เสี่ยงหัวใจพลิกไพ่รัก...นับดาว...ไม่คิดว่าจะทั้งฮา ทั้งบีบหัวใจได้ขนาดนี้
เนื้อคู่กระดูกเคียงเรียงนาม จักรขับขานจารจดบทอักษร
เหนือเนื้อหนังมังสากายากร จงเร่งจรวอนเสาะหาอย่าช้าเอย...
อมาวสี...พิงค์...หรือธิดาพญายม(แล้วแต่พระเอกจะเรียก)หมดดูไพ่ยิปซีชื่อดัง...มีสิ่งหนึ่งที่ติดตัวเธอมาคือชื่อของเนื้อคู่ที่จะปรากฏอยู่บนร่างกาย ซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนในตระกูลมีสืบต่อกันมา...
หมอเก้ง...รศ.น.สพ. ดร.สิกขิม อินทราณี (ตำแหน่งยาวมั่กมาก
)...นายหมีโหดข้างบ้านของอมาวสี ชอบหาสัตว์ประหลาดๆ มาให้นางเอกดูแลเสมอ...เช่นนกเค้าจุด งู เต่า ฯลฯ ทั้งสองคนไม่ค่อยถูกกันหรอกค่ะ ่เจอกันทีไร...เป็นเรื่องทุกที...
"คุณ!!!"
"พระตรีมูรติ!"
"ว้าว! อุทานได้แจ่มชนิดเด็กแว้นซิ่งหนี เด็กผียอมไปเกิดใหม่เชียวแม่คุณเอ๋ย"
"ผมแค่จะบอกว่า คุณก็...สวย"
"สวย?"
"ใช่! สวย...แต่ใกล้หมดอายุ"...หยาบคายมาก
"คุณหลอกด่าฉัน!"
"ผมเปล่า"........."ผมแค่ชี้ให้คุณเห็นสัจธรรมของการเกิดแก่เจ็บตาย และความเป็นไปได้ในการดำรงเผ่าพันธ์ ในการทดลองแต่ละครั้ง นักวิทยาศาสตร์จำเป็นต้องเลือกหนูวัยเจริญพันธุ์ นั่นหมายถึงหนูเด็กหรือหนูวัยรุ่น..."
"ฉันไม่ใช่หนูทดลอง!"
แล้วสาวสวย...แต่ใกล้หมดอายุอย่างอมาวสี ก็มีความหวังว่าจะพบเนื้อคู่ที่ชื่ออยู่บนตัวเธอ...เมื่อเจ้าแมวเหมียวที่รักเกิดถูกงูกัดเข้า อมาวสีเลยต้องพาอาเทมิสต์ไปหาหมอ (เอ่อ...จะบอกว่าอีกตัวชื่อลูน่าด้วยแหละ 555) แล้วก็พบเข้ากับหมอปู รุ่นน้องของหมอเก้งเข้า อมาวสีเชื่อหมดใจว่าหมอปูนี่แหละคือเนื้อคู่กระดูกเคียงของตัวเอง เลยพยายามให้หมอเก้งช่วยตัวเองด้วย...แต่ด้นมีศัตรูสำคัญคือชนาภาหรือหมอนภา หรือหนูหิ่นของหมอเก้ง...
กว่าอมาวสีจะรู้ใจตัวเองว่าจริงๆแล้วชอบของแปลก เอ๊ย ชอบนายหมีโหดข้างบ้าน ก็เล่นเอาวุ่นวายกันเยอะล่ะค่ะ ขอไม่เล่ามาก แต่...ฮาจริงค่ะ
"เล็บ เล็บฉัน "............."ฉันรักเล็บมากที่สุด เล็บคือหน้าตา เล็บคือจิตวิญญาณ เล็บคือความงามตรึงตรา แต่ดูตอนนี้สิ...คุณทำมันพังหมดแล้ว!"
"ผมก็ไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติ"
"คงต้องรอให้นิ้วฉันขาดก่อนใช่ไหม คุณถึงจะมองเห็น นี่...นี่..นี่..."......."เล็บฉันถลอกขนาดนี้ คุณยังจะว่าไม่มีอะไรอีกหรือ โอ๊ย...ฉันอยากจะบ้า ฉันจะทำยังไงกับคุณดีเนี่ย ไม่สิ...ฉันจะทำยังไงกับเล็บฉันดี วันนี้มีเวรพยากรณ์ตอนหัวค่ำด้วย"
"งานของคุณมันเกี่ยวกับเล็บตรงไหน..."
"คุณคิดว่าฉันใช้ติ่งหูสับไพ่หรือคะ...คุณหมอ มือค่ะมือ ฉันใช้มือ"
"ผม..."
"เวลาที่ฉันกรีดไพ่ ประกายมุกบางเบาจะส่องสะท้อนแสงไฟเป็นประกายระยับ เวลาที่ฉันเรียงไพ่ คริสตัลเม็ดเล็กตรงเกสรดอกไม้จะพุ่งตรงเข้าสู่สายตาลูกค้า แล้วเขาก็จะถามฉันว่า...ทำเล็บที่ร้านไหนคะ"...
"นั่นสิ ร้านไหนล่ะ"
"เนลเบลล่าค่ะ"......"ฉันตั้งให้คล้องจองกับรายการเนบิลลา รายการพยากรณ์ที่ฉันมีหุ้นอยู่นิดหน่อย"
"อ้อ! แปลว่าร้านทำเล็บคุณก็มีหุ้นอยู่นิดหน่อยเหมือนกัน"
"ใช่! คุณไม่ได้ทำแค่เล็บฉันพัง แต่คุณทำธุรกิจฉันพังหมดแล้ว!"
"เอาเป็นว่าผมขอชดใช้ด้วยชีวิตและหัวใจละกัน"
"ไร้สาระที่สุด! ฉันเบื่อที่จะสีซอให้หมีป่าฟังเต็มที"
เอาเป็นว่ากว่าคู่นี้จะลงตัวกันได้...ก็ฮากระจายตลอดค่ะ มีงอนกันบ้างนิดๆหน่อยๆ พอให้คนอ่านรู้สึกกระวนกระวายเล่น...แต่คู่ของหมอปูกะหมอนภานี่สิ ทำเอาคนอ่านอึ้ง ปวดตับจี๊ดๆเลย...คือมันอึมครึม มันทรมาน มันจี๊ดหัวใจจนน้ำตาหยดแหมะกับบางตอนเลยแหละ...
อ่านจบ....เคยอ่านงานของนับดาวมาแล้วจากก่อนรักจางใจ อันนั้นออกดราม่านิดๆ เรียกน้ำตาได้ดีเลยค่ะ...ส่วนเรื่องนี้เป็นผลงานชิ้นแรกๆมั้งคะ ในตอนแรกเคยมองผ่านไป แต่เคยอ่านรีวิวแล้วบอกว่าเรื่องสนุกดีก็เลยหามาอ่านบ้าง...แล้วก็ไม่ผิดหวัง...ตั้งแต่พล็อตเรื่องแล้ว ยังจะนิสัยประหลาดของตัวละครอีก ฮาได้ฮาดี แต่ก็ยังมีสาระ มีความรู้เรื่องสัตว์การดูแลสัตว์เข้ามาแทรกได้อย่างไม่รู้สึกว่าถูกยัดเยียด แม้บางคำจะค่อนข้างเฉพาะไปหน่อย...ขำๆกับประโยคหลายๆประโยคของตัวละครค่ะ เช่น
"สวย...แต่ใกล้หมดอายุ"
"สวยกรุยกรายสไตล์รกรุงรัง"...เอ่อ สาบานว่ามันคือคำชมใช่มั้ย
"ผมไม่ได้กลัว...แต่การปรากฏตัวโดยไม่ได้คาดหมายมักนำมาซึ่งความตกใจ...ก็ท่านั้น"
อ้อ...แล้วก็ชอบชื่อสัตว์ในเรื่องด้วยค่ะ
ลูน่า กะ อาร์เทมิสต์...แมว
แพนเค้ก...คุณหนูลูกจัน...งู
ส่วนอารมณ์จี๊ดๆ มันมาตอนท้ายเรื่องค่ะ ตอนพิเศษของหมอปูกับหมอนภา...อูย ไม่คิดว่าจะทำให้น้ำตาร่วงได้ อยากจะตามไปตีหมอนภาที่ใจร้ายกับหมอปูจริงๆ...
สรุปแล้วก็คือ เรื่องนี้ผ่าน ชอบเลยค่ะ ได้หลากหลายอารมณ์ ทั้งขำ ทั้งเศร้า เีรียกว่าอินแหละ...แต่ก็ยังแฝงความรู้อีกตะหาก สำหรับคนทีไม่ค่อยคลุกคลีกับสัตว์อย่างเรา เรียกได้ว่าเป็นความรู้ใหม่เลยค่ะ
)...นายหมีโหดข้างบ้านของอมาวสี ชอบหาสัตว์ประหลาดๆ มาให้นางเอกดูแลเสมอ...เช่นนกเค้าจุด งู เต่า ฯลฯ ทั้งสองคนไม่ค่อยถูกกันหรอกค่ะ ่เจอกันทีไร...เป็นเรื่องทุกที...
วันที่: 24 ตุลาคม 2556 เวลา:23:24:55 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [