หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 134 ผ่านไปแล้วหนอ วันที่เซ็งสะบัดช่อ เซ็งแบบไม่ปราณีปราศรัย ความเซ็งที่หนึ่ง = ได้รับการยืนยันจากหัวหน้าว่า ผมไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง (ประธานไม่อนุมัติ) แม้นสายสืบจะคาบข่าวมารายงานแต่เนินนาน แต่พอได้รับฟังตรง ๆ มันก็ ''เจ็บแปล๊บขึ้นมาทันที'' แบบ ''เจ็บนี้รสปูอัด'' ความเซ็งที่สอง = พอเห็นรายชื่อ คนที่ได้เลื่อนตำแหน่ง แล้วก็แอบ ''เจ็บไปเจ็บมาทุกครั้ง ก็เลยหมด หมดกำลังจะเสียใจไปกว่านี้'' เพราะผมเองทำงานเหมือน Project leader ที่คอยผลักเจ้าพวกนี้(พวกได้เลื่อนขั้น)ให้มันทำงาน แต่เจ้าพวกนี้ ในวันนี้ มันตำแหน่งแซงผมไปแล้ว แม้นผมก็คงจะไม่เขินหรอกที่จะสั่งงานพวกมัน แต่บางทีมันก็แอบรู้สึกว่า ''ใจเล็ก ๆ มันเจ็บลึก ๆ อยู่ลับ ๆ กับสิ่งหลอกลวง'' ทำให้ผมได้มองเห็นว่า ผมอยู่ที่นี้คงไม่ค่อยมีอนาคตเท่าไร เพราะที่นี้เค้าไม่ได้ประเมินคนที่ผลงาน แต่ประเมินคนที่อายุงาน ตั้งแต่วันนี้ไป ผมคิดว่าผมคงต้องเริ่มมองหาลู่ทางที่ดีกว่า ''พอแล้วพอ ช้ำใจแค่เพียงนี้ก่อน วอนขอวอน ขำไปรักษาแผลใจ'' ขออภัยท่านผู้อ่าน ที่วันนี้อาจะไม่ค่อยขำ ๆ ฮา ๆ ป้า กับ ปู่ กู้อีจู้ ป่า ไม่อยู่ ปู่ ไปเที่ยว แต่ก็นะ มันต้องมีสักวันที่แอบเครียด ๆ เซ็ง ๆ เนอะ   Create Date : 01 มิถุนายน 2553 7 comments Last Update : 1 มิถุนายน 2553 23:28:04 น. Counter : 1055 Pageviews. Share Tweet

สู้ ๆ ต่อไปค่ะคุณโจ บ่อยครั้งที่อะไร ๆ มันก็ไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ แม้โลกมันจะกลมก็ตาม แต่ชีวิตคนเรามันกลับบูด ๆ เบี้ยว ๆ อย่างนี้แหล่ะคะ ถ้าคุณโจหาที่ใหม่ แล้ว success คุณโจอาจขอบคุณที่มีวันนี้ เพราะไม่งั้น คุณอาจไปม่ตัดสินใจเปลี่ยนแปลงอะไรซักอย่าง ก็ได้นะคะ   โดย: big_leely 1 มิถุนายน 2553 23:34:17 น.

โลกนี้มักจะมีความอยุติธรรม ในบางซอกหลืบของโลกอยู่เสมอ หากไม่มีเราในองค์กร วันนึงเค้าให้รู้สึกได้ว่า เราได้บอกเค้า "วันใดขาดฉัน แล้วเธอจะรู้สึกกกกก...." เหนื่อยนักก็พักกายใจ มีแรงอีกเมื่อไหร่ก็เดินหน้าต่อไปอย่างเข้มแข็งนะคะ .... เป็นกำลังให้ค่ะ   โดย: za_cooll 2 มิถุนายน 2553 1:04:08 น.

วันนี้ฟังท่านเฉลิมพูดมีอยู่คำนึงชอบ และคิดว่าเหมาะกับคุณโจนะ ท่านพูดว่า ผมไม่ได้อภิปรายพวกคุณเพราะอยากจะเป็นนายกหรอก ผมรู้ว่าวันนี้ไม่ใช่วันของผม ไว้ให้ถึงวันของผมเมื่อไหร่ ถึงไม่อยากจะเป็น ผมก็จะได้เป็นเองแหละ ... ... เอาน่า...ต้องมีวันของเราดิโน๊ะ ไอ้อายุงาน ถ้าจะว่าไปมันก็ยังคงเป็นหลักเกณฑ์ โบร่ำโบราณที่พึงปฏิบัติกันอยู่นะคะ ทางราชการก็ยังเป็นเลย เพื่อนปายเป็นนักเรียนทุน อายุ 27 ปัจจุบันซี 7 ปลายปีนี้จะได้เลื่อนเป็นซี 8 กับหน้าที่ใหม่ แอเรียเขต ... แต่ปรากฏว่าบรอดคัดค้าน เพราะวัยวุฒิยังน้อย ส่วนคู่แข่งที่ซี 7 เหมือนกันอีกคน อายุ 48 เหมาะกว่า...เพื่อนก็เซ็งไปพักหนึ่งเหมือนกันค่ะ เพราะไอ้ 48 ทำงานไม่ได้เรื่อง แถมล็อบบี้คะแนนโหวต ในบรอดด้วย หุ หุ มันก็เป็นเช่นฉะนี้แหละ ... อย่าท้อเลยน๊า   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 2 มิถุนายน 2553 1:45:59 น.

...ขออย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้ จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกลเกินจริง.... เรารู้สึกดีที่โจ ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงอารมณ์แบบไหน ยังมีความคิดสร้างสรรค์ในงานเขียนเสมอ อย่างที่เขียน blog ในวันนี้ มีเพลงที่ไม่ได้ฟังมานานมากมาย...สิ่งที่โจมีในตัว ไม่ใช่สิ่งที่ใครทุกคนมี เชื่อว่าต้องมีที่ที่ โจจะได้ภูมิใจในตัวเองอยู่แน่นอน อาจเป็นที่นี่หรือที่ไหน มาคอยดูกันต่อไป เป็นกำลังใจในทุกการตัดสินใจนะโจ มิตรภาพมันไม่มีอะไรมากมายไปกว่า คอยตบไหล่เบาเบา แล้วเดินเป็นเพื่อนกันไป : )   โดย: chance (changnon ) 2 มิถุนายน 2553 1:55:16 น.

วันนี้ รับรู้เรื่องที่ทำงานมา เครียดกว่า คุนโจ อีกว่ะ.. ที่ของเรา แมร่งไม่เห็นสนใจอายุงานหรืองานที่ทำเลยว่ะ สนใจแค่ว่า " กรู...เด็กใคร " ถุยยย เซ็ง...   โดย: ชิโยจัง 2 มิถุนายน 2553 8:57:53 น.

เข้ามาให้กำลังใจนะครับ เข้าใจความรู้สึก สู้ๆนะครับ วันของเรามันยังมาไม่ถึง อย่าพึ่งท้อเน้อ   โดย: bigpig_kung 2 มิถุนายน 2553 16:22:20 น.

รอลุ้นปีหน้าก็ได้เนอะ ..   โดย: ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ 2 มิถุนายน 2553 23:46:51 น.