มาสวัสดีค่ะ k. Ed :)

ยังคงติดตามอ่านอยู่เสมอ
ขอแสดงความยินดีกับ การพิมพ์ครั้งที่ 3 ของ "ธนาคารความสุข" และเล่มที่ 2 ที่กำลังจะตามมา :)

If I try to forget "someone"...,I shouldn't "try", right ?

Thank you very much kub ^ ^

ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ กว่าที่ฉันจะลบเธอจากใจ

กว่าที่ความทรงจำดี ๆ มันจะเลือนหาย

กว่าจะได้รักใครอีกครั้ง...

ชอบเรื่องนี้จังค่ะ อยากสวมวิญญาณปลาทองมั่ง...ไม่รู้สมองทำด้วยอะไร...ไอ้เรื่องน่าลืมกลับจำ ทีเรื่องเรียนที่ต้องจำกลับลืมเอิ๊กๆๆ

ขอบคุณ สำหรับเรื่องราวที่เล่าวันนี้เลยค่ะ

เป็นคนจำเก่งมาก
จำได้หมดว่าเค้าทำร้ายเราวันไหน

และเราเองก็เป็นทุกข์เอง

จะพยายามค่ะ ..

มีความสุขในวันที่อากาศหนาวมากๆ นะคะ

ชอบบทความนี้ค่ะ เป็นคนส่วนใหญ่ของโลกนี้

คือจำเก่งนักเรื่องที่ทำให้ทุกข์เนี่ย

เหมือนเพลงฮิตสมัยกาลครั้งหนึ่้ง

อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ.....

"บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม บางสิ่งที่อยาก

ลืมเรากลับจำ คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขำ

อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ "

จำเนื้อได้แค่เนี้ย....

เป็นคนขี้ลืมเหมือนกันค่ะ

ทุกข์เพราะลืมนี่แหละ ฮ่าๆ

บางทีโกรธน้อง พยายามจะจำ จะลองโกรธนานๆ
ไม่กี่นาทีลืมแหละ จะโกรธต่อก้เสียฟอร์ม ฮะๆๆ

แปลว่า... "จะมีเวลามาเขียนให้อ่านฟรีๆที่blogน้อยลงนะครับ" ...ใช่มั้ย?



...ล้อเล่นน่า...

เคยสงสัยมานานว่าเราจะแค้นไปทำไม พยาบาทไปทำไม...แล้วนานเท่าไหร่ถึงจะหายแค้น....เพิ่งมาค้นเมื่อไม่นานมานี้เองว่า...เพราะคนเรารอที่จะ...สะใจ...นั่นเอง ....เราก้อเลยชอบย้ำคิดย้ำทำสิ่งเดิม ๆ เพื่อไม่ให้ลืมความแค้น...

^
^
แอบเห็นด้วยอย่างแรง กะพี่ฮันนี่ *-* อิ อิ

เรื่องที่ควรจำกลับลืม
ส่วนเรื่องที่อยากลืม ก้อดันจำไ้ด้ซะงั้นน่ะ
สัญญานี่ไม่เที่ยงจริง ๆ เน๊าะพี่เอ๊ด

สวัสดีวันอากาศเย็นใจค่า ^^ V

"คนเราจะมีความสุขหรือทุกข์ ไม่ได้ขึ้นกับว่า เราลืมหรือจำอะไรได้หรอก"

เห็นด้วยๆ ^^

ถูกของน้า ยิ่งจำแม่นบางทีก็ยิ่งทุกข์

บางทีปล่อยให้มันลืมๆ ไปบ้าง ก็ทุกข์น้อยลง

ว่าแล้วเอาดัมเบลเคาะหัวมั่งดีกว่า เผื่อจะลืมๆ อะไรไปมั่ง หุหุ

ขอเชิญฟังเพลง....


บางสิ่งอยากลืมเรากลับจำของคุณพี่ฮ๊อตเปปเปอร์


5555555 รู้จักกันไหมหลานเอ๋ย


พี่เป็นคนปรี๊ดเร็ว ปากไว ด่าเสร็จแล้วก้อลืม

หรือ

เล่าให้ใครฟังก้อจะลืม อันนั้นคืออันที่เราไม่อยากจำ ^^"



แต่ใครทำอะไรดีดีให้เรา พี่จะจำแม๊นแม่น

เขาถึงว่า "อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ"

ขอบคุณนะคะคุณaston อ่านแล้วมีสติขึ้นมากเลยค่ะ ^^

เมื่อก่อน เป็นคนชอบจำในเรื่องที่ไม่ควรจำ
แล้วชอบลืม ในเรื่องที่ควรจะจำให้ได้
ก็เลยกลายเป็นว่า ทำไมเราถึงทุกข์ได้ทุกข์ดี ทุกข์นั่นทุกข์นี่ เมื่อไหร่จะมีความสุขกะคนอื่นเขามั่ง

แต่พอเริ่มจะเจริญสติเป็นกะเขาบ้าง เริ่มหันมาอยู่กะปัจจุบัน ก็เริ่มจะเห็นว่าอะไร ๆ มันก็ไหลเข้ามาเพราะมีเหตุปัจจัยให้มันเกิดทั้งน้าน แต่เกิดแล้วมันก็อยู่ไม่นาน ก็จากไปอีก แล้วก็มีสิ่งใหม่ ๆ มาให้ใจจดจำอีก แต่มันก็อยู่กะเราไม่นาน แล้วมันก็บ๊าย บายจากไป จะไปเอาอะไรกะมาน เดี๋ยวนี้อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิด เดี๋ยวมันก็ดับไปต่อหน้าต่อตาเองนั่นแหละ หุ่ หุ่

อ่านแล้วสบายใจจัง "ท้อก็พัก หนักก็วาง"

ขอบคุณมากค่ะคุณแอสตัน ^_^

เห็นด้วยอย่างยิ่ง...ที่สุดคะพี่ aston27

แต่ก็มีคำถามอีกแล้วคะพี่???

ว่า...บางครั้ง(บางเวลา)เหมือนว่าเราไม่ทุกข์กับ

เรื่องนี้แล้ว...แต่บางวันเรื่องนี้ก็กลับเข้ามาในหัว

เราอีก(ทั้งที่ผ่านมานานมากแล้ว) จนบางวันก็

โมโหตัวเองมากเลยคะ...และมีคำถามว่า???

เราปฏิบัติผิดหรือเปล่า???

ไม่อยากอยู่กับวงจรอุบาทว์ที่คอยวนเวียนอยู่

แบบนี้...และที่เป็นแบบนี้เพราะมีเหตุอะไร

มากระทบเราหรือเปล่าค่ะ??

ปล.บอกตัวเองเหมือนกัน...ว่าสงสัยหรือรู้ลงไปว่าสงสัย

ขอบคุณ...วันจันทร์ค่ะ

เป็นมุมมองที่น่าทึ่งมากครับ เกี่ยวกับเรื่องการเห็นทุกข์โดยไม่ไปแบกทุกข์

แต่จะว่าไปในทางปฎิบัติก็ทำไม่ได้ง่ายๆเลยนะครับ

สติชอบหนีไปเที่ยวเสมอเวลาเจอทุกข์น่ะครับ

"ความทุกข์น่ะมี แต่ไม่มีคนทุกข์หรอก" ประโยคนี้ลึกซึ้งมากเลยค่ะ

รออ่านเล่มที่ 2 อยู่นะคะ

รู้สึกดีใจจริงๆนะครับ ที่บทความมุมมองชีวิตกึ่งธรรมของพี่เอ๊ดจะได้ออกในนิตยสารหลายฉบับ ทำให้ขยายกลุ่มคนตื่น ให้มากขึ้นไปกว่าเดิมอีก

ผมว่าของแบบนี้ถ้าได้ลองเปิดใจอ่าน เปิดใจรับฟังต่อเนื่องเรื่อยๆสักวันก็จะซึมซับนะพี่

ผมว่าบทความลักษณะนี้สั้นไปก็ไม่ดีนะครับ มันไม่ได้ขยายความส่วนสำคัญๆที่คนอ่านใหม่ๆน่าจะต้องเข้าใจนะพี่ ผมว่านะ

ตอนแรกๆผมเองก็เป็นนะ คือยังไม่เข้าใจความหมายประโยคพวกนี้แบบแจ่มชัดอ่ะพี่ อ่านเจอว่าให้รู้ว่ากำลังทุกข์ แต่พอปฏิบัติกลับรู้อยู่จริงแต่ใจไม่เป็นกลาง เลยถลำลงไปจมอยู่กับกองทุกข์ซะนานสองนาน แหะๆ เล่นเอาเกือบถอดใจไปซะแล้ว ^^"

ปล.เห็นแวบๆว่าจะมีเล่ม 2 ร๋อพี่ กำลังรออยู่นะครับ

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆค่ะ..

ดีใจที่พี่ได้เขียนให้ magazine หลายๆเล่ม แง่คิดดีๆ ควรกระจายให้เยอะๆเนอะ

เหมือนเป็นกฎสำหรับคนอกหักเลยนะคะ ที่มักจะมีความจำดีในเรื่องที่ทำให้ปวดใจ คิดอีกทีก็ไม่ได้มีเราทุกข์อยู่คนเดียวนะ ยิ่งคิดถึงคนอื่น ๆ ที่ไม่มีข้าวกิน ไม่มีบ้านอยู่ สารพัดความทุกข์ในโลกที่เราไม่เคยเผชิญ อกหักน่ะเรื่องเล็ก (เมื่อเราผ่านไปได้ แล้วมองย้อนกลับมา)

แล้วมันก็จะเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ผ่านไป.. ให้กำลังใจทุกคนที่กำลังทุกข์นะคะ

ความทรงจำ ก็คือ "สัญญา" ใช่ไหมคะ?

มีสัญญามาก ก็ปรุงแต่งมาก (สังขาร) ก็ฟุ้งซ่านวุ่นวายมากอย่างนี้นี่เอง

ใช้สติเพื่อวางเรื่องราวต่างๆ ลงไปมั่งก็ดี ปล่อยๆ ลืมๆ ไปได้เป็นดี ...

เพราะทุกอย่างมันเป็นของมันอย่างนั้นเอง จริงๆ ด้วย

ขอบคุณสิ่งดีๆ จากข้อเขียนคุณ aston27 ค่ะ

อ่านบล็อกคุณทีไร โดนใจ ทุกที

คือเห็นชัดเลยว่าตัวเองจำได้เป็นฉากเป็นตอนเหมือนดูหนังที่เราเป็นนางเอกถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เซ็งจริงๆ บทนางเอกแบบนี้

ที่สำคัญคือจิตมันชอบรีเพลย์บ่อยมาก กิเลสก็คอยมาสนับสนุนว่าเขาทำร้ายเรา เราถึงต้องเกลียดเขา มันเป็นเหตุเป็นผลกันนะ

เพราะลืมนึก (ความจริงจำไม่ได้มากกว่า) ว่าคงเป็นกรรมเก่าเราทำกับเขามาแน่ และเพราะลืมไปว่า "หลงคิด" ไปแล้วนั่นแหละสำคัญ ใจเลยกระโจนตามไปจนน้ำตาไหลพรากๆ พอตาบวมแล้วส่องกระจกถึงนึกได้ว่า เอาอีกแล้วเรา ทำร้ายตัวเองซ้ำซากไม่เลิกสักที

ซาบซึ้งใจจริงๆ ว่า "อภัยทาน" นี่ยิ่งใหญ่แค่ไหน เพราะยังให้ไม่ได้แบบเด็ดขาดซักทีค่ะ

จะพยายาม รู้ ต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ

เข้ามาโหวตให้เรื่องนี้ สมควรอยู่ในเล่ม 2 ค่ะ

แอบติดตามมาตลอด แต่ไม่เคยเข้ามาเม้นท์

ขอบคุณบทความของคุณ และใจที่เจตนาอุทิศให้บทความเหล่านี้ เป็นทานกับเพื่อนมนุษย์ อนุโมทนาด้วยนะค่ะ

แวะมาส่งความสุขเนื่องในวันปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ปีใหม่นี้ก็ขอให้สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ ตลอดปีและตลอดไปค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเอ๊ด

ถ้าว่างๆแวะไปที่บ้านนิดนึงนะคะ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sevendaffodils&month=26-12-2008&group=6&gblog=6

สุขสันต์วันปีใหม่ที่จะมาถึงนี้ด้วยค่ะ

^
^
แอมแวะไปมาแล้ว
อิอิ
ว่าแต่พี่เอ๊ดหายไปไหนอ่า
แวะเอาดอกไม้และท้องฟ้ามาฝากค่ะ
ขอให้พี่เอ๊ดมีความสุขในทุกๆ วัน
และมีเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านตลอดไป
ทั้งในรูปของบล็อกและหนังสือ
^^

May you enjoy all the happiness, profitable business
and success in every thing thougthout the year.
อำนวยพรปีใหม่ให้พร้อมพรั่ง
ทุกสิ่งหวังจงงดงามตามมุ่งหมาย
กอปรกิจการก้าวหน้าอย่ารู้คลาย
ทั้งใจกายเกษมสันต์นิรันตร์เทอญ


แวะมาอวยพรปีใหม่ และมาขอบอกถึงการให้อภัยค่ะ ยิ่งกับคนที่เราเจ็บมากเท่าไหร่ ทำใจให้อภัยได้เท่าที่ทำได้ เราเองจะรู้สึกดีขึ้น เพราะยิ่งแค้น เราเองที่ทุกข์เองไม่ใช่คนอื่น การให้อภัยดีที่สุดเลยค่ะ

อรุณซาหวัดค๊า..
ยิ้มปากกว้าง ๆ แบบนี้
มีความหมายว่า กำลังรออ่านบล็อกต่อปายอยู่น๊า
........... ฮี่ ๆๆๆ

มาส่งความสุขปีใหม่ให้พี่เอ็ดดี้ค่ะ

สุขสันต์วันปีใหม่นะพี่ ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะครับ มีแรงมา up blog บ้างนะครับ 10 วันแล้ว ^0^

"ให้อภัย ไม่ได้แปลว่าต้องกลับไปอยู่ในวังวนเดิมนะครับ
แต่ให้อภัยแล้วแปลว่า เราไม่รู้สึกว่าเขามีค่าอะไรให้เราต้องใส่ใจ
แม้แต่จะเสียเวลาไปคิดว่า ควรจะโกรธน่ะ"

ตรงใจอย่างแรงค่ะ

การคิดว่า ใครคนหนึ่ง เป็นอากาศธาตุ
เราไม่ใช่คนเลว ใช่ไหมคะ??

ไม่เลวหรอกครับ

เราไม่ได้ทำร้ายทำลายอะไรเขานี่ครับ เพียงแต่เลือกจะคบคนที่ควรคบ

ก็อยากเก็บแต่เรื่องดีๆๆไว้ แต่ความเป็นจริงไม่ใช่ ก็ค่อยๆทำใจอยู่เลยค่ะ
ขอบคุณที่มีข้อความให้คิด