มีนาคม 2556

 
 
 
 
 
1
4
8
9
12
13
15
16
18
19
20
22
23
26
28
30
 
 
All Blog
45>>>เรื่องรักฉบับ(หวาน)ขม...อิสย่าห์

เครดิตภาพจากนายอินทร์ค่ะ...

เรื่องรักฉบับ(หวาน)ขม...อิสย่าห์...เล่มนี้ซื้อมาดองไว้นานจนเค็มได้ที่...พอหยิบมาอ่านก็...เหวอ...ไปกับนางเอกของเรื่อง...นลิน...เซลส์ขายรถที่อยู่กับพ่อที่ป่วยเป็นอัลไซเมอร์และยังต้องส่งเสียน้องสาวที่กำลังเรียนมหาวิทยาลัย...เพราะชีวิตที่ต้องต่อสู้กับความยากจนและมีปมที่แม่ทิ้งไปตั้งแต่เด็กๆ ทำให้นลินไม่เชื่อในความรักและพยายามจะหลีกหนีความยากจน...และฝันที่จะได้แต่งงานกับผู้ชายดีๆและรวยๆสักคน...ส่วนพระเอกธีธัช...หนุ่มน้อยหน้าใสวัยเพิ่งเรียนจบและเด็กกว่านลินถึงสี่ปี เพราะบ้านอยู่ใกล้กัน และเพราะทำงานอยู่ตึกเดียวกัน ทั้งคู่จึงสนิทสนมกัน...

และวันหนึ่งก็มีเหตุการณ์ให้ธีธัชต้องไปอาศัยบ้านของนลินอยู่...เหตุผลฮามากค่ะ...แต่เล่าไม่ได้เนอะเดี๋ยวไม่สนุก...พอมาอยู่ใกล้ชิดกัน บ้านหลังเดียวกัน...พระเอกก็รู้สึกแปลกๆกับนางเอก...แถมยังติดใจ...แตงโม...จนเก็บเอาไปฝันถึงทุกคืน...Smiley เรื่องราวก็ดำเนินไปเรื่อยๆจนวันนึงนางเอกมีผู้ชาย หล่อ รวยมาจีบ และพระเอกก็ดันมีน้องนักศึกษาฝึกงานมาพัวพัน...ไหนจะเรื่องครอบครัวที่น้องชายทำเรื่องยุ่งไว้อีก...พอนางเอกจับได้ว่าแฟนตัวเองมีผู้หญิงอื่นและกำลังจะแต่งงานกัน...ส่วนพระเอกก็เครียดมาจากที่บ้าน...คนสองคน เข้าใจกัน ปลอบใจกัน...จน...เลยเถิด...
"คุณต้องปล่อยมือนะ เพราะผมก็แทบจะหยุดตัวเองไม่ไหวอยู่แล้ว"....."คุณกำลังอ่อนแอ"
"ห้องนายหรือห้องฉัน"...โอ้ว...นางเอกก๋ากั่นมั่กมาก...คนอ่านสะอึกไปเลย...

นึกว่าพอมีอะไรกันแล้ว...เรื่องจะหวานๆ...ที่ไหนได้...ไม่ใช่อย่างที่คิดเลย...นางเอกพยายามตอกย้ำทั้งตัวเองและพระเอก...เพราะความต่างของอายุ...ชีวิตที่เรียกได้ว่าปากกัดตีนถีบทั้งคู่...ครอบครัวที่ทั้งนางเอกและพระเอกเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง...เธอมองเห็นแต่ภาระและไม่เชื่อใจในความรัก...
"นายไม่ต้องสัญญาหรอก จะผูกมัดตัวเองไปทำไม ฉันไม่อยากให้เรื่องราวระหว่างเราต้องมีคำสัญญา มีการผูกมัด หรือมีวันพรุ่งนี้ ขอให้มีแค่ปัจจุบันก็พอแล้ว ตอนนี้นายกับฉันต่างมีความสุขและพอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ก็เพียงพอแล้ว เราอย่าไปคาดหวังกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึงเลย"
"ทำไม"......"ทำไมผมจะมีพรุ่งนี้กับคุณไม่ได้"
"ก็เพราะชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ดูอย่างแม่ฉันสิ นึกจะทิ้งลูกกับสามีก็ทิ้งไปซะเฉยๆ ลืมความรักความหวานที่เคยมีให้กันจนหมด แต่ฉันไม่โทษแม่หรอกนะ เราคงต้องยอมรับความจริงว่าความยากลำบากทำให้ความรักหวานๆกลายเป็นความขมได้"


วันหนึ่ง...นางเอกต้องไปทำงานต่างประเทศกับแม่...ทำให้ทั้งคู่ต้องห่างกันไป...แม้พระเอกจะคอยไปถามข่าวคราวจากน้องสาวนางเอก...และพยายามสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยการร่วมกับเพื่อนเปิดบริษัทเล็กๆ...และสุดท้ายจับพลัดจับผลูได้กลายเป็นพระเอกชื่อดัง...ตอนนี้เขาพร้อมแล้วที่จะดูแลใครได้...แต่ขณะเดียวกัน...นางเอกก็ได้แต่งงานกับคุณหมอไฮโซ...ตามความฝันที่ตัวเองเคยมี...Smiley


และโชคชะตา...ก็พาทั้งคู่กลับมาเจอกันอีกครั้ง...พระเอกชื่อดังที่ซ่อนความเจ็บปวดไว้ในหัวใจ...กับภรรยาแสนสวยของคุณหมอไฮโซชื่อดัง...เรื่องรักที่ทำท่าจะจบ...ก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง...คราวนี้มันขมกว่าครั้งแรกเยอะเลย...เพราะสถานะที่เปลี่ยนไปของทั้่งคู่...


อ่านจบ...มันจี๊ดๆในหัวใจยังไงก็ไม่รู้ค่ะ...เรื่องรักที่หวานๆขมๆ...พอจะชุ่มชื่นหัวใจสักนิดก็มีเรื่องให้ขมขื่นกันอีกแล้ว...ขอแบ่งเรื่องนี้เป็นสองช่วงนะคะ...ช่วงแรก...ตอนที่ทั้งคู่ยังมีชีวิตแร้นแค้น...คนเขียนบรรยายได้ดีค่ะ...เห็นและเข้าถึง ชีิวิตมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน เอาตัวเองและครอบครัวให้รอด...แต่ก็ยังพอจะมีความสุขเล็กๆในชีวิตผ่านมาบ้าง...ช่วงนี้เลยอ่านไปยิ้มไปกับความน่ารักของพระเอกที่ดูซื่อๆ สดใส และจริงใจดี...ส่วนนางเอกนี่...นางใจร้ายจริงๆ...ใจแข็ง...แม้จะอ้างว่าอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริงของชีวิตก็เถอะ (ก็เค้าสงสารพระเอกนี่Smiley

ส่วนช่วงที่สอง...คือช่วงที่พระเอกกลายเป็นพระเอกชื่อดัง มีชื่อเสียง เงินทอง และยังมีบริษัทที่มั่นคง...นางเอกกลายเป็นภรรยาของคุณหมอ ที่มีฐานะ และเกียรติ....ช่วงนี้อ่านไป ขมไปค่ะ...บางครั้งเงินที่สามารถซื้อความสะดวกสบายได้แต่ก็ยังไม่สามารถซื้อความสุขได้...และยังเทคะแนนความสงสารให้พระเอกอยู่ดี...ส่วนนางเอกนั้น คะแนนตีตื้นขึ้นมานิดเดียวตรงที่ว่า...เธอทำงานหนัก และพยายามส่งเงินมาให้พ่อและน้อง(เรื่องความกตัญญูนี่ นางเอกชนะเลิศ) และยังแอบช่วยเหลือพระเอกกับเพื่อนอย่างลับๆด้วย...


ชอบตัวละครอื่นๆในเรื่อง ที่คนเขียนใส่เข้ามา ไม่ว่าจะเป็นโดนัตกับแอนดริว คู่รักประจำซอย แม้ว่าจะไม่ค่อยสมประกอบเท่าไหร่ แต่ความรักของทั้งคู่คนที่ปกติดีๆบางครั้งยังสู้ไม่ได้เลย...หรือเพื่อนของพระเอกที่ร่วมหัวจมท้ายกันมานาน...ก็ฮาดีค่ะ...อยากฉากตอนที่เพื่อนพระเอกรู้ว่าเพื่อนของนางเอก(เขาแอบชอบอยู่) ไม่ได้ทำงานที่เดิมแล้ว ก็ออกอาการ...
"....ฮือๆ เครียด เฮีย ขอน้ำส้มขวดหนึ่ง อยากเมา"
"เอ้า! น้ำส้มเพียวๆกินให้เมาไปเลย"
"ขอบใจเฮีย ผมมันไม่ดีตรงไหน ทำไมเจ๊ดาถึงไม่เคยเห็นผมอยู่ในสายตา"
"ลื้ออย่าคิดมากเลย เฮียเข้าใจ ลื้อน่ะก็แค่เตี้ย หน้าตาทุเรศ จนฉิบเป๋ง ปากก็เสีย นอกนั้นก็ดีทุกอย่าง"...เอ่อ...ที่ว่ามานั่น...ข้อดีล้วนๆเลยใช่มะ???
"เฮีย ขอบใจนะ แต่แหม! เฮียชมผมสาดเสียเทเสียซะขนาดนี้ แล้วอย่างนี้ผมจะเหลือข้อดีอะไรบ้างฮึ"


บางมุขก็มาแบบไม่คาดคิด...แต่ทำให้ลืมเรื่องดราม่าของพระเอกนางเอกไปได้พักหนึ่งเลย
"ถามจริงๆเถอะ วันๆนึงคุณว่างมากนักหรือไง ถึงมีเวลามาที่นี่ได้ทุกวัน"
"เห็นหน้าลิลลี่ปุ๊บก็ประชดกันเลยน ก็เราเป็นแฟนกัน ลิลลี่ก็ต้องมาหาธีสิ จะไม่ให้เจอหน้ากันเลย อย่างนี้จะเรียกเป็นแฟนกันได้ยังไง"...คิดเองเออเอง...Smiley
"เป็นแฟนไม่เป็นแฟนก็ไม่จำเป็นต้องเจอหน้ากันทุกวันแบบนี้หรอก คนนะไม่ใช่ปาท่องโก๋ จะได้ตัวติดกันตลอดเวลา"....ช่ายยยยยยยย....
"วันนี้คุณว่างไปโรงพยาบาลกับลิลลี่มั้ย".......???....
"คุณจะไปโรงพยาบาลทำไม"
"ก็จะให้หมอเย็บตัวลิลลี่ติดกับธี ทีนี้จะได้เป็นแฝดสยาม ธีจะได้หนีไปไหนไม่ได้ ลิลลี่จะได้อยู่กับธีทั้งวันทั้งคืนเลย"....Smiley


อืม...ที่ว่ามาทั้งหมดเนี่ย...สรุปคือชอบนะคะ...เรื่องนี้ให้อารมณ์รักแบบขมๆดี...เจ็บปวด และสุขใจ...กับตัวละครทั้งหมดในเรื่อง ที่ต่างก็มีบทบาทของตัวเอง ขนาดหนุ่มสาวสติไม่ดีสองคนก็ยังให้แง่คิดได้เลย...แต่มีที่ติดใจอยู่นิดนึง...ตรงที่นางเอกแต่งงานแล้วนี่แหละ...อืม...ถึงแม้ว่าเรื่องจริงจะไม่ได้เป็นอย่างที่ชาวบ้านเค้าคิด...แต่แหม...การมีชู้นี่มันความผิดร้ายแรงอยู่นะคะ...ในแง่ศีลธรรม...เพราะ...ชาวบ้านเขาก็ไม่ได้สนใจหรอกค่ะว่า...คุณสองคนรักกันมากแค่ไหน...และรักกันนานขนาดไหน...แต่ที่เขารู้คือ...คนหนึ่งแต่งงานแล้วและอีกคนเข้าไปเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน...และตอนจบ...ก็ยังค้างคาอยู่แค่ว่า...ทั้งคู่ไม่สนใจชาวบ้าน...ทำได้จริงๆเหรอ??...คนเขียนกล้าเล่นกับประเด็นนี้ค่ะ...จนคนอ่านยังนึกกลัว...ถ้ามองในแง่ของเราเป็นชาวบ้านในเรื่องแล้วบังเอิญรู้เรื่องนี้ตามแต่ข่าวจะออกมา...ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นอย่างนั้น...จะรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้...Smiley


...ไม่มีหัวใจดวงไหนเต้นเพื่อใครหรอก มีแต่เต้นเพื่อตัวเองทั้งนั้นแหละ...




Create Date : 17 มีนาคม 2556
Last Update : 1 มกราคม 2557 19:58:22 น.
Counter : 1754 Pageviews.

7 comments
  
"ห้องนายหรือห้องฉัน"

ฉากนี้ทึ่งในความก๋ากั่นของนางเอกจริง ๆ ค่ะ

...ไม่มีหัวใจดวงไหนเต้นเพื่อใครหรอก มีแต่เต้นเพื่อตัวเองทั้งนั้นแหละ...

ชอบประโยคนี้ค่ะ จำได้ว่าตอนอ่านแอบจี๊ด ๆ เลยทีเดียว
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:0:28:38 น.
  
เล่มนี้ชอบค่ะ อยู่บนพื้นฐานความเป็นไปได้

ไม่ทราบว่า เ่ล่มนี้ กับ หมอกลวงรัก เล่มไหนสนุกกว่ากันคะ (กำลังตัดสินใจจะซื้อดีไม่ซื้อดี)
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:11:14:08 น.
  
^
^
แอบตอบคุณพุด
ถ้าเป็นตัวเองคิดว่าเล่มนี้ดีกว่าหมอกลวงรักเยอะค่ะ
แต่ก็...ลางเนื้อชอบลางยานะคะ

เล่มนี้ชอบค่ะ นางเอกมั่นและมองโลกตามความเป็นจริงดี
โดย: แม่ไก่ วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:15:54:23 น.
  
คุณหวานเย็นฯ...จี๊ดจริงๆค่ะ กับความคิดของนางเอก

คุณพุดน้ำบุศย์...เรื่องนี้ออกแนวชีิวิตทรหดค่ะ...ความคิดของนางเอกเป็นสิ่งที่ใครๆก็คิดได้ในสังคมปัจจุบัน...มีความเป็นจริงของชีวิตดีค่ะ...แต่ตอนอ่านอาจจะดูว่านางเอกใจร้ายไปหน่อย...ส่วนหมอกลวงรัก...มีความเป็นนิยายมากกว่าค่ะ...คือคงจะเกิดขึ้นได้ยากในชีวิตจริง...แนะนำ ลองสองเล่มเลยค่ะ

คุณแม่ไก่...
โดย: Aneem วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:20:06:45 น.
  
มาอ่านรีวิวค่ะ ผ่านตาหลายครั้งแต่ไม่ได้ซื้อสักที อ่านรีวิวจบก็ยังตัดสินใจไม่ได้อยู่ดี ตอนจบมันหมิ่นเหม่ต่อศีลธรรมเยอะไหมคะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:21:32:02 น.
  

อยากอ่านค่าาาา >_<
สงสัยว่าต้องเหมาทั้งเล่มนี้แล้วก็หมอกลวงรักเลย
(แล้วก็เริ่มอื่นๆ ของอิสย่าห์ด้วย )
โดย: a murder suicide วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:22:23:48 น.
  
คุณSab Zab'...คือถ้ามองจริงๆแล้วนางเอกก็มีชู้ และพระเอกก็เป็นชู้กะเมียชาวบ้านน่ะค่ะ...แต่...คนเขียนเค้าก็เขียนให้ดูดีขึ้นมาหน่อย...เพราะสามีนางเอกก็...คนอ่านเลยแค่จี๊ดๆเฉยๆ ไม่ถึงกับอ่านไม่ได้ค่ะ

คุณa murder suicide...เชียร์ค่ะ
โดย: Aneem วันที่: 19 มีนาคม 2556 เวลา:19:40:12 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Aneem
Location :
สระบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]



ปีนี้+++ตั้งเป้าไว้ว่าจะพยายามซื้อหนังสือให้น้อยลง...แต่จะอ่านของเก่าที่ดองอยู่ให้มากขึ้น...จำทำได้มั้ยนะ!!!