ดี
สุขและทุกข์ คือ เหรียญสองด้าน
เป็นสิ่งซึ่งสะท้อนกันและกัน
การฝึกให้รู้เท่าทันตนเอง
จึงต้องฝึกเห็นทั้งสุขและทุกข์
หากเราเอาจิตเข้าแช่อารมณ์สุข
และแช่อยู่ในอารมณ์ทุกข์ จิตย่อมจดจำ
จิตนั้นไม่เลือกสุขเลือกทุกข์
การฝึกฝนจึงต้องละทั้งสองสิ่ง
ไม่เอาทั้งทุกข์ และไม่เอาทั้งสุข
คำว่าไม่เอานี้ มิใช่การปฏิเสธ
แต่คือการเห็นอย่างเป็นกลางๆ
ไม่ให้ค่า ไม่ให้ราคาทั้งสุขและทุกข์
จิตใจจึงตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว
เมื่อตา หู จมูก ลิ้น กายผสานอารมณ์
ความรู้สึกเช่นนี้ คือ ความเบิกบาน
เบิกบานนี้ มิใช่การเสวยอารมณ์
แต่เป็นการตระหนักชัดเขน
ตั้งอยู่บนความรู้สึกตัวอย่างทั่วพร้อม
______________________________
สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ.
การให้ธรรมทานชนะซึ่งการให้ทั้งปวง
| Create Date : 11 มกราคม 2564 |
| Last Update : 11 มกราคม 2564 18:14:33 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 129 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [