เรียนรอบค่ำ
นั่งรถผ่านโรงเรียนสารพัดช่าง อยู่ดีๆก็แว๊บมาว่า น่าจะหาอะไรทำ อ๊ะ...มีหลักสูตรเสื้อเบื้องต้น ลองไปสมัครดู เป็นคนสุดท้ายพอดี คนที่20
แต่เวลาเรียนนี่ซิ 5โมงเย็น ถึง 2 ทุ่ม โอ๊ย...ถามตัวเองว่าจะไหวมั๊ย ตอบตัวเองว่า เอาน่ะ น่าจะไหว ถ้าไปนั่งหลับในห้องเรียน ก็จะขอบอกเลิกกับครูผู้สอน
จากที่เคยเรียนมา กับสารพัดช่างเหมือนกันตอนเด็กๆ พอมีความรู้พื้นฐานมาบ้าง รับจ้างตัดเย็บเสื้อผ้า หาเงินกินขนมอยู่เนืองๆตอนเด็ก แต่พอไม่ได้ทำแบบ ไม่ได้ตัดเย็บมานานมาก ก็ลืมๆเลือนไป
ไปเรียนกับเขา ก็เป็นคนแก่ที่สุดในชั้นเรียน แต่ไปๆมาๆ กลับตัดเย็บเสื้อได้เสร็จก่อนคนอื่น เลยได้ไปช่วยครูสอนคนอื่นบ้าง ตามแนวทางที่ครูเธอสอนนั่นแหละ
เสื้อตัดเสร็จ แต่กระดุมจีนยังถักไม่เสร็จ สีสดได้แรงเหลือเกิน ผ้าฝ้ายจิตรลดาพิมพ์ลายดอกไม้ที่ชื่นชอบ ดอกดวงออกจะใหญ่โตสักหน่อย แต่เห็นชัดดี
วัยนี้แล้ว ไม่ได้อยากได้เสื้อผ้านัก ที่เรียนก็เพราะอยากมีอะไรทำ สะสมผ้าไว้ก็แยะ เอาออกมาตัดเล่นบ้าง ก็จะได้มีประโยชน์ ได้ออกไปพบปะผู้คนหลายๆวัย หลายๆอาชีพ ก็สนุกดี แต่กลับถึงบ้าน อาบน้ำอาบท่าเสร็จ ก็ง่วงนอนกันเลยทีเดียว วันจันทร์หน้า จะตัดตัวที่สองแล้ว
หลักสูตร 75 ชั่วโมง ต้องรอๆกันไป บางคนแค่โพ้งริมผ้าก็ฝึกกันอยู่3ชั่วโมง บางคนไม่มีจักรที่บ้าน ต้องรอมาเย็บที่โรงเรียนอย่างเดียว บางคน ไม่เคยถีบจักรมาก่อน ก็มาฝึกเย็บกันที่นี่ ฝีจักรโย้ไปเย้มา ให้ได้หัวร่อกัน
ทีเด็ดกว่านั้นคือต้องผลัดกันทำเวรเก็บกวาด ปิดหน้าต่างปิดพัดลมกันก่อนกลับบ้าน นึกๆ...นี่เราบ้ารึเปล่า ที่มานั่งทรมานลูกตา เย็บผ้าตอนกลางคืน โธ่ถังกะละมังถ้วย!!!!
| Create Date : 01 มิถุนายน 2561 |
| Last Update : 2 มิถุนายน 2561 8:07:36 น. |
|
32 comments
|
| Counter : 815 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
