|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
@.....^.^.....คอนเสิร์ตเปิดตัว,,แอม,,ขอดอกไม้คนละดอกได้มั๊ยอ่ะ
ความลับ...
ทุกคนคงเคยมีความลับ เราไม่รู้ว่าคนอื่นจะกล้าเล่าไหม แต่วันนี้อยากเล่า ความลับกับของลับก็ต่างกัน ความลับถ้าเปิดแล้วก็ไม่ลับอีกต่อไป แต่ของลับเปิดแล้วก็ยังเป็นของลับอยู่ ใครบอกก็จำไม่ได้แล้ว
เราคลั่งไคล้การร้องเพลงมาตั้งแต่เด็ก จะทำอะไรก็ร้องเพลง แม้แต่เข้าห้องน้ำ ยกเว้นตอนกินกับตอนหลับ ถ้ายังไม่หลับก็ยังร้องต่อเผลอๆยังฝันว่าร้องเพลง วันหนึ่งมีคอนเสิร์ตมาเปิดแสดงใกล้บ้าน
ซื้อตั๋วติดขอบเวทีเพื่อจะได้เห็นศิลปินใกล้กว่าใคร ไม่ต้องบอกหรอกนะว่านักร้องคนไหน เดี๋ยวรู้กันหมดว่าเรารุ่นไหน
เก็บเอาไว้ให้เดาเล่น เจอกันตัวเป็นเป็นจะได้ลุ้น ชมการแสดงไปได้เกือบครึ่งชักจะเมื่อย ควักชุดที่ซุกไว้ในอกเสื้อฝากยายถือให้ยายแปลกใจ ถามว่าเอามาทำไม
ก็เลยบอกไปว่า หนูจะไปอยู่กับ.......นักร้อง
มีแววตั้งแต่เด็กเลยเรา...ก็เพราะรักการร้องเพลงนี่แหละ จึงเป็นที่มาของคอนเสิร์ตครั้งนั้น
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ก่อนจะมาทำงานนั่งโต๊ะ
จริงๆนั่งบนเก้าอี้ ใครนั่งบนโต๊ะ
เราเคยเป็นศิษย์อาจารย์ปิยะ...ปิยะไหน
........ปิยะ โกศินานนท์ วงโคโค่แจ๊ส
คุณ นรี กระจ่าง เป็นนักร้องนำ
อาจารย์ก็คนที่สวมแว่นตาดำในภาพ
เอาเหอะ เอาเหอะ ....
นึกไม่ออกก็จะเล่า เราเป็นลูกศิษย์ก้นกุฏิ จริงๆนะไม่ได้โม้
อาจารย์เคยบอกว่า.......ไอ้ตัวร้ายอย่าไปบอกใครนะว่าชั้นสอนแก.... ตอนนี้แกไปอยู่กับพระเจ้าแล้ว แกไม่รู้หรอกว่าเราแอบมาคุย เราคงจะร้องดีน่าดู ขนาดอาจารย์ยังไม่ยอมรับว่าเป็นศิษย์
แกตาบอดได้ทุนไปเรียนเปียโน ถึงอเมริกาเชียว แกคิดว่าเราต้องสวยแน่ๆ เลยพยายามจะผลักดันให้เป็นนักร้อง ฝึกให้ร้องเพลง จับไมค์ครั้งแรกสั่นเป็นเจ้าเข้า อาจารย์สั่งปิดลำโพง ให้เสียงดังอยู่เฉพาะภายในห้องจัดเลี้ยง มีผู้ฟังอยู่โต๊ะเดียวที่ยังนั่งอยู่
ข้าราชการบำนาญที่มาทานอาหารกลางวัน ปรบมือเปาะแปะให้กำลังใจ
อาจารย์พาไปออดิชั่นซะทั่วกรุง พลอยลำบากพี่หนวดกับพี่เริง ต้องตามไปเล่นกลองและเบสให้ด้วย แต่เราไม่รักดี เกิดลังเลคิดถึงพ่อขึ้นมาซะเฉยๆ ก็ตอนนั้น มาม่าบลู ยังไม่มีอัลบั้ม ส่องกระจกทีไรให้ผวา อันตูข้าจะเป็นนักร้องได้หรือนี่ ไม่มีความเชื่อมั่นน่ะ กลับเมืองนอก เอ้ย บ้านนอก ดีกว่า หางานทำแถวบ้าน จะได้อยู่ไกล้พ่อ อ้างไปทั่วจริงๆน่ะกลัว ตกงานอยู่เกือบปี พอดีเขาเปิดรับสมัครงาน
ตำแหน่งนักร้อง
ชอบอยู่แล้วก็ลองไปสอบดู ติดข้อเขียน วันสัมภาษณ์เขาให้ร้องเพลงไทย สากล แถมจีน อีกหน่อย เราทำได้อยู่แล้ว ดำน้ำปุดๆ
วันประกาศผลสมหวังละซี แห้วน่ะ ได้รองอันดับหนึ่ง กลับไปกินแห้วที่บ้าน อีกอาทิตย์ต่อมา มีคนมาตาม บอกว่าคนที่ได้.......เขาสละสิทธิ์
......ได้เป็นนักร้องสมใจ.....
ครึ่งวันเช้าทำงานธุรการ ครึ่งวันบ่ายซ้อมร้องเพลง นักดนตรีของอิฉัน นายพลล้วนๆครับท่านผู้ชม พลทหารน่ะแหละ
หนึ่งในนั้น ต่อมาเมื่อปลดประจำการ มาเล่นเปียโนให้วงทีโบน เคยเจอกันวันงานศพอาจารย์น้อย อานนท์เพื่อนเราเอง เขาชื่อสาม
ไม่อยากให้วาดภาพ ไปต่างๆนานา ยืมภาพที่ค่อนข้างจะใกล้เคียง
มองเฉพาะเสื้อผ้านะ หน้าไม่เกี่ยวหรอก
คอนเสิร์ตเปิดตัวเป็นครั้งแรก งานกล่อมขวัญทหารใหม่ เขาก็ใหม่เราก็ใหม่ขึ้นเวทีครั้งแรกดูสวยขึ้นมา ณ บัดนาว กรี๊ด....กันสลบ เพราะในรอบสามเดือน เพิ่งจะเจอผู้หญิงเป็นครั้งแรก
แฟนคลับอคาเดมี่ก็ไม่ปาน
แอมจ๋า ๆๆๆๆ...แอมเว้ยๆๆๆๆ..แอมสู้สู้ ๆๆๆๆๆๆ..แอมน่ารักจัง กรี๊ด .....กรี๊ด....กรี๊ด...กรี๊ด...อันหลังโดนเหยียบ...โอวัลตีน..
คนนี้กรูจอง ของกรูเว้ยเฮ้ย...
ยื้อแย่งกันสุดใจขาดดิ้น อ้อเกือบลืม ที่เป็นคู่แข่งอีกห้านางคือแด๊นเซอร์
สวมเกาะอกสีขาว ผูกโบว์ดอกเบ้อเร่อสีแดง เกาะอกทำจากผ้าปูที่นอน โบว์ใช้ผ้าขาวม้ามาผูก สวยจับใจ
......ทหารสาวประเภทสอง นั่นแหละ.... มีน้ำใจมาช่วยแบ่งปัน เพราะคนเดียวคงสู้ไม่ไหว
ทุกคนชิงความได้เปรียบ เบียดเสียดจะเข้ามาหน้าเวที
เพื่อมอบดอกไม้ให้สาวๆ..และนักร้อง..... ยิ่งดึกก็ยิ่งสวยจับใจ
ดอกชัยพฤกษ์
เก็บเอาต้นแถวๆนั้นแหละ มีเป็นดง อิ อิ อิ เราได้พวงมาลัยเต็มคอ ลามาจากศาลหน้าโรงเลี้ยง
ขอเพียงได้สัมผัสมือนักร้องสักนิดก็ยังดี เราหัวใจพองโตกับคอนเสิร์ตครั้งนี้มากมาย เคลิ้ม เคลิ้ม คิดว่าเปิดตัวอัลบั้มใหม่
ร้องเพลงช้าสลับเพลงเร็ว หยุดพูดคุยพักเหนื่อย หลอกให้ช่วยร้อง
หยุดหอบเป็นระยะ ทั้งร้องทั้งเต้น ก็คนมันไม่เคย ร้องอยู่คนเดียว ทั้งลูกทุ่ง สตริง สากล เน้นของแอมเสาวลักษณ์ร้องมากหน่อย
ควักออกมาจนหมดพุง
ตอนดึก อ้อนอยากร้องเพลงคู่ จริงๆหาคนช่วยร้อง มันเหนื่อยง่ะ
พระเอกมาเพียบ นางเอกคนเดียว
ดาวล้อมไส้เดือน เอ้ย เดือน
หลังจบคอนเสิร์ตเปิดตัว
เดิม เรียกกันว่าอร ชื่อเต็ม อรชพร เราก็กลายเป็นแอมไปซะแล้ว เอ้า แอมก็แอม มาลงบ้านนี้ ก็เลยผสมเพื่อระลึกความหลัง เป็นแอมอร
นี่ถ้าร้องเพลง ติ๊นา หรือ มาช่า จะเรียกว่ายังไง
ต่อจากนั้นไม่นานก็เลิกร้องเพลง เพราะรู้ว่าไม่เหมาะกับตัวเอง ทุกคนคงเคยมีความฝัน ปกติคนเป็นนักร้องเนี่ย เขาต้องร้องเพลงตามคำขอ ใช่มั๊ย จนกว่าจะโด่งดังมีอัลบั้มของตัวเองนั่นแหละ ถึงจะร้องเฉพาะเพลงของตัวเอง
วันก่อนดูในรายการอะไรก็ไม่รู้ เทพบุตรบอยแบน ยังร้อง อย่างงี้มันต้องถอน
แต่แม่งามงอนอย่างเรา ไม่ร้องตูไม่ชอบ อยากฟังมาร้องเองเด่ะ เจริญละซี
ชีวิตนี้รุ่งริ่งแน่นอน ก็เลยขอย้ายไปตำแหน่งอื่น การเป็นศิลปินเป็นอันปิดฉาก...จบเห่เอวัง
และนี่เป็นฝันหนึ่ง
ที่เราได้ทำให้มันเป็นจริง มันไม่ได้วัดค่าที่ความโด่งดังหรือเงินทอง
แต่ครั้งหนึ่งเรามีคอนเสิร์ตเป็นของต้วเอง
เราได้จับไมค์ร้องเพลง
เราเลือกหยิบฝันมาทำให้เป็นจริง
ไม่ปล่อยให้เป็นแค่ฝัน แล้วฝันของเพื่อนๆ
เคยหยิบขึ้นมา แล้วทำให้มันเป็นจริง สักฝันหรือยัง
ท้ายเรื่อง ถ้าจะกรุณา ขอดอกไม้จากมิตรรักแฟนเพลงและผองเพื่อน คนละดอกสองดอกได้มั๊ยคะ เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจให้
แอม ศิลปินแดดเดียว ขอบพระคุณค่ะ
Create Date : 02 กันยายน 2552 |
|
71 comments |
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2553 18:26:02 น. |
Counter : 3320 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: tukta (tukta510 ) 28 กันยายน 2552 22:41:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 29 กันยายน 2552 0:03:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: warniie 29 กันยายน 2552 10:32:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก้อนหิน (cator ) 29 กันยายน 2552 11:56:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก้อนหิน (cator ) 29 กันยายน 2552 14:16:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 29 กันยายน 2552 16:41:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ต๊ายตาย!!!..นี่มัน... (อสัญแดหวา ) 29 กันยายน 2552 19:42:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: อิ่ม_Aim 29 กันยายน 2552 20:38:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 29 กันยายน 2552 22:18:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: non lock 29 กันยายน 2552 22:32:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: tukta (tukta510 ) 29 กันยายน 2552 23:09:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 29 กันยายน 2552 23:12:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 29 กันยายน 2552 23:26:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 30 กันยายน 2552 6:42:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeshin 30 กันยายน 2552 7:16:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: รีบว๊อยจ๊ะ (SongPee ) 30 กันยายน 2552 7:20:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแว่น 30 กันยายน 2552 7:33:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: ถปรร 30 กันยายน 2552 8:05:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 30 กันยายน 2552 8:35:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) 30 กันยายน 2552 11:07:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 30 กันยายน 2552 11:39:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 30 กันยายน 2552 13:02:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 30 กันยายน 2552 20:27:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: SongPee 30 กันยายน 2552 20:40:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแว่น 30 กันยายน 2552 22:07:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 30 กันยายน 2552 22:14:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 30 กันยายน 2552 22:47:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: endless man IP: 117.47.3.247 30 กันยายน 2552 23:02:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: raya-a 1 ตุลาคม 2552 10:50:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 1 ตุลาคม 2552 12:40:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 1 ตุลาคม 2552 18:33:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: SongPee 1 ตุลาคม 2552 19:10:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก้อนหิน (cator ) 1 ตุลาคม 2552 20:35:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 1 ตุลาคม 2552 21:36:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 1 ตุลาคม 2552 22:05:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 2 ตุลาคม 2552 9:49:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: raya-a 2 ตุลาคม 2552 9:55:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: jeab&michelle IP: 213.46.102.45 2 ตุลาคม 2552 14:52:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 2 ตุลาคม 2552 16:11:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: ศิลป์ใจ 7 ตุลาคม 2552 18:28:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 12 มีนาคม 2553 19:55:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
|
|
|
|
|
|