นเจ้าของบ้านเช่าที่ปล่อยให้เช่าแล้วพ่อปื็ดอยู่หรอคะ

โดย: rommunee

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:9:52:41 น.

พู่ พี่งง แอบอ่านคอมเมนท์คนอื่น ยังดี พี่ไม่ได้งงคนเดียว หมายความว่า พ่อปื้ดกับผู้หญิงคนนั้น ยังเป็นคนปกติอยู่ใช่ไหม หรือตายไปแล้ว ที่บ้านหลังนั้น

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:14:00:12 น.

อ่า ๆๆ คุณ พู่ .มีการบอก ห้ามถาม ก็มันซับซ้อน ซ่อนเงื่อนชวนคิด .อือ .เราก็ว่าพ่อกะ เมียน้อยตายอยู่บ้านนั้นแน่เลย ..เขาถึงไม่ทำไร เจ้าปึ๊ด ..แต่ตายด้วยฝีมือใคร นี่สิ.
เอ๊ามาเฉลยต่อ ..ตอนหน้าป่ะเนี่ย อิอิ..คิดไปเล่นๆ นะ
หลังสุดท้าย ท้ายซอย ก็ดูน่ากลัว พิลึก ..
เขียนได้แตกต่างกันไป นิ คุณพู่..

โดย: tifun

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:14:26:12 น.

อยากถามเหมือนกัน แจ่เท่าที่อ่านผมเข้าใจแบบเดียวกับ อาคุงกล่ิงนะ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:17:41:55 น.

+555 แค่ขึ้นต้นก็ขำแล้วค่ะคุณพู่
ให้ทำความเข้าใจก่อนอ่านด้วย
ค่อย ๆ อ่านจนจบ ไม่งงค่ะ แต่สงสัยว่าที่บ้านหลังนั้น คงเป็นพ่อเด็กกับเมียใหม่ ถูกฆ่าตายที่บ้านหลังนั้นหรือยังไงคะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:17:58:01 น.

งงตอนจบ แต่ผู้เขียนห้ามไม่ให้ถามก็เลยไม่ถามเก็บไว้เป็นปริศนาต่อไป
เหมือนภาพยนตร์บางเรื่องเลยค่ะ จบดื้อๆ
ก็แปลกไปอีกแนวให้คนอ่านเดาไปเอง
เหมือนเป็นมุขอีกมุมนึงค่ะคุณพู่

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:19:06:20 น.

ตอนแรกอ่านทำความเข้าใจ 5 ข้อก่อนค่ะ

งงแล้วอย่าถาม ถามแล้วจะงงนะเออ เพราะผู้เขียนไม่รู้เหมือนกัน 555
เลยต้องอ่านกันรอบหนึ่ง

จบแบบไม่งงนะ แต่เด็ดเดี่ยวมากกว่า
เราไม่ได้ถูกทิ้งนะสองแม่ลูก
แต่เราเลือกที่จะให้เขาออกไปจากขีวิตเราดีกว่า

แบบนี้อะป่าวพี่พู่

เรื่องความรักเนี่ย ตัดสินใจยาก มีลูกแล้วก็ตาม
ต้องอดทนมากกว่าเดิมด้วย
หากมีเรื่องอะไรที่มาบั่นทอนจิตใจ
ปรับความเข้าใจและคุยกัน

หากคุยกันไม่เข้าใจแล้ว การเชิญให้ออกจากชีวิต
ย่อมเกิดขึ้นในลำดับต่อไปค่า

มันก็คือเรื่องจริงนะ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 12 มกราคม 2556 เวลา:23:01:48 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:6:00:18 น.

อ่านเพลินเลยค่ะพี่พู่ งงแค่ทำไมจบเร็ว อิอิ

สวัสดีวันหยุดค่ะ
อิอิ อยากนอนทั้งวันเลย เสียแต่
ท้องร้องสิ5555

โดย: ญามี่

วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:8:58:25 น.

หัวข้อตะพาบคราวนี้ชวนให้เขียนเรื่องยาวได้อย่างเดียวเลยครับ

อ่านข้อตกลงคุณพู่ออกตัวขนาดนี้มั่นใจเลยครับ ว่าอ่านแล้วงงแน่ๆ

งงแล้วห้ามถามอีกแง้

เข้าใจว่าคุณแม่ผู้แสนดีเชือดสามีชั่วคาบ้านนั้นไปแล้วครับ ใครแอบเข้าไปบ้านต้องเจอน้องกุ๊กกู๋ออกมาต้อนรับจนขนลุกทุกครั้งไป
เธอเลยไม่อยากให้ลูกไปบ้านนั้น ใช่ป่ะเอ่ย? อะ ห้ามถามสินะ

โดย: ชีริว

วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:23:14:32 น.

งงจริง แต่ก็สนุกจริงๆ ค่ะ น่าจะแต่งอีกเยอะๆ อธิบายเยอะๆ ด้วย

โดย: ประกายพรึก

วันที่: 15 มกราคม 2556 เวลา:16:38:31 น.

ว๊าว...เจ๋งอะคุณนิด ชอบมาก ๆ

เขียนอีก ๆ

อ่านแล้วไม่งงค่ะ
แต่แอบอึ้งนิด ๆ ตอนจบ หุหุ

โดย: แม่ไก่

วันที่: 16 มกราคม 2556 เวลา:10:49:02 น.

พี่อุ้มแวะมาอ่านแล้วแวะมาโหวต ครั้งที่ 9 ให้ต่อจ้า

โดย: อุ้มสี

วันที่: 16 มกราคม 2556 เวลา:12:12:57 น.

นั่งอ่านจนจบ
แฮ่..
คล้าย จะเป็นหนังผี หลอน ๆ หรือเปล่าหนอ

อยากรู้อะ
ไม่มีใครเห็นสองคนผัวเมียเลยเหรอ
ตรงนั้นผิดไหม
ผัวหนุ่มเมียสาวอะ
เป็นผัวแก่เมียสาวหรือเปล่า
แค่สงสัยคะ
แฮ่..

โดย: ปันฝัน

วันที่: 16 มกราคม 2556 เวลา:20:29:47 น.

บ้านหลังนี้น่ากลัวมากครับ คุณพู่
(ช่วงนี้เข้ารหัสบล็อกแก๊งไม่ผ่านบ่อยครั้งครับ)

โดย: เศษเสี้ยว IP: 113.53.233.130 วันที่: 17 มกราคม 2556 เวลา:11:39:19 น.

แอบมาอ่านด้วยคน.

โดย: soccereu (สมาชิกหมายเลข 708390

) วันที่: 18 มกราคม 2556 เวลา:1:19:44 น.