ตอนที่พวกคุณยังเด็กอยู่ ต้องมีบ้างล่ะที่ต้องเคยแอบเขียนหรือวาดการ์ตูนขึ้นมาเอง เพราะช่วงเวลาเด็กเป็นช่วงเวลาที่เรายังมีจินตนาการและความฝัน ไม่ต้องเผชิญปัญหามากมายแบบผู้ใหญ่
ไม่เว้นแม้กระทั่งหนูน้อยคนนี้ ที่ได้เขียนนิทานเล่าถึงเพื่อนลึกลับของเธอ เรื่องราวในนิทานที่สาวน้อยคนนี้แต่งจะน่าขนลุกชวนสะพรึงเเค่ไหน เชิญพิสูจน์ด้วยลูกตาของคุณเองได้เลย
ลิซ่า เป็นเพื่อนของหนู เธอเป็นเพื่อนที่น่ารัก แต่พ่อแม่ของหนูมองไม่เห็นเธอ และบอกว่าลิซ่า เป็นแค่เพื่อนในจินตนาการเท่านั้น
ระหว่างที่หนูกำลังขุดดินเพื่อปลูกดอกไม้ จู่ๆลิซ่าก็บอกว่าที่ตรงนั้นเป็นที่ๆพ่อของหนูจะนอนหลับ หนูเลยย้ายไปปลูกที่อื่น
ลิซ่ามาเรียนกับหนูวันนี้ด้วย หนูเลยแนะนำครูมอนโรให้รู้จักกับลิซ่า แต่ครูโกรธมาก เพราะเธอมองไม่เห็นลิซ่า ลิซ่าจึงน้อยใจเอาแปลงลบกระดานไปซ่อน
เมื่อวานเป็นวันเกิดของหนู แม่เลยซื้อพิซซ่ามาเลี้ยง น่าเศร้าจังที่ไม่มีใครมางาน แต่อย่างน้อยหนูก็มีลิซ่าเป็นเพื่อน เราสองคนช่วยกันแกะของขวัญ หนูได้เงินมา 150 ตุ๊กตาบาร์บี้ 3 ตัว และรองเท้า
วันนี้ครูมอนโรไม่ได้มาสอน ครูดิกแมนจึงมาสอนแทน เธอให้ขนมหนูกินด้วย อยากให้ครูดิกแมนเป็นครูประจำชั้นจัง
โจนาธาน ปาร์คเกอร์ ขโมยกล่องดินสอของหนูไป ครูดิกแมนเลยเอากล่องดินสอของโจนาธานมาให้แทน และครูดิกแมนก็เชื่อว่า ลิซ่า มีตัวตนอยู่จริง
พ่อโกรธมากที่หนูไปเดินเล่นกับลิซ่า พ่อบอกว่า ลิซ่านั้นไม่มีตัวตนอยู่จริง ลิซ่าเสียใจมากเลยหายตัวไป ขณะที่ครูดิกแมน ก็บอกว่า ครูมอนโรจะไม่กลับมาสอนหนูอีกแล้ว
เมื่อวานพ่อไปทำงานทั้งวันเลย วันนี้เขาก็ยังคงทำงานอยู่ไม่ได้กลับมากินข้าวที่บ้าน ตอนกลางวันหนูกินพุดดิ้ง พุดดิ้งคือของโปรดของหนู
ฉันคิดถึงลิซ่าเหลือเกิน พ่อไม่ได้กลับมาเป็นอาทิตย์ แม่โมโหมาก ฉันเลยเขียนจดหมายหาลิซ่า
ฉันเองน่ะ ลิซ่า กลับมาเถอะ ฉันเสียใจที่พ่อพูดกับเธออย่างนั้น เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
แล้วลิซ่าก็กลับมา ลิซ่าบอกหนูว่า พ่อและครูมอนโร จะไม่มาหาหนูอีกแล้ว ตอนนี้พ่อและครูกำลังนอนหลับอยู่ข้างๆกัน หนูหวังว่าพวกเขาจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง