กระซิบก่อนอ่าน

   


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... บลิส พับลิชชิ่ง ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

   ' เล่นซ่อนหาตอนกลางคืน 'ผลงานของ ' นาสุ มาซาโมโตะ ' เป็นวรรณกรรมเยาวชนอีกเรื่องหนึ่งที่นำเสนอในมุมมองที่แตกต่างออกไปจากวรรณกรรมเยาวชนทั่วไป ซึ่งเน้นความสดใส ร่าเริงของเด็ก ๆ เป็นหลัก แต่เรื่องนี้กลับผสมผสานกลิ่นอายของความลึกลับไว้ด้วย เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า... ' โนริโกะ ' เด็กชั้นประถมผู้แสนเรียบร้อย เงียบขรึม ไม่ค่อยพูดจากับใคร แต่... ไม่ได้หมายความว่าโนริโกะพูดไม่เก่ง เด็กน้อยจะช่างเจรจาเฉพาะกับ ' แมรี ' ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงญี่ปุ่นสวมชุดกิโมโนซึ่งเป็นของขวัญจากคุณปู่ผู้ล่วงลับไปแล้ว โนริโกะมักจะเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้แมรีฟัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เพื่อนในห้อง หรือกิจกรรมต่าง ๆ ที่ทำในแต่ละวัน ความสัมพันธ์ระหว่างโนริโกะกับแมรีค่อย ๆ ห่างกันไป เมื่อมีเพื่อนใหม่ก้าวเข้า และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความแปลกประหลาดต่าง ๆ นานาที่เกิดขึ้นกับโนริโกะ

   หยิบเล่นซ่อนหาตอนกลางคืนมาอ่านเพราะได้รับแรงบันดาลใจมาจากพี่ไอซ์ (Clear Ice) ค่ะ คือ... อ่านรีวิวของพี่ไอซ์เมื่อนาน (พอสมควร) มาแล้ว แล้วเกิดอาการสนใจขึ้นมา หวานเย็นเลยไปหามาอ่านบ้าง

   ความรู้สึกหลังอ่านจบ หวานเย็นรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ได้มีความลึกลับซับซ้อนมากมายถึงขั้นที่เรียกว่า Suspense แต่ก็มีความน่าสนใจในมุมมองการนำเสนอ อ่านไปก็อดตั้งคำถามไม่ได้ว่าความจริงของเรื่องที่เกิดขึ้นคืออะไรกันแน่นะ มันคืออุบัติเหตุหรือเกิดจากการกระทำของแมรี (อยากรู้ว่าแมรีทำอะไร ต้องไปตามอ่านกันเองในหนังสือค่ะ) ประเด็นนี้น่าคิดค่ะ น่าคิดมาก ๆ ถ้าคิดแบบคนโต ๆ ก็คงต้องบอกว่ามันคืออุบัติเหตุ แต่ถ้าคิดให้อิงหลักของเรื่องเร้นลับก็คงต้องโทษว่าเป็นเพราะแมรี เอ ! แล้วหวานเย็นควรจะคิดแบบไหนดีอะคะ...

   ฉะนั้น... จะช้าอยู่ใย หยิบมาอ่านกันเถอะค่ะ จะได้ช่วยหวานเย็นคิดไงคะ หวานเย็นรอฟังความคิดเห็นของทุกคนอยู่นะคะ

   สำหรับใครที่อยากอ่านรีวิวเรื่องนี้ของพี่ไอซ์แวะไปได้ตามลิงก์นี้เลยนะคะ
   -> //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=clear-ice&month=08-2009&date=06&group=3&gblog=164