เพชรแสงอัสดง...ธารใส...แค่ชื่อเรื่องก็ชวนให้สนใจใคร่รู้แล้วค่ะ ไหนจะปกหลังที่โปรยไว้เสียน่าอ่านเกี่ยวกับอาถรรพ์ของเพชรที่ผู้ได้ครอบครองต้องมีอันเป็นไปซะทุกราย...
จิรชยา...นักศึกษาปริญญาเอกในประเทศอังกฤษ ต้องบินกลับเมืองไทยเพราะบิดาเสียชีวิตอย่างกะทันหัน...น้าดาแม่เลี้ยงบอกเจนว่าพ่อของเธอหัวใจวาย...เจนไม่อยากจะเชื่อเพราะพ่อเป็นคนที่แข็งแรงไม่น่าจะจากไปง่ายๆ...หลังจากงานศพเธอก็ได้รับข่าวร้ายอีกคือบ้านกำลังจะถูกยึด...น้าดาบอกว่าพ่อเธอเอาบ้านไปจำนองเพื่อเข้าประมูลเพชร หลังจากที่ได้ครอบครองแล้วเขาก็เปลี่ยนไป กลายเป็นหวาดระแวง โมโห ฉุนเฉียวง่าย...
เจนไม่ต้องการเพชรเม็ดนั้นอีก...จึงติดต่อไปที่บริษัทประมูลเพื่อขอให้นำเพชรของเธอออกประมูลอีกครั้ง...แต่บริษัทก็ไม่ยอมรับ แถมยังเล่าเรื่องอาถรรพ์ต่างๆให้ฟังอีก..ทางเดียวคือเธอประกาศขายทางอินเตอร์เน็ตในราคายี่สิบล้านบาท...เวลาผ่านไปมีเศรษฐีชาวอันโดเนียติดต่อขอซื้อ แต่มีข้อแม้ว่าเธอจะต้องเดินทางไปส่งมอบเพชรที่อันโดเนียเท่านั้น...
วินซ์...เจ้าของเหมืองเพชรรายใหญ่ของประเทศอันโดเนีย เขาพบกับเจนโดยบังเอิญที่สนามบิน และเกิดติดตาต้องใจ พยายามจะสืบตามหา...แต่ก็ไม่พบ ทั้งที่เมืองหลวงของอันโดเนียเล็กนิดเดียวเท่านั้น...แต่แล้วเขาก็พบเธอเข้าจนได้ เมื่อแขกสาวชาวเอเชียที่เข้ามาพักในเกสต์เฮาส์ของเขาในเมืองเล็กๆอย่างโรวาห์คือ...เจน...และเธอกำลังพาตัวเองเข้าไปหาอันตรายอย่างเศรษฐีมัลคาโล
เจน พาตัวเองและเพชรแสงอัสดงเข้าไปหามัลคาโลถึงคฤหาสน์ของเขา หวังว่าจะขายเพชรและนำเงินกลับเมืองไทยไปไถ่ถอนบ้านคืน...แต่คนซื้อดันบอกว่าเพชรนั่นไม่ใช่เพชรแสงอัสดงและกดราคาลงครึ่งหนึ่ง เจนไม่ตกลง...พอกลับถึงเกสต์เฮาส์ได้ไม่นานก็พบว่าห้องของเธอโดนขโมยขึ้น วินซ์จึงเสนอให้เธอไปพักที่คฤหาสน์ของเขาแทน...เจนก็เล่าเรื่องเพชรให้วินซ์ฟัง และก็รู้ว่าเพชรแสงอัสดงเคยเป็นของตระกูลนี้มาก่อน วินซ์แอบสับเปลี่ยนเพชรจริงไปเก็บไว้...และทำให้เจนเข้าใจผิดคิดว่าวินซ์ก็ต้องการเพชรแสงอัสดงด้วยวิธีที่ไม่แฟร์เหมือนกัน
ถึงช่วงนี้นางเอกเธอก็เริ่มสับสนแล้วว่าตกลงวินซ์ดีหรือไม่ดีกับเธอกันแน่...และยังปักใจเชื่อว่าที่พ่อเธอตายก็เพราะมัลคาโลอีกด้วย...ไหนจะชาร์ลีนญาติสาวของวินซ์ที่แอบหลงรักเขามานาน...แต่ความรู้สึกดีๆกับวินซ์ที่เกิดขึ้นก็ทำให้เจนลังเลที่จะขายเพชรแสงอัสดงให้วินซ์เพราะกลัวว่าเพชรเม็ดนั้นจะมีอาถรรพ์จริงๆ...ในช่วงที่นางเอกเธอกำลังสับสนวุ่นวายใจ พระเอกกับเพื่อนก็กำลังร่วมมือกันกับตำรวจวางแผนจับมัลคาโลในข้อหาค้าเพชรเถื่อน...
เจนพาตัวเองเข้าไปหาอันตรายอย่างมัลคาโลจนโดนจับตัวไว้ แต่วินซ์ก็เข้าไปช่วยเหลือไว้ได้ทัน ยิ่งทำให้เจนผูกพันกับวินซ์มากยิ่งขึ้น ส่วนวินซ์เองก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเจน แต่...ก็ยังพลาดจนได้ เมื่อมีหนอนบ่อนไส้เปิดโอกาสให้คนของมัลคาโลเข้ามาลักพาตัวเจนไปอีกรอบ และรอบนี้เจนคือตัวประกันเพื่อแลกกับเพชรแสงอัสดง...
อ่านจบ...เคยอ่านผลงานของธารใสมาแล้วสองสามเรื่อง และทุกเรื่องก็จะเป็นแนวสืบสวน ความเข้มข้นก็มากบ้างน้อยบ้างตามแต่พล็อตเรื่อง...ส่วนเรื่องนี้สถานที่ในเรื่องเป็นประเทศสมมติ มีเหมืองเพชร เป็นธุรกิจอันดับต้นๆของประเทศ...คนเขียนให้ความรู้สึกรักแรกพบได้รุนแรงมาก ที่พระเอกเจอนางเอกเพียงครั้งเดียวก็เกิดติดตาต้องใจขนาดนั้น และพยายามให้ความช่วยเหลือจากเรื่องเล็กน้อยไปจนถึงกลายเป็นเรื่องใหญ่ที่เกือบจะถึงชีวิตกันเลย...แม้จะรู้ว่าสุดท้ายจะต้องแยกจากกัน??? อ๊ะ...แต่ไม่ต้องตกใจไปนะคะ เรื่องไม่ได้จบเศร้าแบบนั้นแน่...แต่ก็รู้สึกสะเทือนใจ ปนสมเพชเวทนาตัวร้ายอยู่บ้าง กับจุดจบ ซึ่งก็เป็นไปตามเวรตามกรรม
เรื่องนี้ตอนแรกคนอ่านก็ติดใจสงสัยการตายของพ่อนางเอกเหมือนกัน...และแอบสงสัยว่า เอ๊ะ หรือนางเอกเธอจะมาถูกทางแล้ว แต่พอเฉลยตอนจบก็อ้าว...จากที่เคยคิดว่าเรื่องนี้จะเน้นหนักไปในทางสืบเรื่องของพ่อ เลยกลายเป็นว่านางเอกเธอโดนหมายหัวตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในประเทศกันเลยทีเดียว และเพชรที่เป็นชื่อเรื่องนี่แหละคือตัวแปรสำคัญ...
ชอบนะคะ...ถึงเรื่องจะยาวยืดไปหน่อย นางเอกโดนจับตัวไปหลายครั้งหลายหนเหลือเกิน จนคนอ่านยังแอบคิดว่าบางครั้งนางเอกเธอก็รนหาที่จริงๆ แต่บางครั้งมันก็สุดวิสัย...ตอนจบนี่รู้ซึ้งเลยค่ะ...อาถรรพ์ของเพชรแสงอัสดงที่ว่าจะทำให้ผู้ครอบครองโชคร้าย ก็เพราะความละโมบ ความโลภ ความไม่รู้จักพอของมนุษย์ทั้งนั้น...จะไปโทษเพชรก็ไม่ได้เนอะ เพราะเพชรก็แค่แร่ชนิดหนึ่งที่สวยงามพอจะเป็นเครื่องประดับร่างกายให้มนุษย์ดูดีขึ้น สวยงามขึ้น แต่ไม่สามารถช่วยประดับจิตใจของมนุษย์ให้ดีขึ้นได้เลย...จริงไหม???
วันที่: 1 มิถุนายน 2556 เวลา:22:36:31 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [