Bloggang.com : ดอกไม้ของฬีฬา : รหัสรักในดวงใจ ตอน ๑

รหัสรักในดวงใจ ตอน ๑

สวัสดีวันจันทร์ค่ะ มาตามสัญญาแล้วค่ะ สำหรับรหัสรักในดวงใจ ตอน ๑

ต้องขอขอบคุณคุณนักอ่านทุกท่านค่ะที่ให้การต้อนรับหนุ่มๆ วรรณวิจักษ์อย่างอุ่นหน้าฝาคั่ง

สำหรับคุณนักอ่านที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องราวของบ้านวรรณวิจักษ์ชุด 'ในดวงใจ'ก็ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ เพราะรับรองว่าอ่าน รหัสรักฯ ได้แน่นอนค่ะ

ในตอนแรกๆ เรื่องราวอาจจะช้าหน่อยนะคะ เพราะตัวละครค่อนข้างเยอะ แต่ละคนมีที่มาที่ไปและเรื่องราวของตัวเองมามายเพื่อไม่ให้คุณนักอ่านที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องของบ้านวรรณวิจักษ์งุนงงค่ะ (หรืออาจจะงงมากขึ้น)

ถ้าอย่างไรมีจุดใดสงสัย หรือยังไม่เข้าใจ ไม่ชัดเจน กรุณาทักท้วงหรือสอบถามเข้ามาได้เลยนะคะ

เอาล่ะค่ะ...เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา ไปรหัสรักในดวงใจ ตอน ๑ ได้เลยค่ะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

รหัสรักในดวงใจ ตอน ๑

นายแพทย์ธีร์ วรรณวิจักษ์ เดินตัดถนนเส้นเล็กๆ ไปยังตึกกลางเก่ากลางใหม่ซึ่งสองข้างปีกตึกร่มครึ้มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ ในยามตะวันราแสงเช่นนี้ สีขาวของตึกซึ่งหม่นลงตามสภาพกาลเวลาหลายสิบปีที่ตั้งอยู่ในโรงพยาบาลเก่าแก่แห่งหนึ่ง คงจะสร้างความรู้สึกครั่นคร้ามให้กับคนที่เดินผ่านไปผ่านมาได้ไม่ยาก

นัยน์ตาสีน้ำตาลทองกะพริบเมื่อเห็นว่าทางเข้าด้านหน้าตึกมีประตูเหล็กปิดลงมา อันเป็นสัญลักษณ์ว่าตึกปิดทำการแล้ว จึงยกข้อมือขวาขึ้นมาดูนาฬิกา เขาถูกตามตัวด่วนเพราะมีคนไข้ฉุกเฉินมาด้วยภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน ต้องทำการขยายหลอดเลือดหัวใจที่ตีบตันด่วน

อัตราการเป็นโรคกลุ่มหัวใจและหลอดเลือดของคนไทยเพิ่มขึ้นทุกปีๆ

แม้ว่าจะหนักและเหนื่อยเพียงใด ธีร์ก็รักและรู้สึกสนุกในงานที่เขาเลือก เพียงแต่...บางครั้งก็ทำให้เขาต้องลำบากใจ งานด่วนในบางครั้งก็ทำให้แผนการที่วางไว้เปลี่ยนไป

วันนี้เป็นวันแต่งงานของน้องสาวคนเดียวของเขา สมาชิกทุกคนในบ้านวรรณวิจักษ์ต่างลางานและจัดเวลาว่างเพื่องานนี้มานาน

เขาถูกตามตัวเมื่อตอนก่อนเที่ยง ยังโชคดีที่อยู่ทันพีธีในช่วงเช้า ตอนนี้เขาต้องรีบเพื่อไปให้ทันงานเลี้ยงในตอนเย็นซึ่งจัดขึ้นในโรงแรมใหญ่แห่งหนึ่ง สภาพการจราจรของกรุงเทพเอาแน่เอานอนไม่ได้เสียด้วย เขาไม่อยากถูกญาติทั้งหลายที่มาชุมนุมกันครบ โดยเฉพาะคุณปู่ซึ่งเป็นประมุขของตระกูลวรรณวิจักษ์เล่นงาน

ธีร์เดินอ้อมไปด้านข้างตึกภาควิชา ผ่านหน้าตึกกายวิภาคศาสตร์ซึ่งหน้าตาอาคารเก่าแก่ไม่แพ้ตึกภาควิชาของเขา บรรยากาศร่มครึ้มจากต้นไม้ใหญ่ซึ่งล้อมรอบตึกและลมโชยเบาๆ พัดใบไม้เสียดสีฟังราวกับมีเสียงกระซิบกระซาบกันทำให้ไม่ค่อยมีใครกล้านั่งที่ม้านั่งเล็กๆ ในสวนหย่อมหน้าตึกที่จัดอย่างสวยงามเท่าไรนัก ธีร์เร่งฝีเท้าก้าวเข้าสู่ลานจอดรถเล็กๆ ด้านหลังตึก โดยมีปีกตึกขนาบสองข้าง

ตึกหลังนี้ตั้งอยู่เกือบด้านหลังโรงพยาบาล ผังของตึกคล้ายกับอักษรยูในภาษาอังกฤษ เนื่องจากเป็นตึกเรียนจึงไม่มีคนไข้เข้าออกตึกนี้ทำให้ช่วงเวลาเย็นเงียบสงบราวกับไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลที่มีคนพลุกพล่านมากที่สุดแห่งหนึ่ง

เขาก้าวขึ้นบันไดสู่ประตูหลังของตึกที่เปิดแง้มไว้เล็กน้อย แม้ประตูหน้าจะถูกปิดไปแล้ว แต่ภายในตึกนี้ไม่เคยหยุดการเคลื่อนไหว ไม่ว่าจะเลยเวลาราชการหรือแม้กระทั่งวันหยุดจะมีคนอยู่ในตึกเสมอ ธีร์ก้าวเข้าไปในโถงกลางของตึกซึ่งจะแยกตึกออกเป็นปีกซ้ายขวา มีลิฟต์เก่าแก่อยู่กึ่งกลาง เขาได้ยินเสียงหวานๆ จึงเงยหน้าขึ้น

“ยังไม่กลับหรือคะอาจารย์”

ธีร์ยิ้มตอบรอยยิ้มหวานเช่นเดียวกับน้ำเสียงของผู้ที่เดินลงมาจากบันไดข้างลิฟต์ เพราะลิฟต์ถูกปิดไปพร้อมกับประตูด้านหน้า ตึกนี้สูงเพียงสี่ชั้นเท่านั้นจึงไม่เป็นอุปสรรคสำหรับคนในตึก บางครั้งความเก่าแก่ของตัวลิฟต์ก็ทำให้หลายคนสมัครใจใช้บันไดมากกว่า

“กำลังจะกลับครับ แล้วอาจารย์...อยู่ดึกอีกเหมือนเดิม” เขาตอบและกึ่งเดาในสิ่งที่ทุกคนในตึกนี้ทราบกันดี อาจารย์สาวสวยดีกรีดอกเตอร์คนนี้ชอบทำงานจนถึงดึกเสมอ ไม่เพียงแค่อาจารย์สาวสวยคนนี้เท่านั้น ยังมีอาจารย์ นักวิจัย รวมถึงนักศึกษาปริญญาโทที่อยู่ในตึกจนดึกหรือกระทั่งเช้า

ดอกเตอร์รวินันท์หัวเราะเบาๆ นัยน์ตาคมเจือหวานพราวพร่าง

“ค่ะ กำลังรันแล็บ มีเวลาสามสิบนาทีก็เลยจะไปหาเสบียงเสียหน่อยค่ะ” หล่อนอธิบายพร้อมรอยยิ้มหวานเช่นเคย การอยู่ตึกเดียวกันแม้จะสังกัดคนละภาควิชาทำให้เธอได้รู้จักอาจารย์นายแพทย์ผู้นี้

นายแพทย์หนุ่มโสดที่น่าจับตามองที่สุดคนหนึ่งในโรงพยาบาล

จากประวัติอันหรูเลิศ ทั้งการศึกษาที่จบแพทยศาสตรบัณฑิตเกียตรินิยมอันดับหนึ่ง ชนิดเฉียดเหรียญทองไปเพียงนิดเดียว จากนั้นก็ได้ทุนไปเรียนต่อทางด้านหัวใจ และกลับมาเป็นอาจารย์แพทย์ในสถาบันเดิม นอกจากนี้ยังมาจากตระกูลเก่าแก่ร่ำรวย และที่สำคัญคือรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าคมเข้มด้วยเชื้อสายฝรั่งเศส รวมทั้งรอยยิ้มนิดๆ ที่ริมฝีปากได้รูปสวย ทำให้ทั้งสาวแท้และสาวเทียมอยากเป็นโรคหัวใจให้คุณหมอรักษาไปตลอดชีวิตเลยทีเดียว

แต่จนบัดนี้ เขาก็ยังอยู่เป็นโสดให้เป็นที่กังขา

ธีร์พยักหน้า ยิ้มนิดๆ เป็นที่รู้จักกันดีว่าอาจารย์สาวสวยด้านชีวเคมีชอบทำงานวิจัย มีผลงานตีพิมพ์ในวารสารระดับนานาชาติมาแล้วหลายชิ้น ทั้งความเก่ง ความสวย และคุณสมบัติอื่นๆ ทำให้ดอกเตอร์รวินันท์เป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมาย แต่ก็ไม่มีใครสามารถพิชิตใจหล่อนได้ ธีร์รู้ว่าเพื่อนร่วมงานทั้งของเขาและของหล่อนกำลังลุ้นทั้งแบบเงียบๆ และแบบออกนอกหน้าให้หล่อนกับเขาคบหาดูใจกัน

เขาไม่ได้หลงตัวเอง แต่ในแววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวเองของดอกเตอร์สาวยามสบตาเขานั้นมีแววหวานระยับปะปน

อืม... บ้านวรรณวิจักษ์มีอัจฉริยะมากพออยู่แล้ว

ทั้งเพลงพิณของศาสตร์และนางฟ้าทั้งสองของชาส์ล

หากจะเพิ่มอีก...

“ถ้าอย่างนั้นก็เชิญอาจารย์ตามสบายเถอะครับ” เขารอจนร่างสูงระหงราวกับนางแบบเดินผ่านประตูหลังของตึกจึงก้าวไปยังปีกขวามือเพื่อไปยังห้องพัก

ธีร์ตัดสินใจทิ้งรถส่วนตัวไว้ที่ลานจอดรถหลังตึกภาควิชา การขับรถในช่วงหัวค่ำของกรุงเทพจากโรงพยาบาลใจกลางเมืองไปยังโรงแรมใหญ่ที่ตั้งอยู่ใกล้ถนนเส้นที่ได้ชื่อว่ารถติดที่สุดนั้นคงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีแน่

ทางเลือกของธีร์คือรถไฟฟ้าและต่อด้วยมอเตอร์ไซค์รับจ้างทำให้เขามาถึงโรงแรมทันเวลาที่แขกกำลังทยอยเข้างาน แม้สายตาของพนักงานเปิดประตูของโรงแรมจะมองเขาอย่างสงสัยอยู่ก็ตาม

ศีตกาลน้องสาวคนเดียวของเขายืนต้อนรับแขกเคียงคู่นวมินทร์ด้วยชุดแต่งงานสีขาวฝีมือการออกแบบและตัดเย็บของเจ้าบ่าว ผู้เป็นดีไซเนอร์ชื่อดัง ใบหน้าของทั้งคู่พราวด้วยรอยยิ้ม

แม้ทั้งสองจะไม่สามารถตามใจตัวเองด้วยการจัดงานแต่งงานแบบปาร์ตี้เล็กๆ ริมชายทะเล เพราะนวมินทร์เป็นหลานชายคนโตของตระกูลปรเมศวรและศีตกาลก็เป็นหลานสาวคนเดียวของตระกูลวรรณวิจักษ์ สองประมุขผู้เฒ่าสหายเก่าของทั้งสองตระกูลจึงไม่มีทางยอมเป็นเด็ดขาด แต่ภานันท์...ลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งของเขาซึ่งเป็นครีเอทีฟมือดี จัดงานอีเวนท์ใหญ่ๆ มาแล้วมากมายก็ช่วยเนรมิตห้องแกรนด์บอลรูมของโรงแรมให้กลายเป็นชายหาด

งานปาร์ตี้ริมหาดในห้องแกรนด์บอลรูมจึงการเป็นการพบกันครึ่งทางของเจ้าบ่าวเจ้าสาวและญาติผู้ใหญ่

ธีร์ขยับสูทซึ่งสวมทับเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอันเป็นโทนสีที่ภานันท์กำหนดเพื่อให้เข้ากับคอนเซปต์ของงานให้เข้าที่ แล้วก้าวตรงไปหาน้องสาว

“ธีร์ นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว” ศีตกาลยิ้มกว้างเมื่อเห็นพี่ชายคนรองตรงเข้ามา ใบหน้าหวานเอียงนิดๆ เพื่อรับจุมพิตเบาๆ จากพี่ชาย

“ไม่มาได้ยังไงล่ะเจ้าหญิง ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ” เขากระซิบอย่างอ่อนหวาน ก่อนจะยืดตัวขึ้น หันไปยัง ‘น้องเขย’ ที่อายุมากกว่าเกือบสองปีแล้วยิ้มนิดๆ “แค่ทำให้เจ้าหญิงมีความสุข คุณก็จะมีความสุข”

เจ้าบ่าวพยักหน้า รอยยิ้มของเขาไม่หายไปจากใบหน้าเลยสักวินาที หลังจากรอมาเกือบปี ก็ถึงเวลาที่เขาจะได้ศีตกาลมาเป็นเจ้าหญิงของเขาโดยสมบูรณ์

แม้จะมีคำขู่ทีเล่นทีจริงจากพี่ๆ น้องๆ ซึ่งล้วนแต่เป็นผู้ชายของหล่อนมาตลอดทั้งวัน คำขู่ที่เขารู้สึกได้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นทีจริงมากกว่าทีเล่น แต่นวมินทร์ไม่กลัวคำขู่เหล่านี้...เพราะหัวใจของเขาต้องการเพียงให้ศีตกาลมีแต่ความสุข

ธีร์คุยกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวเพียงเล็กน้อยก็ถอยออกมาจากซุ้มกุหลาบเพราะมีแขกเหรื่ออีกมากมายที่ทยอยกันเข้ามาถ่ายภาพ

วันนี้ช่างภาพอย่างศีตกาลนั้นต้องกลายมาเป็นนางแบบเสียเอง เป็นนางแบบที่งดงามสมกับการรอคอยของทุกคน

ธีร์กวาดสายตาเร็วๆ ไปยังโต๊ะที่แขกลงชื่ออวยพร มีน้องสาวของนวมินทร์นำทีมเพื่อนสาวน่ารักๆ มาเป็นฝ่ายต้อนรับทำให้เขาเห็น ‘พี่ๆ น้องๆ’ ซึ่งปกติชอบซุกอยู่ตามมุมใดมุมหนึ่งของห้องจัดเลี้ยงมา ‘ช่วยงาน’ สาวๆ แบบออกนอกหน้า

สมาชิกบ้านวรรณวิจักษ์ในรุ่นของเขาค่อนข้างจะขาดแคลนผู้หญิง มีเพียงศีตกาลเท่านั้นที่เป็นหลานสาวคนเดียวของคุณปู่ คุณปู่ซึ่งอยากได้หลานสาวเพิ่มก็ซักไซ้ไล่เลียงอยู่เสมอว่าหลานชายของท่านแต่ละคนมีวี่แววที่จะหาหลานสาวมาเพิ่มให้ท่านได้หรือไม่

คนที่พ้นจากสายตาเพ่งพิศของคุณปู่ไปแล้วก็คือ ศาสตร์ พี่ชายแท้ๆ ของเขาที่ควงว่าที่เจ้าสาวมาด้วยพร้อมใบหน้าบานยิ่งกว่ากระด้ง เพราะหลังจากเสร็จงานนี้คุณปู่พร้อมทั้งพ่อแม่ของเขาที่กลับมาจากต่างประเทศจะถือโอกาสไปสู่ขอเพลงพิณถึงบ้านที่อุบลราชธานีอย่างเป็นทางการเสียที ส่วนชาญชนนท์ก็นำหน้าคนอื่นๆ ไปหลายช่วงตัวเพราะลูกสาวอายุแปดขวบแล้ว แต่เห็นบ่นๆ ว่าอยากมีลูกชายอีกสักคน และที่ตั้งหน้าตั้งตาอยากสละโสดเหลือเกินก็คืออานนท์ เขาเดาว่ากมลฉัตรคงจะใจแข็งได้อีกไม่นาน

ในตอนนี้ธีร์รู้สึกว่าสายตาของคุณปู่และญาติผู้ใหญ่ทุกคนเพ่งเล็งมาที่เขา เพราะถัดจากพี่ชายทั้งสอง เขาก็เป็นคนที่อายุมากที่สุดในบ้านวรรณวิจักษ์ที่ยังโสด

เป็นโสดแล้วผิดตรงไหน...

ธีร์เดินเข้าไปในห้องแกรนด์บอลรูม บรรยากาศสีฟ้าสดใส เสียงคลื่นซัดกระทบหาดดังแว่วมาให้ได้ยินเป็นระยะราวกับเดินอยู่บนชายหาดจริงๆ แต่เป็นหาดที่ผู้คนคงนิยมมากเพราะมีคนหลายร้อยคนเดินไปมา ธีร์เข้าใจว่าทำไมเจ้าบ่าวและเจ้าสาวถึงอยากจัดแค่งานปาร์ตี้เล็กๆ

แค่เห็นเขาก็นึกขยาดแล้ว

ธีร์พยายามมองหากลุ่มพี่ๆ น้องๆ แต่บังเอิญสบสายตาคมปลาบของคุณปู่ที่นั่งอยู่โต๊ะยาวซึ่งอยู่ด้านหน้าเวที เป็นโต๊ะของญาติผู้ใหญ่และแขกพิเศษของทั้งสองฝ่าย แม้จะอยากเลี่ยง แต่นายแพทย์หนุ่มจำต้องเดินเข้าไปหา

ไม่ใช่แค่คุณปู่เท่านั้น แววตาของคุณตาชาวฝรั่งเศสของเขาซึ่งบินตรงมาเพื่องานนี้ก็มีแววยิ้มๆ ชวนขนลุกไม่แพ้กัน

นายแพทย์หนุ่มทำได้อย่างเดียว...เปิดยิ้มสู้

นพนันท์ยืนพิงผนังทางเดิน ไม่ห่างจากหน้าห้องน้ำหญิงนัก สายตาคมกวาดเร็วๆ รอบตัวอย่างเคยชิน วันนี้นอกจากแขกของโรงแรมแล้ว ยังมีแขกของงานในห้องแกรนด์บอลรูมทำให้โรงแรมขวักไขว่ด้วยผู้คนมากมาย รวมทั้งประกายจากอัญมณีที่กระทบแสงไฟ

ถ้าเป็นโจร บุกปล้นงานนี้ก็คงจะมีกินมีใช้ไปตลอดชีวิต

“มายืนเป็นโรคจิตอะไรแถวนี้วะ”

นพนันท์ตวัดสายตาไปยังเจ้าของเสียง สบตาคมกล้าหากเจือความหวานไว้ของหญิงสาวร่างสูงซึ่งมีชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ยืนซ้อนอยู่เบื้องหลัง เขาแย้มริมฝีปากนิดๆ ลดสายตามายังช่วงกลางลำตัวของอีกฝ่าย ผ้าชีฟองสีฟ้าช่วยพรางความนูนของครรภ์อายุเกือบห้าเดือนไว้

“พูดอะไรให้ดีๆ เพราะๆ หน่อย เดี๋ยวหลานข้าติดนิสัยก้าวร้าวมาตั้งแต่เด็ก” นพนันท์เอ่ยยิ้มๆ หลังจากแต่งงานกับเจ้าพ่อหนุ่มคนดังของกรุงเทพเมื่อปีที่แล้ว เพื่อนสาวสุดห้าวของเขาก็กำลังจะเป็นแม่คน

ใบไผ่หัวเราะในลำคอ สบตาเพื่อนสนิทที่คบหากันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย

“ตกลงมาทำอะไรลับๆ ล่อๆ แถวนี้”

นพนันท์โคลงศีรษะ แม้จะดูเป็นผู้หญิงขึ้นมาบ้างหลังจากการแต่งงาน แต่ใบไผ่เพื่อนสนิทของเขาก็ยังคงความห้าวเกินพิกัดไว้ เขาชายตาไปยังสามีของเพื่อนสนิทนิดๆ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริง

“มารอสาว”

ใบไผ่เลิกคิ้ว คะเนรอยยิ้มและน้ำเสียงร่าเริงของเพื่อนสนิท หล่อนได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ จากคนที่ยืนเงียบๆ อยู่เบื้องหลัง

“โรคจิตจริงๆ ด้วยแฮะ” หล่อนพึมพำ แต่ก็อยากรู้ว่า ‘สาว’ ของเพื่อนสนิทนั้นเป็นใคร เพราะนพนันท์ก็เหมือนเพื่อนสนิทในกลุ่มซึ่งต้องการเป็นโสดให้นานที่สุด

“คุณไปเข้าห้องน้ำเถอะ เดี๋ยวผมจะรอ ‘สาว’ เป็นเพื่อน เพื่อนคุณเอง” วชรวรรษกระซิบบอกภรรยา ตามประสาคนท้องที่ต้องเข้าห้องน้ำบ่อยๆ แม้จะทำให้ใบไผ่หงุดหงิดไปบ้างเพราะทำอะไรไม่คล่องตัวเหมือนก่อน แต่เขากลับชอบตอนนี้มาก ใบไผ่เปล่งปลั่งราวกับกุหลาบที่เบ่งบานเต็มที่ มีสิ่งเดียวที่เขาไม่ชอบก็คือ สายตาของผู้ชายที่แวะเวียนมายังภรรยาของเขามากขึ้น

โชคดีที่ใบไผ่ไม่ชอบออกงาน หล่อนมักขลุกอยู่ในร้านขนมหวานของหล่อนเท่านั้น แต่สำหรับงานนี้เป็นข้อยกเว้น เขากับศาสตร์เป็นเพื่อนกันและยังคุ้นเคยกับครอบครัววรรณวิจักษ์ดี จึงไม่อาจพลาดงานแต่งงานน้องสาวคนเดียวของศาสตร์ได้

ใบไผ่พยักหน้าให้สามีและเพื่อนสนิท แล้วก้าวตรงไปยังห้องน้ำ โดยมีชายหนุ่มทั้งสองมองตาม ก่อนจะหันกลับมาสบตากันแล้วยืนคุมเชิงกันเงียบๆ

นพนันท์ยกมุมปากขึ้นนิดๆ

วชรวรรษไม่ค่อยไว้ใจยิ้มของเพื่อนสนิทภรรยา จะว่าเขาเกลียดนพนันท์ก็ไม่ได้ จะว่าชอบก็ไม่เชิง ในความเป็นเพื่อนระหว่างนพนันท์กับใบไผ่นั้นเขาวางใจได้เต็มที่ แต่เขาไม่วางใจเรื่อง ‘งาน’ ของหมอนี่ และเขาจะไม่ยอมให้ใบไผ่ ‘ทำงาน’ กับนพนันท์อีก

ของขวัญชำเลืองไปยังประตูห้องน้ำที่เปิดเข้ามา ก่อนจะหันขวับไปทั้งหน้าและอ้าปากขึ้นก่อนจะหุบลง เพราะชุดของ ‘ผู้ชาย’ ที่กำลังก้าวเข้าห้องน้ำหญิง หล่อนกะพริบตา

ผู้หญิง...

ของขวัญกลืนน้ำลาย หล่อนคิดว่าคนที่ผลักประตูเข้ามาเป็นผู้ชาย แต่กลับเป็นผู้หญิง และเป็นผู้หญิงที่เท่ที่สุดเท่าที่หล่อนเคยเห็นมา

หล่อนยิ้มตอบรอยยิ้มน้อยๆ ของผู้หญิงร่างสูงในชุดสีฟ้า ก่อนจะถอนหายใจเฮือกเมื่อเธอคนนั้นก้าวเข้าห้องน้ำไป หล่อนหันกลับมายังกระจกบานใหญ่เหนืออ่างล้างหน้า มองหญิงสาวที่อยู่ในกระจก

ของขวัญเคยอยากให้ภาพที่สะท้อนออกมาเป็นแบบผู้หญิงคนเมื่อครู่

หากผู้หญิงที่มองตอบหล่อนกลับมาจากกระจกนั้นตรงกับสุภาษิตว่า ‘ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง’ ทุกประการ ใบหน้าแสนธรรมดาที่หล่อนเห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนั้นได้รับการเติมแต่งจากเมคอัพอาร์ทติสมือดี รวมทั้งชุดราตรีสั้นสีฟ้าที่ถูกเลือกอย่างพิถีพิถันเพื่อให้ดูดีเมื่ออยู่บนเรือนร่างที่จัดว่าสูงตามมาตรฐานหญิงไทย

หล่อนเป็นเจ้าของความธรรมดาที่ญาติผู้พี่ชอบพูดว่า ‘พอจะพาไปวัดตอนสายๆ ได้’ เรียกว่าหากหล่อนเดินอยู่ในกลุ่มผู้คนก็คงไม่มีใครสังเกตเห็น

‘คุณน้องแต่งหน้าแล้วดูเปลี่ยนไปนะคะ แต่งแบบไหนก็เปลี่ยนไปแบบนั้น’ คำพูดของเมคอัพอาร์มติสแสดงความพิศวง เพราะหลังจากที่ลองแต่งหน้าให้หล่อนหลายๆ แบบก็พบว่าหน้าตาของหล่อนเปลี่ยนไปตามสไตล์การแต่งหน้า แล้วก็ยิ้มปลื้มในฝีมือตัวเองที่เนรมิตหญิงสาวแสนธรรมดาให้กลายมาเป็นคุณหนูน่ารักตามที่ได้รับมอบหมายขึ้นมาได้

นพนันท์ยืดตัวขึ้นเมื่อ ‘สาว’ ที่เขารออยู่ก้าวออกมาจากห้องน้ำหลังจากใบไผ่เข้าไปครู่เดียว ริมฝีปากแย้มขยายมากขึ้นเพราะสีหน้าของขวัญไม่ได้เบิกบานขึ้นเลย นัยน์ตาสีนิลที่สบตาเขานั้นมีแววขุ่นๆ

สงสัยว่าที่เข้าไป ‘ทำใจ’ ที่ถูกจับแต่งตัวเป็น ‘คุณหนู’ อยู่ในห้องน้ำตั้งนานก็ยังไม่ได้ทำให้อารมณ์ดีขึ้น เขารู้ดีว่าของขวัญไม่ชอบ ‘ออกงาน’ ถ้าไม่เป็นเพราะคำขอของมารดาเขา ของขวัญคงไม่ยอมมาเป็นคู่ควงของเขาในวันนี้แน่ๆ

“พร้อมหรือยังครับน้องขวัญ” เขาเอ่ยเสียงหวานๆ หางตาเห็นสายตาคมกริบของวรชวรรษมองของขวัญอย่างสนใจ ไม่ใช่ความสนใจในเชิงชู้สาว แต่เป็นเพราะอยากรู้เรื่องของ ‘สาวของเขา’ มากกว่า เชื่อสิว่าเจ้าพ่อหนุ่มจะต้องรายงานให้เพื่อนสนิทเขาฟังแบบไม่พลาดรายละเอียดสักนิด

ของขวัญอยากกลอกตาเพราะน้ำเสียงหวานเลี่ยนของญาติผู้พี่ แต่ความสนใจของหล่อนถูกดึงดูดไปที่ร่างสูงใหญ่ซึ่งยืนอยู่ข้างๆ นพนันท์ ปกติหล่อนก็ต้องเงยหน้าคุยกับนพนันท์อยู่แล้วแม้ว่าจะมีรองเท้าส้นสูงสามนิ้วช่วยอย่างในตอนนี้ แต่ผู้ชายคนนี้กลับสูงกว่าญาติผู้พี่ของหล่อนเสียอีก

นึกถึงผู้หญิงคนเมื่อกี้ขึ้นมาทีเดียว...คงจะเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมาก

“ค่ะพี่เม่น” หล่อนหันกลับมาสบตานพนันท์อีกครั้ง พร้อมที่จะไปเผชิญหน้าฝูงชนมากมายในงานแต่งงานสุดอลังการ

คุณลุงของหล่อนไม่สบาย หมอสั่งให้พักผ่อนมากๆ คุณป้าจึงงดออกงานไปด้วย ทำให้ญาติผู้พี่ของหล่อนรับหน้าที่มางานนี้เป็นตัวแทนของครอบครัว และนพนันท์ก็เกิดไม่ยอมมางานคนเดียวเสียอย่างนั้น หล่อนรู้ว่าเป็นเพราะหล่อนอยู่ที่บ้านด้วยเขาก็เลยงอแงขึ้นมา เพราะปกติก็เห็นฉายเดี่ยวอยู่เป็นประจำ แต่เมื่อคุณป้าขอให้หล่อนมาเป็นเพื่อนพี่ชาย ทั้งยังจัดเสื้อผ้าและให้คนมาทำผมแต่งหน้าให้เสร็จสรรพ

ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง หล่อนก็ไม่เคยปฏิเสธคุณป้าสักครั้ง

น่า...หล่อนคงพอทนได้หรอก แค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง

“จะไม่แนะนำหน่อยหรือ”

เสียงเอ่ยลอยๆ ทำให้นพนันท์ยิ้ม เขาแตะข้อศอกของขวัญที่มายืนข้างกาย

“นี่น้องขวัญ... ของขวัญครับ” เขาเอ่ยกับเจ้าพ่อหนุ่มก่อนจะหันกลับมาก้มนิดบอกกับของขวัญ “น้องขวัญครับ นี่คุณวชรวรรษ วชิรธาน”

วชรวรรษรับไหว้หญิงสาว

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

“อ้อ ผมขอตัวก่อนนะครับ ยังไม่ทันได้แสดงความยินดีกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวเลย เดี๋ยวจะถึงเวลาเริ่มพิธีเสียก่อน” นพนันท์เอ่ยยิ้มๆ ไม่รอให้วชรวรรษพิจารณาของขวัญนาน เขาแตะข้อศอกของขวัญแล้วออกเดิน

วชรวรรษมองตามชายหญิงทั้งคู่ด้วยแววตาสงสัย

“วชรวรรษ วชิรธาน” ของขวัญเอ่ยเบาๆ เมื่อเดินห่างจากชายหนุ่มร่างสูงใหญ่มาแล้ว “เอ๊ะ... เจ้าพ่อพาราไดซ์เหรอพี่เม่น” หล่อนอุทานเบาๆ เมื่อนึกได้ว่าทำไมชื่อของบุรุษร่างสูงใหญ่ที่ได้พบเมื่อครู่จึงคุ้นหูนัก

นพนันท์หัวเราะเบาๆ นัยน์ตาเป็นประกาย

“นั่นแหละ ตัวจริงเสียงจริง”

“โอ้โฮ... ตัวจริงหล่อมาก”

“อย่ากรี๊ดมากไอ้ขวัญ ไอ้ไผ่มันยิ่งดุๆ อยู่ด้วย”

“อะไร...เมื่อกี้ยังเรียกน้องขวัญๆ อยู่นี่” ของขวัญแกล้งทำเสียงขึ้นจมูก

“นั่นสิ ถึงรู้สึกคันคอพิลึก” นพนันท์หัวเราะครื้นเครง ก็เวลานี้ญาติผู้น้องของเขาเหมาะเป็น ‘น้องขวัญ’ มากกว่า ‘ไอ้ขวัญ’ เป็นไหนๆ

“ไผ่... หมายถึงเพื่อนพี่เม่นน่ะเหรอ” ชื่อเพื่อนของญาติผู้พี่ดึงความสนใจของหล่อนได้มากกว่า “ถ้างั้นคนที่ขวัญเจอในห้องน้ำเมื่อกี้ก็คือพี่ใบไผ่น่ะสิ”

“หือ...”

“ก็ผู้หญิงตัวสูงๆ เท่ๆ เหมือนผู้ชาย” ของขวัญทวน หล่อนไม่เคยเจอเพื่อนของญาติผู้พี่คนนี้ แต่ก็เคยได้ยินชื่อมาบ้าง “พี่เม่นแนะนำให้ขวัญรู้จักหน่อยสิ”

“อือ เดี๋ยวคงเจอกันในงาน แต่ระวังเจ้าพ่อนั่นหน่อยแล้วกัน”

“ทำไมล่ะพี่เม่น”

“ก็หมอนั่นหวงเมียจะตาย” นพนันท์ยักคิ้ว และได้รับค้อนวงใหญ่ตอบกลับมา

“บ้า ขวัญเป็นผู้หญิงนะ”

นพนันท์หัวเราะเสียงดัง “นั่นแหละยิ่งต้องระวัง”

ของขวัญเดินเล่นอยู่ในสวนซึ่งอยู่บนชั้นลอยของโรงแรม หล่อนอยู่ในห้องจัดเลี้ยงจนถึงพิธีการต่างๆ บนเวทีเรียบร้อย จากนั้นเป็นการสังสรรค์ต่อ หล่อนเห็นว่าญาติผู้พี่กำลังคุยติดพันอยู่ในกลุ่มนักธุรกิจจึงบอกว่าจะมารออยู่ที่สวนลอยนี้

หญิงสาวแหงนหน้ามองท้องฟ้า แต่มองไม่เห็นดวงดาวเพราะแสงไฟมากมายจากพื้นโลกที่สะท้อนไปมา ของขวัญสงสัยว่าอะไรที่ทำให้ตัดสินใจเข้ามาอยู่ที่เมืองใหญ่อีกครั้ง

ทั้งๆ ที่ห่างจากกรุงเทพไม่มาก แต่บ้านของหล่อนกลับให้ความรู้สึกเงียบสงบเหลือเกิน บ้านที่แวดล้อมไปด้วยต้นไม้ร่มรื่นโดยเฉพาะไม้ผลต้นเก่าแก่ รวมทั้งดอกกล้วยไม้สีสันสดใสที่พ่อและปู่ขยายจากงานอดิเรกจนกลายเป็นชาวสวนกล้วยไม้เต็มตัว

บ้านที่เปี่ยมไปด้วยความรักของพ่อและปู่ เพราะแม่นั้นเสียไปตั้งแต่ของขวัญอายุสิบห้า หากของขวัญยังจำความรักและความอบอุ่นของแม่ได้ดี

แม่ของหล่อนเป็นน้องสาวของคุณป้านันทนา ผู้เป็นแม่ของนพนันท์ เป็นน้องสาวที่คุณป้าเอ็นดูมาก และยังเผื่อแผ่มายังหลาน หล่อนเองก็รักและเคารพคุณป้ามากเช่นกัน คุณลุงเองก็ให้ความกรุณาแก่หล่อนไม่น้อย ส่วนนพนันท์นั้นไม่ต้องพูดถึง หล่อนสนิทสนมกับเขาราวกับเป็นพี่น้องคลานตามกันมาเช่นเดียวกับเนตรนภา น้องสาวของนพนันท์ซึ่งตอนนี้ไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่ทางใต้เป็นการฉลองเรียนจบปริญญาตรี

ของขวัญหลับตาลง สูดกลิ่นหอมเบาบางของดอกไม้บางชนิดที่ถูกลมเบาๆ โชยมา และต้องลืมตาเพราะได้ยินเสียงบางอย่างแว่วมา ของขวัญกวาดสายตาไปรอบตัวอย่างระแวง

ในสวนขณะนี้ดูสงบไร้ผู้คน แสงจากโคมไฟที่ตั้งกระจายในสวนซึ่งของขวัญคิดว่าสว่างพออยู่แล้วกลับดูสลัวลง ไม่รู้ว่าเพราะหล่อนคิดไปเองหรือเปล่า แต่เสียงแว่วนั้นดังขึ้น คล้ายเสียงสะอื้น...

ของขวัญกลืนน้ำลาย...

ไม่จริงมั้ง หล่อนหูฝาดแหงๆ

แต่ไม่มีวี่แววบุคคลอื่นในสวนลอยนอกจากหล่อน

‘โอ๊ย...นี่มันโรงแรมสุดหรูนะยายขวัญ อย่าปอดแหกสิ’

คำปลุกใจของตัวเองไม่ค่อยได้ผลนัก แต่ก็ยังพยายามต่อไป

‘ถึงมี... ก็น่าจะเป็นในห้องพักไม่ใช่ในสวน’ ก็ปกติถ้าจะมี ‘อะไร’ ที่ไม่ใช่คนเป็นแขกของโรงแรมก็มักจะอยู่ในห้องไม่ใช่หรือ

แต่เสียงสะอื้นนั้นชัดขึ้น...ชัดจนของขวัญทนไม่ไหว

ถ้าเป็นคนหล่อนสู้ไม่ถอย...แต่ถ้าไม่ใช่คน...ของขวัญขอถอยโดยไม่สู้

ของขวัญไม่คิดรอพิสูจน์ว่าเสียงสะอื้นนั้นเป็นคนหรือ ‘อะไร’ หล่อนหมุนตัวออกวิ่งไปตามทางเดินเล็กๆ ของสวนลอยชนิดที่เรียกว่าหลับหูหลับตาวิ่งเลยทีเดียว

หากยังไม่ทันถึงประตูที่เปิดสู่ห้องด้านใน ของขวัญก็กระแทกเข้ากับอะไรบางอย่างที่ทั้งหนาทั้งแกร่งแต่กลับไม่แข็งกระด้าง หญิงสาวเงยหน้าขึ้นก็เห็นเพียงเงาทะมึนของร่างสูงใหญ่ที่แทบจะค้ำศีรษะและมือเย็นเฉียบที่ตะปบต้นแขนทั้งสองข้างของหล่อน

ของขวัญไม่ต้องคิดอะไรเลยเมื่ออ้าปากร้อง

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

+++++++++++++++ พบตอน ๒ ในวันจันทร์หน้าค่ะ ++++++++++++++

Create Date : 18 พฤษภาคม 2552

Last Update : 18 พฤษภาคม 2552 13:24:44 น.

59 comments

Counter : 1655 Pageviews.

โห ทิ้งท้ายได้ลุ้นมาก ๆ เลยอ่ะจ้า รอนานจังเลย

โดย: นู๋หยง IP: 125.27.217.215 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:43:03 น.

พี่หมอมาแล้ว อิอิ
ของขวัญชื่อน่ารักจัง ^^

โดย: มู๋ IP: 10.90.6.172, 202.28.181.7 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:03:47 น.

คิดถึงนิยายของคุณฬีมากกก ค่ะ ชอบอ่านเรื่องของหนุ่ม ๆ วรรณวิจักษ์ค่ะ ในที่สุดคุณหมอสุดหล่อก็ได้เป็นพระเอกซะที เล่มนี้พิมพ์รึยังคะ อยากอ่านต่อให้จบเร็วๆ ค่ะ

โดย: ถักทอ IP: 222.151.138.2 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:07:35 น.

กริ๊ดดดดดดดดดดดด
เค้าหรือใครหนอ
ทิ้งท้ายได้ชวนติดตามมาก
จะเป็นหนุ่มคนไหนในบ้านวรรณวิจักษ์นะ อยากรู้จัง อีกอาทิตย์แหนะ

จะติดตามและเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ

โดย: คนตามอ่าน IP: 82.45.240.171 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:32:59 น.

อ๊ายยย คุณหมอธีร์ มาแล้ววว

ไปอ่านก่อนแล้วกัน ^^

โดย: แนน IP: 192.168.62.233, 202.28.68.201 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:36:55 น.

ในที่สุดคุงหมอ มาแย้ว...

โดย: แตงกวา IP: 124.122.160.3 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:09:29 น.

เห่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจะมีเพลงพิณสองหรือเปล่าเนี่ยยยยยยยยยยยยยย........แล้วสรุปว่าที่ชนทั้งหนาทั้งแกร่งเนี่ยคุณหมอธีร์หรือเปล่าๆๆๆๆๆ

โดย: panon IP: 203.158.141.238 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:30:08 น.

อ๊ะอ๊ะ อย่างนี้ก็จะต้องเจอกับปู่เล็กน่ะสิคะ

โดย: Nok IP: 124.120.18.128 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:48:50 น.

แค่ตอนแรกก้อลุ้นแล้ว
หรือนางเอกของเราจะเห็นผีได้เหมือนกัน
แล้วใครกันนะที่เดินมาชนกัน

ทุกคำถามคงต้องรอคุณฬีฬามาตอบให้จันทร์หน้านะคะ

โดย: แพร IP: 202.44.7.67 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:04:30 น.

โดย: แพร IP: 202.44.7.66 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:04:42 น.

มาร้องเพลงรอวันจันทร์หน้าค่ะ

โดย: natchan IP: 202.12.118.61 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:04:56 น.

น้านนนนนน จบได้แบบ น่าหงุดหงิดใจ 555 รออ่านต่ออยู่ค้า

โดย: poohpooh IP: 202.57.129.99 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:21:48 น.

จบแบบให้ลุ้นเลยน่ะค่ะว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร อยากทราบว่านางเอกของเราปรากฏหรือยังเอ่ย....*v*

โดย: นู๋เต่า IP: 58.8.61.179 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:28:28 น.

อ๊ายยยยย ในทีุ่สุด

ก็ได้อ่านเรื่องของ หมอธีร์สุดหล่อสักที

แค่ตอนแรกก็สนุกแล้วค่ะ ^o^

เฝ้าคอยวันจันทร์หน้าอย่างใจจดจ่อค่ะ

โดย: กะปอมน้อย IP: 119.31.101.219 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:42:09 น.

หือ..น้องขวัญ ชื่อหวานๆแต่ตัวจริงคงไม่เบาน่ะนี่...

ว่าแต่...ใช่นางเอกรึเปล่านี่

แล้วรีบมาต่อเร็วๆน่ะค่ะ

โดย: หนอนฮับ IP: 118.174.144.137 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:49:27 น.

เป็นครั้งแรกค่ะที่เพิ่งเคยเข้าบล็อค
คุณฬีฬา..แค่ตอนแรกก็สนุกมั่กกกก
อดใจรอรวมเล่มไม่ไหวแล้วววเด้อ
หลังจากที่เป็นแฟนหลายๆ เรื่องของฬีฬาเลยค่ะ เรื่องนี้ก็จะไปอยู่ในแคตตาล็อคเราอีกแล้วววววค่า

โดย: ezy IP: 115.67.17.98 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:00:27 น.

โดย: ezy IP: 115.67.17.98 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:00:29 น.

อยากให้โลกนี้มีแต่วันจันทร์ เหอๆ

อยากรู้แล้วว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไง จะรอติดตามต่อค่ะ

โดย: earlgrey IP: 203.153.169.225 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:46:00 น.

ฮาา ไม่ใช่ว่าหลานสะใภ้คนใหม่ก็มีสัมผัส "พิเศษ" อีกนะคะ แต่ว่าสงสัยจะเหข้าใมจว่าหมอธีร์เป็นผีแน่ๆ เลย อิอิ

โดย: Milky_bread IP: 114.128.233.51 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:21:54 น.

"ของขวัญ" ชื่อเหมือนหลานเลย แต่ว่างานนี้มีเพลงพิณ 2 แหงๆ ใช่มั๊ยเนี่ย คงต้องลุ้นกันต่อไป ใช่เปล่าน้องฬี แล้วเจอกันจันทร์หน้านะ Bye....Bye.....

โดย: นู๋กบ IP: 117.47.36.170 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:07:31 น.

เย้ๆๆๆๆ ในที่สุดก็ถึงตาคุณหมอธีร์แล้ว...แต่เอ...ขอเพิ่มด้วยปรัชญ์ ได้ป่าวคะพี่...

โดย: Arare IP: 124.120.46.193 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:03:13 น.

งอนคุณฬีดีป่าวเนี่ย

เล่นจบแบบนี้อีกแล้ว

กร๊ากกก

ไปนอนดีก่า สบายใจแหละแวฟฟ

โดย: ยุ้ย IP: 58.64.85.199 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:09:22 น.

กรี๊ด.....คุณหมอขาหัวใจหนูไม่แข็งแรง

โดย: jinx IP: 124.120.14.185 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:35:05 น.

ดีใจจังที่เป็นหมอธีร์คราวนี้ แต่ทำไมมีแต่คนคิดว่าต้องเป็นขวัญกะหมอธีร์ล่ะ อืมอยากให้เป็นดอกเตอร์คนสวยมากกว่าอะ แบบว่าชอบหญิงเก่ง ก็อย่างคนกวนๆน่าจะคู่กับคนนิ่งๆ ไม่น่าจะเป็นแบบเด็กๆอย่างคู่ศาสตร์กะพิณ แต่พิณก็ไม่ได้มีนิสัยเด็กๆ อืมไงก็จะตามอ่านต่อไปว่าจะเป็นยังไง

โดย: เอ๋ IP: 124.122.144.250 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:02:58 น.

จะไม่พลาด เรื่องของพี่หมอธีร์
แน่นอน

โดย: เอื้อ IP: 10.6.147.73, 202.28.183.10 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:46:47 น.

อ่านไปยิ้มไปค่ะ...แค่ตอนแรกก็มีอะไรให้อ่านตั้งมากมาย...มาทวนความทรงจำกับตัวละครทั้งหลายของคุณฬี คิดถึงทุกคนเลยค่ะ

ปลื้มสุด ๆ และแล้วก็ได้อ่านเรื่องราวของหมดธีร์ แต่นางเอกเนี่ยของขวัญหรือเปล่าหนอ กับรวินันท์ คุณหมอก็ดูจะปลื้ม ๆ อยู่นา แต่ขอเชียร์ของขวัญค่ะ
เรื่องนี้ขอแบบยาว ๆ นะคะ...คุณฬี ไหน ๆ ก็จะปิดท้ายบ้านวรรณวิจักษ์แล้วเอาแบบให้หายคิดถึงกันไปเลย และหากเปลี่ยนใจจะแต่งให้ครบทั้ง 22 คนก็ไม่ว่ากันนะจ๊ะ

โดย: อิ๋ว IP: 124.122.54.75 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:26:00 น.

หุหุ คุณหมอจริงๆ ด้วย

ของขวัญจะมีสัมผัสแบบเพลงพิณรึป่าวค่ะ??

รอตอนต่อไปนะคะ

โดย: GoOsHa!R (join_Eng

) วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:55:46 น.

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

โดย: รมณ IP: 58.8.41.160 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:24:54 น.

ขอบคุณค่ะ ที่ให้คุณหมอธีร์มาเป็นพระเอก ชอบหมอมากค่ะ

โดย: ปูน IP: 125.27.249.105 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:08:43 น.

ค้างเลย ต้องรออาทิตย์หน้า
ไม่เป็นไรรอได้ค่ะ

โดย: PK IP: 172.18.40.13, 203.155.220.236 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:11:52 น.

รออาทิตย์หน้าก็ได้ แต่ขออาทิตย์ละ 2 วันได้ปะอะ

โดย: วีริน IP: 202.176.81.127 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:24:05 น.

โอย อยากอ่าน อยากอ่าน

โดย: ตัวคนเดียว IP: 61.7.181.116 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:57:45 น.

ยังไม่ทันไรเลยกรี๊ดพี่หมอซะแล้วเหรอหนูของขวัญ

โดย: mimny

วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:33:32 น.

ในที่สุดคุณหมอก็มาแล้ว อยากบอกว่าปกติตามอ่านนิยายคุณฬีทุกเล่ม แต่ไม่เคยจะอ่านจากเน็ตเลย เพราะเป็นคนชอบอ่านรวดเดียว ถ้าเรื่องไหนยาวก็ไม่หลับไม่นอนเลยล่ะ แต่เรื่องคุณหมอเนี่ยจะอดใจรอต่อไปก็ไม่ไหวแล้ว เลยต้องยอมฝืนกฎตัวเอง คุณฬีสู้ๆนะคะ ขอให้เขียนจบไวๆจะได้รวมเล่มเร็วๆ แล้วก็อยากขอคุณฬีอีกอย่างว่าช่วยเขียนเรื่องคุณปราชญ์ด้วยนะคะ อุตส่าห์ตามเก็บกวาดให้พี่ๆมาตลอด ส่งหญิงมาให้เธอสักคนเถอะค่ะ

โดย: Yuii IP: 58.9.33.5 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:2:15:38 น.

มาตามกระแสเรียกร้องของหัวใจ
แต่ตอนนี้จบแบบอารมณ์ค้าง

รอต่อวันจันทร์

โดย: sweeT IP: 113.53.174.178 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:11:25 น.

หมอธีร์มาตามคำเรียกร้องแล้ว ชื่อของขวัญก็น่ารักมากค่ะ แต่ท่าทางคงจะเป็นของขวัญที่น่าจะมีเซอร์ไพรส์นะคะ แล้วจะรอตอน 2 ค่า

โดย: อัจ IP: 124.122.190.235 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:36:13 น.

คุณฬีฬาเขียนเรื่องของอานนท์แล้วเหรอ จำไม่ได้ว่าอยู่เล่มไหนอ่ะ

โดย: pupu IP: 202.44.4.62 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:34:02 น.

อ่านแล้วหัวใจจะวาย(ตื่นเต้นสุดๆๆๆๆเพราะรอมานาน)อยากอ่านอีกไวๆค่ะแต่จะรอวันจันทร์นะคะ อ้อ ขอเป็นตัวช่วยพี่ฬีฬาแล้วกัน เรื่องของอานนทก็อยู่นางฟ้าในดวงใจค่ะกับน้องหวานไงคะ

โดย: kung IP: 58.136.25.214 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:49:22 น.

และแล้วในที่สุดก็มา ตามคำเรียกร้องของมหาชน

โอ๊ย อดใจรอแทบจะไม่ไหวแล้ว จันทร์หน้าห้ามเบี้ยวนะคะ

โดย: คนชอบนิยาย IP: 203.121.175.114 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:37:12 น.

ฮ่าๆ ไม่ต้องสงสัยแล้วว่าตึก physio ทุบแล้วไปอยู่ไหน..
ไปอยู่ในหนังสือพี่ฬีนี่เอง..ฮา

เดียร์ยังเป็นรุ่นที่ทันได้ใช้ตึกนี้อยู่ ตอนนี้กลายเป็นลานจอดรถไปซะแล้ว แหะๆ
ปีกขวา..ก็ภาควิชา physio เลยสิคะ..กำลังแอบจินตนาการอาจารย์หลายๆท่านให้เป็นหมอธีร์^^
ส่วนอาจารย์biochemนี่..ยังคิดไม่ออก ด้วยความที่ผ่านมานาน(มาก)

ดีใจที่ในที่สุดก็ได้อ่านเรื่องของหมอธีร์สักที
จริงๆแล้วต้องบอกว่าดีใจที่ได้อ่านเรื่องของสมาชิกวรรณวิจักษ์อีกครั้งมากกว่า
จะติดตามอ่านเรื่องในดวงใจต่อไปค่ะ ยิ่งฉากมาอยู่ใกล้แค่นี้ ยิ่งน่าสนใจเข้าถึงอารมณ์มากๆ

จะรอวันจันทร์ค่ะ..

โดย: DaLaTTa IP: 161.200.255.162 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:26:14 น.

ขอ2คู่ เหมือนนางฟ้าในดวงใจได้ไหมค่ะ อยากให้ทุกคนในบ้าน มีความรัก ปลื้มทุกคนมาก โดยเฉพาะคู่แฝด

โดย: เร IP: 117.47.39.171 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:36:52 น.

ว่าจะแวะมาทักทายคุณฬีฬา แต่ดันเผลอไปอ่านตอน 1 เข้า 555 สงสัยมันต้องถอนก่อนค่ะ เด๋วจะทนไม่ไหวเพราะร่ำร้องอยากอ่านหมอธีร์มานานแล้ว เด๋วลงแดงไปก่อน หุๆๆ งานนี้จะเป็นสมภารกินไก่วัดอย่างที่เราเคยไว้ป่ะเนี่ย

โดย: ฟิลิเซียน่า

วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:19:38 น.

สนุกมากค่ะฟ้าชอบหนุ่มๆวรรณวิจักษ์

โดย: ฟ้า IP: 124.121.218.250 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:11:49 น.

หนูฬี อย่าลืม คุณศาสตร์ กะ เพลงพิณนะ
เพราะ
ใบไผ่ กะ คุณวรรษ ยังมาแล้วนะ

โดย: yamong IP: 125.26.179.62 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:59:03 น.

ขอให้คู่แฝดมีคู่ด้วยนะค่ะพี่ฬี

โดย: พาย IP: 125.26.182.58 วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:02:03 น.

งั้มๆๆๆ มันค้างคาใจจริงๆ
.... เห็นด้วยค๊าบ แฝด ถาปัตย์ ด้วยนะกั๊บ

โดย: ตากุ๊ก IP: 58.9.46.113 วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:02:38 น.

รอตอนที่ 2 ค่ะ

โดย: บีบี IP: 58.8.169.237 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:30:15 น.

แว๊ะมาแอบดูคับว่ามายัง..
ไม่ได้มาเร่ง หรือทวงถามนะคับ
แต่เฝ้ารอเฉยๆ ^^'

โดย: ตากุ๊ก IP: 58.9.49.188 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:33:59 น.

มาร้องเพลงรอค่ะ

โดย: รมณ IP: 58.8.41.36 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:36:57 น.

มารอตอน 2 ด้วยคนค่ะ
ไม่รีบนะคะ แต่ร้อ..รอ

โดย: hlee IP: 118.174.129.163 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:45:53 น.

มานั่งรอด้วยคนคะ

โดย: คนตามอ่าน IP: 82.45.240.171 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:32:08 น.

มารออ่านตอนที่ 2นะค่ะ

โดย: ลูกเจี๊ยบ IP: 192.168.0.15, 61.19.69.27 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:42:28 น.

รออ่านตอนที่ 2นะค่ะ

โดย: b11 IP: 125.24.92.206 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:56:12 น.

พี่ฬีใจร้ายยยยยย....

มารอหมออีกคนค่ะ

โดย: หนอนฮับ IP: 202.12.73.18 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:12:16 น.

คนไข้มารอเยอะแล้ว คุณหมอยังไม่มาเลยนะค่ะ

โดย: รมณ IP: 58.8.41.36 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:26:46 น.

เฮ้อ.....การรอคอยนี่มันทรมานจริงๆ นะ
คืนนี้จะนอนหลับไหมเนี่ย

โดย: ฝันหวาน IP: 125.25.96.129 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:41:13 น.

อย่าลืมกรกฏอีกคนล่ะ
เมื่อวานอ่านเจอฉากที่กรกฏอาสาจะร้องเพลงแล้วโดนรุมประชาทัณฑ์ด้วยหมอนอิงอ่ะสงสารมากเลยและก็คิดถึงด้วยค่ะ

โดย: เสาวภาคินทร์ IP: 58.8.124.232 วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:28:01 น.

ระทึกค่า จะใช่สาวของคุณหมอมั้ยน้อ ว่าแต่ ใบไผ่แอบแจม ชื่นใจๆ อิอิ

โดย: Meddy IP: 118.172.166.220 วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:33:42 น.

มาเริ่มต้นติดตามเรื่องด้วยคนนะคะ
หายไปเนื่องจากภาระกิจเรื่องงานซะนานหลายเดือน
ตอนนี้ขอกลับมาเป็นแฟนหนุ่มๆวรรณวิจักษ์อีกครั้งนึงนะค่ะ

โดย: fordear

วันที่: 14 สิงหาคม 2552 เวลา:21:38:24 น.