"คนเรามีกรรมเป็นของตัวเอง อดีตเราสร้างบ้านมาอย่างไร ปัจจุบันก็ต้องอยู่บ้านอย่างนั้น"
อ่านประโยคนี้แล้วนึกถึงตัวเองยังไงไม่ทราบค่ะพี่เอ็ด ^^" วันนี้เดินๆอยู่ก็ (หลง) คิดถึงเรื่องของตัวเองที่่ไม่ได้คิดมานานมากแล้ว
...รู้สึกเหนื่อยนะคะ แต่ทุกวันนี้จะว่าไปแล้วก็ต้องขอบคุณเรื่องแย่ๆที่เกิดขึ้น เพราะไม่งั้นหนูก็คงเหมือนเดิมต่อไป ที่สำคัญมันทำให้หนูถึกขึ้นด้วย ฮ่าๆ :D

สวัสดีค่ะคุณแอสตัน เพื่อนส่ง blog ของคุณแอสตันมาให้อ่านเมื่อประมาณสามอาทิตย์ก่อน หลังจากอ่านแล้ว ก็ติดตามอ่านข้อความของคุณแอสตันมาตลอดค่ะ อะไรที่เคยสงสัย อะไรที่เคยข้องใจ ก็รู้สึกว่า ตัวเองรู้แล้วว่าจะไปทางไหน จะเดินต่อไปอย่างไร ขอบคุณคุณแอสตันมากนะคะ ที่เขียน blog นี้ และคอยเตือนให้มีสติเสมอ ๆ คุณแอสตันคงงานเยอะมาก แต่อย่างไร อยากบอกว่า ขอเป็นกำลังใจในการเขียน blog แบบนี้ต่อไปนะคะ ขออนุโมทนาในสิ่งนี้ที่คุณทำด้วยค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ ที่เขียนเรื่องราวดีดี มีคำแนะนำมาคอยเตือนเสมอๆ ขอบคุณค่า:)
อนุโมทนาด้วยคะ

ขอเอาใจช่วยทั้งสองท่านนะครับ
เรื่องราวของท่านเป็นบทเรียนให้ผู้อื่นศึกษา
ขออนุโมทนาสาธุนะครับ

แล้วก็เรื่องเพลงสำหรับบล็อกนี้
"อาจจะงด" ไม่แปลว่า "งด" ใช่ไหมครับ
เอาเป็นว่า...คงจะมีเพลงฟังอยู่
มีความหวังก็รู้ว่ามีความหวังครับ

แหะๆ

^.^!

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีดีค่ะ อ่านแล้วก็นึกถึงตัวเอง แต่ก่อนเคยผิดศีลข้อ3 ทำตามกิเลสจนเคยตัว เคยตามหาความรักไปผิดทาง เดี๋ยวนี้มีความสุขกับตัวเอง หัดดูกายดูใจตัวเองนี่แหล่ะ เลยเลิกโหยหาอะไรอะไรที่เคยคิดว่ามันทำให้เรามีความสุข เพราะจริงจริงสุขก็ชั่วคราว ทุกข์ก็ชั่วคราวอ่ะเนอะ เดี๋ยวนี้พยายามรักษาศีล5 ให้ได้ด้วยล่ะค่ะ

คุณแอสตั้นไปเป็นดีเจตอนช่วงกี่โมงคะ
เห็นข่าวบอกมีดีเจร๊อคกี้ ดีเจแคนดี้ ฯลฯ ด้วย
ใช่เวทีเดียวกันมั้ยคะ เผื่อจะได้แวะไปดู

น่ากลัวจริงๆ ถ้ารู้ไม่เท่าทันทั้งกิเลสทั้งกรรม..แย่แน่ๆ กรรมใครกรรมมัน ต่างกรรมต่างวาระ
เอาใจช่วยทั้ง2 ท่านให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ

อ่านแล้วเศร้าใจจัง รู้ว่าเศร้าใจค่ะ

สาธุจ้า

โดน...

เวรกรรมในอดีตที่ทำให้ต้องเสี่ยงต่อการผิดศีลข้อ 3 แต่ปัจจุบันตั้งใจทำเหตุใหม่ให้ดี ตั้งใจรักษาศีล เพื่อจะได้ผ่อนหนักเป็นเบา

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่เตือนสติได้ดีขอบคุณขอบคุณมากๆ

ขอบคุณคุณแอสตัน27 และผู้ที่ให้กำลังใจนะคะ โชคดีที่ว่ายังมีโอกาสศึกษาธรรมะ สวดมนต์และฝึกเจริญสติบ้างเมื่อมีโอกาส ดังนั้น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ แม้ทุกข์หนักก็จริงแต่สังเกตุดูว่าช่วงแห่งความทุกข์มันสั้นขึ้นนะคะ
ตามดูได้ดังนี้
วันแรก ร้องไห้อย่างหนัก อาละวาด ต่อว่าและภาคฑัณฑ์สามี
วันที่สอง ซึมเซา เศร้าหมอง หดหู่ มืดมน
(ไปวัดไหว้พระบรมสารีริกธาตุและคุยกับแม่ชี
แม่ชีเตือนให้หมั่นกำหนดลมหายใจเข้าไว้ ได้รับฟังปัญหาคนที่หนักกว่าเรา) กลางคืน คุยกับสามีด้วยเหตุผลถึงวิธีแก้ปัญหา
วันที่สาม อาการดีขึ้น ทำงานได้ปกติ เริ่มยอมรับเรื่องเลวร้ายที่ผ่านเข้ามา แต่ต้องเจริญสติตลอดเวลาค่ะ มีบางแวบที่เผลอไปคิดว่า ทำไมต้องเป็นเราอีกแล้ว กลางคืน คุยกับสามีอีกครั้งเรื่องวิธีแก้ปัญหา จิตใจสงบขึ้น มีบางเวลาที่ลืมกำหนดลมหายใจก็จะแวบไปทุกข์อีก

จริงๆ ปัญหาก็ยังอยู่ แต่ทุกข์น้อยลงบ้างตามลำดับ เริ่มรู้สึกว่า ถ้าเรากลับมาใช้ชีวิตปกติของเราตามเดิม พระอาทิตย์ก็ยังขึ้นทางทิศตะวันออกและตกทางทิศตะวันตกเหมือนเดิม ไม่ว่าใครจะสร้างปัญหาขึ้นมา ถ้าสามารถแยกได้ว่าเราก็ส่วนเรา เค้าก็ส่วนเค้า ปัญหานั้นเค้าสร้างขึ้นมา เค้าก็ต้องแก้เอง ถ้าเราไปทุกข์ก็หมายถึงเราไปแบกปัญหานั้นมาเป็นของเรา

นอกจากเจริญสติแล้ว ก็ต้องหมั่นคิดแยกแยะให้ได้ด้วยว่า ชีวิตนั้นเป็นของคนแต่ละคน ถ้าเราไม่เอาปัญหานั้นมาแบกไว้เสียเอง ชีวิตเราก็เหมือนเดิมอยู่ไม่ใช่หรือ เค้าก็ยังรักเรา ดูแลครอบครัวดีเหมือนเดิม ยิ่งอภัย เค้าก็ยิ่งรักเรามากขึ้นเสียอีกค่ะ จริงๆ นะคะ การอภัยนี่ทำให้จิตใจเบาสบายจริงๆ

ตอนนี้ลงโทษด้วยการขอขึ้นเงินค่าใช้จ่ายในบ้านเป็นสองเท่าตัวค่ะ

ขอบคุณธรรมะ และขอขอบคุณแอสตันมากๆ ค่ะ

คุณ ร.

เวทีเดียวกับร็อกกี้และแคนดี้ครับ แต่งานเขามีหลายเวทีนะครับ ของผมอยู่ชั้น 2 ต้องขึ้นบันไดเลื่อนมา โซนตลาดเก่า 5 ภาคครับ

คุณดาวเหนือ

หลวงพ่อปราโมทย์ ท่านสอนบ่อยๆว่า คนเราเวลาโกรธแล้วพยายามรู้สึกตัว แต่ไม่หาย เพราะ

หนึ่ง เราไม่เป็นกลางในการรู้ความโกรธ โกรธแล้วไม่ชอบ ก็ไม่รู้ อยากให้หายโกรธ ก็ไม่รู้

สอง เพราะเรามัวแต่ไปคิดเรื่องคนอื่น เรื่องที่เขาพูด ไม่ได้สนใจดูจิตตัวเองจริงๆ หรือรู้แว้บนึง แล้วพอเขาพูดอะไรมา เราก็หลุดเข้าไปอยู่ในเรื่องที่เขาพูดอีก

วิธีขึ้นเงินค่าใช้จ่ายนี่ โหดดีครับ

อยู่ในสถานการณ์ใกล้เคียงกับคุณ Nara พอดี หญิงก็ respond อย่างที่พี่แนะนำอยู่ พอได้อ่านว่าคิดตรงกัน ก็รู้สึกมีกำลังใจว่าทำถูกแล้ว

By the way, ปกติก็อ่านบล็อคของพี่อยู่แล้ว แต่ก็ซื้อหนังสือของพี่ด้วย ไว้ให้ชาวบ้านเป็นของขวัญวันเกิด

"การอภัยนี่ทำให้จิตใจเบาสบายจริงๆ"
สาธุค่ะคุณดาวเหนือ

"มีศีล แล้วภาวนากันเถิด จะเกิดผล"
(-/\\-)

ขอบคุณสำหรับบล็อกนะคะพี่เอ๊ด :)

ที่จริงอยากตั้งคำถามนะพี่เอ็ด แต่.. พอหยิบหนังสือพี่มาอ่าน+กับเข้ามาดูที่บล็อก เลยคิดได้ว่า บางทีความว้าวุ่นใจของหนุ่มโสด(ที่ต้องการจะเลิกโสด)เช่นผม อาจจะต้องการการลงมือฝึกดูจิตตัวเองก่อน เพราะท้ายที่สุด สิ่งที่ผมต้องการในตอนนี้ อาจจะมาพร้อมกับการเรียนรู้ และเข้าใจชีวิตเพิ่มขึ้นทีละเล็กละน้อย ซึ่งจะได้จากการลองฝึกปฏิบัติดูครับ

ตอนนี้พยายามภาวนาและรักษาศีล5 อยู่เหมือนกันครับ...

แต่ก็ยังสงสัยในศีลเกี่ยวกับเรื่องเพลงนะครับ
1. ในกรณีที่เราซื้อ cd เพลงที่มีลิขสิทธิ์มาแล้วเราแปลงเป็นไฟล์ mp3 แบ่งให้เพื่อน /ญาติ
2. กับกรณีที่เรามียังมีไฟล์เพลง mp3 ที่ไม่ใช่ของลิขสิทธิ์ แล้วยังไม่ลบทิ้ง

ขอความเห็นคุณ aston นะครับว่า 2 กรณีนี้น่าจะผิดศีลข้อลักทรัพย์หรือเปล่านะครับ
(เห็นว่า คุณ aston เป็น dj อยู่น่าจะพอมีคำตอบที่พอเป็นแนวทางให้บ้างนะครับ)

ขอบคุณครับ...

ปัญหาของแต่ละคนต่างที่ต่างเวลา...แต่ปัญหาก็เกิดขึ้นเหมือน ๆ กันได้...ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ...ยังไงขอเป็นกำลังใจให้ทั้ง2คนผ่านเหตุการณ์ต่าง ๆ ไปได้ด้วยดีเช่นกันนะคะ

อย่าลืมที่จะรักตัวเองมาก ๆ นะคะ

ปล.ปัญหาของเราก็มีคล้าย ๆ กัน...สู้ต่อไปค่ะ

เหมือนอ่านเรื่องราวของคนนึงอยู่มุมน้ำเงิน คนนึงอยู่มุมแดง เห็นภาพชัดเจนมากค่ะ ว่าบางทีการเอาใจกิเลสนิดๆ ของตัวเอง ทำให้อีกฝ่ายที่เราไม่ได้ตระหนักถึงในตอนแรกเสียใจแค่ไหน แต่เอ คนกลางนี่ลอยนวลแทบทั้งนั้นเลยนะคะ เอ๊ะ ยังไง

ตอบคำถามคุณ nopนะครับ

การมีไฟล์ MP3 ที่มาจากแผ่นลิขสิทธิ์ที่เราซื้อหามาในเครื่อง อันนี้ไม่ได้ผิดครับ ผมก็มี

แต่ถามว่าเอาไปแบ่งให้เพื่อนๆ ญาติๆ จะผิดศีลไหม อันนี้ตอบแบบนี้นะครับ ว่า ..

ถ้าคุณไปทำให้คนที่เขาตั้งใจจะซื้อ เขาเปลี่ยนใจไม่ซื้อ เพราะได้สำเนาเพลงนั้น จากคุณมาแล้ว อันนี้คุณผิดศีลข้อ 2 ครับ

แต่ถ้าเจตนาคุณคือ จะช่วยโปรโมทเพลง โดยทำเป็นตัวอย่างให้คนอื่น ที่เขาไม่มีโอกาสรู้จัก ไม่เคยได้ยิน เขาได้ลองฟัง แล้วกระตุ้นให้เขาไปซื้อแผ่นเต็ม ของจริง อันนี้คุณก็ไม่ผิดศีล

เรื่องศีล บางทีมันละเอียดอ่อนพอควร มันต้องอาศัยเจตนา การกระทำ และผลของการกระทำ มาวัดมาตัดสิน

ถ้าไม่มีเจตนา แต่ลงมือทำ เกิดผลสำเร็จ ถามว่าผิดไหม ก็ผิดแหละครับ แต่ผิดไม่เต็มร้อย

ถ้าสมบูรณ์ ทั้งเจตนา การกระทำ ทำสำเร็จ อันนี้ผิดเต็มๆ

ผมเองเคยจัดรายการวิทยุเพลงเก่า หลายๆเพลงหาซื้อไม่ได้ครับ ก็ต้องอาศัยนักสะสมบางรายเขาส่งมาให้ ถามว่าผมอยากได้เป็นสมบัติตัวเองไหม ไม่อยากได้ครับ แค่เอาไว้มีเปิดเวลามีคนขอ

ถ้าเพลงไหนอยากได้ พอใจเป็นการส่วนตัว เวลาไปที่ไหน เจอแผ่นลิขสิทธิ์ ผมก็จะควักเงินซื้อมา ซื้อทั้งๆที่มีเพลงนั้นอยู่แล้วนั่นแหละ ถือว่าเป็นการตอบแทน ที่เขาช่วยให้เรามีงานทำ และขณะเดียวกัน ก็ระมัดระวังเรื่องการทำสำเนาจ่ายแจกต่อไป

อันนี้ผมใช้เป็นหลัก ในการวางตัว เพื่อให้สามารถยุ่งกับ mp3 ได้ โดยผิดศีลน้อยที่สุดครับ

ขอบคุณคุณ aston ที่กรุณาอธิบายอย่างละเอียดนะครับ

จะนำไปเป็นแนวทางครับ

...ขั้นแรกคงต้องกลับไปลบ เพลง mp3 ที่ไม่ได้มากจากแผ่นลิขสิทธิ์ในคอมก่อนครับ
(เสียดายก็รู้ว่าเสียดาย)