ดี
"...ที่ท่านให้มีบริกรรมนี้ ก็เพื่อจะให้จิตของเรามันจดจ่ออยู่ไม่ให้คิดแส่ส่ายไปมาทางอื่น ธรรมดาจิตมันเป็นผู้ที่คิด ยุ่ง อยู่กับอารมณ์ต่างๆ ทั้งกลางวันกลางคืน ไม่หยุดไม่นิ่งแส่ส่ายไปมาอยู่ตลอดกาล เรื่องที่จิตของเราไม่หยุดไม่นิ่ง ทำให้จิตของเรานี้ ไม่มีความแน่วแน่ เหมือนกันกับน้ำที่มันไหลบ่าไปทุกแห่งทุกหน น้ำนั้นจะไม่มีกำลัง จะเซาะดินก็ไม่ได้
จะพัดพาเอาสิ่งต่างๆ ไปก็ไม่ได้ ต่างจากน้ำที่มันไหลรวมกันไป ถ้าน้ำที่มันไหลรวมกันไป สามารถที่จะเซาะดินให้เป็นห้วยเป็นคลองลงไปได้หรือไหลในห้วยในคลองก็สามารถพัดเอาขอนเอาไม้ ตลอดถึงหินหนักๆ มันก็พัดเอาไปได้ เพราะมันมีกำลัง
ฉันใดจิตของคนเราก็ฉันนั้น เมื่อจิตของเรามันแตกซ่านไปตามอารมณ์ จิตนี้ก็จะไม่มีกำลัง ถ้าจิตของเรามันรวมแน่วแน่ จดจ่อในสิ่งเดียว จิตก็จะมีกำลังขึ้น เมื่อจิตของเรามีกำลัง จิตนี้ก็จะต่อต้านกับกิเลสที่มันจะเกิดขึ้นกับจิตใจของเราหรือเวลาเรากระทบอารมณ์จิตของเราก็จะต่อต้านกับความกระทบในอารมณ์นั้นๆ..."
พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร(พระอาจารย์วัน อุตตโม) วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม อ.ส่องดาว จ.สกลนคร
กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน
| Create Date : 16 มกราคม 2564 |
| Last Update : 16 มกราคม 2564 11:13:53 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 143 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [