ยกตัวอย่าง T. W. Rhys Davids กล่าวว่า (ในศิลาจารึกนั้น) "ไม่มีสักคําที่พูดถึงพระพุทธเจ้าหรือพุทธศาสนา…อริยสัจ ๔ ปฏิจจสมุปบาท นิพพาน และหลักธรรมสำคัญข้ออื่นๆ ของพุทธศาสนา ไม่ปรากฏในศิลาจารึกเลย"
หนังสือ The Cambridge History of India (5 vols.,1922-37) เขียนว่า “เราไมได้ฟังพระเจ้าอโศกตรัสถึงธรรมที่ลึกซึ้ง หรือหลักพื้นฐานของพุทธศาสนาเลย ไม่มีการกล่าวถึงอริยสัจ ๔ มรรคมีองค์ ๘ ปฏิจจสมปบาท พระอัจฉริยคุณของพระพุทธเจ้า (อีกทั้ง) ไม่มีคํากล่าวถึงหรือ แสดงหลักแห่งนิพพานเลย”
ท่านอื่นที่มั่นใจว่า ธรรมในศิลาจารึกเป็นหลักในพระพุทธศาสนา ก็เช่น D.R. Bhandarkar และ H. C. Ray Chaudhuri โดยที่สองท่านนี้ถือว่าเป็นไปตามอุดมคติแห่งจักกวัตติธรรมราชา รวมทั้ง B. M. Barua ที่ เขียนไว้ในหนังสือ Asoka and His Inscriptions, Part I, p. 225 ว่า “ธรรมของพระเจ้าอโศกสอดคล้องกับหลักพุทธคิหิปฏิบัติทั้งหมดทั้งสิ้น”
อโศกมหาราช - อโศกธรรม 
