ดี
ปีใหม่ปีเก่าก็เป็นความนิยมของมนุษย์ มนุษย์ต้องอาศัยเหล่านี้เป็นอารมณ์เครื่องเล่นของใจ ปีใหม่ปีเก่า งานนั้นงานนี้ เป็นเครื่องเล่นรื่นเริงของใจ เรารู้หมดนั่นแหละแต่ไม่เคยพูด ความรื่นเริงของธรรมไม่มี เราอยากจะพูดว่าไม่มี คือไม่ค่อยมีความรื่นเริงของธรรม ความรื่นเริงของธรรมกับความรื่นเริงของโลกมันต่างกัน ความรื่นเริงของธรรมสงบเงียบ เทียบแล้วก็เหมือนเวลานอนหลับ เวลานอนหลับไม่มีญาติมีวงศ์ แม้ร่างกายเจ้าของก็ไม่มีเวลานั้น ปล่อยหมดเลย หลับสนิท นั่นละเป็นความสุขของโลก ที่สุดแห่งความสุขอยู่กับเวลาหลับสนิท นอกนั้นมันดิ้นอยู่นี้ตลอดเวลา โลกก็อยู่กับอันนี้ละ ดิ้นกับสิ่งนั้นสิ่งนี้
ธรรมท่านไม่ดิ้น ท่านสงบ ยิ่งสงบมาก เอาเสียให้เต็มที่เลยว่า กิเลสขาดจากใจเสียอย่างเดียวเท่านั้น โลกนี้ว่างหมดเลย โอ๋ สิ่งที่ขวางโลกก็คือกิเลส ชี้ได้เลย ไม่มีอะไรขวางโลก มันขวางอยู่ที่จิตใจให้คิดให้ปรุงให้แต่งอยู่อย่างนี้ตลอดเวลา พอกิเลสขาดสะบั้นลงไปแล้วเรื่องเหล่านี้ไม่มี ว่างหมด ท่านเรียกว่า สุญฺญโต โลกํ อเวกฺขสฺสุ ดูก่อน โมฆราช เธอจงเป็นผู้มีสติทุกเมื่อ ฟังซิมีสติทุกเมื่อ พิจารณาโลกให้เป็นของสูญเปล่า ถอนอัตตานุทิฏฐิ ความเห็นว่าเขาว่าเราอันเป็นก้างขวางคอนั้นออก จะพึงข้ามพ้นจากพญามัจจุราชเสียได้ พญามัจจุราชจะตามไม่ทันผู้พิจารณาโลกเป็นของสูญเปล่าอยู่อย่างนี้ นี่ท่านแสดง...
หลวงตาพระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน
เทศน์อบรมฆราวาส ก่อนจังหัน ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๓๐ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙
ปีใหม่ปีเก่า เป็นอารมณ์เครื่องเล่นของใจ
| Create Date : 26 ธันวาคม 2563 |
| Last Update : 26 ธันวาคม 2563 19:28:12 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 327 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [