สวนสัตว์เลี้ยง.."แอบคิดเอาไว้ในอีกมุมมอง"
"วัดถ้ำพุหว้า"ที่กล่าวถึงในบล็อกก่อนนั้น ความจริงตั้งอยู่ในพื้นที่ที่ทับซ้อนกัน ระหว่างเขตปฏิรูปที่ดิน กับ เขตห้ามล่าสัตว์ป่าอุทยานสมเด็จพระศรีนครินทร์ ที่บริเวณนี้ พื้นที่เป็นเทือกเขาหินปูน สลับซับซ้อน มีถ้ำหินปูนหลายแห่ง อาทิ ถ้ำพุหว้า ถ้ำไทรย้อย ถ้ำประทุน.....เออ..มีอีกครับ ผมเคยคุยกับเจ้าหน้าที่ ของเขตห้ามล่าสัตว์ป่าฯเล่าให้ผมฟังว่า สัตว์ป่าที่พบเห็นได้แก่ เลียงผา ไก่ป่า เก้ง หมูป่า กระต่ายป่า และนกชนิดต่างๆ นานาชนิดครับ ตอนที่เปิดอุทยาน สมเด็จย่าได้ทรงปล่อยเก้งหม้อและสัตว์ป่าชนิดอื่นๆ หลายคู่ครับ....เจ้าหน้าที่ เล่าให้ฟังว่ายังไปส่องดูสัตว์เหล่านี้กันได้ครับเมื่อมีการตัดทางผ่านเขา ทางเดินของ สัตว์ถูกตัดขาดครับ....อืม....แต่ที่ผมจะพาเพื่อนๆไปเที่ยวในครานี้คือ สวนสัตว์เลี้ยง ครับ อยู่ในด้านหลังเขาลูกเดียวกันนี้แหละครับ สวนสัตว์เลี้ยง ตั้งอยู่ที่บ้านพุประดู่ ตำบลหนองบัว อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรีจำได้ไหมครับ เขต ส.ป.ก. ของ มหาจำลอง ไงครับ...มา..ไปกันเลยครับ
ออกจากวัด เลี้ยวซ้าย ไม่ย้อนหลัง ขับรถตั้ง ทางตรง โค้งโขดเขิน ระวังนิด สะกิดสั่ง ทางขึ้นเนิน อย่าขับเพลิน รถสวนมา จะอับปาง
เป็นช่องเขา ตัดขาด ลัดทางคน แต่ขัดสน ทางสัตว์ ถูกขัดขวาง เพราะทิวเขา ถิ่นนี้ เป็นที่ทาง สงวนวาง เพื่อสัตว์ จำกัดคน
เป็นเขตห้าม ล่าสัตว์ ทุกชนิด ทับซ้อนสิทธิ์ ทำกิน ในถิ่นหน อยากรู้ใคร ซ้อนใคร ไม่เล่ห์กล สัตว์หรือคน รู้ดี ที่ของใคร
ลงจากเนิน โค้งเขา ให้เบาหน่อย มีรถคอย สวนทาง ขึ้นบ้างไหม ทางขวามือ ป้ายบอกทาง อยู่หว่างไพร สวนสัตว์เลี้ยง เชิญไว้ ให้ชวนยล
แล้วเลี้ยวเลาะ ขวาข้าง ตามทางชวน สองข้างล้วน ไร่อ้อย ที่คอยฝน ก่อนนี้แห้ง เหี่ยวหัก ช้ำนักชน เมื่อมีฝน โปรยมา ชีวาคืน
ถึงสวนสัตว์ อนิจจา มาเห็นสัตว์ อยู่แออัด ถูกกักขัง ดูช่างฝืน ขาวดำด่าง บ้างนอนคลุก บ้างลุกยืน มันแตกตื่น เห่ากระโชก ตกใจคน
บ้างขาหัก ขาดหาย นอนกล่ายเกลื่อน บ้างขี้เรื้อน ขี้กราก ใครอยากสน ถึงพิการ ก็ยังกร่าง ไม่ต่างคน มันซุกซน วู่วาม ตามสันดาน
มีพอกิน มันก็แย่ง ไม่แบ่งสรร ไม่พอกิน ก็แย่งกัน หกเพ่นพ่าน สันดานสัตว์ ดีแค่ใหน ไม่เป็นการ ใครว่ามัน อยากอยู่ เป็นหมู่รวม
จะเลี้ยงดี อย่างไร ใช่จะชอบ อยู่ในกรอบ คอกขอ ปลอกคอสวม ลุงจำลอง คงมอง อย่างรวมรวม ใครอยากสวม แอกให้ลาก อยากให้จูง
ใกล้คอกสัตว์ เหมาะเหม็ง ที่เล็งเห็น อาคารเป็น ศูนย์อบรม สมมาดมุ่ง เป็นโรงเรียน ผู้นำ ตามคำปรุง นำแบบทุ่ง แบบทาง แบบอย่างโอย
สอนผู้นำ ให้เรียนรู้ สู้ลำบาก ความทุกข์ยาก ใส้กิ่ว ความหิวโหย ความอดทน ความฟิต ความอิดโรย ฝึกได้โดย ตำรา ว่าให้ตาม
ผู้นำครั้น ฝึกเสร็จ สำเร็จสูตร ได้แต่พูด ทำไม่เป็น เห็นมองข้าม ผู้นำใหน อยากทุกข์ อยู่ทุกยาม ฉันอยากถาม เพียงทำเด่น ที่เห็นกัน
เป็นผู้นำ นำรวย ฉวยโอกาส คอยฮุบงบ ยึดหัวหาด คอยหั่นหั่น มีแต่ งก งกแรง ไม่แบ่งปัน แล้วกัดกัน อย่าง สัตว์เลี้ยง ลุงจำลอง
นึกขึ้นได้ อย่างนี้ สุดที่เศร้า ไฉนเล่า ผู้แทนเรา เขาถึงคล่อง แคล่วเรื่องงาบ งบประมาณ งานไม่มอง ความทุกข์ของ ปวงประชา หนีหน้าเมิน
สอนผู้นำ สอนให้ดี ทำมิได้ สอนโป้ปด สอนง่าย ไม่ขัดเขิน โรงเรียนของ ผู้นำ น่าขำเกิน สอนให้เดิน สอนให้นำ เพียงจำลอง
สวนป่าข้างๆบ้าน ส่วนดอกไม้นั่น คงจะเป็นอินทนิน ปลูกเองเมื่อปีก่อน ไม่น่าเชื่อ ปีนี้ออกดอกให้เชยชมได้แล้ว ฝากเพื่อนๆ น้องๆ พี่ๆ ป้าๆ แม่ๆ ทั้งบล็อกแก้งค์ เลยละครับ
สำหรับภาพ "สวนสัตว์เลี้ยง"นั่น สวนใหญ่มาจากเน็ตครับ บางภาพถ่ายเองครับ วันนั้นเข้าไป ฝนมันตกครับ กล้องไม่ดีเท่าไรถ่ายไม่ค่อยดี แถมแบตหมดด้วยครับ ถ้ามีโอกาสผ่านไปอีกที จะถ่ายมาให้ชมใหม่ครับ...ภาพ "สุนัขกัดกัน" ครับ
สวัสดีสวยๆเลยครับ
Create Date : 29 กรกฎาคม 2553 |
|
177 comments |
Last Update : 17 ตุลาคม 2553 11:55:51 น. |
Counter : 2212 Pageviews. |
|
|
|
ขอบคุณพี่พี่พร้อม..........เพื่อนผอง
มาฝากไมตรีกรอง..........ก่อพร้อม
ยามนี้ที่น้ำนอง..............น่าหวั่น
ยามเหนื่อยนี้มี่น้อม.........นับร้อยขอบคุณ
ขอบุญกุศลจิตเอื้อ.........อวยพร
แด่ทุกท่านสุนทร...........ทั่วถ้วน
เป็นสุขสถาพร..............พิพัฒน์ยิ่ง
ประสบโชคดีล้วน..........เลิศล้ำนำคุณ
ขอบคุณทุกคนที่มาทักมี่นะคะ
อิอิยังเหนื่อยๆกับธุระที่ต้องไปทำค่ะ
คืนนี้ฝันดีนะคะพี่ๆทุกคน
...............................ญามี่///...