|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
รหัสรักในดวงใจ ตอน ๒๗
สวัสดีค่ะ...วันนี้วันจันทร์แล้ว ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์ถล่มทลายของตอนที่แล้วค่ะ^^
อีกแค่ไม่กี่วันก็ถึงงานหนังสือแล้ว... หมอธีร์กับของขวัญ จะมางานหนังสือหรือเปล่า ก็ยังไม่ทราบชะตากรรมค่ะ ยังไงคงจะอัพเดทอีกทีนะคะ
ส่วนตัวคนเขียน...ก็ไปที่ บูธ L 24 แพนนารีฮอล ณ บ้านวรรณกรรณและยาหยี-ยาใจ ทุกวันหยุดค่ะ (เสาร์อาทิตย์และวันปิยะ) เชิญไปเจอหน้าเจอตากันได้ค่ะ
ตอนนี้ไปอ่านตอน ๒๗ กันค่ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รหัสรักในดวงใจ ตอน ๒๗
ของขวัญเปิดประตูห้องชุดก็พบว่าไฟเปิดสว่างอยู่แล้ว หล่อนเดินตรงเข้าไปโดยไม่ต้องระมัดระวังตัวนัก เพราะทราบดีว่าใครเป็นแขกของคืนนี้
หัวใจหล่อนเต้นเป็นปกติหรือยังนะ...
คำพูดของธีร์ยังดังก้องอยู่ในหู...และในหัวใจ
พี่เม่น มานานหรือยังคะ ของขวัญทักญาติผู้พี่ซึ่งนั่งเอนๆ อยู่บนเก้าอี้ยาวดูข่าวจากโทรทัศน์ เขาหันมามองหล่อน
สักพัก...กำลังจะหลับอยู่แล้ว นพนันท์ตอบยิ้มๆ
ขอโทษค่ะที่กลับช้าไปหน่อย
นพนันท์ยักไหล่ ไม่เย้ากลับว่าของขวัญกลับช้าไปมากต่างหาก ก่อนที่ของขวัญจะขึ้นมา ยามรักษาการณ์ของคอนโนมิเนียมได้โทรศัพท์ขึ้นมาบอกแล้วว่าของขวัญกลับมาโดยมีรถบีเอ็มดับเบิลยูสีดำมาส่ง เขาเดาได้ไม่ยากว่าเจ้าของรถคือใคร
ทานอะไรมาหรือยังคะ หิวไหม
นพนันท์ส่ายหน้า เรียบร้อยมาแล้ว
ของขวัญทรุดตัวนั่งเก้าอี้เดี่ยวด้านข้างของญาติหนุ่ม หล่อนมองกระดาษที่วางกระจายอยู่รอบโน้ตบุ๊กของนพนันท์บนโต๊ะกลาง
ขวัญไปกินข้าวกับภรรยาของหมอไชยยศมาค่ะ
นพนันท์เลิกคิ้ว
อาจารย์ธีร์ชวนไปด้วย...ก็อย่างที่พี่เม่นคิดนั่นแหละ ของขวัญหยิบเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะมาอ่าน ไม่ต้องหันไปมองหล่อนก็รู้ว่าญาติผู้พี่มองหล่อนด้วยแววตาใคร่ครวญ
ความจริงหล่อนได้อ่านสรุปสถานที่อยู่ของผู้ที่อยู่ใน รายชื่อ ในคืนที่นายแพทย์ไชยยศเสียชีวิตมาแล้ว คนของนพนันท์ต้องใช้เวลาพอสมควรในการรวบรวมข้อมูลนี้ เพราะรายงานการสอบสวนของตำรวจผู้รับผิดชอบคดีแต่ก็เป็นเพียงผู้ใกล้ชิดกับนายแพทย์ไชยยศเท่านั้น
ธีร์มีพยานเป็นพยาบาลและเจ้าหน้าที่ของห้องผ่าตัด เช่นเดียวกับคนอื่นๆ ต่างก็มีที่อยู่และพยานยืนยันชัดเจนว่าไม่ได้อยู่ตามลำพัง รวมถึง ดร.รวินันท์ เองที่วันนั้นไม่ได้ทำแล็บจนดึก
นพนันท์ถอนหายใจช้าๆ ละสายตาจากญาติสาวที่ก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสาร เขารู้จักบ้านวรรณวิจักษ์พอสมควร เมื่อมีความสงสัย...คนกลุ่มนี้กัดไม่ปล่อยอยู่แล้วโดยเฉพาะเมื่อเกี่ยวข้องกับคนในบ้าน แล้วบ้านนี้ก็ยังมีศักยภาพพอที่จะทำอะไรๆ ได้หลายอย่าง
แต่เขาคิดว่าของขวัญจะไม่ได้รับอันตรายจากคนกลุ่มนี้หรอก
ตกลงว่าขวัญจะให้หมอธีร์เป็นหมอวัตสัน
ไม่ใช่ขวัญค่ะ...เขาต่างหาก ของขวัญเงยหน้าขึ้นมา ยกมุมปากขึ้นนิดๆ ขวัญแค่เล่นไปตามบทของเขาเท่านั้นเอง
แปลว่าขวัญเชื่อหมอวัตสันคนนี้น่ะสิ
ของขวัญยิ้ม ขวัญเชื่อพี่เม่นต่างหาก
นพนันท์โคลงศีรษะ ไม่รู้จะทำอย่างไรดีกับคำพูดนั้น เขาไม่ค่อยเห็นด้วยกับการเสี่ยงครั้งนี้หรอกนะ
แต่นั่นแหละ...บางทีการใช้สัญชาตญาณนำทางก็ได้ผล
ถ้าอย่างนั้น เรามาเดาใจมิสเตอร์เอ๊กซ์กันต่อ... นพนันท์เปิดโน้ตบุ๊ก แล้วเชื่อมเข้ากับระบบการสนทนาทางอินเตอร์เน็ตซึ่งทีมของเขาเปิดระบบรออยู่แล้ว
ของขวัญมองญาติหนุ่มและโน้ตบุ๊ก หล่อนอาจจะไม่เคยพบกับตัวจริงของทีมงานของนพนันท์
แต่บางที...อาจจะเคยเดินสวนกับคนเหล่านี้ในโรงพยาบาลบ่อยๆ ก็ได้
ตอนนี้ค่อนข้างแน่ใจว่ามีการสานต่องานวิจัยนี้แบบลับๆ จริง นพนันท์เอ่ยขึ้นในการประชุมซึ่งทุกคนอยู่หน้าคอมพิวเตอร์โดยไม่ต้องพบหน้ากัน
หลังจากได้ข้อมูลจากคณิต ซึ่งบ่งบอกว่า ดร.รวินันท์ ได้สั่งซื้อสารที่ถูกใช้ในแล็บของโครงการวิจัยที่ถูกยกเลิกไปนั้นในนามส่วนตัว ของขวัญจึงขอให้นพนันท์ตรวจสอบไปถึงสารอื่นๆ และสมุนไพรบางอย่างที่ถูกระบุว่าเป็นองค์ประกอบในการทำวิจัยครั้งนั้น ซึ่งพบว่ายังถูกสั่งซื้อมาชุดใหม่อีก
เป็นไปได้ว่า ดร.รวินันท์ อาจจะยังไม่อยากล้มเลิกจึงลอบทำงานวิจัยต่อ ซึ่งเป็นเรื่องง่ายเพราะทุกคนต่างก็รู้ว่าเวลาว่างจากการสอน ดร.รวินันท์จะอยู่ในห้องแล็บเสมอ แต่ไม่มีใครรู้ว่าหล่อนทำอะไรอยู่บ้าง
ถึง ดร.รวินันท์จะทำแล็บต่อ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเธอเป็นมิสเตอร์เอ๊กซ์ของเรา นพนันท์เอ่ยต่อ ยังไม่มีใครกล้าชี้ว่าในรายชื่อทั้งหมดนี้ใครควรจะเป็นมิสเตอร์เอ๊กซ์
ดร.รวินันท์อาจจะเป็นหรือไม่ได้เป็น แต่เธอคงไม่ได้ทำงานนี้คนเดียว ของขวัญสบตาญาติหนุ่มขณะเอ่ยถึงความคิดของหล่อน แม้ดร.รวินันท์จะเป็นคนเก่งแค่ไหน แต่แล็บใหญ่ขนาดนี้ก็ต้องมีคนช่วยงานบ้าง โดยเฉพาะจากเอกสารโครงการวิจัยที่ได้อ่านจนขึ้นใจ นอกจากการทดลองในห้องปฏิบัติการแล้ว ยังจะต้องมีการนำ ผลการทดลอง ไปใช้ทดสอบจริงในคนไข้
และคนที่เหมาะสมที่สุดก็ต้องเป็นคนในโครงการวิจัยเองไม่ใช่หรือ
ยังไงก็ให้คนตาม ดร.รวินันท์ต่อไป นพนันท์ย้ำคำสั่งอีกครั้ง แม้ที่ผ่านมาก็ไม่พบความผิดปกติอะไร แต่เขาก็ไม่วางใจ โดยเฉพาะแน่ใจแล้วว่าน่าจะเกี่ยวกับการลอบทำงานวิจัยต่อ
ถ้าไม่เป็นมิสเตอร์เอ๊กซ์เสียเอง ดร. รวินันท์มีสิทธิ์เป็นเหยื่อรายที่ห้ามากกว่าคนอื่นๆ
พวกเขาต้องหาให้ได้โดยเร็วว่าใครร่วมมือกับ ดร.รวินันท์บ้าง
และเกิดอะไรขึ้นกับงานวิจัยนี้
เมืองขวัญกอดอกมองการสนทนาผ่านระบบอินเตอร์เน็ต โชคร้ายที่เขาทำได้แต่มองเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าไป โดยไม่อาจสัมผัสได้จริง
ความจริงงานแบบนี้ไม่ใช่งานถนัดของคู่แฝดเขาเท่าใดนัก แต่หล่อนอยู่ ถูกที่ถูกเวลา จึงทำให้นพนันท์ยืมตัวของขวัญมาช่วยงาน และหล่อนก็ทุ่มเทเกินร้อยเหมือนอย่างทุกครั้ง
เขามีวิธีช่วยของขวัญให้ทำงานได้เร็วกว่านี้ แต่...
เขาควรจะไว้ใจ ไอ้หมอบ้า เหมือนกับที่นพนันท์กับของขวัญไว้ใจไหม
ตอนนี้ถ้าผมมีเรื่องที่ทำผิดสักอย่าง... ก็คงเป็นเรื่องที่หลงรักลูกศิษย์ตัวเอง
ประโยคนี้ก็ยังดังอยู่ในใจเขาเช่นเดียวกับของขวัญ
สิทธิเทพมองหลานชายกลับมาถึงบ้านด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม แววตาสดใส ปกติธีร์ก็เป็นคนอารมณ์ดี ช่างเย้าแหย่และกวนสมาชิกคนอื่นๆ ในบ้านอยู่เสมอ แต่วันนี้ธีร์ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
ก็ไม่น่าแปลกใจหรอก...ช่วงนี้หลานชายของเขากำลังมีความรัก
บ้านวรรณวิจักษ์กำลังเป็นสีชมพู
อาธีร์... แองจี้วิ่งลงมาจากบันได ทันทีที่เห็นอาหนุ่มก้าวผ่านประตูเข้าห้องโถง
ช้าๆ จ้ะสาวน้อย เดี๋ยวล้ม... ธีร์บอกหลานสาวในชุดนอนสีชมพูซึ่งถลามาหาพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้ม ดึกแล้ว ยังไม่นอนอีกเหรอคะ
ก็ยังไม่เห็นมีใครนอนสักคนนี่คะ แองจี้ยิ้มกว้าง พวกผู้ใหญ่ชอบบังคับให้นอนเร็วๆ แต่ตัวเองไม่เห็นจะนอนสักที
ธีร์หัวเราะ ขยี้กลุ่มผมสีน้ำตาลของหลานสาวอย่างเอ็นดู
เป็นเด็กก็ต้องพักผ่อนเยอะๆ สิคะจะได้โตเร็วๆ
แองจี้ย่นจมูก หันไปยังร่างโปร่งแสงที่ยืนอยู่ไม่ห่าง
ทีคุณตาทวดไม่เห็นต้องนอนเลย
ธีร์หันขวับไปตามสายตาของหลานสาว แต่เขาก็เห็นเพียงความว่างเปล่า
อ้าว...ก็ตาทวดไม่ได้เป็นคนนี่ สิทธิเทพตอบอย่างอารมณ์ดี สีหน้าพิลึกของธีร์ทำให้เขาหัวเราะ ธีร์ก็ยังมองไม่เห็นเขาเช่นเดิม
คุณตาทวดของหนูอยู่แถวนี้เหรอคะ ธีร์หันกลับมายังหลานสาว เขามองไม่เห็นคุณปู่สิทธิเทพและวิญญาณอื่นๆ เช่นเดิม
ค่ะ อยู่ตรงนั้นไงคะ แองจี้ชี้ไปยังร่างโปร่งแสง แล้วหันมายังอาหนุ่ม อาธีร์แย่จัง เห็นแต่พี่ชายคนเดียว
ธีร์มองหลานสาวและนึกถึงของขวัญ หล่อนจะเชื่อไหมล่ะว่าเมืองขวัญยังอยู่ เพราะเขาเองก็รู้ว่าแองจี้ไม่โกหกและเพลงพิณพูดความจริง แต่ก็ยังรู้สึกแปลกๆ เมื่อไม่ได้เห็นว่า คุณตา ของเขาอยู่ในบ้านด้วยจริงๆ
คุณตามีคำแนะนำเรื่องเมืองขวัญกับของขวัญไหมครับ ธีร์เอ่ย ทั้งๆ ที่มองไม่เห็น
สิทธิเทพมองหลานชาย แล้วหันไปยังเหลนสาวซึ่งเป็นทางเดียวที่เขาจะสื่อสารไปยังธีร์ได้
ก็คงจะเหมือนกับที่เพลงพิณบอกธีร์ล่ะมัง
ธีร์ฟังคำตอบจาก ล่าม แล้วต้องทึ่ง เขาแน่ใจว่าการคุยวันนั้นมีแค่เพลงพิณ ศาสตร์ และเขาเท่านั้น แองจี้ไม่ได้อยู่ที่บ้านวรรณวิจักษ์ด้วยซ้ำ ไม่มีทางที่แองจี้จะทราบเรื่องนี้
คุณปู่อยู่ตรงนี้จริงๆ สินะ
อาเพลงบอกอะไรอาธีร์เหรอคะ แองจี้มองทั้งคุณตาทวดและคุณอา แต่ได้รับแค่รอยยิ้มจากทั้งคู่
ความลับค่ะสาวน้อย ธีร์หัวเราะที่ได้รับค้อนจากหลานสาว เขามองไปยังจุดที่แองจี้พูดด้วย แต่ก็ยังเห็นเพียงความว่างเปล่าเช่นเดิม
แปลว่าเขาจะต้องเป็น ตัวกลาง ให้กับคู่แฝด เขาเองก็คิดวิธีอื่นไม่ออกเช่นกัน
คุณตาทวดบอกว่า แล้วแต่บุญและกรรมที่ทำร่วมกันมาค่ะ แองจี้ถ่ายทอดคำพูดจากคุณปู่ทวดอีกครั้ง
ธีร์อดยิ้มไม่ได้ เป็นคำที่ครอบคลุมทุกอย่างในจักรวาล
บุญและกรรม
มีอะไรหรือเปล่าลำไย ธีร์หันไปยังสาวใช้ที่ยืนอยู่ปลายสุดของห้องโถง ท่าทางเหมือนกำลังตัดสินใจว่าจะเข้ามาดีหรือไม่
คุณศาสตร์เชิญที่ห้องกระจกค่ะ ลำไยเดินเข้ามาใกล้เจ้านายหนุ่ม
ธีร์พยักหน้า
แล้วต้องไปไหน ลำไยถึงมาอยู่ตึก ไม่สบายหรือเปล่า เขาถามถึงเด็กรับใช้ผู้ชายที่อยู่ประจำตึกตอนกลางคืน
พรุ่งนี้เจ้าต้องมีสอบค่ะ ป้าชื่นก็เลยให้ไปท่องหนังสือ ลำไยก็เลยมาอยู่แทน ลำไยรายงาน ยิ้มน้อยๆ เจ้านายบ้านนี้ใจดีแล้วก็ช่างเป็นห่วงจริงๆ
ป้าชื่นวางระเบียบไว้เคร่งครัดว่าห้ามสาวใช้สาวๆ ขึ้นมาบนตึกตอนกลางคืน...ไม่ใช่เกรงเจ้านายจะเข้าหาหรอก แต่กลัวสาวใช้จะเข้าหาเจ้านายหนุ่มๆ หล่อๆ ต่างหาก
อืม...ถ้างั้นฝากพาแองจี้ขึ้นห้องด้วยนะ เขาบอกสาวใช้แล้วย่อตัวลงให้สายตาอยู่ระดับเดียวกับสายตาของหลานสาว
แองจี้หิวนี่คะ เด็กหญิงเสียงอ่อย
ธีร์หัวเราะเบาๆ เมื่อรู้สาเหตุการไม่ยอมนอนของหลานสาว
ถ้างั้นก็ให้พี่ลำไยอุ่นนมให้ทาน แล้วไปนอนนะคะ เขาหอมแก้มหลานสาวเบาๆ แล้วยืดตัวขึ้นส่งแองจี้ให้กับลำไย
ธีร์เดินตัดห้องโถงไปยังปีกด้านห้องกระจก ริมฝีปากขยับเบาๆ
ขอบคุณนะครับคุณปู่
สิทธิเทพหัวเราะเบาๆ หันมาหลิ่วตากับเหลนสาว แล้วตามหลานชายไปยังห้องกระจก ในห้องมีศาสตร์นั่งอ่านเอกสารตั้งใหญ่ โดยมีปราชญ์หน้าเคร่งอยู่หน้าโน้ตบุ๊กพอๆ กับเธียร ส่วนชัชชนนท์นอนอยู่ที่โซฟา อ่านหนังสืออย่างสบายใจ
ศาสตร์ ลำไยบอกให้มาหานาย ธีร์ผลักประตูเข้ามาในห้องกระจก เขากวาดสายตาเร็วๆ แล้วเลิกคิ้วเพราะพี่ชายน้องชายของเขากับชัชชนนท์อาการต่างกันสุดขั้ว
มาแล้วเรอะ ศาสตร์เงยหน้าขึ้นจากเอกสาร เขาเหลือบมองนาฬิกา นี่ขนาดมีคนอื่นไปด้วยยังกลับซะดึก ถ้าเป็นสองต่อสองไม่กลับ...
พูดสวยๆ หน่อยพี่ชาย ธีร์ขัดขึ้นก่อน
เออ...โทษที ศาสตร์พยักหน้า แหม...ล้อนิดหน่อยก็ไม่ได้แฮะ
แล้วนี่ทำอะไรกัน
มีคนจะแต่งงาน เราก็เลยต้องรีบเคลียร์งานแต่เนิ่นๆ ปราชญ์เป็นคนตอบ อีกสองเดือนเศษก็ถึงวันแต่งงานของศาสตร์และเพลงพิณแล้ว ทำให้พวกเขาต้องรีบจัดการงานตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อไม่ให้วุ่นวายเมื่อถึงเวลา เพราะคนที่จะต้องรับภาระก็คือตัวเขาเอง
หลังงานแต่งงานแล้วศาสตร์ยังยื่นใบลาอีกหลายวัน
อย่าบ่นหน่อยเลยวะ เราทำงานมาตั้งหลายปียังไม่เคยบ่น ศาสตร์หัวเราะในลำคอ ช่วงนี้เขาอารมณ์ดี ไม่หัวเสียไปกับน้องๆ
เรื่องงานไม่น่าห่วง...แต่ที่น่าห่วงก็คือเรื่องน้องชายคนรองของเขาต่างหาก
ช็อกโกแลตเกิร์ลของนายเป็นยังไง ชัชชนนท์ลุกขึ้นมานั่งบนโซฟา เขายังอยู่กรุงเทพฯ เพราะต้องประชุมไปอีกจนสุดสัปดาห์นี้
ปราชญ์หัวเราะเบาๆ ชัชชนนท์ช่างคิดหาชื่อเรียกของขวัญได้เหมาะสมจริงๆ เขาพับหน้าจอโน้ตบุ๊กลง หันมารอคำตอบของพี่ชายคนรอง เช่นเดียวกับศาสตร์และเธียรที่ละความสนใจจากงานบริษัทชั่วคราว
นัยน์ตาของธีร์เปล่งประกายวูบ ช็อกโกแลตเกิร์ลอย่างนั้นเหรอ...
ใช่...หล่อนก็เหมือนช็อกโกแลต
ถ้าได้ลิ้มรสแล้ว ยากจะถอนใจ
ธีร์!
ธีร์กะพริบตา ก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะรอบตัวเขา
เป็นเอามากว่ะ กลับมาได้แล้ว อย่าลอยตามสาวไป ศาสตร์โคลงศีรษะ นัยน์ตาสีน้ำตาลทองฉายเป็นประกายขำ
ธีร์ยกมือขึ้นเสยผมแก้เขิน ก่อนจะรีบนั่งลงที่เก้าอี้ว่าง
นายอุตส่าห์พาไปหาคุณแวว แล้วเธอบอกอะไรนายบ้างไหม ปราชญ์กลั้นหัวเราะ ธีร์เป็นเอามากอย่างที่ศาสตร์พูดจริงๆ
ตอนไปเจอคุณแววกับเรา เขาไม่พูดอะไรเลย ปล่อยให้เราซักคุณแววคนเดียว ธีร์ตอบ
ฉลาด... เก็บข้อมูลจากนายก็พอแล้ว ชัชชนนท์พยักหน้า
แปลว่าเราไม่ได้อะไรเพิ่มอย่างนั้นเรอะ ทำไมเธอไม่ยอมพูดอะไรบ้าง ทั้งๆ ที่ก็รู้ๆ กันอยู่ เธียรกอดอก มองชัชชนนท์
เขาไม่พูดออกมาหรอก...ต่อให้นายรู้จริงๆ ก็ตามว่าเขาได้รับคำสั่งอะไรมา ชัชชนนท์บอก ขณะนี้พวกเขายังไม่รู้ว่าของขวัญรับคำสั่งอะไรมาแน่ ที่แน่ใจก็คือต้องเกี่ยวกับการตายของนายแพทย์ไชยยศ
ก็จะต้องเริ่มจากจุดนี้...จึงให้ธีร์ชวนหล่อนไปพบกับแวววรรณเพื่อดูท่าที
ก็ไม่ถึงกับไม่ได้นะ ธีร์แก้ นัยน์ตาคมพราวระยับขึ้น
ตอนนี้ถ้าผมมีเรื่องที่ทำผิดสักอย่าง... ก็คงเป็นเรื่องที่หลงรักลูกศิษย์ตัวเอง หลังจากที่เขาเอ่ยประโยคนี้ ตลอดเส้นทางไปถึงคอนโดมิเนียมในรถมีแต่ความเงียบ หากก่อนจะลงจากรถ ของขวัญหันมาทางเขา นัยน์ตาสีนิลมองตรงเข้ามาในดวงตาของเขา
หมอวัตสัน... ถ้าคุณทำสิ่งที่ดีมากๆ ใกล้เสร็จแล้ว แต่มันถูกสั่งห้ามทำ คุณยังจะทำต่อไหมคะ
ทำอะไร... สามเสียงประสานกัน
ยังคิดไม่ออก ธีร์ส่ายหน้า เขาคิดมาหลายตลบ แต่ก็ยังนึกไม่ออกว่าของขวัญหมายถึงทำอะไร
อะไรว้า... ศาสตร์โคลงศีรษะ น่าจะพูดกันให้ชัดๆ จะได้ลุยให้สิ้นเรื่องสิ้นราวกันสักที
แต่แปลว่า...น่าจะมีอะไรบางอย่างที่หมอไชยยศ เพื่อนนายถูกห้ามทำ แล้วยังฝืนทำต่ออย่างนั้นใช่ไหม ชัชชนนท์สันนิษฐาน
ธีร์พยักหน้าช้าๆ
แล้วจะเอายังไงต่อไป
ใกล้เที่ยงคืนแล้วแต่ธีร์ยังไม่รู้สึกง่วงเลยสักนิด ในสมองเต็มไปด้วย ของขวัญ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะมีอิทธิพลต่อเขามากถึงขนาดนี้
ไม่สิ...ไม่ใช่แค่เพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
หล่อนคือ...ของขวัญ
ผู้หญิงที่กลัวผี แต่กลับมีผีอยู่ข้างๆ ตัว ผู้หญิงที่ดูธรรมดา แต่ยิ่งรู้จักก็ยิ่งพบความไม่ธรรมดา ผู้หญิงที่...เขาอยากจะเห็นหล่อนอยู่ในสายตา อยากจะมีหล่อนอยู่ใกล้ๆ ข้างกาย
ธีร์ไม่สนใจว่าคนอื่นจะให้นิยามความรักว่าอะไร
หากเขาสุขใจทุกครั้งที่คิดถึงหล่อน...ก็พอแล้ว
...ก็คงเป็นเรื่องที่หลงรักลูกศิษย์ตัวเอง แม้จะไม่ได้เอ่ยชื่อตรงๆ แต่หล่อนก็น่าจะรู้ไม่ใช่หรือว่าเขาหมายถึงใคร
ใช่...เขาหมายความตามนั้นทุกคำ
หากหล่อนตอบกลับเขาเพียงความเงียบ จะให้เขาคิดเอาเองไหมว่าหล่อนไม่ปฏิเสธ
แม้การจะแกะกล่องของขวัญจะไม่ง่าย...แต่เขาก็ไม่คิดจะถอยอยู่แล้ว
แต่ก่อนอื่น...เขาต้องคลี่คลายปริศนาเกี่ยวกับไชยยศให้ได้ เพราะไม่เช่นนั้นเรื่องราวก็จะคาราคาซังอยู่อย่างนี้ต่อไป
เขาสังหรณ์ใจด้วยว่า...มันอาจจะไม่สงบเงียบอย่างที่ผ่านมา
ไชยยศ...นายไปทำอะไรไว้นะ เขาพึมพำ จากข้อสันนิษฐานของชัชชนนท์ ทำให้เขาต้องหาคำตอบให้ได้ว่าไชยยศทำอะไรกันแน่
นั่นสิ เพื่อนคุณไปทำอะไรไว้
ธีร์หันขวับ มองไปยังร่างโปร่งแสงอย่างตกตะลึงไปอึดใจใหญ่
เมืองขวัญ...นายมาได้ยังไง
เมืองขวัญยักไหล่ เขาก็มาเคาะประตูหน้ารั้วบ้านวรรณวิจักษ์น่ะสิ คนที่เปิดประตูให้เขาไม่ใช่คนสวนเก่าแก่ของบ้าน แต่เป็นปู่ของธีร์และพระภูมิเจ้าที่ต่างหาก โดยที่เขาต้องชี้แจงอยู่นานว่าไม่ได้คิดมาระรานหรือรบกวนคนในบ้านนี้
เขามีธุระกับธีร์เท่านั้น
นายมานี่...ของขวัญเป็นอะไร
ไม่ได้เป็น...คงนอนหลับไปแล้วมั้ง เมืองขวัญตอบ เหลือบตาไปยังเจ้าของบ้านที่ตามมาด้วย ทำราวกับเขาจะเข้ามาราวีหลานชายอย่างนั้น
ธีร์ผ่อนลมหายใจ...
แล้วนายมาทำไม
มีเรื่องจะคุยด้วย... อยากคุยด้วยไหมล่ะ แม้จะตัดสินใจแล้ว เขาก็ยังรู้สึกไม่ชอบธีร์อยู่ดี แต่เพื่อของขวัญ เขาจะยอมญาติดีกับธีร์สักครั้ง
ธีร์พยักหน้า แม้จะยังแปลกใจ
เมืองขวัญจะมาไม้ไหน แต่ก็ดีทั้งนั้นล่ะ ขอให้ยอมคุยกับเขาดีๆ ก็แล้วกัน
ก่อนอื่น ผมจะบอกไว้ก่อนนะ ถ้าคุณทำให้ขวัญเจ็บ ไม่ว่าจะเป็นกายหรือใจ เตรียมตัวรับมือผมได้ ผมทำได้มากกว่ากระถางหรือตะกร้าปลิว เมืองขวัญเอ่ยหนักแน่น
นายก็รู้นี่...ฉันปกป้องของขวัญด้วยชีวิต แม้แต่ตอนที่ยังไม่แน่ใจ เขาก็ไม่อาจปล่อยให้ของขวัญได้รับอันตราย ร่างกายเขาขยับเองเมื่อเห็นปากกระบอกปืนของโจรปล้นร้านทองหันไปทางของขวัญ
ก็ดี ถ้าอย่างนั้น...ผมจะเป็นผู้ช่วยหมอวัตสันให้คุณ
ธีร์ไม่แน่ใจว่านิยายที่เขาเคยอ่าน หมอวัตสันมีผู้ช่วยหรือไม่
คุณนาเดียยิ้มหวานเมื่อบุตรชายคนรองเข้ามาในห้องอาหาร เวลาอาหารเช้าคึกคัก ลูกๆ หลานๆ ของเธอต่างผลัดกันเข้ามารับประทานอาหารก่อนจะออกไปทำงาน เพราะแต่ละคนออกจากบ้านไม่พร้อมกัน
ไม่ได้เจอหน้ากันหลายวันนะจ๊ะน้องธีร์
ธีร์หัวเราะเบาๆ ก้าวเข้าไปกอดมารดาซึ่งนั่งอยู่ทางซ้ายมือของพี่ชายคนโตที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือพิมพ์ไปจิบกาแฟไป เขาแนบแก้มกับแก้มเนียนนุ่มของท่าน
ได้ข่าวว่ามีหนุ่มโทรมาจากเมืองนอกแทบทุกวัน มีเวลาคิดถึงผมด้วยเหรอครับ
คุณนาเดียหัวเราะที่ถูกลูกชายเย้า พ่อของธีร์โทรศัพท์มาหาเธอแทบทุกวัน เธอก็คิดถึงเขามาก เพราะไม่ค่อยได้แยกกันอยู่นานนัก
ดูสิ ขนาดแม่ก็ยังมาแซว
วันละนิดจิตแจ่มใสครับ ธีร์ยิ้มกว้าง คลายอ้อมกอด แล้วไปนั่งเก้าอี้ว่างซึ่งอยู่ด้านขวามือของศาสตร์ เขาสบตาพี่ชายคนโตที่ลดหนังสือพิมพ์ลง
ศาสตร์เลิกคิ้ว ท่าทางธีร์ไม่เหลือเค้าความกังวลคิดมากเหมือนเมื่อคืน
วันนี้เลิกงานแล้วตรงกลับบ้านเลยนะจ๊ะ ห้ามไถล
ธีร์หันขวับไปยังมารดา พบกับรอยยิ้มหวานสะท้านทรวง จนเขาสะท้านเยือกไปทั้งตัว
เอ่อ...ผมมี...
วันนี้ธีร์มีแค่สอนจ้ะ ไม่มีผ่าตัด ไม่ต้องเฝ้าคนไข้... คุณนาเดียดักคอก่อนที่บุตรชายจะหาทางหลบเลี่ยง เปิดพีดีเอดูสิจ๊ะ ธีร์ลงเวลาตอนเย็นไว้แล้วนะว่านัดกับแม่
ศาสตร์หัวเราะสีหน้าเหลอหลาของน้องชาย ธีร์หยิบพีดีเอออกมาเปิดดูตารางงานของตัวเองอย่างงงๆ
เขาเคยเขียนว่านัดกับแม่ไว้เมื่อไหร่กัน
คุณนาเดียหยิบถ้วยกาแฟขึ้นจิบ...มองบุตรชายผ่านขอบถ้วย นัยน์ตาสีน้ำตาลทองเปล่งประกายระยิบระยับ
แหม...ก็แผนผิดพลาดคลาดเคลื่อนมาหลายครั้ง
คราวนี้คงไม่พลาดล่ะ
++++++++++++++++++ จบตอน ๒๗ ++++++++++++++++++
Create Date : 12 ตุลาคม 2552 |
|
69 comments |
Last Update : 12 ตุลาคม 2552 22:32:14 น. |
Counter : 1260 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หนอนนิยาย IP: 119.31.126.141 12 ตุลาคม 2552 22:37:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: hayee IP: 124.122.179.116 12 ตุลาคม 2552 22:38:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: zalapao IP: 125.25.117.132 12 ตุลาคม 2552 22:45:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: Animey IP: 125.26.3.11 12 ตุลาคม 2552 22:46:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยิ้ม IP: 118.174.30.7 12 ตุลาคม 2552 22:46:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกกระเต็น IP: 117.47.50.234 12 ตุลาคม 2552 22:51:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: blackcrab IP: 124.121.242.141 12 ตุลาคม 2552 22:55:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: Yuii IP: 58.9.29.68 12 ตุลาคม 2552 22:56:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: emmy IP: 125.25.182.251 12 ตุลาคม 2552 22:58:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัน IP: 111.84.88.148 12 ตุลาคม 2552 22:59:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: meddy IP: 202.149.25.234 12 ตุลาคม 2552 23:03:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nina_Varadee IP: 124.122.153.31 12 ตุลาคม 2552 23:03:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: ngorjang IP: 58.8.69.232 12 ตุลาคม 2552 23:12:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋หยง IP: 115.67.218.127 12 ตุลาคม 2552 23:41:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนตามอ่าน IP: 81.97.45.31 13 ตุลาคม 2552 0:04:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: วัลภา ผู้น่ารัก IP: 117.47.210.198 13 ตุลาคม 2552 0:08:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: วัลภา ผู้น่ารัก IP: 117.47.210.198 13 ตุลาคม 2552 0:28:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: PS IP: 124.121.92.235 13 ตุลาคม 2552 0:37:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: โบ IP: 111.84.109.11 13 ตุลาคม 2552 0:52:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจี๊ยบ IP: 118.173.10.222 13 ตุลาคม 2552 7:28:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: papa_jank IP: 118.174.22.100 13 ตุลาคม 2552 7:33:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: pp IP: 119.63.86.50, 117.121.208.2 13 ตุลาคม 2552 7:45:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: panon IP: 203.158.141.204 13 ตุลาคม 2552 8:41:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: belle le weekend IP: 61.90.95.104 13 ตุลาคม 2552 10:21:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอสอีห้า IP: 58.137.19.137 13 ตุลาคม 2552 10:43:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: nuch0001 IP: 125.25.151.29 13 ตุลาคม 2552 10:58:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุ๊ IP: 111.84.33.13 13 ตุลาคม 2552 10:58:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: napat IP: 110.164.20.57 13 ตุลาคม 2552 11:54:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป IP: 127.0.0.1, 58.137.158.34 13 ตุลาคม 2552 13:00:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: PooH IP: 58.10.9.47 13 ตุลาคม 2552 15:52:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: fordear 13 ตุลาคม 2552 20:08:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: วัลภา ผู้น่ารัก IP: 222.123.151.174 13 ตุลาคม 2552 20:31:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตากุ๊ก IP: 58.9.50.88 14 ตุลาคม 2552 0:39:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋เต่า IP: 58.8.249.48 14 ตุลาคม 2552 11:44:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอื้อ IP: 10.6.147.73, 202.28.183.10 15 ตุลาคม 2552 8:01:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: กระต่าย IP: 192.168.1.31, 115.31.144.221, 117.121.208.2 15 ตุลาคม 2552 9:38:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุ๊ IP: 111.84.17.173 15 ตุลาคม 2552 9:52:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: nonu IP: 114.128.48.157 15 ตุลาคม 2552 16:34:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: pauline IP: 110.164.108.97 15 ตุลาคม 2552 18:46:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: nature IP: 119.31.126.141 15 ตุลาคม 2552 19:03:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: napat IP: 58.64.83.237 15 ตุลาคม 2552 19:09:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: yindee IP: 118.173.255.54 15 ตุลาคม 2552 19:13:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: Animey IP: 125.26.1.19 15 ตุลาคม 2552 22:23:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: napat IP: 58.64.80.189 15 ตุลาคม 2552 22:34:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุ๊ IP: 202.91.19.201,202.91.19.201, 74.125.74.131 15 ตุลาคม 2552 22:40:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไหมไหม IP: 124.122.107.240 15 ตุลาคม 2552 22:45:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนนิยาย IP: 119.31.126.141 15 ตุลาคม 2552 23:06:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: yindee IP: 124.121.163.137 15 ตุลาคม 2552 23:20:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนนิยาย IP: 119.31.126.141 15 ตุลาคม 2552 23:27:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: meddy IP: 202.149.25.235 15 ตุลาคม 2552 23:32:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: napat IP: 58.64.80.189 15 ตุลาคม 2552 23:41:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ~Mint~ IP: 118.174.29.163 15 ตุลาคม 2552 23:53:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: yindee IP: 124.121.163.137 15 ตุลาคม 2552 23:58:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: yindee IP: 124.121.163.137 16 ตุลาคม 2552 0:06:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: wangkwan IP: 118.174.17.33 16 ตุลาคม 2552 0:11:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: เด็กหลังเขา IP: 118.172.55.45 16 ตุลาคม 2552 0:17:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: ~Mint~ IP: 118.174.29.163 16 ตุลาคม 2552 0:26:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกกระเต็น IP: 114.128.200.139 16 ตุลาคม 2552 0:32:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: yindee IP: 124.121.161.16 16 ตุลาคม 2552 1:19:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัน IP: 58.8.166.24 16 ตุลาคม 2552 6:55:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: napat IP: 124.122.125.197 16 ตุลาคม 2552 11:46:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: panon IP: 203.158.141.242 16 ตุลาคม 2552 13:23:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทะเล IP: 119.31.103.2 16 ตุลาคม 2552 13:23:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nina_Varadee IP: 124.120.193.115 16 ตุลาคม 2552 16:02:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: yindee IP: 124.121.160.14 16 ตุลาคม 2552 16:08:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: nongmol IP: 58.136.1.182 16 ตุลาคม 2552 18:14:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัจ IP: 124.120.198.98 16 ตุลาคม 2552 19:11:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: กิ้ง IP: 202.147.134.70 16 ตุลาคม 2552 19:28:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนุ่ย IP: 61.47.16.162 16 ตุลาคม 2552 20:51:44 น. |
|
|
|
|
|
|
|