หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 159
ความเดิมจากตอนที่แล้ว...
บริษัทผมได้มีกิจกรรมเล่นบัดดี้ เพื่อสมาณฉันท์ เสริมสร้างความสามัคคีไม่แบ่งสีแบ่งกลิ่น
โดยคนที่ผมแอบคอยเทคแคร์ ก็เดาได้ถูกต้อง (เหมือนแม่หมอพยากรณ์) ว่าผมเป็นคนคอยแอบ take care แบบไม่ออกสื่อ
เมื่อเธอทายถูกจึงทำให้ผมต้องโดนเกมลงทัณฑ์ ไปเต้นหน้าชั้นในท่าไก่ย่างหกดาวถูกเผา เหมือนดั่งสมัยรับน้อง
และพอถึงตาผมบ้างที่จะต้องออกไปทายว่าใครคือ คนที่คอยแอบเทคแคร์ผมในช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมา
ผมก็ยอมรับแบบกงกง ว่าคิดไม่ออกเลยว่าใครหนอคือคนนั้นที่แอบเคยส่ง ช๊อกโกแลตเฟอเรโร่สุดแพงมาให้
เคยส่งคุกกี้ทำเอง ที่มีโหงเฮ้งประหลาดทรงแปลก ๆ ที่ผมแอบหันไปแซวเสียงดังกับเพื่อนว่าหน้าตาแม่งเหมือนทอดมัน
แถมยังเคยส่งขนมป๊อกกี้มาให้เป็นกำลังใจในตอนเย็นอีกต่างหาก
สุดท้ายได้แต่เดาส่งโด่ส่งเด่ ไปเพราะไม่รู้จะเดาท่าไหน
โดยถ้าเดาผิด ผมจะต้องโดนเกมลงทัณฑ์ เอาแป้งเด็กป้ายระเลงทั่วหน้า ให้ขาวแบบว่าเชียร์ทีมชาติอังกฤษ (บางคนโดนซะหัวขาวเลยก็มี)
แต่ยามนั้นจะไม่เดาก็ไม่ได้ ผมเลยต้องกล่าวว่า
''ปริศนานี้กระจ่างแล้ว ข้าขอเอาชื่อปู่เป็นเดิมพัน'' ผมประกาศกร้าวก่อนจะเอ่ยชื่อว่า..
"พี่จันทรา ใช่ไหมครับที่แอบคอย take care ผม''
พี่จันทราได้ฟังก็สะดุ้ง ๆ เล็ก ก่อนกล่าวว่า ''คิดได้ไงโจ ไม่ใช่เลย'' แป๋วววว
พอทายผิด ผมก็คิดในใจ ซวยแล้วตรู โดนแป้งป้ายทั่วหน้าแน่ ๆ เลย
แต่วินาที ที่เฉลยว่าคนที่คอยเทคแคร์ผมคือใคร ผมก็ต้องแอบคิดไปว่า เออ เป็นไปได้ และแอบดีใจเล็ก ๆ
คนที่แอบคอยเทคแคร์ผม ที่แท้แล้วเป็นน้องเลขาฯ ที่ผมเคยแอบหลงไหลได้ปลื้มนั้นเอง
เธอหยิบแป้งใส่มือหนึ่งกำ ก่อนจะกล่าวกับผมว่า
''พี่โจหลับตาสิค่ะ''
Create Date : 28 มิถุนายน 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 28 มิถุนายน 2553 20:06:00 น. |
Counter : 1019 Pageviews. |
|
|
|