มาแอบอ่านจดหมายของโปแป้งค่ะ (โปแป้งจะว่ามั๊ยน๊า)

เชียงคานยังมีความเป็นธรรมชาติอยู่มากเลยนะคะ
ดูจากภาพแล้วอาหารหลายอย่างไม่คุ้นตาแต่น่าลองชิม^^

ภาพและเรื่องราว อ่านไปอมยิ้มไป ดีจังเลยครับ

เป็นจดหมายถึงโปแป้งที่สมบูรณ์มาก ๆ มี้นก :))
ภาพสวย (มาก ๆๆๆๆ) คำบรรยายอ่านแล้วเพลินดีจัง.
อยากไปเดินตลาดด้วย อาหารเตะตาเต็มไปหมด อิอิ ...

มะละกอสุก .. พริกสด ... ไก่ย่าง..ว่าแต่กระแตปิ้ง ... เพื่อน ๆ กระรอกทางนี้คงไม่อยากไปเดินตลาดไทยด้วย ... แถวนี้เยอะเชียวน้องนก ... อ้วน ๆ ทั้งนั้น บางวันพี่ก็จินตนาการว่าจับมาอ่อมคงอร่อยดี

แสดงว่าครั้งนี้ได้ภาพคุณภาพมาเต็มกระเป๋าเลย ... ชอบทุกภาพเลยน้องนก ... :)))

แอบมาอ่านจดหมายถึงโปแป้งด้วยอีกคนค่ะ ขนมใส่ไส้น่าหม่ำมากๆ เลยนะคะ

รูปสวย ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ

จะมากระซิบว่า เราเป็นสะใภ้เชียงคานนะ คุณฝาละมีเป็นชาวเชียงคานโดยกำเนิดเลย เขาไม่ใช่คนอีสาน แต่เป็นคนลาว..บรรพบุรุษข้ามมาจากฝั่งขะโน้นโน่นแล..

อย่าลืมไปหากิน"พันข้าวปุ้น" นะคะ ข้าวปุ้นร้อน ๆ ทำใหม่ๆ คลุกแจ่วพริกสด แซ่บขนาดเลยล่ะค่ะ

ตามมาอ่านจดหมายน้องโปแป้งด้วยคนค่ะ
บรรยากาศน่าไปเที่ยวจังเลยค่ะ

คนเขาน่ารักนะคะ

อิจฉาจังเลยอะ กลับมาเร็วๆ นะคิดถึงชอบรูปเด็กจัง ใสซื่อไร้ที่ติจริง ๆ

แคป่าแบบนี้ป่าวครับ

ภาพมุมสวยทั้งนั้นเลยครับ ไม่ทราบว่ารับถ่ายงานแต่งงานรึปล่าวครับ เจ้าสาวคงออกมาสวยแน่เรยครับ

เห็นเชียงคาน เลยแว๊บเข้ามาก่อนเลย(ขออนุญาตนะคะ)

ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ คำบรรยายดีดี

อาทิตย์นี้คงได้ไปเยือนแล้วค่ะ..

(จดหมายจากโป+แป้งถึงหม่ามี๊)

"ถึงหม่ามี๊ที่รัก...
มี๊อย่าลืมซื้อหนังควายมาให้แ้ป้ง กะ น้องโป เคี้ยวเล่นๆนะ

เคี้ยวแต่หนังไก่ มันเบื่อ !!

ปอลอ อยู่บ้านกะป๋าเหงามาก มี๊กลับบ้านเร็วๆนะ
พวกเราไม่มีอะไรจะกินกันแล้ว อดยากมากๆ"


ิอิ อิ

รูปสวยมากมายค่ะ

ดาวจ๋าตามไปเที่ยวเชียงคานด้วยคนค่ะ

เห็นข้าวจี่แล้วอยากทานจังเลยยย


ให้คุณนกมีความสุขมากๆนะคะ

ขอติดกระเป๋าไปดว้ยคน เด้อ

มุมมองของคุณนกช่างสดใสร่าเริมดีจัง

ชอบที่คุณนกเล่าว่า "คุณตาบอกว่าอยากให้ค่อยๆมากัน"
เป็นประโยคทอง ที่ถ่ายทอดความรู้สึกได้อย่างลึกซึ้ง
ปรามไว้ด้วยคิดถึงอะไรบางอย่าง แต่ก็ยังเหลือเยื่อใย
ว่า "มาแล้วให้อยากกลับมาอีก"

ผมเคยไปเชียงคานเมื่อเกือบยี่สิบปีมาแล้ว เส้นทางระหว่าง
เลยกับเชียงคานเป็นทุ่งนาป่าเขา ไม่เห็นผู้คนเลย เดี๋ยวนี้
น่าเปลี่ยนไปบ้าง ช่วงนั้น ผมรู้สึกว่าที่นี่น่าอยู่จริงๆ

คุณนก ภาพถ่ายได้มุมสวยจริงๆเลย

ขอตามไปเที่ยวเชียงคานด้วยคนค่ะ

พี่แป้งงงงงง

จำกันได้ก่อ

คิดถึงพี่แป้งคร้าบ ไปเที่ยวมารือ น่าสนุกมากๆ

ได้บรรยากาศมากเลยจ๊ะนก พี่เองแต่ก่อนเวลาไปเที่ยวชอบตื่นสายนะ แต่หลัง ๆ กลับชอบตื่นเช้า เพราะจะได้ไม่พลาดอะไร ๆ หลาย ๆ อย่างซึ่งจะเห็นเฉพาะตอนเช้าเท่านั้น

อุณหภูมิ 5 องศา แต่ดูคนที่นั่นเขาไม่เย็นเลยเนอะ สงสัยเป็นเพราะเขาชินกันหรือเปล่าเอ่ย พี่เอง 5 องศาก้อแต่งตัวเต็มยศแล้ว อิ อิ อิ

ขนมใส่ไส้นี่ของโปรดเลย ชอบกินทั้งแป้ง และไส้มันเลยจ๊ะ และก้อเห้นด้วยว่าหากินยากขึ้นทุกทีแล้ว แต่กลับบ้านทีไรก้อหากินทุกทีเลยพี่ เพราะชอบมาก ทั้งมันและหวาน

อ่านจากที่นกเขียน คนที่โน่นน่ารัก และมีอัธยาศัยดีเนอะ

ปล. ได้รับแผ่นแล้วจ๊ะ ขอบใจน๊า จุ๊บ ๆ

ชอบภาพจังเลยค่ะพี่นก มีความรู้สึกเหมือนว่า ภาพกำลังเล่าเรื่องเลยค่ะ

อู๊ย......ย เค้ารักกันจริงนะ มี๊นก เจ้าโป และเจ้าแป้งเนี่ย
ขนาดรายงานความเคลื่อนไหวกันเลย

ไปอยู่หลายวัน หัดทำให้ได้นะเจ้าขนมใส่ไส้ ท่าทางของ
เค้าจะดีจริง

อยากกินปาท่องโก๋แบบมีไส้มั่งอะ พี่ไม่เคยกินเลย
ถ้าไม่ติดลูก ติดปั๋ว กะท้องโย้เนี่ย จะแบ๊กแพ๊คเป็นเพื่อน

Bonjour
สวัสดีค่ะทุกท่าน
มาตอบจดหมายน้องนก
สบายดีนะนก พี่ไม่ว่างอย่างที่บอกไว้เลยจ๊ะ ไม่มีเวลาแวะมาเยี่ยมบ่อยวันหละหลายๆรอบเหมือนเมื่อก่อน เห็นรูปถ่ายที่นกถ่ายมาสวยมากทำให้คิดถึงเมืองไทยอย่างที่สุด ข้างจี่นี่พี่ชอบทาน คุณยายทำให้ทานบ่อยตอนเด็กๆ บรรยากาศแบบนี้พี่เคยเห็นเคยรู้จักเคยสัมผัสตอนยังเล็กเวลาไปเยี่ยมคุณยาย หรือตอนอยู่ต่างจังหวัดเมื่อนานมาแล้ว ขอบคุณมากสำหรับภาพถ่ายและเรื่องเล่าที่ทำให้พี่ได้รู้สึกว่าไม่เสียดายที่เกิดมาเป็นคนไทยที่มีการใช้ชีวิตที่แสนจะอบอุ่ยเช่นนี้
ป.ล คิดถึงนกมากเลย เหมือนพี่ขาดรสชาสที่แสนอร่อยในอาหารยังไงยังงั้น
รัก
พี่ความสุขของนิ้วน้อย
Aurevoir

เห็นแล้วได้บรรยากาศเหลือเกินคิดถึงเมืองไทยจัง

สุดยอด เห็นภาพแล้วขนลุก นกถ่ายทอดออกมาได้สุดยอดจริงๆ เก่งมากๆเพื่อนเรา เพื่อนร่วมทาง ..............สน Jeep สัญจร

ว้าว..อาทิตย์หน้ากำลังจะไปเยือนเชียงคานเหมือนกันค่ะ เห็นจากในรูปว่าหนาวขนาดนี้สงสัยต้องเตรียมเสื้อหนาวไปด้วยหลาย ๆตัว

การแบ่งปันเป็นการให้ที่มีความสูขที่บริสุทธ์ที่สุด ยิ่งเห็นภาพแต่ละภาพแล้วสุดยอด เสียดายวันนั้นผมไปคนเดียวๆๆๆๆๆ
ปอลอ เพื่อนผมนอนกลนๆๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆๆๆ