"วัดถ้ำพุหว้า"ที่กล่าวถึงในบล็อกก่อนนั้น ความจริงตั้งอยู่ในพื้นที่ที่ทับซ้อนกันระหว่างเขตปฏิรูปที่ดิน กับ เขตห้ามล่าสัตว์ป่าอุทยานสมเด็จพระศรีนครินทร์ ที่บริเวณนี้ พื้นที่เป็นเทือกเขาหินปูน สลับซับซ้อน มีถ้ำหินปูนหลายแห่ง อาทิ ถ้ำพุหว้า ถ้ำไทรย้อย ถ้ำประทุน.....เออ..มีอีกครับ ผมเคยคุยกับเจ้าหน้าที่ของเขตห้ามล่าสัตว์ป่าฯเล่าให้ผมฟังว่า สัตว์ป่าที่พบเห็นได้แก่ เลียงผา ไก่ป่า เก้ง หมูป่า กระต่ายป่า และนกชนิดต่างๆ นานาชนิดครับ ตอนที่เปิดอุทยาน สมเด็จย่าได้ทรงปล่อยเก้งหม้อและสัตว์ป่าชนิดอื่นๆ หลายคู่ครับ....เจ้าหน้าที่เล่าให้ฟังว่ายังไปส่องดูสัตว์เหล่านี้กันได้ครับเมื่อมีการตัดทางผ่านเขา ทางเดินของสัตว์ถูกตัดขาดครับ....อืม....แต่ที่ผมจะพาเพื่อนๆไปเที่ยวในครานี้คือ สวนสัตว์เลี้ยง ครับ อยู่ในด้านหลังเขาลูกเดียวกันนี้แหละครับ สวนสัตว์เลี้ยง ตั้งอยู่ที่บ้านพุประดู่ ตำบลหนองบัว อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรีจำได้ไหมครับ เขต ส.ป.ก. ของ มหาจำลอง ไงครับ...มา..ไปกันเลยครับออกจากวัด เลี้ยวซ้าย ไม่ย้อนหลังขับรถตั้ง ทางตรง โค้งโขดเขินระวังนิด สะกิดสั่ง ทางขึ้นเนินอย่าขับเพลิน รถสวนมา จะอับปางเป็นช่องเขา ตัดขาด ลัดทางคนแต่ขัดสน ทางสัตว์ ถูกขัดขวางเพราะทิวเขา ถิ่นนี้ เป็นที่ทางสงวนวาง เพื่อสัตว์ จำกัดคนเป็นเขตห้าม ล่าสัตว์ ทุกชนิดทับซ้อนสิทธิ์ ทำกิน ในถิ่นหนอยากรู้ใคร ซ้อนใคร ไม่เล่ห์กลสัตว์หรือคน รู้ดี ที่ของใครลงจากเนิน โค้งเขา ให้เบาหน่อยมีรถคอย สวนทาง ขึ้นบ้างไหมทางขวามือ ป้ายบอกทาง อยู่หว่างไพรสวนสัตว์เลี้ยง เชิญไว้ ให้ชวนยลแล้วเลี้ยวเลาะ ขวาข้าง ตามทางชวนสองข้างล้วน ไร่อ้อย ที่คอยฝนก่อนนี้แห้ง เหี่ยวหัก ช้ำนักชนเมื่อมีฝน โปรยมา ชีวาคืนถึงสวนสัตว์ อนิจจา มาเห็นสัตว์อยู่แออัด ถูกกักขัง ดูช่างฝืนขาวดำด่าง บ้างนอนคลุก บ้างลุกยืนมันแตกตื่น เห่ากระโชก ตกใจคนบ้างขาหัก ขาดหาย นอนกล่ายเกลื่อนบ้างขี้เรื้อน ขี้กราก ใครอยากสนถึงพิการ ก็ยังกร่าง ไม่ต่างคนมันซุกซน วู่วาม ตามสันดานมีพอกิน มันก็แย่ง ไม่แบ่งสรรไม่พอกิน ก็แย่งกัน หกเพ่นพ่านสันดานสัตว์ ดีแค่ใหน ไม่เป็นการใครว่ามัน อยากอยู่ เป็นหมู่รวมจะเลี้ยงดี อย่างไร ใช่จะชอบอยู่ในกรอบ คอกขอ ปลอกคอสวมลุงจำลอง คงมอง อย่างรวมรวมใครอยากสวม แอกให้ลาก อยากให้จูงใกล้คอกสัตว์ เหมาะเหม็ง ที่เล็งเห็นอาคารเป็น ศูนย์อบรม สมมาดมุ่งเป็นโรงเรียน ผู้นำ ตามคำปรุงนำแบบทุ่ง แบบทาง แบบอย่างโอยสอนผู้นำ ให้เรียนรู้ สู้ลำบากความทุกข์ยาก ใส้กิ่ว ความหิวโหยความอดทน ความฟิต ความอิดโรยฝึกได้โดย ตำรา ว่าให้ตามผู้นำครั้น ฝึกเสร็จ สำเร็จสูตรได้แต่พูด ทำไม่เป็น เห็นมองข้ามผู้นำใหน อยากทุกข์ อยู่ทุกยามฉันอยากถาม เพียงทำเด่น ที่เห็นกันเป็นผู้นำ นำรวย ฉวยโอกาสคอยฮุบงบ ยึดหัวหาด คอยหั่นหั่นมีแต่ งก งกแรง ไม่แบ่งปันแล้วกัดกัน อย่าง สัตว์เลี้ยง ลุงจำลองนึกขึ้นได้ อย่างนี้ สุดที่เศร้าไฉนเล่า ผู้แทนเรา เขาถึงคล่องแคล่วเรื่องงาบ งบประมาณ งานไม่มองความทุกข์ของ ปวงประชา หนีหน้าเมินสอนผู้นำ สอนให้ดี ทำมิได้สอนโป้ปด สอนง่าย ไม่ขัดเขินโรงเรียนของ ผู้นำ น่าขำเกินสอนให้เดิน สอนให้นำ เพียงจำลองสวนป่าข้างๆบ้าน ส่วนดอกไม้นั่น คงจะเป็นอินทนิน ปลูกเองเมื่อปีก่อน ไม่น่าเชื่อปีนี้ออกดอกให้เชยชมได้แล้ว ฝากเพื่อนๆ น้องๆ พี่ๆ ป้าๆ แม่ๆ ทั้งบล็อกแก้งค์เลยละครับสำหรับภาพ "สวนสัตว์เลี้ยง"นั่น สวนใหญ่มาจากเน็ตครับ บางภาพถ่ายเองครับวันนั้นเข้าไป ฝนมันตกครับ กล้องไม่ดีเท่าไรถ่ายไม่ค่อยดี แถมแบตหมดด้วยครับถ้ามีโอกาสผ่านไปอีกที จะถ่ายมาให้ชมใหม่ครับ...ภาพ "สุนัขกัดกัน" ครับสวัสดีสวยๆเลยครับ
สงสารน้องหมา น้องแมว... 
![[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]](http://comment-thai.com/photo/1117.gif)
สวัสดีวันอังคารร้อนๆชวนหลับค่ะคุณพันวัตต์
![[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]](http://comment-thai.com/photo/12990.gif)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
ขอบคุณพี่พี่พร้อม..........เพื่อนผอง
มาฝากไมตรีกรอง..........ก่อพร้อม
ยามนี้ที่น้ำนอง..............น่าหวั่น
ยามเหนื่อยนี้มี่น้อม.........นับร้อยขอบคุณ
ขอบุญกุศลจิตเอื้อ.........อวยพร
แด่ทุกท่านสุนทร...........ทั่วถ้วน
เป็นสุขสถาพร..............พิพัฒน์ยิ่ง
ประสบโชคดีล้วน..........เลิศล้ำนำคุณ
ขอบคุณทุกคนที่มาทักมี่นะคะ
อิอิยังเหนื่อยๆกับธุระที่ต้องไปทำค่ะ
คืนนี้ฝันดีนะคะพี่ๆทุกคน
...............................ญามี่///...