۩°คนแปลกหน้าเช่นเรา°ในดินแดนตะวันออก2°Shanghai≈ むかしある所に (^^) "(ロ) เธอรู้สึกในความรู้สึกที่ลอดผ่านความคิดขึ้นมาบนท้องฟ้าด้วยความเย็นเยือกในหัวใจที่พัดสะบัดมาพร้อมแรงกระชาก ขณะรถชอปเปอร์ออกตัววิ่งผ่านทางโค้งจนเธอเผลอกอดเอวชายหนุ่มแปลกหน้าด้วยความกังวล.. เธอหลับตารู้สึกอยากกรีดร้องดังๆไปให้ถึงใครสักคน.. ฮืออออ
[Next]
ชายหนุ่มแปลกหน้าร่างสูง เดินนำเธอ ไปยังประตูประติมากรรมประดับอันปราณีตเมื่อก้าวข้ามธรณีประตูเข้ามาเธอก็รู้สึกถึงสัญญาณแรกของการมีชีวิตจากทั้งสองฟากฝั่งประตูที่มีตะเกียงส่องสว่างด้วยซากตะเกียงเก่านับร้อยโหลภายในมีน้ำมันส่งกลิ่นฟุ้งกระจายสู่ภายนอก เธอเหลียวมองด้วยความรู้สึกอันวาบหวิวในใจก่อนจะก้าวเท้าตามชายหนุ่มแปลกหน้าไปด้วยพลังใจที่เหลือน้อยเหลือเกิน...
เธอกวาดสายตาเมื่อปรับสภาพกับแสงสลัวภายใน มองเห็นภาพจิตรกรรมราชวงศ์สลักอันงดงามที่ฝาผนังสะท้อนเงาภายใต้แสงเทียนสว่างด้วยความรู้สึกอันไม่อาจบรรยายราวกับภาพที่มีชีวิตจิตใจก่อนหันหลังกลับเหลียวมองหาชายหนุ่มแปลกหน้าที่หายไปในขณะที่เธอค่อยๆก้าวเท้าเข้าไปหยุดยืนนิ่งณกึ่งกลางห้องที่เป็นจุดที่มืดสลัว..ด้วยบรรยากาศเย็นเยือกทำให้ เธอไม่ทันสังเกตเห็นว่าตรงมุมด้านซ้ายของห้องมีชายใส่คลุมยาวสีเงินผู้หนึ่งยืนหันหลังให้เธอ
ทันใดนั้น เธอก็เห็นเขา.. เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร และในวินาทีนั้นเองเงาดำในร่างของชายคนนั้นก็พุ่งทะยานผ่านแสงเทียนเข้ามาที่เธอโดยทันทีในจังหวะที่เธอมองเห็นแสงสะท้อนเหนือศีรษะในระยะประชิดตัวเธอกระโดดหลบพร้อมสองเท้าของเธอที่พร้อมใจกันออกวิ่งภายใต้เงามืดภายในห้องกว้างเธอรู้สึกอยากกรีดร้องดังๆอีกครั้ง A -bikkurishita!!โห้ยตกใจหมดเลย
.
.
"คุณๆคุณๆเป็นอะไรรึป่าว" เธอตื่นจากภวังค์ด้วยเสียงอันดังกึกก้องปานสายฟ้าฟาด ด้วยแรงเขย่าของชายหนุ่มแปลกหน้าและมันไม่ใช่เสียงฟ้าผ่าแต่อาจจะเป็นเสียงดังจากแตรรถชอปเปอร์ของชายหนุ่มแปลกหน้าที่จอดรถลงแล้วณลานกว้างบริเวณบ้านประติมากรรมอายุราว400ปีของเมืองก็เป็นได้ท่ามกลางเสียงอึกทึกของผู้คนชายหนุ่มแปลกหน้าใช้สายตาสอดส่ายไปโดยรอบก่อนที่จะหันมาพยายามออกแรงจับแขนเธอเขย่าหนักๆ เมื่อเห็นว่าเธอดูแปลกไป.. "ถึงแล้วนะไปกันเถอะคุณ"
เธอเดินเคียงข้างชายแปลกหน้าก้าวเข้าสู่โถงทางเดิน แต่ก่อนที่จะก้าวเท้าต่อไปใครคนหนึ่งก็ย่องเข้ามาด้านหลังและใช้มือเปล่ารวบแขนเธอกลับพร้อมส่งเสียงดังทุ้มที่เธอคุ้นเคย "อย่าขยับ" เธอลั่นหลังหันขวับสะบัดมือตั้งท่าตอบกลับและลดมือลงเมื่อมองเห็นใบหน้าอีกฝ่ายชัดเจน "เฮ้ยนายอีกแล้วหรอ"
ชายหนุ่มผู้มาใหม่เคยเป็นคนแปลกหน้าเช่นเธอ เขาเป็นชาวเอเชียผิวสีชาที่ทำงานเป็นล่ามในต่างแดนเขายิ้มเมื่อส่งสายตาเป็นการทักทายชายแปลกหน้าร่างสูงที่มากับเธออย่างมนุษย์ที่คุ้นเคยกันดีก่อนจะละสายตามาจ้องมองเธอด้วยดวงตาสีน้ำตาลเข้มและน้ำเสียงเว้าวอนเกินความสัมพันธ์ของเพื่อนร่วมงาน"ผมขอโทษนะที่ทำให้คุณตกใจ"ผมต้องการการสื่อสารโดยภาษาของคุณ"พวกเขารอคุณอยู่ทางด้านโน้นไปๆไปกันนะ"
ท่ามกลางห้วงเวลาที่ม้วนผ่านปุยเมฆสีขาวบนฟากฟ้า ด้วยพลังแห่งชีวิตในความรู้สึกของคนแปลกหน้าผู้หนึ่งเป็นพลังยิ้มๆในความรักของโลกเป็นตัวการนำพาสองเท้าก้าวเดินท่องไปในดินแดนใดๆเพื่อหล่อหลอมพลังด้านบวกให้ลุกโชน!!บนภาพเสมือนมนุษย์ฮีโร่ในหัวใจตัวเอง.. ก้าวต่อไปนะตัวเธออือออ
(ขอบคุณท่านผู้อ่านท่านผู้ชมที่เข้ามาเยี่ยมเยือนและติดตามอ่านงานเขียนที่บล็อกนี้นะฮ้า)
VIDEO PamPam Mastana
Create Date : 28 พฤศจิกายน 2561
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2561 17:13:32 น.
18 comments
Counter : 1156 Pageviews.
ผู้โหวตบล็อกนี้... คุณmambymam , คุณNickkit , คุณโอพีย์ , คุณtoor36 , คุณRain_sk , คุณสายหมอกและก้อนเมฆ , คุณภาวิดา คนบ้านป่า , คุณผีเสื้อยิปซี , คุณหอมกร , คุณkae+aoe , คุณโอน่าจอมซ่าส์ , คุณThe Kop Civil , คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก , คุณnewyorknurse , คุณhaiku , คุณ**mp5** , คุณชีริว , คุณล้งเล้งลัลล้า , คุณmcayenne94 , คุณชมพร , คุณที่เห็นและเป็นมา , คุณALDI , คุณKavanich96
โดย: mastana วันที่: 28 พฤศจิกายน 2561 เวลา:16:48:21 น.
โดย: mambymam
โดย: คุณต่อ (toor36
โดย: mambymam
โดย: หอมกร
โดย: kae+aoe
โดย: **mp5**
โดย: ชีริว
โดย: ชมพร
โดย: ALDI
โดย: Kavanich96
โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า
โดย: mambymam
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [
法使い呪文十八
ⓛⓞⓥⓔ
☀(`.¸ ¸.´)<.´¯`.
✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*
*.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡
~~✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿
:+:+:+:+:+:+::+:Mastana♥mastana