วันจันทร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ภาพถ่ายโดย Sawnoy จากพระตำหนักภูพิงคราชนิเวชน์

วันที่ 29 มกราคม 2555 by iPhone4s

คำพูด...

เวลา...

โอกาส...

ไม่สามารถเอาคืนกลับมาได้

มีแต่ว่าวันข้างหน้าต้องคิดให้รอบคอบก่อนทำอะไรลงไป

ทุกสิ่งทุกอย่าง ในโลกหาก มากไปก็ไม่ดี

น้อยไปก็ไม่ดี ต้องตั้งอยู่ในความพอดี

แล้วความพอดี มันอยู่ตรงไหนกัน ?

นี่แหละคือคำถามและเป็นสิ่งที่หลายๆ คน

ยังไม่สามารถทำความเข้าใจได้อย่างแท้จริง

ว่าความพอดี อยู่ตรงไหน อย่างไหนที่เรียกว่าพอดี

“ห่วง” หรือ ห่วงใย เป็นความรู้สึก จากคนหนึ่งถึงอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นความปรารถนาดี

แต่ในความปารถนาดีนั้นหากมีมากเกินไปจนทำให้ตัวเองต้องรู้สึก

เป็นทุกข์ ร้อนใจ กระวนกระวาย

มันคงเข้าใกล้กับความ“หวง”

พ่อแม่ ห่วง ลูก เสมอแต่ถ้ามีความรู้สึกนี้มากเกินไป

ก็อาจทำให้ ลูก รู้สึกว่ากำลังโดนจำกัดพื้นที่หรือเปล่า

ต้องระวังตัวในการกระทำอะไรลงไปหรือเปล่า

เกิดการปิดบังซ่อนเร้นการกระทำต่างๆ กลัวว่าจะทำอะไรผิด

และจะโดนตำหนิว่ากล่าวหรือไม่

ความคิดของแต่ละช่วงวัยหรือ ภาวะทางอารมณ์

ในแต่ละคนก็เป็นส่วนที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดคิดไปในทางลบ

แต่หากวุฒิภาวะมีมากขึ้นเข้าใจเหตุผลของ พ่อ แม่ ที่เป็นความหวังดี

ก็จะสามารถย้อนกลับมาทำความเข้าใจและรับรู้ได้ว่านั่นคือ ความห่วงใยและหวังดี

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะสามารถทำความเข้าใจได้เหมือนกันหมดทุกคน

เพราะการมองของคนแต่ละคน ต่างมุม ต่างประสบการณ์

ต่างความต้องการ แตกต่างกันออกไป

“ห่วง” ได้ แต่อย่า “หวง” ทุกคนมีความคิด มีเหตุผล เป็นของตนเองทุกคน

หากพยามคิดแทนคนอื่นหรือคิดไปในทางร้าย

ก็จะเป็นผลร้ายกับตัวเองและคนที่คุณหวังดีด้วย

ยิ่งอยากยึดเอาไว้...ก็ยิ่งจะหลุดออก

ยิ่งอยากได้...ก็ยิ่งยากที่จะไขว่ขว้า

เป็นสัจธรรมของโลกคนทั่วไปทุกคนไม่ชอบกฎเกณฑ์ ไม่ชอบการบังคับ

ยิ่งห้ามยิ่งสั่ง ยิ่งตีกรอบ ก็ยิ่งอยากจะ ออกนอกกรอบ

เหมือนเวลาที่เราไปอยู่ในห้องแคบๆ

ก็จะเกิดความอึดอัดหายใจไม่ออก

อยากออกมาอยู่ที่โล่งๆ หายใจสบายๆ

ความ“ห่วง” ที่มากไปเลยกลายเป็นความไม่เข้าใจและเกิดการต่อต้าน

“ห่วง” ได้แต่ไม่ต้องมาก สอบถามทุกข์ สุขได้ตามเวลาอันสมควร พูดบอกเตือนสติได้

แต่อย่าพูดเชิงเหน็บแนมควรพูดในเชิงสอบถามตามหัวเรื่องที่อยากรู้ ตรงประเด็นจะดีกว่า

หากมีคนมาบอกว่าเราไม่ดีตรงนั้น ไม่ดีตรงนี้

ความรู้สึกแรกของทุกคน คือ ไม่ชอบและจะไม่ยอมรับ

และจะเกิดการต่อต้าน เพราะแต่ละคนต้องคิดเข้าข้างตัวเองก่อนเสมอ

ว่า ฉันทำดีแล้ว เต็มที่แล้ว ทำไมมาว่ากัน

หากรับฟังและคิดย้อนกลับไปถึงการกระทำที่คนอื่นบอกเรา

และคิดตาม ทบทวนดู ก็จะสามารถรู้ได้ว่าเป็นจริงตรงตามที่เค้าบอกเราหรือไม่

และเราก็จะสามารถแก้ไขจุดบกพร่องของตัวเองได้

พร้อมกับทำความเข้าใจกับคำพูดเหล่านั้น

แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ อารมณ์

หากใส่อารมณ์ลงไปทุกอย่างก็จะยิ่งแรง

และเกินการควบคุมกลับกลายเป็นเรื่องใหญ่โต จากประเด็นเล็กๆ

ทุกเรื่อง ทุกปัญหา ต้องคุยกันให้เข้าใจนั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด

พูดความจริง และยอมรับความจริงจะเข้าใจกัน

จะปรับตัวเข้าหากันได้ ในที่สุดความไม่เข้าใจกันก็จะจบลงและผ่านไป

ทุกครั้งที่มีใครบอกและเตือนเราจงคิดไว้เสมอว่า

“เราเป็นคนที่อยู่ในความสนใจและมีความสำคัญ”สำหรับเค้า

แล้วเราจะไม่คิดมากไปในทางร้ายสามารถกลับมาคิดย้อนดูตัวเองได้

เพื่อแก้ไขสิ่งที่บกพร่อง ให้ดีขึ้นในวันต่อไปข้างหน้าที่จะมาถึง

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชมกันค่ะ
ทักทายกันได้สบายๆ ยินดีต้อนรับนะคะ
มีความสุขที่ได้แบ่งปันค่ะ

Create Date : 02 กรกฎาคม 2555
Last Update : 2 กรกฎาคม 2555 18:58:56 น.		15 comments
Counter : 14786 Pageviews.
Share Tweet