|
|||
เล่ห์ซ่อนใจ : บทที่ 8 บทที่ 8ชาร์ล็อตถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อพบกับป้ายโลหะที่สลักหมายเลขบ้านเลขที่ที่เธอได้รับการบอกเล่ามาอยู่ตรงแนวรั้วหินข้างประตูรั้ว ตอนแรกเธอกำลังวิตกอยู่ว่าจะหลงทางไหมหลังจากที่จู่ๆ เครื่องนำทางในรถยนต์ของเธอก็เกิดไม่ทำงานขึ้นมาเสียดื้อๆ และต้องอาศัยทักษะการเดาทางจากคำบอกเล่าของโรเบิร์ตที่บอกเธอเมื่อหลายวันก่อนแทน ******************************* เมื่อเข้ามาข้างในแล้ว ชาร์ล็อตก็ต้องรู้สึกทึ่งกับการตกแต่งภายในที่ดูสวยงามไม่แพ้ด้านนอก เพราะภายในบ้านนั้นดูสว่างไปทั้งหลังด้วยผนังสีครีมและชุดโซฟาหนังสีเดียวกันในขณะที่เครื่องเรือนกลับใช้สีน้ำตาลเข้มโชว์เนื้อไม้ ผนังด้านหนึ่งของบ้านนั้นกรุด้วยบานหน้าต่างทรงฝรั่งเศสและประตูที่นำไปสู่เฉลียงที่ยื่นเข้าไปในสวน ส่วนผนังด้านตรงข้ามนั้นก็มีเตาผิงขนาดใหญ่ที่เหนือเตาผิงมีภาพถ่ายซึ่งเธอเดาว่าคงเป็นสมาชิกครอบครัวของโรเบิร์ตติดกระจายเต็มผนังด้านนั้นอย่างมีจังหวะ บรรยากาศและการประดับตกแต่งนั้นแสดงให้เห็นถึงรสนิยมที่เน้นประโยชน์ใช้สอยมากกว่าความหรูหรา แต่ถึงกระนั้นเธอก็รู้สึกได้ว่าเครื่องใช้และของประดับนั้นไม่ใช่ของราคาถูกแต่อย่างใด บ้านนี้ผมเอาไว้ใช้เวลาให้คนในครอบครัวมารวมตัวกันช่วงเทศกาลวันขอบคุณพระเจ้าหรือคริสต์มาสน่ะ นอกเหนือจากนั้นก็แล้วแต่ใครอยากจะพักผ่อนก็มา แต่ช่วงนี้คงไม่มีใครมาหรอก คุณก็อยู่ที่นี่ได้ตามสบายเลยนะ แล้วโรเบิร์ตก็เดินนำเธอไปที่ห้องครัวซึ่งมีสตรีวัยกลางคนกำลังลำเลียงของสดใส่ในตู้เย็นและหล่อนก็หยุดมือเมื่อเห็นว่าโรเบิร์ตกำลังเดินเข้ามา ชาร์ล็อต นี่โอลิเวีย คนดูแลบ้านของผม ชาร์ล็อต คลาร์กค่ะ โอลิเวียเดินอ้อมจากเคาน์เตอร์แพนทรีมาเช็คแฮนด์กับเธอ ยินดีที่ได้พบค่ะคุณคลาร์ก เรียกฉันว่าชาร์ล็อตเถอะค่ะ เธอกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตรให้กับโอลิเวีย โอลิเวียจะมาทำความสะอาดบ้านและเตรียมอาหารให้กับคุณทุกวัน บ้านของเธออยู่ห่างจากบ้านนี้ไปแค่ห้านาที แต่ถ้าหากคุณห่วงเรื่องความปลอดภัยผมจะให้เธอมาอยู่กับคุณด้วยตอนกลางคืน ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ค่ะ แค่ฉันมาได้มาพักที่นี่ก็ถือว่าคุณช่วยเหลือฉันมากแล้ว อย่าปฏิเสธเลยชาร์ล็อต ผู้หญิงอยู่บ้านคนเดียวในแถบชานเมืองถึงแม้บ้านจะมีระบบรักษาความปลอดภัยแต่ก็ใช่ว่าจะปลอดภัย แล้วเขาก็หันไปพยักหน้าให้กับโอลิเวียให้กลับไปทำงานต่อได้ แล้วไม่ต้องเกรงใจหรอก ผมจ่ายค่าแรงให้กับโอลิเวียมากพอที่หล่อนจะทำงานพวกนี้ได้โดยไม่คิดเล็กคิดน้อย เธอถอนหายใจก่อนที่จะส่ายหน้า แต่ฉันไม่อยากทำตัวเป็นภาระกับคุณ ชาร์ล็อต โรเบิร์ตเรียกชื่อเธอพลางยกมือขึ้นแตะต้นแขนของเธอ สำหรับผมคุณก็เหมือนกับแจ็ค คุณเป็นลูกของเพื่อนผม ในเรื่องราวทั้งหมดคุณเป็นคนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุด การที่ผมให้คุณอยู่นี่ก็เพราะผมอยากให้คุณปลอดภัยและอยู่ในสายตาของผมก่อนที่คุณจะตัดสินใจทำอะไรไม่เข้าท่าอย่างเข้าใกล้ริชาร์ดเพื่อสืบหาความจริงด้วยตัวคุณเอง เธอเบิกตากว้างในขณะที่มองโรเบิร์ตซึ่งกำลังมองมาที่เธอ นี่คุณรู้เหรอคะ ผมรู้เรื่องระหว่างคุณกับแจ็คแล้ว และมันจะมีเหตุผลอะไรที่คุณจะหันไปทำตัวสนิทสนมกับริชาร์ดที่เพิ่งได้เจอหน้ากันแบบนั้นล่ะ แล้วอีกอย่างหนึ่งอุปนิสัยของคุณไม่น่าจะเป็นแบบนั้นด้วย ความร้อนที่แล่นขึ้นมาบนใบหน้าทำให้ชาร์ล็อตรีบเบือนหน้าหลบสายตารู้ทันของผู้อาวุโสกว่า ฉันแค่คิดว่าบางทีนี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดีที่เราอาจรู้อะไรบางอย่างที่คนพวกนั้นปกปิดเอาไว้ก็ได้ ส่วนเรื่องฉันกับแจ็ค มันคงไม่มีทางเป็นไปได้หรอกค่ะ แต่มันอันตรายนะชาร์ล็อต คุณไม่รู้หรอกว่ากำลังจะพาตัวเองไปเจอกับอะไรบ้าง โรเบิร์ตกล่าวอย่างไม่เห็นด้วย ถ้าไม่ทำแบบนั้นแล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะคะว่าพวกเขามีอะไรอยู่เบื้องหลัง และระยะเวลาที่คุณมีอยู่ก็หมดลงไปเรื่อยๆ แล้วไม่ใช่เหรอคะ แต่ผมกลัวว่ามันจะไม่ปลอดภัย พวกเขายังไม่รู้ว่าฉันเกี่ยวข้องกับลุงโฮเวิร์ดยังไงหรือรู้ว่าพินัยกรรมฉบับจริงอยู่ที่ฉัน การที่ฉันจะเข้าไปใกล้ชิดเผื่อว่าจะเจออะไรบางอย่างมันก็เป็นความคิดที่ดีนะคะ และคุณไม่ต้องห่วงฉันหรอกค่ะ ฉันเติบโตมาด้วยตัวเองเกือบทั้งชีวิต ฉันดูแลตัวเองได้ โรเบิร์ตถอนหายใจกับความดื้อรั้นของชาร์ล็อตและเขาคิดว่าคงเปล่าประโยชน์ที่จะโน้มน้าวให้เธอเปลี่ยนใจในเวลานี้ เอาไว้ค่อยคุยกันเรื่องนี้วันหลังก็แล้วกัน ตอนนี้ผมจะพาคุณไปเดินดูรอบๆ บ้านให้เรียบร้อยก่อน แล้วโอลิเวียคงจะเตรียมมื้อกลางวันเสร็จพอดี และผมก็มีแขกที่จะมาร่วมมื้อกลางวันกับพวกเราด้วย แขก? ใครเหรอคะ? เพื่อนบ้านของผมน่ะครับ บ้านของเขาอยู่หลังถัดไปนี่แหละ ผมจะได้ถือโอกาสนี้แนะนำให้คุณรู้จักกับเขาด้วย มันจะดีเหรอคะ ฉันแค่เป็นคนที่มาอาศัยอยู่ชั่วคราวเท่านั้นเอง ผมบอกให้เขารู้ก่อนหน้านี้แล้วว่าจะมีคนย้ายมาอยู่ เผื่อคุณเดือดร้อนจะได้มีคนช่วยเหลือได้ แต่ฉัน... ผมบอกแล้วไงว่าอย่าพูดว่าคุณเป็นภาระ... ให้ตายสิ คุณนี่หัวรั้นเอาเรื่องเหมือนกันนะ ทำใจให้สบายเถอะ อย่ามามัวคิดเล็กคิดน้อยไม่เข้าเรื่องเลย ชาร์ล็อตพยักหน้าเมื่อโรเบิร์ตยืนยันเสียงหนัก แต่ทว่าในใจของเธอก็ยังคงสงสัยและรู้สึกไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาเสนอและมอบให้อยู่ดี
********************************
*********************************** ชาร์ล็อตแทบไม่รับรู้รสชาติอาหารที่รับประทานไปเมื่อทั้งหมดที่เธอรู้สึกในตอนนี้คือสายตาของแจ็คที่จ้องมาที่เธอราวกับต้องการจะสลักตราประทับบนใบหน้าของเธอด้วยสายตาของเขา และถึงแม้ว่าในเวลานี้ภายในท้องของเธอกำลังปั่นป่วนจากความหวั่นไหวแต่เธอก็แสร้งทำเป็นไม่สนใจแม้ว่าเขาจะยังคงจ้องเธออยู่อย่างไม่วางตาก็ตาม แล้วระหว่างอยู่ที่นี่คุณมีแผนที่จะไปเที่ยวหรือเดินทางไปที่ไหนหรือเปล่า ฉันยังไม่มีแผนอะไรที่แน่นอนหรอกค่ะ ปกติแล้วถ้าหากเป็นช่วงพักฉันก็แค่หาที่เงียบๆ ไม่มีคนรู้จักอยู่พักผ่อนกับตัวเอง หรือไม่ก็เริ่มคิดเกี่ยวกับเรื่องงานเขียนที่กำลังทำอยู่ แต่ฉันก็คิดเอาไว้เหมือนกันว่าอาจจะลองขับรถเที่ยวรอบๆ เมืองนี้ดู ถ้าอยากไปที่ไหนก็ลองถามแจ็คได้นะ เขารู้จักเส้นทางแถวนี้ดี โรเบิร์ตว่าพลางปรายตาไปมองทางแจ็คที่ชะงักมือที่กำลังจะตักอาหารเข้าปากและขมวดคิ้ว ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่อยากรบกวนและคุณโคลเทรนก็คงจะไม่สะดวกด้วย ชาร์ล็อตรีบกล่าวปฏิเสธ ถึงผมไม่ว่าง ก็คงมีหนุ่มๆ มาคอยพาไปเที่ยวแล้วละมั้งครับ อย่างริชาร์ดหรือไม่ก็อาจจะมีใครอีกหลายๆ คนก็ได้ เธอลอบสูดลมหายใจพลางนับหนึ่งถึงร้อยในใจกับถ้อยคำประชดประชันของแจ็ค ก่อนที่จะกล่าวตอบโต้ จะมีคนมารับหรือไม่มารับมันก็เป็นเรื่องของฉันนะคะ แล้วก็สบายใจเถอะค่ะเพราะฉันคงจะไม่คิดรบกวนคุณ เพราะฉันดูแลตัวเองได้ เธอตอบพลางหันไปมองแจ็คเป็นเชิงบอกว่าเธอจะไม่ทนให้เขามาบริภาษเธอเอาแต่เพียงฝ่ายเดียว แม้ว่าดวงตาของเขาจะวาววับขึ้นมาด้วยโทสะที่สุมอยู่ในใจ แต่ชายหนุ่มกลับเพียงแค่เหยียดริมฝีปากยิ้มหยันแล้วกล่าวกับโรเบิร์ต เห็นไหมครับอา ต่อให้ไม่มีผมคอยช่วยเหลือยังไงคุณคลาร์กก็มีวิธีการที่จะหาคนที่มาคอยดูแลโดยที่ไม่ต้องพึ่งพาผมได้อยู่แล้ว หรือไม่คุณคลาร์กอาจอยากได้การดูแลจากอามากกว่ากระมังครับ ไหนๆ ก็มาพักอยู่บ้านของอาแล้วด้วย แจ็ค โรเบิร์ตเรียกชื่อเขาเสียงหนัก พูดอะไรให้เกียรติคนอื่นหน่อย ชาร์ล็อตลอบถอนหายใจก่อนจะแตะมือไปที่ไหล่ของโรเบิร์ตและส่ายหน้าเป็นเชิงบอกว่าเธอไม่ถือสาอะไร ซึ่งนั่นก็ทำให้แจ็ควางมีดและส้อมลงบนจานก่อนจะลุกขึ้นยืน พอดีผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่านัดผู้รับเหมาเอาไว้ ฝากบอกโอลิเวียด้วยนะครับว่าอาหารอร่อยมาก แล้วแจ็คก็เดินออกไปโดยไม่ฟังเสียงทักท้วงของโรเบิร์ตซึ่งก็ทำได้เพียงโคลงศีรษะด้วยความอ่อนใจกับพฤติกรรมที่ผิดไปจากปกติของเขาแล้วหันมากล่าวกับชาร์ล็อต ผมขอโทษแทนแจ็คด้วยนะที่เขาพูดอะไรไม่ดีออกไป ฉันอิ่มแล้วค่ะ หญิงสาวผลักจานอาหารที่เธอแทบไม่แตะต้องมันซ้ำแล้ว มันไม่ใช่ความผิดของเขาที่จะพูดแบบนั้นกับฉัน แต่ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะความเข้าใจผิด แจ็คถึงได้พูดจาและแสดงท่าทางไม่ดีกับคุณ เขาเข้าใจอย่างนั้นก็ดีแล้วล่ะค่ะ แม้ว่าคุณจะมีความรู้สึกพิเศษกับเขาน่ะเหรอ? ฉันจะรู้สึกยังไงกับแจ็คมันไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไปแล้วล่ะค่ะ ในเมื่อเขาคือลูกชายของโฮเวิร์ด โคลเทรน การที่เราสองคนต่างกลายเป็นคนแปลกหน้าของกันและกันมันยังจะดีกว่าที่เขาจะมารู้ทีหลังว่าเรื่องระหว่างพ่อแม่ของพวกเรานั้นเป็นยังไง หมายความว่าคุณคิดจะเก็บความจริงเรื่องนี้เอาไว้แล้วก็ปล่อยให้เขาเข้าใจผิดว่าคุณเป็นชู้รักของโฮเวิร์ดแบบนี้ตลอดไปน่ะเหรอ ไม่คิดว่ามันไม่ยุติธรรมต่อตัวคุณเองหรือไง ก็มันช่วยไม่ได้นี่คะ ขนาดฉันที่เติบโตมาแบบไม่มีใครต้องการมาทั้งชีวิตยังเสียใจแทบตายกับความจริงที่ได้รู้ แล้วคนอย่างเขาจะรับความจริงเรื่องนี้ได้เหรอคะ ว่าพ่อของเขาได้ทำให้คนกี่คนต้องเจ็บปวดและทำให้เด็กคนหนึ่งต้องเติบโตมากับการถูกกล่าวหาว่าเป็นลูกชู้... เธอหยุดพูดพลางกัดริมฝีปากเพื่อกลืนก้อนสะอื้นที่แล่นขึ้นมาจุกคอแล้วก็พ่นลมหายใจยาวไล่หยดน้ำตาที่เอ่อคลอขึ้นมาจนดวงตาร้อนผ่าว เขามีภาพความทรงจำที่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขา ฉันไม่คิดที่จะไปทำลายมันเพราะความต้องการของตัวเองที่ไม่มีวันเป็นไปได้หรอกค่ะ ตั้งแต่รู้ว่าลุงโฮเวิร์ดเสียไปฉันก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวของเขาอีก ผมไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้นะชาร์ล็อต ผมมองสายตาของพวกคุณออก ทำไมคุณไม่ให้โอกาสตัวเองได้พบกับสิ่งดีๆ ในชีวิตบ้างล่ะ แจ็คเป็นคนดีนะผมยืนยันได้ จากเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับฉันและครอบครัว ฉันคิดว่าฉันไม่พร้อมที่จะเผชิญกับความผิดหวังจากใครได้อีกแล้วล่ะค่ะ ฉันมาที่นี่ก็เพราะเหตุผลเดียวคือตอบแทนบุญคุณที่ลุงโฮเวิร์ดมอบให้กับฉัน และหลังจากเสร็จเรื่องแล้วฉันก็คงจะไปตามทางของฉัน แล้วเธอก็วางผ้าเช็ดปากลงบนโต๊ะเป็นสัญญาณบอกให้โรเบิร์ตรู้ว่าเธอไม่อยากสนทนากับเขาในเรื่องนี้ต่อไปอีก โรเบิร์ตมองหน้าของเธอแล้วก็ถอนหายใจด้วยความอ่อนใจ ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่คุณก็แล้วกัน ขอโทษด้วยถ้าหากผมทำตัวจุ้นจ้านมากไป เธอส่ายหน้าก่อนจะยิ้ม ไม่หรอกค่ะ ฉันเข้าใจถึงความหวังดีของคุณนะคะ เพียงแต่ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้น ตอนนี้ฉันตั้งใจว่าจะช่วยคุณในการสืบหาความจริงเกี่ยวกับเอกสารพินัยกรรมปลอมที่คนพวกนั้นทำขึ้นมา ระวังตัวหน่อยนะชาร์ล็อต ริชาร์ดเป็นคนฉลาด ผมเป็นห่วงกลัวว่าคุณจะเป็นอันตรายถ้าหากว่าเขารู้ความจริงขึ้นมาว่าพินัยกรรมฉบับจริงยังอยู่ที่คุณ หญิงสาวพยักหน้าก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาเปิดดู เมื่อวานนี้เขาโทรศัพท์มาชวนฉันไปทานมื้อค่ำด้วย... ฉันยังไม่ตอบรับเพราะไม่ทราบว่าเขารู้ว่าบ้านหลังนี้เป็นของคุณหรือเปล่า คิดว่าคงไม่รู้นะ เพราะพวกเจนนิ่งส์ไม่ค่อยแวะมาที่บ้านของโฮเวิร์ดมากเท่าไหร่ หรือถ้าจะพูดให้ถูกคือ คาร์ล... สามีของเฮเลนน่ะไม่ค่อยชอบให้ภรรยาของเขาไปยุ่งเกี่ยวกับน้องชายที่มีฐานะด้อยกว่า ด้อยกว่า? ชาร์ล็อตทวนเสียงสูงอย่างไม่อยากเชื่อ ก่อนที่นิยายของโฮเวิร์ดจะขายดีมีชื่อเสียงโด่งดัง เขาก็เป็นแค่อาจารย์มหาวิทยาลัยธรรมดาคนหนึ่งครอบครัวของเขาก็มีฐานะปานกลาง ส่วนเฮเลนน่ะได้แต่งงานกับลูกชายของตระกูลขุนนางเก่าแก่ก็เลยค่อนข้างจะถือยศถือตัวอยู่พอสมควร ฟังดูแล้วเหมือนว่าความสัมพันธ์จะไม่ค่อยดีกันสักเท่าไหร่จริงๆ สินะคะ ตอนที่เฮเลนเปิดสำนักพิมพ์ขึ้นมาตอนแรกก็เอาแต่ปฏิเสธนิยายของโฮเวิร์ดอยู่ท่าเดียวเพราะคิดว่าถ้าหากที่อื่นไม่รับก็แสดงว่าคงจะขายไม่ออกและกลัวขาดทุน แต่ว่าโฮเวิร์ดก็ไม่ละความพยายามจนเฮเลนใจอ่อน และมันก็ดังระเบิดระเบ้อไปทั่วโลกอย่างที่มันเป็น แต่คุณเคยได้ยินที่ว่าถ้าหากมีธุรกิจมาเกี่ยวข้อง ความสัมพันธ์ของคนก็จะเปลี่ยนไป จากพี่น้องก็จะกลายเป็นอย่างอื่น ระหว่างโฮเวิร์ดกับเฮเลนก็เหมือนกัน ยิ่งนิยายของโฮเวิร์ดโด่งดังเฮเลนก็ยิ่งมองโฮเวิร์ดเป็นน้องชายน้อยลงจนกระทั่งพักหลังๆ พวกเขาเริ่มมีปัญหากันเรื่องส่วนแบ่งค่าตอบแทนลิขสิทธิ์ที่คุณคงจะรู้อยู่แล้ว คุณคิดว่ามีทางเป็นไปได้ไหมคะว่าการเสียชีวิตของลุงโฮเวิร์ดจะเป็นเพราะเรื่องนี้ โรเบิร์ตขมวดคิ้วกับคำถามของเธอ จากหลักฐานทั้งหมดจากที่เกิดเหตุตำรวจสรุปว่าเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีอะไรผิดปกติกับตัวรถก่อนที่จะเกิดการชน ทำไมคุณถึงคิดว่าการตายของโฮเวิร์ดไม่ใช่อุบัติเหตุล่ะ? เธอกัดริมฝีปากพลางหลุบตาลงมองมือที่วางอยู่บนโต๊ะครู่หนึ่งแล้วเงยหน้าขึ้นยิ้มให้กับโรเบิร์ตพลางส่ายหน้า ไม่มีอะไรหรอกค่ะ คงเพราะฉันฟังเรื่องของลุงโฮเวิร์ดกับครอบครัวเจนนิ่งส์จากคุณแล้วก็เลยคิดมากไป ผมคิดว่าพวกเขาคงไม่ได้จิตใจเลวร้ายถึงขั้นฆ่าเขาเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองหรอกนะ แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นพวกละโมบโลภมากอยากได้ของของคนอื่นมาเป็นของตัวเองอยู่ดี โรเบิร์ตว่าพลางยกถ้วยชาขึ้นจิบ ผมจะอธิบายให้ฟังก็แล้วกันว่าผมทำเรื่องการตรวจสอบเอกสารของพวกเจนนิ่งส์ไปถึงไหนแล้ว และตรวจสอบอะไรไปบ้าง เผื่อว่าคุณจะมีโอกาสได้ลองสืบหาความจริงจากทางริชาร์ด ฉันสัญญาว่าฉันจะระวังตัวค่ะคุณฮอว์ธอร์น มีอย่างหนึ่งที่ผมอยากขอนะ คุณมาอยู่ที่บ้านผมแล้วช่วยเลิกเรียกผมว่าคุณฮอว์ธอร์นเสียทีเถอะ แล้วจะให้เรียกฉันว่าอะไรดีล่ะคะ จะเรียกว่าบ๊อบเหมือนที่แจ็คเรียกก็ได้ ผมไม่ว่าอะไรหรอก ค่ะ อาบ๊อบ เธอเรียกชื่อเขาแล้วก็เม้มริมฝีปากเพราะยังไม่คุ้น โรเบิร์ตหัวเราะกับท่าทางของเธอก่อนที่จะลุกขึ้นยืนและเดินไปบีบไหล่ข้างหนึ่งของเธอเบาๆ ขอบคุณนะชาร์ล็อตที่คิดจะช่วย แม้จะรู้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมดแล้วก็ตาม หญิงสาวถอนหายใจแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างเศร้าๆ ฉันทำเพื่อตัวเองค่ะ เพราะถ้าหากปล่อยเอาไว้แบบนั้น ฉันคงจะรู้สึกผิดและไม่สบายใจไปทั้งชีวิตแน่ๆ
***********************************
โปรดติดตามตอนต่อไป รักคนอ่านค่ะ |
ตัว(Z)
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] ลมหนาว ฟ้าใส หาดทราย ใบไม้เปลี่ยนสี Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
คุณอาบ๊อบจะเป็นกามเทพได้สำเร็จไหมนะ ?
แต่คงจะเหนื่อยมาก เพราะ 2 คนนี้ดื้อมากกกกเลย
ขอเหนื่อยล่วงหน้าแทนคุณอาไปก่อนนะคะ