หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 154
คำเตือน: วันนี้แอบอยากจะใช้คารมคมคายไปในทางสาระ อาจจะทำให้ต่อมความขำไม่ถูกกระตุ้นได้ จึงขออภัยมา ณ bloggang นี้
เริ่มสาระ(แน) ล่ะนะครับพี่น้อง และพ้องเพื่อน
สำหรับวันนี้...ชีวิตการทำงาน ก็ยังคงเดินหน้าไปเรื่อย ๆ แบบเหนื่อยก็พัก ชีวิตความรักก็ยังคงเหี่ยวแห้งหัวโต โอ้ ละหนอ มายเลิฟ
เรื่องการไม่ได้ปรับตำแหน่งก็ยัง วนเวียนอยู่ในความฝันยามค่ำคืน
แต่วันนี้ที่บริษัทก็ประกาศข่าวดีในรอบเดือน ด้วยการสัญญาประชาคมว่าจะปรับเงินเดือนให้เยอะกว่าทุกปี
เวลามนุษย์เงินเดือนอย่างข้าเจ้า ได้รับการปรับเงินเดือน ก็จะแอบหฤหรรษ์ในใจ ใช่ไก่กา
แต่จะว่าไปแล้ว มองอีกมุมหนึ่ง...
ถ้าผมได้ปรับเงินเดือน 5% ซึ่งแน่นอนว่า เงินที่ไหลเข้าบัญชีจะมีปริมาณเพิ่มพูนขึ้นเล็กน้อย พอชุ่มชื่นหัวใจ
ทว่าในอีกด้านหนึ่ง ปัจจุบันนี้ เงินมันก็เฟ้อขึ้นเรื่อย ๆ มาเรียง ๆ นกบินเฉียงไปทั้งหมู่
ปัจจุบันไม่รู้ว่าว่าเงินเฟ้อปีล่ะเท่าไร
สมมุตินะครับสมมุติ...
ถ้าปีหนึ่งเงินเฟ้อ7% นี้แสดงว่า การได้ขึ้นเงินเดือน 5% นี้แปลว่าเราได้เงินเพิ่มน้อยกว่าเงินเฟ้อ
หากมองในด้านลบ ๆ ก็เหมือนว่า....เงินเดือนนั้นได้เพิ่มขึ้น แต่กลับซื้อของได้น้อยลง
จึงไม่แปลกใจว่า ทำไมคนที่เข้ามาบริษัทยุคหลัง ๆ จะได้เงินเดือนมากกว่าคนเก่าแก่ เพราะพวกคนเก่าแก่เค้าได้รับการปรับเงินเดือนในอัตราที่ต่ำกว่าเงินเฟ้อนั้นเอง
เพราะฉนั้นปีนี้ผมได้แต่หวังว่าจะได้ปรับเงินเดือนเยอะกว่าอัตราเงินเฟ้อล่ะเด้อ
ปล หากเรื่องที่เขียน ทำให้ท่านผู้อ่านไม่สบายใจ ก็ต้องขออภัยมา ณ Bloggang นี้ด้วยนะครับ
Create Date : 22 มิถุนายน 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 22 มิถุนายน 2553 23:10:17 น. |
Counter : 1030 Pageviews. |
|
|
|
เพราะทั้งเงิน ทั้งอารมณ์ เฟ้อเหมือนกันคะ