ทำธุระเสร็จ...ตอนเย็นเลยออกไปหาอาหารทะเลทานกันบริเวณหาดจิมบาลัน...บริเวณนี้มีร้านขายอาหารทะเลเยอะมาก ที่นั่งสามารถเลือกได้ว่าจะนั่งในร้าน ริมระเบียงหรือบนชายหาด บรรยากาศริมทะเลแจ่มมาก ๆ ฝนเพิ่งตกแถมด้วยลมเย็น ๆ น่านอนจริง ๆ พอได้ที่นั่งเรียบร้อยก็ออกไปชี้ได้เลยครับว่าอยากทานอะไร มีทั้งกุ้งมังกร กุ้งใหญ่ ปูทะเล ปลาต่าง ๆ ฯลฯ อาหารสดครับแต่ขาดน้ำจิ้มแบบไทย ๆ ของเราเท่านั้น ไม่อย่างนั้นมื้อนี้คงเป็นมื้อที่เด็ดสุด ๆ มื้อนี้ทานหมดกันไปหลายล้าน (รูเปียห์) กันเลยทีเดียว
ถ่ายรูปกับท่านสุรินทร์บริเวณล็อบบี้โรงแรม
วันรุ่งขึ้นออกมาขึ้นเครื่องตอนเก้าโมงเช้า...ฝนยังคงตกเช่นเคย...เราจะออกเดินทางจากบาหลีไปยังกรุงจาการ์ตาโดยสายการบิน Garuda ตอน 11 โมงไปถึงจาร์กาตาตอน 11 โมง 45 นาที ที่สนามบินบาหลีคนเยอะมากแถมฝนตกอีกต่างหาก สภาพสนามบินผมว่าคล้าย ๆ สนามบินต่างจังหวัดบ้านเรา Lounge สำหรับชั้นธุรกิจก็เล็ก ๆ ไม่ค่อยมีอะไรให้ทานมากนักแต่อย่างน้อยคนก็น้อยกว่าและดูสบายตากว่าที่ Gate ด้านนอกที่ผู้คนนั่งรอขึ้นเครื่องกันอยู่...
บนเครื่องของสายการบิน Garuda ค่อนข้างสบาย ผมเดาว่าน่าจะเป็นเครื่องใหม่ของเขามีที่นั่งทั้งหมด 12 Business และ 144 Economy บินสบาย ๆ หลับเป็นหลัก ใช้เวลาเดินทาง 1 ชั่วโมง 45 นาทีก็ถึงกรุงจาร์กาตา เวลาที่จาร์กาตาเท่ากับเมืองไทยครับคือช้ากว่าที่บาหลี 1 ชั่วโมง จริง ๆ เราควรจะออกมาได้เร็วกว่านี้ แต่ไปเสียเวลารอกระเป๋าที่สายพาน จริง ๆ แล้วไม่ต้องรอเนื่องจากบินด้วยชั้นธุรกิจเขาจัดการแยกกระเป๋าของเราออกมารอเรียบร้อย แต่บังเอิญเราไม่ได้ฟังเลยไปยืนรอซะตั้งนาน...เศร้า
ถ่ายภาพกับแอร์ Garuda ซะหน่อย
พอออกมาก็มีคนมารอรับคราวนี้มีรถมารับ 2 คันค่อนข้างจะ VIP นิดนึง...555...เอากระเป๋าไปไว้คันนึงส่วนคนมานั่งอีกคันนึง...ออกเดินทางเข้าสู่ตัวเมืองจาร์กาตากันครับ สภาพถนนค่อนข้างใหญ่ประมาณ 4-5 เลนส์เมื่อเทียบกับที่บาหลีซึ่งมีแค่ 2 เลนส์แล้วต่างกันลิบลับ แต่ที่ไม่แตกต่างกันก็คือรถติด...ติดมากกกกก ขนาด 4 เลนส์แล้วยังติดเหมือนที่จอดรถเลยครับ...ใช้เวลาเดินทางชั่วโมงนิด ๆ ก็ถึงบ้านพักซึ่งคราวนี้เราได้มีโอกาสมาพักบ้านของท่านสุรินทร์ ซึ่งเป็นบ้านพักของเลขาธิการอาเซียนครับ ... เก็บข้าวของเสร็จก็ออกเดินทางไปยังอาเซียนกัน...เรามีภารกิจที่ต้องทำกันสองวันแล้วเดินทางกลับกรุงเทพฯกันวันอาทิตย์
บริเวณห้องรับแขก
บริเวณห้องทานอาหาร
ภายในห้องทำงานของท่านสุรินทร์ที่สำนักงานอาเซียน
Secretary General
ภายในห้องประชุมที่จะใช้จัดการประชุมกัน
รู้สึกว่าที่จาร์กาตานี่จะไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจมากนัก ส่วนใหญ่จะเป็นห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ (มาก) สินค้าแบรนเนมเป็นส่วนใหญ่แต่ราคาก็ไม่แตกต่างจากเมืองไทยบางอย่างอาจจะแพงกว่าด้วยซ้ำ (ยกเว้น Zara ที่ถูกกว่าเมืองไทย) เวลาส่วนใหญ่ของเราเลยหนักไปกับการเดินเล่นในห้างร้านต่าง ๆ รวมทั้งนั่งจิบกาแฟชมบรรยากาศเมืองไปด้วยในตัว...
VIPPPPPPPPP...VIP
วันกลับเราก็กลับกันแบบ VIP เนื่องจากเดินทางกลับพร้อมท่านสุรินทร์...เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำครับ...มีรถมารับไปกระเป๋าพร้อมพาสปอร์ทเพื่อไปเช็คอินให้ก่อน หลังจากนั้นมีรถมารับไปยังห้องรับรองพิเศษของสนามบิน...พอเครื่องใกล้ออกจึงมีรถมารับจากห้องรับรองเพื่อไปขึ้นเครื่อง...ใคร VIP สุดก็ดูได้จากนี่หละครับ ใครไปทีหลังสุดคนนั้นก็ VIP สุดหละ
เที่ยวบินนี้เป็นเที่ยวบินค่อนข้างพิเศษเนื่องจากมีคณะรัฐมนตรีของหลายประเทศร่วมเดินทางมาประชุมที่กรุงเทพฯด้วย พอถึงสนามบินก็มีรถมารอรับที่เครื่อง พาไปยังห้องรับรองพิเศษตรงส่วนนี้จะมี ตม. ประจำอยู่เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับคณะ...จบการเดินทางแบบVIPPPPPPPPP...VIP กันที่ตรงนี้เลยแล้วกัน...การเดินทางหมื่นลี้เริ่มต้นด้วยก้าวแรกเสมอ...ขอให้สนุกกับการเดินทางนะครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
Thank you very much.