ท่านมหากวี ซูตุงพอ
มีประวัติที่น่าสนใจมากๆค่ะ
...
ลายมือของท่าน ซูตุงพอก็ สวยมากๆเลย
และชอบรูปท่าน ซูตุงพอ สวมเกี๊ยะด้วย
...
ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่นะคะ

ภาพวาดล้วนเกิดขึ้น...ขณะเหงาและทุกข์ครับ

ชีวิตช่างโชกโชนดั่งบทกวี

ภาพ "ต้นไผ่" ภาพนี้ผมชอบมากๆเลย


อรุณสวัสดิ์ครับ ^^

สวัสดียามเช้าครับพี่


อ่านจบแล้ว
ได้แต่สะท้อนในใจ
นี่คือชะตากรรมของนักการเมืองและข้าราชการผู้ซื่อสัตย์ใช่ไหม ?

คนดีถูกรังแก
คนเลวได้เป็นใหญ่ในบ้านเมือง
จักโทษใครได้ถ้าไม่โทษผู้นำ


ผมกลับคิดว่างานเขียนของท่านไม่ไ่ด้ทำร้ายท่าน
แต่เป็น "ความจริง" ที่ท่านเขียนต่างหากที่ทำร้ายตัวท่าน


ยิ่งคนเราใหญ่โตเท่าใด
ก็มักจะหลงลืมไปว่าตนเองนั้นเป็นเพียงสิ่งสมมติ

การที่ท่านซูตงพอได้ศึกษาพระธรรมขั้นลึกซึ้ง
ผมคิดว่างานเขียนของท่านล้ำยุคไปอีกครั้ง

บทกวีหลายบทหลายตอนถึงแม้จะเขียนถึงชาติบ้านเมือง
แต่ก็เป็นการเขียนที่แบบมองเลย "เหตุการณ์"
แต่เขียนลึกซึ้งไปถึง "สัจธรรม" แล้ว

ชนชั้นนำไม่มีวันเข้าใจ
ผู้ปกครองไม่มีวันซาบซึ้ง

คนเหล่านั้นจะซาบซึ้งความจริงข้อนี้ได้อย่างไร
ในขณะที่สองมือยังกอดรัดตำแหน่ง
และศรีษายังสวมหัวโขนแห่งอำนาจอยู่

สวัสดีครับ...
เมื่อวาน (11 มิ.ย.) มีโอกาสได้ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณ .สมุทรปราการ...เอาภาพมาฝากและเชิญชวนไปเที่ยวครับ
...................................................

แวะมาทักทายในวันหยุด มีความสุขกับการเล่นบล๊อก นะท่าน

ท่านพี่ยังคงค้นคว้าได้ลึกล้ำเช่นเคย

ส่วนกระผมก็ยังคงสับสนจำชื่อไม่ได้เหมือนเคย 555

กวีของเราที่ยิ่งใหญ่พอเทียบเคียงยังพอมีหลงเหลือหรือเปล่าขอรับ? หุๆๆ

สังเกตเขาจะอนุรักษ์ที่ทางไว้เป็นอย่างดี บ้านเราหายจ้อย..

ขอชื่นชมคุณดิ่งครับ ขยันค้นคว้ามาก แล้วก็นั่งเรียบเรียงอย่างละเอียด พร้อมรูปประกอบ

ผมอ่านผ่านๆนะ ครับ เพราะไม่มีหัวศิลป์เลย ชื่อจีนก็จำยาก

แต่มีความรู้สึกบางอย่างเกี่ยวกับการทำงานในรั้วในวังของพระราชาครับ อุ อุ พูดไม่ออกบอกไม่ได้

สวัสดีครับท่านพี่เข้ามาอ่านแล้ว....รู้สึกสะท้อนอะไรหลายๆอย่างที่ไกลเคียงกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่รอบๆตัวเรานี้เลยอะครับอ้า~~เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้นานาอารยประเทศ
จริงๆ ไม่เว้นแม้แต่บ้านของเรา~~ ขอบคุณที่นำมาให้อ่านครับผม
ป.ล.6ขาของสาวๆตอนนี้สวยครับแต่ท่าทาง3สามทำงาน
หนักไปหน่อยผอมลงทุกคนเลย อิอิ(แอบสังเกตุ)
เรื่องโตเกียวผมเองไม่รู้เลยครับว่าจะได้ไปตอนไหนแต่ยังไงต้องไปซักครั้งในชีวิตนี้ อิอิ

สร้างกริตเตอร์

อ่านเพลินเลยครับ ผมชอบเรื่องเกี่ยวกับจีนมากๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามบุคคล สถานที่ ประวัติศาสตร์ ประเทศจีนกว้างใหญ่เลยมีคนเก่งๆเยอะมาก ผมชอบครับพี่

สวัสดียามบ่ายๆค่ะคุณ Dingtech ...

ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบภูหลวง
ที่นำไปฝากนะคะ...
แต่กุหลาบภูหลวงดูไม่เหมือนกุหลาบเลยนะคะ
หรือว่าจะเป็นเพียงชื่อว่ากุหลาบ
แต่ไม่ใช่ดอกกุหลาบ..
เอ...หรือว่ากุหลาบไทยจะเป็นลักษณะนี้

ปอลอ...เราใส่เกี๊ยะมาเยี่ยมบ้านนี้
เดี๋ยวมาใหม่ กลับไปถอดเกี๊ยะก่อน
เดินไม่ค่อยถนัด อิ อิ

กุหลาบสวิสหน้าตามันเป็นแบบนี้อ่ะค่ะ
ตอนนี้ดอกกุหลาบที่นี่บานสวยไปทั้งประเทศเลยค่ะ
..
มีความสุขมากๆนะคะคุณ Dingtech

คุณเปิ้ล...

ขอบคุณที่เจิม
ท่านซูใส่เกี๊ยะกับหมวกก้วยเล้ย แสดงว่าแม้เป็นขุนนางผู้ใหญ่
ก็มิได้เบ่งตัวพองเหมือนอึ่งอ่าง กลับทำตัวกลมกลืนไปกับชาวบ้านครับ
เหมือนคุณหญิงดารินสวมเกี๊ยะเลย แต่คุณหญิงยังเดินไม่เนียนเนอะ...ฝึกอีกนี้ดนุง
...ส่วนกุหลาบภูหลวงนั้นเป็นกุหลาบป่าครับ ตรงกับจำพวก Rhododendron species
หรือพวก Azalia นั่นเอง บ่แม่น Rosa เด๊อขรับ


คุณพันวัตต์...

ผมเห็นด้วยเลยครับว่าภาพต้นไม้แห้งกับก้อนหินนั้นสะท้อนความเหงาและทุกข์
ของท่านผู้วาด
...พิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณผมไปมาแล้วครับ เจ๋งมาก...เลยไปเมืองโบราณด้วย
เจ้าของเดียวกันครับ


คุณพระจันทร์ของผม...

ต้นไผ่นั้น ท่านซูโปรดปรานการวาดไผ่มาก
ท่านเคยแต่งกลอนเม้นท์การวาดไผ่
ของจิตรกรเอกผู้หนึ่งชื่อว่า เหวินถง (เหวินหยวีเข่อ) ซึ่งเชี่ยวชาญการวาดไผ่มาก
ท่านบอกว่า...

"เมื่อเหวินหยวีเข่อวาดไผ่ จะเห็นแต่ไผ่ ไม่เห็นใครอื่น
ข้าฯว่าเขาไม่เห็นใครเลยทั้งนั้น
ลืมกระทั่งตัวตนของตนเอง
นึกว่าตนเองเป็นต้นไผ่
แตกกิ่งใบไม่รู้จบสิ้น
จวงจื่อก็สิ้นชีพไปนาน มิได้อยู่กับเราแล้ว
ใครเล่าจักอาจคาดคะเนได้ในพลังอันพิสุทธิ์นี้?"

...............ฝากพวกเราไปคิดต่อครับ


คุณก๋า...

ถ้าเรามองมุมเดียวก็จะเห็นและเชื่อในสิ่งที่เห็น
บังเอิญในเรื่องราวของท่านซูตุงพอในที่นี้ผมให้ข้อมูลแต่ของซู
ในประวัติศาสตร์จริงๆหวางอานสือคู่ปรับท่านซู ก็ได้ชื่อว่าเป็น "นักปฏิรูป" ผู้ยิ่งใหญ่
หาใช่ตัวโกงหรือผู้ร้าย หลายคนเรียกท่านว่า "รัฐบุรุษสมัยซ่ง"
ถ้าศึกษาแนวคิดและนโยบายของสองท่านนี้ ยากจะตัดสินว่าใครถูกผิด หรือใครเก่งกว่าใคร
ทั้งสองฝ่ายมีทั้งข้อดีข้อเสีย ขึ้นอยู่กับว่าเอาเวลาหรือสถานการณ์ไหนจับ
เหมือนสองพรรคการเมืองยุคนี้ว่าชอบคอนเซอร์เวถีฟ หรือชอบเลเบอร์
บังเอิญจักรพรรดิ์ยุคนั้นมีอำนาจเบ็ดเสร็จทรงเข้าข้างฝ่ายปฏิรูป ท่านซูจึงถูกเนรเทศ
หัวอกข้าราชการเมื่อพรรคใดได้อำนาจแล้วจำต้องสนองนโยบายพรรคนั้น
การถูกย้ายหรือเนรเทศเพราะไม่สนอง คัดค้าน จึงถือเป็นเรื่องปกติแม้ในสมัยนี้
แต่หากสนองแล้วแต่ยังหาเหตุย้ายเพราะอยากเอาคนของตัวเองลง...นี่จึงเรียกว่า "รังแก"
อย่างไรก็ตาม ในเกมชิงอำนาจ ยากจะหาความยุติธรรมได้
ทำนอง "ทีฮูทีอิท".........ในยุทธจักรนี้ต้องรู้จัก "รอ" และรู้จัก "จังหวะ"
พวกเราอยู่วงนอก ยากนักที่จะเข้าใจและเห็นความบัดซบที่พวกเขาซ่อนไว้กัน 555+


คุณnuyect...

ขอบคุณคร้าบ


คุณน้องหมีบางกอก...

อันไหนที่ผมอ่านแล้วถูกใจก็อยากเอามาบอกต่อครับ เหมือนสี จบพ.
ชื่อจำยากเพราะอาจไม่คุ้นกับภาษาจีนกลาง ถ้าใช้ภาษาแต้จิ๋วอาจคุ้นกว่า
เช่นซูตุงพอ เรียกโซวตังปอ คล้ายนิยายมังกรหยกเรียกอึ้งย้ง ก๊วยเจ๋ง
ผมว่าก็จำเอาสั้นๆ เช่น โอวหยางซิว ก็จำเป็น อีตาปลาซิว หยั่งงี้จะจำง่ายครับ
...ส่วนกวีของเราที่ยิ่งใหญ่เทียบเคียงท่านซูตุงพอ...ตอบยากครับ
เพราะเอกสาร การบันทึกของเราน้อยมาก หลังพม่าเผากรุงศรีอยุธยายิ่งหายาก
ต่างกับจีน ช่างเขียน ช่างคัดลอก ช่างวิจารณ์ ช่างบันทึก ใส่ทั้งติ้วไม่ไผ่ กระดาษ
แกะไม้ สลักหิน แถมมีการลงนาม ฉายา วันเดือนปี จึงมีของเก่าหลงเหลือ
เป็นมรดกให้ลูกหลานได้อ่านได้ศึกษากันมากมายนัก
นี่ขนาดผ่านการทำลายสมัยปฏิวัติวัฒนธรรมมาแล้วนะ


พี่สิน yyswim…

ขอบคุณครับพี่ อย่างที่บอกน้องหมีขวัญไปแระ
การทำงานในรั้วในวังสมัยราชาธิปไตยเนี่ยยากมาก
จริงๆแล้วแม้อำนาจนักการเมืองสมัยนี้ก็คล้ายๆกัน
พวกเราอยู่สายวิชาการยังไม่เท่าไหร่ ถ้าสายบริหารละก็เจอเต็มๆ
เค้าพูดกันว่า "อำนาจนี่...อยู่ใกล้ก็ร้อน อยู่ไกลก็หนาว"....
ต้อง keep distance ให้พอเหมาะเด๊อออ สิบอกให่ 555+


น้องชาย takaiji…

การเมือง หรือการชิงอำนาจ ....ยากจะหาความปรานี หรือความยุติธรรม
ของอย่างนี้รักจะเล่นต้องรู้จักปลง
ผมว่าเหมือนแมลงเม่านะ กองไฟก็รู้ว่าร้อน แต่อดมาตอมมาไต่ไม่ได้
...ส่วนสาวๆเพอร์ฟยูม ขอให้มีฟามสุขกับเพลงและด๊านซ์ของเธอๆนะครับ คริ คริ


คุณเรือนเรไร...

ชื่อแคล้สสิกมากครับ ไท้ไทย...สมเป็นบล๊อกดนตรีไทยเรยยยย
ขอเพลงได้ปล่าวคับ....ไหนๆโหมโรงอยู่ ต่อด้วยโหมฯคลื่นกระทบฝั่งละกัน
ขอบคุณล่วงหน้าคร้าบ


คุณยู Don’t try…

ชอบเรื่องจีนก็อ่านบล๊อกผมได้ทุกเอ็นทรี่เรยสิครับ
ผมก็ชอบเรื่องชวนยิ้มของคุณมากกกเรย...หายเครียดเป็นปลิดทิ้ง

มาว่าคุณหญิงใส่เกี๊ยะแล้วเดินไม่เนียน
เกี๊ยะคู๋นี้หญิงใส่เดินเสียรอบทะเลสาบเลยนะคะ
ดูเสียก่อนแถมยังปีนขึ้นไปบนเขาลูกนั้นได้ด้วย

สวัสดีค่ะคุณดิ่ง สบายดีไหมคะ
หายไปนาน ไม่ได้มาทักทายคุณดิ่งเลย ช่วงนี้การงานและการเรียนทับทม เข้ามาเยี่ยมเยียนเพื่อนๆได้แต่วันหยุดค่ะ

ตามมาอ่านประวัติท่านซูซื่อ ตามที่ลงชื่อโหวตไว้ในบล๊อกที่แล้ว ขอบคุณมากค่ะสำหรับเรื่องราวดีๆ ภาพประกอบและดนตรีเพราะๆคุณภาพคับแก้วเช่นเคย

พวกเราต้องขอบคุณสายเลือดดี การศึกษาและหลักการที่ท่านพ่อท่านแม่ปลูกฝังให้ท่านซูซื่อและพี่น้อง ลูกไม้หล่มไม่ไกลต้นจริงๆ เราจีงได้มีมหากวีซูตุงพอของจีน ผู้มีผลงานเทียบเท่ากับท่านดานเตของอิตาลี และท่านพุชกินของรัสเซีย เคยอ่านผลงานของท่านดานเต แว๊บๆค่ะ แต่ไม่เคยอ่านผลงานของท่านพุชกินเลย

อ่านประวัติแล้วน่าทึ่งนะคะ เมื่อท่านเผชิญความยากลำบากก็ไม่ย่อท้อในการผลิตผลงาน นอกจากงานทางด้านกวี หนังสือ ภาพเขียนพู่กันจีน เภสัชวิทยา การปกครอง และยังมีความรู้ด้านวิศวกรรมชลประทานอีกด้วย โอ้โห

รูปที่นำมาฝากชอบหลายภาพโดยเฉพาะรูปวาด ต้นไม้แห้งกับก้อนหิน (枯木怪石)ค่ะ
และชอบเอกสารเม่อเหมียวถิงจี้ (墨妙亭记)ด้วยค่ะ
นอร์ชก้าได้เคยมีโอกาสอ่านบทแปลของกลอน (江城子)ที่ท่านแต่งให้ศรีภรรยาของท่านด้วยค่ะ เศร้าโฮกๆเลยค่ะ ท่านซูซื่อก็นับว่าอายุน้อย อายุ 64 ปีก็ลาโลกไปซะแล้ว

..
..
..

คุณดิ่งเคยชิม Dongpo's Pork (东坡肉) หรือเปล่าคะ มีตำนานว่าเป็นสูตรของท่านซูซื่อ ไม่รู้ว่าเท็จจริงประการใดนะ พูดถึง Dongpo's Pork ได้ทราบจากเพื่อนบล็อกว่าช่วงนี้เป็น Dragon Boat Festival (端午节 duānwǔjié) จึงนำภาพบะจ่าง (粽子 zòngzi)มาฝากจ้า กว่าจะอ่านจบเหนื่อยทั้งจขบ และคนอ่านเลยค่ะ เติมพลังกันหน่อย (อ้าวไหงมา ชวนคุณดิ่งกินซะแล้ว ) เห็นแล้วหิวจังเลย ควันลอยฉุยๆเลย ..ปล.ถึงจะเหนื่อยแต่ก็คุ้มค่า เติมอาหารให้สมอง และสุขใจที่ได้อ่านเช่นเคยค่ะ ขอบคุณค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ^_^v

สวัสดียามเช้าครับพี่

กลับมาอ่านเม้นท์ของพี่ก็ยังได้ความรู้เพิ่มเติมอีก
ชอบถ้อยคำของเหวินทงครับ

ผมก็พยายามจะวาดไผ่ให้ได้ความรู้สึกแบบนี้
แต่ยากมากครับ 55555

คุณเปิ้ล...

ใครม่ายรุบอกว่า ".......กลับไปถอดเกี๊ยะก่อน เดินไม่ค่อยถนัด อิ อิ"
ผมถึงได้บอกว่าเดินไม่เนียน......ม่ายเปงลายน่อ แก้ไขก็ได้ เป็นว่า...
"คุณหญิงดารินใส่เกี๊ยะเดินเนียน
แต่เกี๊ยะมานม่ายดี กัดส้นเท้าคุณหญิงซะพอง
เรยเดินไม่ถนัด".....ดีมั้ย?

(เกี๊ยะปะเทดหนายหว่า กัดส้นเท้าได้...เหอ เหอ เหอ )



คุณน้อร์ช...

ในสังคมเก่าผมสังเกตดูพวกปัญญาชนมักจะเป็นสายเลือดชนชั้นสูง/ฐานะดีมาก่อน
โอกาสในการศึกษาเล่าเรียนจึงมากกว่าที่มาจากชาวไร่ชาวนาจริงๆ
อีกแง่มุมหนึ่ง...ชาวไร่ชาวนาสมัยก่อน มีส่วนหนึ่งที่มาจากปัญญาชนที่ทนต่อระบบราชการไม่ได้
จึงเบื่อหน่ายระบบอุปถัมภ์ของจักรพรรดิ์ หาทางหลบหนีมาปลีกวิเวก/หลบหลีกภัย มาเป็นชาวไร่ชาวนา

มีเรื่องราวแบบนี้มากในประวัติศาสตร์จีน เช่น ชวีหยวน เถาเวียนหมิง เป็นต้น

...ตุงพอโร่ว ผมชิมมาแล้วครับ ตอนไปเที่ยวหางโจว
แต่ผมว่าเจ้าหมูสามชั้นมันย่องที่เอามาเคี่ยวไฟอ่อนๆ เติมซีอิ๊ว เหล้าขาว กับน้ำตาล
ออกรสชาติเค็มๆหวานๆมันๆ ดูแร้วน่าจะเหมาะกับประเทศเขตอบอุ่น-หนาว
ขืนเอามากินบ้านเราน่าจะสยองสุขภาพ...เด๋วพุงยื่นน่าเกลียด



คุณน้องก๋า...

ผมว่าที่ท่านซูแต่งกลอนวิจารณ์รูปของเหวินถงเนี่ย
เป็นปรัชญาของจิตรกร-ศิลปินเลยละครับ

ถ้าไม่เคยปลูกไผ่ ทะนุถนอนเฝ้าเลี้ยงดู สังเกตการเจริญเติบโตทุกระยะ แตกหน่อ..จน..แก่ตาย
ดูไผ่ในฤดูต่าง ในเวลาต่างๆ ...ดูนานกระทั่งจับจิตวิญญาณของไผ่ได้
ผมว่าท่านซูและเหวินถงทุ่มเทศึกษาไผ่จนรู้แจ้งได้ระดับนี้ก่อน
แล้วจึงมาฝึกฝนทดลองเท็คนิกและสไตล์ให้เป็นของตนเอง

คุณก๋ายังหนุ่มแน่น มีเวลาอีกเยอะ วันหน้าวันหลังจะเอารูปไผ่ของเหวินถงมาให้ดูกัน..สุดยอดเจงๆ
(ผมเคยบอกไปแล้วว่า..ไผ่ที่งามที่สุดในโลกเป็นฝีมือเจิ้งป่านเฉียว...คือสไตล์ "เสี่ยอี้"-ปาดเร็ว
แต่ของเหวินถงนั้นงามสุดยอดในสไตล์ "กุงปี่"-วาดแบบละเอียด
มีผลงานตกมาถึงรุ่นเราไม่กี่ชิ้นครับ )

จะรอชมผลงานของท่านเหวินถงนะครับพี่

ขอบคุณครับ

จะรอชมผลงานของท่านเหวินถงนะครับพี่

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะคุณดิ่ง เพิ่งได้มีโอกาสมาเยี่ยมบล็อกคุณดิ่งเป็นครั้งแรก มาตามคำชวนของคุณนอร์ชก้าค่ะ รายงานตัวก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยขึ้นไปอ่านประวัติของท่าน ซูตุงพอ (苏東坡) ทีหลัง เพราะขอไปกินข้าวเติมพลังก่อน

ตะกี้แวะไปห้องเพลงออนไลน์มาไปเจอบล็อกของคุณ smack เอาเพลง 傻瓜与野丫头(ส่ากวาอื่อเหย่ยาโถวMV) เจ้างั่งกับนังป่าเถื่อนอัปลักษณ์ มาแปลเนื้อให้ฟังกัน

ดูแล้วทั้งขำ ทั้งน่ารัก ไปดูกันให้ได้นะคะ น่ารักมากๆๆๆๆๆ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=smack&month=06-2010&date=12&group=20&gblog=62

อ่านจบแล้วค่ะ เขื่อนกั้นน้ำซูตี (苏堤) ทะเลสาบซีหู สวยมากค่ะ

"เมื่อเหวินหยวีเข่อวาดไผ่ จะเห็นแต่ไผ่ ไม่เห็นใครอื่น
ข้าฯว่าเขาไม่เห็นใครเลยทั้งนั้น
ลืมกระทั่งตัวตนของตนเอง
นึกว่าตนเองเป็นต้นไผ่
แตกกิ่งใบไม่รู้จบสิ้น
จวงจื่อก็สิ้นชีพไปนาน มิได้อยู่กับเราแล้ว
ใครเล่าจักอาจคาดคะเนได้ในพลังอันพิสุทธิ์นี้?"

วาดรูปเหมือนเทวิญญาณ ^^

เอ่อ.... พระจันทร์ของผมเลยเหรอพี่ 5555+


อรุณสวัสดิ์ครับ ^^

สวัสดียามเช้าครับพี่

ซูตงพัวโปรดปรานไผ่มากขนาด...宁可食无肉,不可居无竹

ฟัง"漁舟唱晚" จบ ยังไม่หายอยาก เข้าไป "欣赏"中国十大古曲 //www.youtube.com/watch?v=Fs7Bse4Q4BQ&feature=related
ใต้เพลง高山流水(古筝曲) มีคนโพสท์ข้อความ..... "青山绿水仙人游，仕途红尘君子苦" รู้สึกว่าสะท้อนชะตาชีวิตของข้าราชสำนักจีนตงฉินได้ดี

สร้างกริตเตอร์
คุณสบายดีนะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่

สร้างกริตเตอร์
แวะมาเยือนก่อนตะวันจะชิงพลบค่ะ

ลลิล เอาเปรียบผู้บริโภค

เป็นกวีที่เต็มไปด้วยความสามารถจังค่ะ ถือว่าท่านได้ใช้ชีวิตอย่างทรงคุณค่าอย่างแท้จริง

ถึงเวลาก็บานเอง

.
.
.

ผมว่าเวลามองการเมืองไทย
ก็ต้องมองแบบนี้เหมือนกันครับพี่

ชัชว่าคุณลุงทำหนังสือเถอะครับ พิมพ์อึดมาก

สวัสดีดึกๆครับท่านประสกดิ่ง
............................................
อักษรภาษาจีนตัวหนึ่งที่มอบให้คุณสิริวินิจในวันที่ครบ 8888 วัน
มันมีความหมายว่าไร คุณบอก..แต่ผมนั้นจำไม่ได้...กรุณาช่าวยบอก
ผมด้วยครับ

แบบนี้ไงครับท่าน
.........................

สวัสดียามใกล้รุ่งของเมืองไทยนะคะคุณดิ่ง

พักนี้เราเข้าบ้านไม่ได้ค่ะ
เมื่อเช้าอัพบล๊อคได้พักเดียวก็โดนจับโยนออกนอกบ้านไปอีก



กุหลาบที่บ้านเราโดนฝนเปียกโชก
กางร่มให้ไม่ทันแล้วค่ะ
ตอนนี้เป็นหวัดไปแล้วววววอ่ะ





ฮัดดดดดดชี๊ววววววววววววววววว
จามแย้ววว
เดี๋ยวกลับไปกินยากระต่ายบินแก้หวัดก่อนนะคะ

อิ อิ เอาไวรัสมาเผยแพร่
เสร็จแล้วก็แว้บบบบบบบบบบ

สวัสดียามเช้าครับพี่

กว่าคุณดิ่งจะเอาร่มไปให้ดอกไม้ก็เปียกแล้วค่ะ อิ อิ
แต่ก็ขอบคุณมากๆนะคะ
.
.
มีความสุขมากๆด้วยค่า

แวะมาทักทายครับ

สุรามงคล...ผมชอบคำนี้ของพี่จัง
5555+


อรุณสวัสดิ์ครับ ^^

สวัสดียามเช้าครับพี่

ลองดู Link นี้ซิ //www.youtube.com/watch?v=Hj8nRLlrr8s เป็นบทเพลงที่นำบทกวีของซูตุงพอ หรือ ซูซื่อ มาขับร้องบรรเลง

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ