ทำไมต้องเป็นมามี๊ที่ยังคงอยู่กับความสูญเสีย
ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง มันทั้งเศร้าทั้งเสียใจจนจุก จุกจนน้ำตาไม่ไหลออกมาอีกแล้ว แต่มามี๊ก็ต้องยิ้มจะร้องไห้ให้น้องทะเลเห็นไม่ได้ น้องทะเลยังเล็กมาก ไม่รู้เลยว่าเค้าอาจกำลังต้องสูญเสียน้องไปอีกเป็นหนที่สอง...
หนแรกเมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา มามี๊ดีใจมากที่รู้ว่าตัวเองท้อง ยิ้มแก้มไม่หุ้บเลยที่กำลังจะมีน้องให้น้องทะเลแล้ว แต่พอไปหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่าเด็กฝ่อไปแล้ว ตอนนี้เหลือแต่ถุงน้ำคร่ำ แล้วมามี๊ก็ต้องขูดมดลูกไปเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม วันแม่ที่แม่น่าจะมีความสุข แต่กลับเป็นวันที่เศร้าที่สุดในชีวิต
หลังจากนั้น มามี๊ก็อยู่ในความดูแลของคุณหมอตลอด ต้องไปหาคุณหมออาทิตย์ละครั้ง เผื่อเช็คฮอร์โมนว่าทุกอย่างกลับสู่ปกติแล้ว จนเมื่อประมาณหลางเดือนกันยายนคุณหมอเห็นว่าทุกอย่างปกติ และบอกว่าถ้ามามี๊อยากมีน้องอีก ตอนนี้เป็นเวลาที่ดี มามี๊ก็ทำตามคุณหมอทุกอย่าง และแล้วมามี๊ก็มีน้องน้อย แต่คุณหมอบอกว่าผลเลือดไม่ค่อยดี ฮอร์โมนที่ช่วยให้ไข่ไปเกาะที่ผนังมดลูกต่ำมาก มามี๊ต้องฉีดฮอร์โมนช่วย อาทิตย์ละสองหน
จนวันนี้ความสูญเสียเหมือนจะย่างกรายกลับมาอีกครั้ง เมื่อคุณหมอตรวจดูแล้วเหมือนว่าน้องน้อยไม่ค่อยโตเลย แล้วเหมือนว่ามามี๊จะเริ่มเลือดออกข้างใน แต่ผลเลือดบอกว่าฮอร์โมนมามี๊โอเคอยู่ในระดับที่ดี คุณหมอนัดให้มามี๊ไปฉีดฮอร์โมนอีกวันอังคารหน้า แล้ววันศุกร์ก็นัดตรวจครรภ์ ตอนนี้ทั้งมามี๊ แดดดี๊ และคุณหมอได้แต่ภาวนาว่าให้น้องน้อยยังอยู่กับเราเถอะ แต่น้ำเสียงคุณหมอทำให้มามี๊กังวลเอามากๆ มันเหมือนกับว่าคุณหมอเองก็ไม่แน่ใจว่าน้องน้อยจะยังอยู่กับเรามั้ย ทำไมเหรอ ทำไมความสูญเสียถึงยังคงวนเวียนมาหามามี๊อีกนะ
Create Date : 01 พฤศจิกายน 2551 |
|
30 comments |
Last Update : 3 มกราคม 2555 22:15:49 น. |
Counter : 508 Pageviews. |
|
|
|