お前はもぉ (- -) 死んでいる(_ _)(ロ) ペチペチ 起きろ
ヾ~เรื่องราวชีวิตของฉันกับเผ่าพันธ์ของนายเปิดฉากขึ้นในวันที่ฤดูใบไม้ผลิมาเยือนก่อนหน้าที่เราจะเดินทางข้ามผ่านช่องแคบระหว่างจักรวาลเหนือดินแดนของเรา
ตอนนั้นฉันทรุดตัวลงนั่งในห้องอันคับแคบของตัวเองแล้วฉันก็ได้มองเห็นดวงตาของนายที่จ้องมองมายังฉันจากขอบหน้าต่าง..เราได้สนทนากันผ่านภาษาเวทย์มนต์ในพลังสามัญที่ซ่อนอยู่ภายในจิตใต้สำนึกของเรา..
ในโลกเสมือนจริงที่เต็มเปี่ยมด้วยความสามารถอันมากมายโดยสามัญของฉันกลายเป็นพลังงานอันไร้ค่าและถูกสะท้อนย้อนกลับบนเศษซากดวงจิต..ในภาพนิ่งๆของเผ่าพันธ์นายเมื่อฉันกระทำการอันโง่เขลาเอาเชือกมัดคอนายไว้ภายใต้ขอบฟ้าอันทึมเทาในวันที่เมามาย..ยังไม่ทันเริ่มต้นคิดถึงสิ่งใดจู่ๆสายลมพัดกระโชกแรงวูบหนึ่งก็พัดอักขระนับพันตัวม้วนเป็นเกลียวคลื่นอักษรปลิวว่อน..ถาโถมใส่ร่างฉัน จนผมยาวๆของฉันตีกันยุ่งเหยิงเต็มไปด้วยเศษฝุ่นและอักขระมหาศาล ฉันท่องประโยคเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ดูเหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นผลอันใด
ในขณะนั้นท้องฟ้าเกิดปรากฏการณ์สายฟ้าฟาดท้องฟ้าก้อนเมฆดำทมึนหมุนเป็นวงกลมสายลมที่เคยเงียบสงัดกลับพัดสะบัดรุนแรงจัด..ฉันอ้าปากค้างยืนตะลึงมองภาพตัวฉันตั้งท่าปกป้องร่ายกายตัวเองด้วยจังหวะอันเชื่องช้าอยู่ในมนต์ตราที่ถูกสร้างขึ้นในดวงตาที่เบิกกว้างของฉัน..
ท่ามกลางแสงอาทิตย์อันเจิดจ้าก่อนที่ฉันจะต้องคำสาปจากเผาพันธ์ฉันก็รู้สึกตัวตื่นจากภวังค์หูสองข้างของฉันได้ยินเสียงร้องของนายดังขึ้นไม่ห่างไกลจากตัวฉันนัก พลันประตูห้องอันแคบๆของฉันก็ปิดโดยไม่มีสายลมพัดผ่านเสียงดังปึง!!!
ฉันหันไปมองอย่างนิ่งๆคิดคำนึงถึงช่องแคบระหว่างเราที่สลายหายไปในสายหมอกยามสายเมื่อฉันกระตุกรอยยิ้มเล็กๆหันกลับมามองนายที่กระโดดจากขอบหน้าต่างลงมาที่พื้นห้องก่อนก้าวเท้าเดินเข้ามาเอียงคอมองฉันด้วยแววตาใสๆฉันพึ่งเข้าใจว่าในโลกแห่งความจริงเวทย์มนต์นั้นเป็นคาถาที่คงใช้ไม่ได้กับนาย ทว่าจริงๆแล้วนายเป็นแมวผู้ชายที่ดีนั่นเอง
...............................
แม้การสร้างภาพตัวตนของมนุษย์จะแข็งแกร่งอันแตกต่างโดยสมบูรณ์ภาพที่แสดงออกมิได้เท่าเทียมเหตุอันธรรมดาของตัวตนผ่านการร่ายมนต์ส่วนผสมที่แท้อยู่บนความศรัทธาที่เคลือบแฝงบนสายตาของทุกคน
ในทำนองต่างมุมมองอันบางครั้งการค้นพบเผ่าพันธ์ของตัวเองก็เป็นตรรกศาสตร์ที่มากพอที่จะบอกได้ว่าสรรพสิ่งที่แท้ล้วนมีสิ่งแอบแฝงในตัวตนของมันเอง..ในความต้องการการสื่อสารที่เกิดขึ้นโดยการกระทำผ่านการบอกเล่าของตัวเองจะเป็นไปอย่างไรก็ตาม..การเดินทางข้ามฝั่งฝันเพื่อค้นหาความหมายของชีวิตก็มิได้ขึ้นอยู่ที่ระยะทางไกลเกินไปกว่าความคาดหวังจะเอื้อมถึง..
งานเขียนบทประพันธ์::Pampam'Mastana
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [
法使い呪文十八
ⓛⓞⓥⓔ
☀(`.¸ ¸.´)<.´¯`.
✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*
*.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡
✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿~~
✿✲-(¯`°.°.★* *★ .°.°´¯)*¤°★)))PampamMastana um! umm!!!