ดี
จะขอเล่าให้ฟังถึงชาติที่พระพุทธองค์เกิดเป็น พระเวสสันดร พระองค์ได้สละสมบัติต่างๆ ในที่สุดสละช้างคู่บ้านคู่เมือง เป็นเหตุให้ประชาชนโกรธแค้น ไปร้องเรียนพระราชาให้ขับไล่ออกจากวัง พระเวสสันดรต้องไปอยู่ป่าโดยมีพระนางมัทรี ชาลี และกัณหา ซึ่งเป็นพระชายาและโอรสธิดาติดตามไปด้วย ปรากฏว่าชูชกต้องการหาคนรับใช้ไปให้นางอมิตดาภรรยาสาว ได้ข่าวว่าพระเวสสันดรเป็นผู้ใจบุญ ใครขออะไรก็ให้ ชูชกก็เลยดั้นด้นไปขอโอรสธิดาของพระองค์ในป่า พระเวสสันดรก็พระราชทานให้อีกเพราะตั้งพระทัยไว้แล้วว่าใครขออะไรก็จะให้ได้ทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิตของพระองค์เอง
การเสียสละของพระโพธิสัตว์นั้น แม้จะต้องตายก็ไม่หวั่นไหว แต่ในครั้งนั้นพระเวสสันดรถึงกับต้องหลั่งน้ำตากับการบริจาคโอรสธิดา เป็นเพราะการสละครั้งนั้นเกี่ยวข้องกับความทุกข์ของผู้อื่น ชาลีกัณหายังเด็กและกลัวชูชกมาก พระองค์ทรงเข้าใจความรู้สึกของลูกดี แต่ก็ต้องยอมสละ
ต่อมาพระอินทร์เกรงว่าจะมีผู้มาขอพระนางมัทรีอีก จึงแปลงกายเป็นพราหมณ์มาขอพระนางมัทรี พระเวสสันดรก็ยกให้ แต่ภายหลังพระอินทร์นำมาคืนให้ การที่ต้องยอมสละขนาดนี้ นี่ก็เพราะทรงมองการณ์ไกลถึงอนาคต
ในชาติสุดท้าย พระเวสสันดรเกิดเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ และได้ตรัสรู้สมดังปณิธานที่พระองค์ทรงตั้งไว้ หลังจากสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าแล้ว พระพุทธองค์สามารถรื้อสัตว์ขนสัตว์ให้พ้นทุกข์ ยังประโยชน์สุขให้แก่มวลมนุษย์และเหล่าเทวดา รวมทั้งบุคคลต่างๆ ที่ได้เคยร่วมบำเพ็ญบารมีกันมาให้ได้บรรลุธรรมด้วย ทั้งพุทธบิดา พุทธมารดา พระนางมัทรี ชาลี กัณหา
พุทธบิดาคือ พระเจ้าสุทโธทนะ ได้บรรลุอรหันต์ขณะป่วยหนักใกล้สวรรคต พุทธมารดา คือ พระนามสิริมหามายา หลังประสูติพระองค์ได้ ๗ วัน ก็สิ้นชีวิตไปเกิดเป็นเทพบุตรบนสวรรค์ ในพรรษาที่ ๗ พระองค์เสด็จไปโปรดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์นาน ๓ เดือน (๓ เดือนบนโลกมนุษย์ บนสวรรค์ก็จะเป็นเวลาไม่นานนัก) ก็ได้สำเร็จเป็นอรหันต์พร้อมเหล่าเทวดาจำนวนมากที่ได้บรรลุธรรมจากการฟังธรรมร่วมกันในครั้งนั้น
กัณหา ธิดาของพระองค์ในชาติสุดท้ายได้เกิดเป็น นางอุบลวรรณา ซึ่งต่อมาได้บวชเป็นภิกษุณี ก็ได้สำเร็จเป็นอรหันต์ ได้รับการยกย่องว่าเป็นเอตทัคคะในการแสดงฤทธิ์ต่างๆ ได้ อุบลวรรณาเถรีนี่เป็นถึงอัครสาวิกาฝ่ายซ้าย เทียบได้กับพระโมคคัลลาน์ ซึ่งเป็นอัครสาวกฝ่ายซ้าย
ส่วนชาลี พี่ชายกัณหา ชาติสุดท้ายเกิดเป็น ราหุลกุมาร โอรสของพระองค์ ได้บวชเป็นสามเณรรูปแรก ภายหลังอุปสมบทเป็นภิกษุ ได้รับการยกย่องว่าเป็นเอตทัคคะทางที่เป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษา
ชาติสุดท้ายของพระนางมัทรี ก็คือพระนางพิมพา พระชายาของพระองค์ พระนางได้สำเร็จโสดาบันในคราวที่พระพุทธเจ้าเสด็จกลับกรุงกบิลพัสดุ์ เพื่อโปรดพระประยูรญาติ ต่อมาได้บวชเป็นภิกษุณีมีนามว่า “ภัททากัจจานาเถรี" หลังบวชไม่นานก็ได้สำเร็จอรหันต์เช่นกัน เป็นพุทธสาวิกาที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเอตทัคคะในทางบรรลุมหาอภิญญา
ในวันนี้ที่ได้แสดงมา หากเราน้อมใจพิจารณาให้ลึกซึ้ง เราก็จะซาบซึ้งในพระมหากรุณาของพระพุทธองค์ที่มีต่อปวงสัตว์ เพื่อจะได้เกิดศรัทธาในการที่จะพากเพียรประพฤติปฏิบัติ เดินตามรอยพระบาทที่พระองค์พาดำเนิน อาตมาขออนุโทนาสาธุการกับการที่ท่านทั้งหลายได้มาฝึกหัดอบรมตนเองด้วยการมาถือศีลอุโบสถ เจริญภาวนา ขอกุศลบุญบารมีเหล่านี้จงเป็นปัจจัยให้ท่านทั้งหลายเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา มีความเจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไป จนถึงซึ่งความพ้นทุกข์คือพระนิพพานทุกท่าน เทอญ.
| Create Date : 20 ธันวาคม 2563 |
| Last Update : 20 ธันวาคม 2563 7:22:45 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 145 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [