จะว่าไปเพื่อนผมที่ยังติดต่อกันอยู่ก็มีไม่กี่คนเองครับตอนนี้

แวะมาอ่านก่อนไปนอนค่ะ

ฝันดีน๊า

เวลากลับไปแต่ง อาจต้องร้องเพลง "งานแต่งที่ใดเป็นได้แค่แขกรับเชิญหรือเปล่า" อิอิ

มีความผูกพันในโลกไซเบอร์ด้วยนายจะโสดของเรา แต่นั่นแหละเนอะ...มิตรภาพเกิดขึ้นแล้ว ดีเสมอ...ว่าไหม

เจอไวไวนะคนคนนั้น คนที่นายจะโสดรอ...

จริงๆมิตรภาพก็สร้างได้ไม่ยากหรอกเนอะ แค่เราเปิดใจแล้วก็มีโอกาส ตะก่อนพาวก็มีวงจรชีวิตเหมือนคุณโจเลยแหละ ดูหนังคนเดียวเที่ยวคนเดียว(เพราะเวลาไม่ตรงกะชาวบ้าน) แต่จนในที่สุดของมันจะมา 5555 ก็ได้เจอคนที่รอจนได้ ทุกวันนี้ตีกันทุกวันแต่ไม่เคยเหงาเลย แม้จะน้อยใจบ้างเป็นบางที เฮ้อๆ ขอให้ได้เจอหวานใจไวไวนะคะ จะรออ่าน ...น

อ่านอยู่ และได้รับรู้แล้ว ...และก็บอกว่าขอบคุณค่ะ...แน่นอนชัวร์อิอิ

มิตรภาพมันก็ลอยอยู่รอบตัวเรานั่นแหล่ะ
อยู่ที่เราจะหยิบฉวย และระยะเวลาที่จะอยู่กับเราว่านานขนาดไหน

บางทีเจอกันแป๊บเดียวก็เหมือนรู้จักกันมานาน เพราะแนวคิด หรือรสนิยมคล้ายกัน

บางทีคบมาตั้งนานยังเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย ไอ้นั่นก็ไม่ใช่ ไอ้นี่เหมือนก่อนเคยชอบเดี๋ยวนี้มันก็ไม่เอาซะแล้ว คิดสวนทางกันได้ตลอดสิเอ๊า

เพื่อนบางคนมาแล้วก็ไป เพื่อนบางคนก็อยู่เฉพาะตอนเรามีปัญหา
เพราะบางทีเราก็แค่ต้องการคนมารับฟังเราบ้าง เข้าข้างเราบ้าง แม้จะรู้ว่าเราไม่มีเหตุผลก็ตามเถอะ

แต่ยังไงก็คงต้องปล่อยให้คุณเืพื่อนไปมีชีวิตส่วนตัวเค้าบ้าง

สรุปว่า ซักวันถ้าชะตาลิขิตว่ามันต้องเป็นเพื่อนเรา ก็คงหนีเราไม่พ้นหรอก เหอะ ๆ ๆ ถ้าไม่ใช่เพื่อนเรา ต่อให้รู้จักกันมาหลายปี ก็ยังเป็นแค่คนรู้จักอยู่้ดีแหล่ะ ค่าาาาาาาาาาาาาา

สวัสดีค่ะ

ตั้งแต่แต่งงานมีลูกมา เพื่อนหายเกลี้ยง...

ก็เพื่อนๆ เขาโสดกันหมด ลั๊ลลาไปได้ทุกๆ ที่ ที่เราไปได้

ก็แหมมม เราลูกติด และ ติดลูกนี่คะ


สู้ๆ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เห็นด้วยว่า ยิ่งโตขึ้นเพื่อนก็ยิ่งน้อยลง ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนเพื่อนมีเป็นฝูง

คงเพราะโตขึ้นต่างคนก็ต่างมีภารกิจ ทั้งเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว เรื่องสังคม ฯลฯ

อย่างไรก็ตามประสบการณ์สอนให้รู้ว่าการมีเพื่อนดีเพื่อนแท้ แม้จะน้อยแต่ก็ยังดีกว่ามีเพื่อนมากแต่ไม่มีเพื่อนแท้เลย

คุณก็เจอเพื่อนที่ดีและเป็นเพื่อนที่ดีแล้ว เราว่าเธอคนนั้นเมื่อได้อ่าน blog คุณแล้วคงจะต้องยิ้มมีความสุขเป็นแน่

หวัดดีจร้า

เหมือนกันเลย เพื่อนแต่งงานกันไปหมดแล้ว

อีกพวกก็มีแฟนไปกันหมด

" อย่าได้แคร์ " อยู่ได้ อิอิ

ปล.หรือ ปอลิง ทำไมถึงให้ชวนไปวัด
จะไปเป็นหรือไปบิณฑบาท อ่ะ คุนโจ ฮ่าๆๆ
ว่าจะไปหาวิวสวยๆ ถ่ายรูป ที่ พระราชวังบางปะอิน
สนใจมะ? ไปรถไฟนะ กร๊ากกกกกก

ว้าววว

เกิดมาชีวิตนี้มีเพื่อนเยอะแยะนับไม่ถ้วน
แต่ณ.ปัจจุบัน
หายไปไหนหมดแล้วก้อไม่รู้
เหตุผลเหมือนคุณโจแหละค่ะ
มีครอบครัว ย้ายที่อยู่ ติดธุระ
เงียบหายตายจากไปก้อเยอะ
ก้อเลยต้องมาอาศัยคุยกับเพื่อนในบล็อกแก๊งค์นี่แหละค่ะ

หวัดดีค่ะ แวะมาทักทายตอนเย็นๆ
อยากรู้จังว่าเพื่อนคนนั้นคือใครกันน๊า
แอบเฉลยหน่อยสิคะ อิอิ
รับรองไม่บอกใครค่ะ

ทำไมวงจรชีวิตพี่โจ เหมือนเราตอนนีั้เลยแฮะ
เหมือนเข้ามาอ่านชีวิตของตัวเองยังไง ก่ะไม่รู้ เหงาวุ้ย