ปลูกดอกไม้ในฮาเร็ม...เติมเต็มหัวใจให้ชื่นบาน
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
23 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
ได้เวลารัก บทที่ ๒

สวัสดีหน้าหนาวค่ะ...

แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่น้องทางใต้ที่กำลังเผชิญฝนและน้ำท่วมนะคะ

ส่วนทางเหนือและทางอีสานก็ อย่าลืมทำตัวให้อบอุ่นเข้าไว้ค่ะ

แต่...หนาวๆ อย่างนี้ วางแผนเที่ยวที่ไหนกันบ้างคะ^^


ว่าแล้วก็ "เวอยากได้ผู้ชายคนนี้" ... ไปดูใจคุณเวกัน



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



ได้เวลารัก
บทที่ ๒



เวเนเซียนำเรือเข้าจอดในโรงเก็บเรือซึ่งอยู่ติดกับท่าน้ำหลังบ้าน ริมฝีปากแย้มน้อยๆ เมื่อเห็นหน้าตาผะอืดผะอมของเลขานุการคู่ใจ

“ทำหน้าเหมือนขนมปังเวลาป่วยเลยนะ” เวเนเซียยิ้มมากขึ้นที่ถูกธาราค้อนให้

ธาราก้าวขึ้นจากเรือเร็วที่เจ้านายสาว ‘ซิ่ง’ มาตลอดทาง จากโรงแรมมาถึงตัวบ้านแม้จะใช้เวลาไม่นาน แต่ก็ทำเอาท้องเขาปั่นป่วนไปหมด นี่ยังถูกเอาไปเทียบกับสุนัขตัวโปรดอีก

เขาอยากจะบ้าตาย... ทำไมเขาถึงงี่เง่าตามขึ้นเรือมานะ

“โฮ้ง...”

ธาราถลึงตาใส่ขนมปัง หมาไทยหลังอานของเวเนเซียที่วิ่งกระดิกหางมาต้อนรับเจ้านายถึงโรงเก็บเรือเจ้านายใหญ่และเจ้านายน้อยของบ้านชอบเล่นเรือกันทั้งคู่รวมทั้งพ่อเขาด้วย วันไหนมีเวลาว่างเจ้านายทั้งสองและพ่อเขาก็มักจะไปเล่นเรือใบด้วยกัน ใกล้หน่อยก็ที่คลับพัทยา หรือไม่ก็โน่นเลยที่ภูเก็ต ทิ้งให้เขากับน้องสาวอยู่โยงเฝ้าบ้านเพราะไม่อยากเอาชีวิตไปทิ้ง เขาน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่สายชลนั้นไม่ถูกกับเรือเอามากๆ ลงเรือทีไรได้เมาเละทุกที

“งี๊ดดด...” ขนมปังวิ่งเข้าคลอเคลียเจ้านายสาวอย่างดีใจ หลังจากแยกเขี้ยวโชว์ไม้เบื่อไม้เมาอย่างธารา เวเนเซียหัวเราะ ย่อตัวลงเกาขนสั้นแต่นุ่มลื่นเป็นมันปลาบอย่างสุขภาพดีของขนมปัง

“เฮอะ...ทำเป็นประจบ” ธาราเอ่ยลอยๆ แต่ทันเห็นเจ้าขนมปังหันมาแยกเขี้ยวใส่เขาแวบๆ มันไม่เข้ามาหาเพราะกำลังอยู่ในสายตาเจ้านาย แต่ถ้าลับหลังเวเนเซียเขาคงได้ปะลองกำลังกับเจ้าขนมปังแน่

ใครอย่ามาคิดว่าหมาโง่เชียว...

“อย่าอิจฉาน่าธาร... เวก็รักธารเหมือนกัน” เวเนเซียเงยหน้าจากขนมปัง เมื่อห้าปีก่อนลูกหมาขะมุกขะมอมแอบเข้ามาในบ้านได้อย่างไรไม่รู้ เธอเจอมันเข้าก็เลยขออนุญาตบิดาเลี้ยงไว้เพราะแพ้ลูกตาใสๆ อ้อนๆ คู่นั้น แต่ความจริงคนที่ดูแลมันมากกว่าใครก็คือลุงนที บิดาของธารานั่นเอง แต่ไม่รู้เป็นอย่างไรขนมปังที่ประจบทุกคนกลับกลายเป็นไม้เบื่อไม้เมากับธารา

ตอนนี้ลูกหมามอมๆ ที่ชอบกินขนมปังนักหนาจนถูกเรียกตามได้กลายเป็นหมาไทยตัวโตหน้าดุ แต่นิสัยจริงๆ นั้นขี้ประจบและขี้เล่นมากเลยทีเดียว ยกเว้นกับธารา

“รักแบบเจ้าขนมปังนี่ไม่ไหวนาคุณเว...”

เวเนเซียหัวเราะ ละมือจากเจ้าขนมปังตัวโต แล้วควงแขนธาราออกเดินไปยังตัวตึกใหญ่

“น่า... รักแบบไหนก็รักนะ”

ธาราทำเสียงขึ้นจมูก แต่ก็อดยิ้มเพราะเสียงใสๆ ราวกับสาวน้อยของเจ้านายสาวไม่ได้ ตอนนี้เวเนเซียเหมือนเด็กหญิงที่เคยวิ่งเล่นกับเขามามากกว่าผู้จัดการโครงการอัญมณีธาราที่ทำให้บอร์ดบริหารอัญมณีมันตราต้องจับตามอง

เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบภาคไหนของเวเนเซียกันแน่

เจ้าหญิงน้อยแห่งอัญมณีหรือแม่มดแสนเปรี้ยวมากอิทธิฤทธิ์คนนั้น








“ลุงนที... มีอะไรทานบ้างคะ” เวเนเซียส่งเสียงถามบุรุษร่างพึ่งผายวัยห้าสิบห้าที่รูปร่างยังดูดี หน้าตาคมเข้มไม่ต่างจากบุตรชายนัก เธอปล่อยมือจากธาราแล้วถลาเข้าไปในห้องโถงของตึกใหญ่ โดยมีธาราซึ่งถูกเจ้าขนมปังใช้ปากงับขากางเกงให้แยกจากเวเนเซียก้าวตามมาติดๆ

นทียิ้มน้อยๆ ให้แก่เจ้านายสาวน้อยที่เขามีส่วนช่วยดูแล ตั้งแต่คุณผู้หญิงเสียไปเจ้านายเขาก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนใหม่เลย ได้แต่ฟูมฟักเจ้าหญิงตัวน้อยๆ ซึ่งเติบโตมาได้อย่างงดงาม

“มีขนมเบื้องญวนครับ... คุณเวจะทานเลยหรือว่าจะเปลี่ยนชุดก่อน” เขาถามยิ้มๆ ไม่ต้องเอ่ยถามถึงเรื่องการสรุปโครงการต่อบอร์ดบริหารวันนี้ เพราะท่าทางร่าเริงบอกได้ว่าทุกอย่างผ่านไปด้วยดี

“อืม... เปลี่ยนชุดก่อนก็ได้ค่ะ” เวเนเซียมองตัวเอง แม้จะเป็นชุดกระโปรงแบบเรียบๆ หากด้วยสีโปรดของเธอก็ทำให้บอร์ดบริหารเก่าแก่เจ้าระเบียบทั้งหลายเขม้นตามองทีเดียว เวเนเซียหันไปทางธาราที่ยังเขม่นกับเจ้าขนมปังไม่เลิก

“ธารมากินด้วยกันนะ... เวจะคุยเรื่องงานต่อ” หญิงสาวขึงตาให้ท่าทางเหมือนจะปฏิเสธของเลขานุการ

ธาราทำหน้าเมื่อย

“นี่มันเลิกงานแล้วนะครับเจ้านาย”

เวเนเซียเหลือบตามองนาฬิกาข้อมือแล้วยิ้มกว้าง

“อีกตั้งสิบห้านาทีถึงจะห้าโมง...ห้ามอู้งาน” พูดเสร็จก็โบกมือ แล้วก้าวไปยังบันไดใหญ่กลางห้องโถงที่ทอดตัวขึ้นสู่ชั้นบน

ธาราโคลงศีรษะ หันมาทางบิดาที่ยังคงยิ้มนิดๆ

“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ เดี๋ยวถูกตัดเงินเดือน ไม่ต้องมาขอพ่อล่ะ”

“เฮอะ... ผมให้ดิมิทรีเลี้ยงก็ได้ ไม่ง้อพ่อหรอก” ธาราทำเสียงขึ้นจมูก

“ก่อนจะไปให้เจ้านั่นเลี้ยงก็บอกมันให้มาจ่ายค่าสินสอดให้พ่อก่อน” นทียักคิ้วให้หน้ามุ่ยๆ ของบุตรชาย กว่าเขาจะทำใจยอมรับได้ว่าชาตินี้คงไม่ได้ลูกสะใภ้ผู้หญิงก็ใช้เวลานานทีเดียว

ประสบการณ์มากมายในชีวิตที่ผ่านมากก็บอกเขาว่าอย่างไรธาราก็คือลูกของเขาไม่มีวันเป็นอื่น แล้วถ้าลูกเขายังเป็นคนดี เขาก็จะไม่สนใจว่าธาราจะมีคนรักเป็นใคร เพศไหน ขอให้คนรักของลูกชายนั้นเป็นคนดีเช่นกันก็พอ

แม้จะไม่ใช่คนไทยเต็มตัว แต่ดิมิทรีลูกครึ่งไทยอเมริกันที่เขาไม่รู้จะเรียกว่าลูกเขยหรือลูกสะใภ้ดีนั้น นอกจากหน้าตาดีชนิดที่ถูกชักชวนให้เข้าวงการบันเทิงอยู่เป็นประจำ ความรู้ความสามารถนั้นแทบไม่ต้องพูดถึง ดิมิทรีเป็นนักบินของสายการบินใหญ่ระดับโลกแห่งหนึ่ง

“ไปได้แล้ว พ่อจะไปจัดของว่าง” นทีไม่ฟังเสียงบ่นงึมงำของบุตรชาย ก้าวเร็วๆ ไปทางห้องครัวด้านหลังตึก

ธารายักไหล่ หมุนตัวเดินออกจากตึกใหญ่ไปยังเรือนเล็กที่จริงๆ แล้วก็ไม่ได้เล็กสมชื่อ คุณปริทัศน์สั่งปรับปรุงบ้านครึ่งตึกครึ่งไม้สองชั้นซึ่งมีห้องนอนสามห้องให้ครอบครัวเขา ถึงแม้ว่าเมื่อเรียนจบแล้วเขากับสายชลจะขอแยกออกไปอยู่ข้างนอกบ้านบ้าง เขามีคอนโดมีเนียมกว้างขวางที่คุณปริทัศน์เองเป็นคนจัดการให้ ส่วนสายชลใช้ชั้นบนของอาคารที่เจ้าตัวเปิดห้องเสื้อเป็นที่พัก

แต่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เรือนเล็กที่บิดาเขาอยู่ก็เป็นเหมือนบ้านหลังหนึ่ง เขากับสายชลรู้ดีว่าไม่มีทางที่บิดาจะยอมออกจากบ้านอัญมณี ทั้งๆ ที่บิดาเขานั้นสามารถสร้างอาณาจักรของตัวเองขึ้นมาได้ แต่ท่านกลับพอใจในการเป็น ‘พ่อบ้าน’ ของบ้านอัญมณีเท่านั้น






“บ่นอะไรน่ะธาร...งึมงำเหมือนเป็นตาแก่ไปได้” เวเนเซียยิ้มบางๆ เลขานุการหนุ่มนั่งพึมพำอะไรกับตัวเองอยู่ที่โต๊ะริมสระว่ายน้ำซึ่งเด็กรับใช้คนหนึ่งขึ้นไปบอกหล่อนที่ห้องว่าคุณพ่อบ้านตั้งโต๊ะของว่างที่นี่ ลุงนทีรู้ใจหล่อนดีว่าไม่ชอบอยู่ในห้องอาหารเท่าไรนัก

เวเนเซียเปลี่ยนมาเป็นชุดกระโปรงผ้าฝ้ายยาวถึงข้อเท้าสีแดง อันเป็นสีโปรด เรียกว่าในตู้เสื้อผ้าของหล่อนนั้นมีสีแดงเกินกว่าครึ่ง ใบหน้าสดใสไร้เครื่องสำอางเต็มพิกัดเช่นยามแปลงร่างเป็นนักธุรกิจสาวผู้มาดมั่น

ธาราลุกขึ้นก้าวเข้าไปรับแฟ้มเอกสารที่เจ้านายสาวถือมาด้วยวางไว้บนโต๊ะแล้วรีบเลื่อนเก้าอี้ให้เวเนเซียนั่งก่อนจะกลับไปนั่งยังเก้าอี้ตัวเดิม

“ก็ผู้ชายของคุณเวน่ะสิครับ...ทำตัวลึกลับเป็นพ่อมดสมชื่อเลย” ธาราบอกเจ้านายสาว เขาชินแล้วกับหลากหลายบุคลิกของอีกฝ่าย

“ทำไม...? ติดต่อไม่ได้” ท่าทางหัวเสียของธาราเรียกยิ้มจากริมฝีปากบาง หล่อนรู้ว่าธารามีความสามารถ แค่การติดต่อช่างภาพคนหนึ่งไม่ได้มากเกินไป

ผู้ชายของคุณเว...พ่อมดแห่งวงการช่างภาพแฟชั่น

พ่อมดคนนั้นทำให้ธาราออกอาการอย่างนี้ได้

“ผมว่าหาเบอร์นายกยังง่ายกว่าพ่อมดคนนี้เลยนะครับ” ธารายังงึมงำ ทันทีที่เวนีเซียบอกว่าต้องการผู้ชายคนนี้... ที่เขาเกือบสะดุ้งก่อนเธอจะขยายความว่าต้องการให้พ่อมดคนนี้ถ่ายภาพที่จะใช้ทั้งหมดในการประชาสัมพันธ์อัญมณีธารา เขาก็เริ่มหาทางติดต่อช่างภาพคนนั้นเพราะรู้ดีว่าเวนีเซียไม่ชอบการรอคอย

เพียงแต่ไม่นึกว่าการติดต่อช่างภาพคนหนึ่งมันจะยากขนาดนี้ หมายเลขโทรศัพท์ของเอเธนส์ที่เขาได้มา ไม่สามารถติดต่อได้ซึ่งคนให้มาก็เตือนก่อนแล้วว่าอาจจะต้องฝากข้อความทิ้งไว้แค่นั้น แล้วเอเธนส์ก็จะติดต่อกลับเอง

หากเขาไม่มีเวลารอ ต้องมีสักทางที่ติดต่อเอเธนส์ได้สิ

แล้วเขาก็เค้นถามมาได้ว่าเอเธนส์มีหมายเลขโทรศัพท์อีกหมายเลขแต่มีไม่กี่คนที่รู้หมายเลขนั้น ทำเหมือนกับว่ามันเป็นความลับสุดยอดในแฟ้มของกรมสอบสวนคดีพิเศษ แต่ในที่สุดเขาก็ได้หมายเลขโทรศัพท์มา หากกลายเป็นหมายเลขของอดีตนางแบบชื่อดังซึ่งผันตัวเองไปเป็นเจ้าของเอเจนซี่นายแบบนางแบบ ตามข่าวนั้นว่ามีความสัมพันธ์ล้ำลึกอยู่กับเอเธนส์

เขาติดต่อไปทันทีและคำตอบที่ได้รับมาคือ เอเธนส์กำลังพักร้อน จะไม่รับงานในช่วงนี้ แม้เขาพยายามขอหมายเลขโทรศัพท์เพื่อจะคุยกับเจ้าตัวโดยตรง แต่อีกฝ่ายปฏิเสธอย่างหนักแน่น

ธาราทั้งหมั่นไส้ทั้งอ่อนใจเลยทีเดียว

“ตกลงยังไม่ได้คุยกับเขา” เวเนเซียหัวเราะเบาๆ พลางรับประทานขนมเบื้องญวนของนทีอย่างเอร็ดอร่อย ราวกับชั่วโมงที่แล้วไม่ได้รับประทานข้าวผัดทะเลจานใหญ่ของคุณวิกานดาไป เธอชอบอาหารฝีมือนทีมาก การทำอาหารเป็นหนึ่งในความสามารถมากมายของพ่อบ้านคนเก่ง

การมีผู้ชายเป็นคนดูแลบ้านอาจจะดูแปลก แต่สำหรับบ้านอัญมณีแล้ว...ไม่แปลกเลย

“ครับ อีกสามวันเอเธนส์ถึงจะยอมรับโทรศัพท์เรื่องงานครับ” ถ้าเขาสามารถหาหมายเลขของพ่อมดผู้ลึกลับได้นะ แต่ธาราก็ไม่คิดจะยอมแพ้งานแค่นี้

“สามวัน...” เวเนเซียทวน

เธอจะต้องรอนานขนาดนั้น?

“ต้องรอถึงสามวัน...?”

ธารายักไหล่ ดูเหมือนคำถามนี้ของเจ้านายสาวจะไม่ต้องการคำตอบ เขารู้ดีว่าเวลาขนาดนั้นมากไปสำหรับเวเนเซีย

“ตามประสงค์เจ้านายครับ” เขาคงต้องแวะไปหาคุณอดีตนางแบบเจ้าของเอเจนซี่คนนั้นเองซะแล้ว “แต่ตอนนี้...เลยห้าโมงมาแล้วนะครับ ผมจะเลิกงานได้หรือยัง”

เวเนเซียหัวเราะ

“จะรีบไปไหน... หรือว่าจะหนีเที่ยว เวจะฟ้องดิมิทรี”

ธารายิ้มชนิดแยกเขี้ยวทั้งปาก

“เชิญเลยคร้าบ ถ้าโทรติดนะ” เขาลากเสียงยวนๆ

ป่านนี้ดิมิทรีคงกำลังอยู่เหนือน่านฟ้าประเทศไหนสักประเทศ

“บินอยู่ล่ะสิ... ไม่เป็นไร เก็บไว้ฟ้องวันหลังก็ได้” เวเนเซียกระเซ้า เรื่องราวความรักของเลขานุการนั้นเป็นเรื่องบันเทิงอย่างหนึ่งของหล่อนทีเดียว

“เลิกสร้างเรื่องร้าวฉานให้บ้านอื่นได้แล้วครับ ผมไปดีกว่า”

เวเนเซียยิ้มน้อยๆ พยักหน้าอนุญาตให้ธารากลับไปพักผ่อนได้ ชายหนุ่มเอ่ยก่อนลุกขึ้น

“พรุ่งนี้คุณเวมีนัดกับบริษัทโฆษณาที่เพชราตอนเก้าโมงนะครับ” เขาทวนนัดหมายของเจ้านายในวันรุ่งขึ้น

เวเนเซียนิ่วหน้า

“เก้าโมง... ใครนัดเก้าโมง คืนนี้เฟดเดอเรอร์แข่งตีหนึ่งนะ” คู่แข่งในวันนี้ของหนุ่มนักเทนนิสขวัญใจของเธออยู่ในระดับท็อปเท็นของโลกเสียด้วย อย่างน้อยก็ต้องสองชั่วโมงนั่นแหละ

โอ๊ย...แล้วจะได้นอนกี่ชั่วโมงกัน

ธารายิ้มกว้าง บ่งบอกว่าชอบใจนักหนา

“ก็คุณเวนั่นแหละครับที่บอกว่าให้นัดเก้าโมง”

เวเนเซียครางเบาๆ ค้อนให้สีหน้าอิ่มใจของธารา








เอเธนส์ลืมตาขึ้น มือควานไปยังหัวเตียง กดสวิตซ์ แสงไฟสีนวลเรืองขึ้นขับไล่ความมืดในห้อง เขาเอียงหน้าไปทางโต๊ะเตี้ยชิดหัวเตียง มองนาฬิกาตั้งโต๊ะ เข็มสั้นชี้ไปที่เลขสิบสอง ชายหนุ่มถอนใจเบาๆ ลุกขึ้นจากเตียง เดินเข้าห้องน้ำใช้เวลาชั่วครู่ก่อนจะกลับออกมาด้วยสีหน้าสดใสขึ้น เขาเปิดตู้เสื้อผ้าแบบติดผนังหยิบกางเกงขาสั้นออกมาสวม ปกติเวลานอนเขาก็ไม่ค่อยได้สวมอะไร แต่เขาไม่คิดว่าจะนอนต่อหลังจากเผลอหลับไปตั้งแต่กลับมาถึงห้องเมื่อตอนเย็น

ร่างสูงใหญ่ก้าวออกจากห้องนอน เดินไปเปิดสวิตซ์ที่ผนังด้านหนึ่ง แสงไฟสว่างขึ้น เขาเดินตัดห้องโล่งกว้างซึ่งใช้เป็นทั้งห้องนั่งเล่นและห้องรับแขกที่ไม่ค่อยจะมีแขกนักไปยังห้องครัว ห้องชุดของเขาอยู่ชั้นบนสุดของคอนโดมิเนียมหรูริมแม่น้ำ

เอเธนส์เปิดตู้เย็นหยิบนมขวดใหญ่ ขนมปัง แฮม ชีส ออกมาทำแซนด์วิชง่ายๆ เพื่อระงับการประท้วงของกระเพาะ เขาใส่ขนมปังในเครื่องปิ้ง รินนมใส่แก้วใบใหญ่ ไม่นานขนมปังก็เด้งขึ้น เขาวางแฮมกับชีสลงไปราดตามด้วยมายองเนสก่อนจะประกบขนมปังเข้า แล้วถือแซนวิชกับแก้วนมกลับมายังส่วนของห้องนั่งเล่นซึ่งเป็นพื้นเล่นระดับลึกลงไปกว่าพื้นปกติ

เอเธนส์ก้าวผ่านกลุ่มโซฟาหน้าจอพลาสมาขนาดใหญ่ หยุดหยิบรีโมทบนโต๊ะกระจกเตี้ย แล้วกดไปยังผนังด้านหนึ่ง ผนังสีครีมเช่นเดียวกับผนังด้านอื่นของห้องค่อยๆ เลื่อนออกไปซ้อนยังผนังด้านข้าง เผยให้เห็นห้องขนาดกว้างอีกห้องที่มีกระจกใสเป็นผนังโดยรอบ เขาโยนรีโมทกลับไปยังโซฟาแล้วก้าวขึ้นไปตามบันไดเตี้ยๆ สามขั้น ร่างสูงใหญ่ก้าวสม่ำเสมอไปยังผนังกระจกใส ไม่เหลียวมองอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ที่มีระบบน้ำวนและเครื่องปรับอุณหภูมิ สายตามองทิวทัศน์ยามเที่ยงคืนของกรุงเทพฯ

จากคอนโดมิเนียมสูงริมแม่น้ำเจ้าพระยา เขามองเห็นแสงไฟระยิบระยับไปทั่ว บอกให้รู้ว่าราตรีไม่เคยหลับใหล ดวงดาวบนพื้นดินจะทอแสงไปจนกว่าแสงอาทิตย์จะสาดส่อง

หากภาพท้องน้ำยามราตรีค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยแสงระยิบระยับของผิวน้ำตามบ่ายจัด เรือลำเล็กที่แล่นตัดผิวน้ำด้วยความเร็วโดยมีร่างโปร่งใสชุดสีแดงคุมพวงมาลัย

มุมปากของชายหนุ่มยกขึ้นนิดๆ

เวเนเซีย...

เอเธนส์ยกแก้วนมขึ้นดื่ม ตามด้วยค่อยๆ กัดแซนด์วิช เขายังไม่ทันได้เห็นใบหน้าของเวเนเซียชัด แต่รูปร่างและบุคลิกของเธอก็ประทับอยู่ในความทรงจำของเขาไปแล้ว

เขาอยากมองเธอผ่านเลนส์กล้อง...

คงเป็นความท้าทายอย่างหนึ่งเลยทีเดียว






เอเธนส์กลับมายังโซฟาตัวใหญ่ซึ่งสั่งทำพิเศษให้เหมาะกับความสูงของเขา วางแก้วเปล่าลงบนโต๊ะกระจก อีกมือส่งแซนด์วิชคำสุดท้ายเข้าปาก แล้วเอนตัวลงนอนเอนพิงพนัก มือคว้ารีโมทโทรทัศน์มากด ไล่หาช่องถ่ายทอดสดกีฬาที่เขาชื่นชอบ แล้วจึงมองหาโทรศัพท์ที่เขาทิ้งไว้แถวนั้นก่อนจะเข้าห้องนอน ส่วนโทรศัพท์อีกเครื่องที่เอาไว้สำหรับติดต่อเรื่องงานอย่างเดียวนั้นเขายังไม่คิดจะเปิดเครื่อง

เขาไม่อยากคิดเรื่องงานในตอนนี้

ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์มากดดูรายชื่อคนที่โทรศัพท์เข้ามา มีเพียงรายชื่อเดียว หมายเลขนี้มีอยู่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ เขาชอบความเป็นส่วนตัว...อาจจะมากกว่าทั่วไป แต่นิสัยเขาก็เป็นที่กล่าวขานในวงการอยู่แล้ว ความแปลกของเขากลายเป็นสิ่งที่คนที่รู้จักเขาเคยชิน และอาจทำให้อีกหลายคนระคายใจ

เขามองนาฬิกาอีกครั้ง...เที่ยงคืนกว่า แต่เขาแน่ใจว่ามุกมณีคงยังไม่เข้านอน

เสียงตอบรับไร้แววง่วงงุนบอกว่าเขาเดาถูก รวมถึงเสียงเพลงดังแว่วเข้ามาในโทรศัพท์ยืนยันว่าเจ้าตัวคงยังไม่มีอารมณ์หลับไปอีกนานแน่

“เดี๋ยวนะคะเอเธนส์... เพิร์ลหาที่เงียบๆ กว่านี้ก่อน” มุกมณีกรอกเสียงมา จนอีกครู่เสียงรอบตัวจึงเงียบลง “โอเค...คุยได้แล้ว”

“ขอโทษที่ขัดจังหวะนะเพิร์ล ผมเห็นคุณโทรมา”

“อ๋อ... เพิร์ลโทรไปส่งข่าว มีคนกำลังตามล่าคุณอยู่นะ”

“หือ ตามล่า...?” เอเธนส์ทำเสียงในลำคอ น้ำเสียงของมุกมณีร่าเริงเกินประโยคที่ดูน่าอันตราย

“ใช่แล้ว...มีพ่อหนุ่มคนหนึ่งกำลังตามหาคุณอย่างเอาเป็นเอาตาย ฟังจากเสียงแล้วดูท่าจะหล่อนะ”

เอเธนส์โคลงศีรษะ เสียงหัวเราะคิกคักของอีกฝ่ายดูท่าคงจะมีแอลกอฮอล์อยู่ในตัวไม่น้อย มุกมณีเคยเป็นนางแบบชื่อดัง แต่ผันตัวออกมาอยู่เบื้องหลังเป็นผู้ผลักดันเด็กรุ่นใหม่ซึ่งก็ไปได้ด้วยดีเพราะประสบการณ์และสายตาเฉียบคม

“ใครหรือเพิร์ล เขาต้องการอะไร” เขาถามอย่างใคร่รู้ ความจริงมุกมณีอายุมากกว่าเขา แต่เจ้าตัวนั้นจะกรีดร้องทุกครั้งถ้าเขาบังอาจเอ่ยคำที่แสดงความอาวุโสกว่าของเธอ อย่างเช่นคำว่า ‘พี่’

“ก็ต้องการคุณไง” มุกมณีตอบทันทีก่อนจะหลุดเสียงคิกคักอีกครั้ง เธอยิ้มมากขึ้นเพราะเสียงถอนหายใจดังลอดมา การที่เอเธนส์ถูกตามล่านั้นแทบจะเป็นเรื่องปกติ

ตั้งแต่เธอรู้จักช่างภาพหนุ่มเมื่อสิบปีก่อน เพราะหน้าตาหล่อเหลาคมเข้มแบบลูกครึ่งแถมเซ็กซี่มากเสียด้วย โดยเฉพาะดวงตาดำขลับคู่นั้นที่ทำให้สาวๆ เนื้อตัวอ่อนระทวยมานักต่อนัก แต่เธอก็ไม่เคยเห็นเอเธนส์มองใครอย่างจริงจังสักที ยังทำตัวเป็นพ่อมดผู้ลึกลับมาโดยตลอด ความจริงก็ไม่ใช่แค่สาวๆ หรอกนะที่ตามล่าช่างภาพหนุ่มสุดหล่อ บางทีก็มีผู้ชายเหมือนกัน...ผู้ชายบางประเภทที่ชื่นชอบกล้ามเนื้อแน่นๆ หน้าตาเข้มๆ มากกว่าสาวสวยเซ็กซี่

“เพิร์ล...” เอเธนส์ลากเสียง

มุกมณีหัวเราะเสียงเข้มๆ ของอีกฝ่าย ก่อนจะตอบกลับอย่างจริงจังขึ้น

“เขาต้องการคุณไปร่วมงานด้วยค่ะ คุณรู้จักอัญมณีมันตราไหมคะ”

คำถามของอดีตนางแบบทำให้เอเธนส์นิ่งไป

อัญมณีมันตรา...

“เครือโรงแรมใหญ่ไงคะ มีสาขาสักเก้าหรือสิบแห่งนี่แหละเพิร์ลก็จำไม่ได้ แต่หรูๆ ทั้งนั้น อย่างโรงแรมเพชราที่คุณไปทำงานวันนี้ก็เป็นเครือของอัญมณีมันตรานะคะ”

“อืม แล้ว...?” เอเธนส์รับรู้ว่าหัวใจเขาไม่ได้ราบเรียบเช่นเดียวกับน้ำเสียงเลย มันเต้นแรงขึ้นตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อ อัญมณี หลุดออกมาแล้ว

“คนที่ตามล่าคุณบอกว่าเขาเป็นเลขาของผู้จัดการอัญมณีธารา โปรเจกต์อลังการร้อยล้านของอัญมณีมันตรา เขาอยากให้คุณเป็นช่างภาพให้ในโปรเจกต์นี้ แต่เพิร์ลบอกเขาไปแล้วนะคะว่าช่วงนี้คุณกำลังพักร้อน ไม่รับโทรศัพท์ใคร แต่ดูท่าแล้วเขาช่างตื๊อน่าดูเหมือนกัน เพิร์ลก็เลยโทรมาบอกคุณก่อน” มุกมณีร่ายยาว

“ขอบคุณมากครับเพิร์ล” เขาอยากพักผ่อนเงียบๆ สักสองสามวันจึงไม่ต้องการให้ใครรบกวน มุกมณีรู้ใจเขามากทีเดียว

“เพิร์ลพอจะรู้จักผู้จัดการอัญมณีธาราไหมครับ”

“อ๋อ... ก็เจ้าหญิงแห่งอัญมณีไงคะ เอเธนส์ไม่รู้จักเหรอคะ”

เจ้าหญิงแห่งอัญมณี...

เอเธนส์ไม่รู้ตัวว่ากำลังแย้มริมฝีปาก

“เวเนเซีย อัญมณี... นักธุรกิจสาวไฟแรงของยุคนี้ไงคะ ทายาทคนเดียวของคุณปริทัศน์ อัญมณี หุ้นส่วนใหญ่ที่สุดของอัญมณีมันตรา”

เอเธนส์หลับตา...เสียงของมุกมณียังดังก้อง แต่เขาไม่สามารถเอ่ยอะไรออกมาได้ ภาพของหญิงสาวร่างโปร่งในชุดสีแดงปรากฏขึ้นอีกครั้ง

“เอเธนส์... เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” น้ำเสียงเร่งร้อนดังตามสายเมื่อเห็นว่าช่างภาพหนุ่มเงียบไป

เอเธนส์ลืมตา มองเห็นสนามเทนนิสสีฟ้าในจอพลาสมาขนาดใหญ่ นักเทนนิสทั้งสองคนเริ่มลงมาในสนาม

ขอให้เฟดเดอเรอร์แพ้ทีเถอะ...

“ถ้าเขาติดต่อมาอีก เพิร์ลช่วยบอกให้ด้วยแล้วกันนะครับว่าผมปฏิเสธ...ไม่รับงานนี้”








เวเนเซียก้าวเร็วๆ ออกจากห้องประชุมเล็กของเพชราที่เธอให้เอเจนซี่มาเสนองาน ใบหน้างดงามซึ่งได้รับการตกแต่งด้วยเครื่องสำอางเข้มกว่าปกติเรียบเฉย หากริมฝีปากบางเม้มน้อยๆ บ่งว่าเจ้าตัวอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก พนักงานที่อยู่ตามทางเดินพากันตัวลีบ ไม่มีใครกล้าสบตาคมวาว

ไม่มีใครไม่รู้จักคุณเวเนเซีย ผู้ชิงตำแหน่งประธานกรรมการบริหารอัญมณีมันตราในอนาคต ปกติไม่ค่อยมีใครเห็นคุณเวเนเซียที่เพชรา มันตรา ซึ่งเป็นสำนักงานใหญ่ของอัญมณีมันตรา เพราะตั้งแต่จบมาจากโรงเรียนการโรงแรมในสวิสเซอร์แลนด์ เวเนเซียก็ถูกส่งไปทำงานที่โรงแรมในเครือต่างๆ จนตอนนี้ก็มักจะประจำอยู่ที่หัวหินเพื่อคุมโครงการใหม่

“เจ้านายครับ... รอผมด้วย” ธาราแทบตะโกนเมื่อเจ้านายก้าวเข้าไปในลิฟต์ เขาวิ่งอย่างเร็วเพื่อให้ทันก่อนประตูลิฟต์ปิดลง

“ไม่รอกันเลยนะครับ” ธาราแทบจะค้อนให้เจ้านายสาวเมื่อผ่านประตูลิฟต์เข้ามาได้ทัน

เวเนเซียคลายริมฝีปาก เปลี่ยนเป็นแย้มน้อยๆ ให้ค้อนของเลขานุการ

“ก็รู้ว่าธารตามทันอยู่แล้ว”

ธาราแกล้งถอนหายใจเสียงดัง เจ้านายของเขาเล่นเดินลิ่วๆ ออกจากห้องประชุม ปล่อยให้เขาต้องเคลียร์กับเอเจนซี่แล้ววิ่งตามมา

“ตกลงคุณเวจะให้เปลี่ยนเอเจนซี่นะครับ” เขาถามแล้วก็กลืนน้ำลายกับนัยน์ตาที่วาวขึ้น

“เวไม่ชอบพวกใช้โอกาสเปลือง”

เลขานุการหนุ่มผงกศีรษะ น้ำเสียงต่ำเบาแบบนี้แหละที่เขารู้ดีว่าเจ้าตัวไม่พอใจอย่างหนัก เอเจนซี่วันนี้เสนอแผนงานแกรนด์โอเพนนิ่งของอัญมณีธารามาสามครั้งแล้ว แต่ไม่ถูกใจเจ้าหญิงแห่งอัญมณีสักครั้ง ภาคแม่มดของเจ้านายจึงเผยออกมา คนของเอเจนซี่ที่มาเสนองานอ้าปากค้างไปตามๆ กัน

เปล่า... เจ้านายของเขาไม่เคยโวยวาย แต่เป็นการเล่นงานแบบนิ่งๆ ลงมือเชือดแบบประณีต นั่นแหละสิ่งที่เจ้านายเขาชอบทำ

เฮ้อ... เขาต้องไปควานหาเอเจนซี่รายใหม่ที่ต้องมีฝีมือไม่ยิ่งหย่อนกว่ารายเก่าซึ่งก็เป็นบริษัทแถวหน้าของประเทศเช่นกัน คงต้องมีสักรายที่เจ้านายเขาพอใจล่ะน่า แล้วยังงานที่เจ้านายเขาสั่งตั้งแต่เมื่อวานอีก

ก่อนเข้ามาที่โรงแรม เขาได้โทรศัพท์หามุกมณีซึ่งเป็นคนเดียวที่รู้ที่อยู่ของช่างภาพคนนั้นอีกครั้ง แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม

เขาได้รับคำตอบปฏิเสธผ่านมาทางอดีตนางแบบคนนั้น โดยไม่มีการทบทวนหรือให้เขาเสนอรายละเอียดอื่นใด รวมทั้งค่าตอบแทน แต่เขาจะไม่ยอมรับคำปฏิเสธง่ายๆ เช่นนี้ เพราะรู้ว่าเจ้านายเขาเองก็คงไม่ยอมรับเช่นกัน เขาจะต้องเข้าไปที่เอเจนซี่นั้นเองเพื่อตามหาพ่อมดผู้ลึกลับให้ได้

ธารารีบจ้ำตามร่างโปร่งของเจ้านายสาวออกไปจากลิฟต์ และตรงไปยังท่าน้ำ

โอย... เขาต้องนั่งเรืออีกแล้วเรอะ




++++++++++++++ ได้เวลารัก บทที่ ๒ ++++++++++++


Create Date : 23 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2552 21:57:24 น. 65 comments
Counter : 1668 Pageviews.

 
ว้าวๆ
เรื่องนี้ ผู้หญิงเป็นคนล่านะเนี่ย ชอบจังค่ะ ..

ขอบคุณมากนะคะ


โดย: PINGPING IP: 71.98.86.185 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:43:36 น.  

 
เย้เย้คนแรกค้วยไม่เคนเลยค่ะ


โดย: ฟ้า IP: 124.122.51.155 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:57:03 น.  

 
โอ้ว...ธารา...ไม่นะ...TAT
แต่ก็ดีแหละ จะได้สนิทกับคุณเวเนเซียมากๆ แม้ขวัญนึกถึงคนพูดของเพื่อนๆเลยนะค่ะเนี่ย"ผู้ชายมีน้อย โปรดใช้สอยอย่าประหยัด"
แต่ว่าขวัญชอบห้องของคุณเอเธนส์จังเลยค่ะ สักวันขวัญจะต้องมีห้องแบบนี้บ้าง...แต่ว่าคุณเอเธนส์ไม่ชอบเฟดเดอเรอร์เหรอค่ะ? หรือมีความลับอะไรอยู่นะ...เมี้ยว?


โดย: ของขวัญ...^-A-^... IP: 203.144.180.65 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:12:45 น.  

 
หล่อบาดใจมั้ยเนี่ย "เอเธนส์"


โดย: pin IP: 117.47.55.96 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:13:27 น.  

 
ขอบคุณค่ะ คุณฬี...


โดย: yindee IP: 124.121.159.226 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:23:00 น.  

 
เป็นผู้หญิงเก่งจริงๆๆเลยค้า ชอบๆๆ อยากรู้ว่าจะเอาเอเธนส์มาทำงานด้วยได้อย่างไร ^^~~


โดย: นู๋เต่า IP: 61.90.36.224 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:56:27 น.  

 
ได้เวลาเก็บตังค์อีกแล้วซิเนี่ย นู๋ฬี??
สงสัยเรื่องนี้คงต้องมีชิงไหวชิงพริบกันน่าดูเชียวล่ะ เพราะดูท่าทั้งพระ-นางของเราจะแรงทั้งคู่


โดย: นู๋กบ IP: 192.168.16.1, 202.129.44.130 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:09:09 น.  

 
พระเอกเคยรู้จักนางเอกก่อนไหมเนี้ย ทำไมถึงเล่นตัวไม่ทำงานให้นางเอกว้า


โดย: ngek IP: 203.144.220.241 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:04:35 น.  

 
พี่เอเธนของเราชั่งเล่นตัวน่ะ สงสารธาราจังเลยที่ต้องเหนื่อยอีกแล้วล่ะงานนี้ แต่ก็ธาราไม่น่าจะ.....เล้ยยยยยยยยย


โดย: เจี๊ยบ IP: 118.173.15.21 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:18:17 น.  

 
สงสัยพ่อเอเธนส์จะชอบ rafa คู่ปรับของ fedex ซะแล้ว อิอิ...มีนักเทนนิสคนโปรดต่างๆ กันซะด้วย...เมื่อคืนพ่อ fedex คงแพ้ นู๋เวเลยลมบ่จอย


โดย: ขอบฟ้า IP: 57.59.128.83, 57.59.128.83, 202.122.130.31 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:21:51 น.  

 
คุณฬีใช้ความชอบส่วนตัวหยิบนักเทนนิสคนโปรดมาลงในนิยายที่กำลังเข้มข้นค่า


โดย: วัลภา ผู้น่ารัก IP: 117.47.207.233 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:04:56 น.  

 
ว้าย ว้าย อีตาธาราเป็นเกย์ซะแล้ว ว่าแต่พระเอกกับนางเอกจะคุยกันรู้เรื่องมั้ยเนี่ย เพราะเชียร์เทนนิสกันคนละข้างอ่ะ


โดย: นู๋หยง IP: 192.168.20.120, 202.143.150.93 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:19:09 น.  

 
อยากรู้เหมือนกันว่าหนุ่มเอเธนส์กับสาวเวเนเซีย ใครจะแน่กว่ากัน


โดย: อิ๋ว IP: 124.121.39.112 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:37:25 น.  

 
ติดตาม ๆๆๆ อยากให้ถึงวันจันทร์หน้าเร็ว ๆ จังเลยเนอะ


โดย: สุ IP: 118.173.129.152 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:30:32 น.  

 
รู้จักกันมาก่อนหรือเปล่าค่ะนางเอกกับพระเอกเนี่ย


โดย: ning IP: 118.172.77.151 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:40:40 น.  

 
ขอบคุณค่ะ คุณฬี


โดย: นกกระเต็น IP: 222.123.164.200 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:25:40 น.  

 
เอ แม่มด ปะทะพ่อมด ใครจาเก่งกว่ากันน้า แต่ที่แน่ๆ ไม่ว่าพ่อมดหรือแม่มด ก็ม่ายมีใครน่ารักเท่าคุณฬีได้ จริงมั้ยขอรับ


โดย: hayee IP: 124.122.178.154 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:32:04 น.  

 
อยากรู้จังทำไงให้พ่อมดแห่งวงการฯ มาทำงานด้วยได้เนี่ยยยยยยยยยยยยยยยย


โดย: panon IP: 203.158.141.205 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:12:39 น.  

 
มาให้กำลังใจ คุณเวเนเซีย
ในการพิชิืตใจพ่อมดเอเธนส์


โดย: ปูน IP: 125.27.248.128 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:45:24 น.  

 
หนุกดีค่ะ จะติดตามนะค่ะ น้องฬีฬา


โดย: nOOnnie IP: 61.90.30.82 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:46:53 น.  

 
ขอบคุณครับ
มาตามลุ้นต่อว่านู๋ เว จะแซ่บแต่ไหน


โดย: ตากุ๊ก IP: 58.9.45.197 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:21:13 น.  

 
มาตามอ่านเรื่องใหม่แล้วค่า......
ลุ้นจังเลย
ติดตามอยู่น่ะค่ะ


โดย: belle le weekend IP: 58.11.56.23 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:16:08 น.  

 
ลุ้นจัง วันนี้จะได้อ่านไหมนะ


โดย: คนตามอ่าน IP: 81.97.44.119 วันที่: 1 ธันวาคม 2552 เวลา:0:48:22 น.  

 
นู๋เวจะมาไหมวันเนี่ยยยยยยยยยยยยยย


โดย: panon IP: 203.158.141.252 วันที่: 1 ธันวาคม 2552 เวลา:10:15:13 น.  

 
มาร้องเพลงรอแม่มด และพ่อมดค่ะ


โดย: รมณ IP: 58.8.41.111 วันที่: 1 ธันวาคม 2552 เวลา:10:33:32 น.  

 
คนเขียนไม่สบายรึเปล่า คะ

เข้ามารอเจ้าคะ


โดย: สุ IP: 118.173.133.27 วันที่: 1 ธันวาคม 2552 เวลา:14:54:33 น.  

 
How are you ka?K'lilas .
I hope you are as well na ka.
Take care ka.


โดย: gift IP: 86.25.202.128 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:0:34:36 น.  

 
กำลังรออ่านนะคะ
ได้เวลารัก 3


โดย: pim IP: 112.142.240.122 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:11:12:58 น.  

 
รออยู่จ๊ะ คุณฬี


โดย: ปุ๊ IP: 111.84.81.12 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:11:16:41 น.  

 
ได้เวลารักแล้วค่ะ ^o^
(เมื่อไหร่จะมาเอ่ย...)


โดย: หน่อย IP: 202.143.157.3 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:15:57:55 น.  

 
รออยู่นะคร้าา


โดย: ชะแอวา IP: 202.12.73.8 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:16:44:54 น.  

 
555 พี่ฬีค่ะ รู้สึกว่านางเอกเรื่องนี้น่าจะซื่อฬีฬานะคะ ชอบเฟดเดอเรอด์ขนาดนี้
จะรออ่านบทต่อไปนะคะ


โดย: MindPower IP: 158.108.43.178 วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:13:32:40 น.  

 
ว้าอาทิตย์นึงพอดี๊พอดีที่พี่ฬีไม่มา up แต่ไม่เป็นไรค่ะฟ้าทนเอ๊ยรอได้ (ถึงแม้อยากอ่านเต็มทน) ป.ล ที่หายไปเนี่ยพี่ฬีไม่สบายรึเปล่าค่ะถ้าไม่สบายก็ขอให้หายไวไวนะค้า


โดย: ฟ้า IP: 124.121.128.186 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:21:58:32 น.  

 
0ne week only but feeling like 1 month.


โดย: gift IP: 86.25.202.131 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:24:53 น.  

 
รอฉันรอเธออยู่

แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด...


ผมรอคุณฬีอยู่นะครับ ^^

สู้ๆครับ


โดย: amAnimey วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:30:42 น.  

 
คุณฬีไม่บายปะคะถึงไม่อัพเลยอะ
ถ้าไงก็ขอให้สบายดีนะคะ
จะได้มาเจอะเจอกับแฟนๆที่น่ารักของ
คุณฬีไงคะ


โดย: หลิน IP: 202.60.203.212 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:12:33:02 น.  

 
พี่ฬี เป็นอะไรรึเปล่าคะ
จะ รอ รอ อย่างมีความหวังต่อไป
ขอให้กลับมาอัพเร็วๆน่ะค่ะ
จะรออยู่ไม่หนีไปไหนเลยค่ะ
สู้ๆนะคะ



โดย: belle le weekend IP: 58.9.94.107 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:20:31:12 น.  

 
หลบไปพักร้อนอยู่แหงเลย ขอให้สนุกนะคะ พักเอาแรงให้เต็มที่ สู้ สู้ เค้าจะรออ่านนิยายนะจ๊ะ.......


โดย: นู๋กบ IP: 117.47.62.121 วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:11:03:45 น.  

 
แปะไว้ก่อนจ้า ว่างแล้วจะมาอ่าน


โดย: มังกรบินจอมซน..กับคนช่างฝัน วันที่: 11 ธันวาคม 2552 เวลา:22:43:34 น.  

 
"คุณเวเนเซีย"ซ่าไม่ใช่เล่นนะเนี่ย..ขับเรือเป็นด้วยอย่างเท่ห์
ส่วน"นายเอเธนส์"ได้ปิดกันไปถึงไหน..อิอิน่าลุ้น..
รออ่านต่อไปไม่ไหวคุณฬีฬารีบ..แล้วรีบเอามาลงเวบเร็วๆน๊าค่ะ..


โดย: NerD¼ KatTun (nootmania ) วันที่: 13 ธันวาคม 2552 เวลา:8:12:54 น.  

 
วันนี้จะได้ิอ่านไหมน๊า


โดย: คนตามอ่าน IP: 86.25.200.158 วันที่: 14 ธันวาคม 2552 เวลา:18:44:28 น.  

 
นึกว่าวันนี้มาคนแรกซะอีก รออยู่นะคะ


โดย: ลูกหยี IP: 119.31.126.141 วันที่: 14 ธันวาคม 2552 เวลา:20:46:17 น.  

 
ยิ้มแวะมาดู เผื่อพี่ฬีมาที่นี่ก่อน


โดย: คุณนิทรา IP: 118.174.0.162 วันที่: 14 ธันวาคม 2552 เวลา:21:09:42 น.  

 
อยากให้ชัชชนนท์ บ้านวรรณวิจักษ์ มีคู่จัง อิ อิ


โดย: นิ่มค่ะ IP: 202.183.130.163 วันที่: 16 ธันวาคม 2552 เวลา:20:46:05 น.  

 
รออยู่นะค๊า


โดย: napat IP: 124.120.170.147 วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:9:20:42 น.  

 
รออยู่นะคะ ไม่สบายหรือเปล่าคะ ยังไงก็ยังคงให้กำลังใจกันต่อไปนะคะ


โดย: Nok IP: 172.22.18.52, 202.57.132.197 วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:20:43:57 น.  

 
รออยู่...รออยู่...นะหนูนะ ไว้จะแวะมาดูเรื่อยๆ..รักษาสุขภาพเน้อ ไปแล้วนะ....แว๊บ..บ..บ..


โดย: นู๋กบ IP: 222.123.156.48 วันที่: 18 ธันวาคม 2552 เวลา:2:13:22 น.  

 
พี่ฬีฬาไปไหนๆๆๆ คิดถึงน่ะค่ะ


โดย: jiab IP: 192.168.0.157, 61.19.69.30 วันที่: 20 ธันวาคม 2552 เวลา:10:25:32 น.  

 
พี่ฬีเจ้าขา
หายหน้าหายตา แอบหนีไปเที่ยวหรอค่ะ


โดย: belle le weekend IP: 58.9.96.195 วันที่: 20 ธันวาคม 2552 เวลา:18:46:24 น.  

 
ตอนที่ 3 หายไปหนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


โดย: jinx IP: 124.121.247.28 วันที่: 20 ธันวาคม 2552 เวลา:22:59:01 น.  

 
นานไปหรือเปล่าค่ะ ไม่สบายหรือ........


โดย: วีริน IP: 202.176.81.127 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:15:37:37 น.  

 
หายไปไหนคะ อยากอ่านจะแย่อยู่แล้ว


โดย: Chada IP: 58.8.138.64 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:12:29:42 น.  

 
คุณฬีจ๋าเป็นไรอ่ะไม่สบายหรือเปล่าเป็นห่วง


โดย: panon IP: 203.158.141.213 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:14:40:50 น.  

 
สงสัยไปเที่ยวยาว แน่เลย....^^
รักษาสุขภาพทุกคนนะค๊าบ



โดย: ตากุ๊ก IP: 61.90.124.30 วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:22:54:01 น.  

 
Merry X'mas & Happy New Year ครับ


โดย: ตากุ๊ก IP: 58.9.52.202 วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:12:51:38 น.  

 
come to ask for the new chapter(s) ka

Have a good holidays season naka

Happy new year ka :)))


โดย: pinky_mafiaz IP: 96.49.133.25 วันที่: 28 ธันวาคม 2552 เวลา:5:35:52 น.  

 
แวะเวียนมาเยี่ยมค่ะ
สงสัยจะไปเที่ยวยาวจริงๆ
ยังรออยู่น่ะค่ะ


โดย: belle le weekend IP: 61.90.123.105 วันที่: 28 ธันวาคม 2552 เวลา:20:19:07 น.  

 
เข้ามาเคาะประตูเทียวที่เท่าไรแล้วจำไม่ได้
น้องเวกับเอเธนส์ก็ยังไม่มา
งานยุ่งอยู่รึเปล่าคะ
โชคดีปีใหม่ค่ะ


โดย: Nina IP: 124.120.189.101 วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:0:18:26 น.  

 
แค่ 2 ตอนแรกก้อติดงอมแงมแล้วอ่ะ

งานสัปดาห์หนังสือครั้งหน้าจะออกรึป่าวน้อ


โดย: Kalamungg IP: 172.19.0.50, 210.4.151.12 วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:10:35:16 น.  

 
เข้ามาดูทุกวัน ตอน 3 ก็ยังไม่มา ร๊อ รอ ต่อไป


โดย: kkkk IP: 58.8.133.59 วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:13:08:48 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณฬี ขอให้มีความสุขตลอดปี 2553 นะคะ


โดย: อัจ IP: 124.120.201.187 วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:15:23:39 น.  

 
keep the smile,
leave the tear,
think of join,
forget the tear...
hold the laugh,
leave the pain,
be joyous,coz its new year!!

Happy New Year 2010!!!!!!!


โดย: belle le weekend IP: 58.9.234.240 วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:9:54:54 น.  

 
HapPy new year 2010 to everyone ka

And haPPy BirThDay to me.


โดย: gift IP: 81.97.237.152 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:1:13:46 น.  

 
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ สนุกจัง อยากรู้ตอนต่อไปแล้ววว:)


โดย: เอ IP: 58.137.100.114 วันที่: 7 มีนาคม 2554 เวลา:12:07:54 น.  

 
โอ้...น่าติดตามสมกับที่รอคอยค่ะ
ชอบชื่อตัวละครของคุณจัง เพราะ ๆ ทั้งนั้นเลยอ่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ


โดย: arso IP: 27.130.12.72 วันที่: 16 มีนาคม 2555 เวลา:13:06:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดอกไม้ของฬีฬา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 84 คน [?]




จิบกาแฟ...อ่านนิยาย...ชมดอกไม้...ในสวนสวย
Friends' blogs
[Add ดอกไม้ของฬีฬา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.