หรือจะโสดจนสามสิบ (ฉบับนิยาย) ตอนที่ 10
ณ ร้านอาหารญี่ปุ่นภายในห้างสยามพารากอนด้า
ชายหนุ่มมาดเชยเลยศักดิ์ กำลังนั่งมองหญิงสาวนางงามร่างก้างปลา ที่กำลังนั่งเขียนคอลัมป์ ''สุดยอดเมนู กับหนูเร'' โดยเธอกำลังประพันธ์ถึงความอร่อยเหินของร้านนี้อยู่
ชายหนุ่มค่อย ๆ ยื่นหน้าออกไป คล้ายจะมองดูว่าสาวเจ้าเขียนอะไรอยู่
และไม่ทันจะยืนคอไปดูได้สักเท่าไร หญิงสาวก็เอาเท้าเตะหน้าขาชายหนุ่มดังตุบ
''โอ๊ย แม่คุณ ทำอะไรของหล่อน''
เรจัง ทำหน้าเกาหลีเอ๋อ เหมือนจะบอกว่า ''อะไรเหรอ เกิดอะไรขึ้น'' และเธอยังคงขีด ๆ เขียนต่อไปอีกชั่วครู่ ถึงค่อยกล่าวขึ้นว่า
''โทษที นึกว่าขาโต๊ะ''
''มุสา...'' นายโจกล่าว สีหน้าวาจาพาเคือง
''นี่นายเรียกเก็บเงินเลย ฉันกำลังจะเขียนจบล่ะ''
ชายหนุ่มที่กำลังเบื่อสุดแสนเที่ยวแดนเนรมิต ก็รีบเรียกเด็กในร้านมาเก็บเงินอย่างไม่รีรอ และทันทีที่เด็กน้อยในร้านยื่นบิลมาที่โต๊ะนั้น เรจังเธอก็กล่าวว่า
''เก็บเงินที่ชายหนุ่มคนนี้เลย'' พริบตา ชายหนุ่มรีบหันไปค้อน ทำหน้าเหมือนปลาบู่ทองพิโรธ กอ่นจะหยิบแบงค์พันสุดท้ายในกระเป๋าตังค์ยื่นให้เด็กร้านไปแบบมือสั่น
''นี้ แม่ซุปเปอร์สตาร์ มื้อนี้อเมริกันแชร์นะ ผมแค่จ่ายไปก่อน''
''นี้..นายโจ เวลามาเที่ยวกับหญิงสาวครั้งแรก ถ้าไม่เลี้ยงข้าวเค้า เค้าก็ไม่สนใจแล้วนะ รู้เปล่า''
''ก็ผมไม่ได้จะจีบคุณนี่''
''ใครว่าฉันให้คุณจีบล่ะอย่ามา กวนมึนโฮ''
''งกจังยู...ถ้างั้นคุณต้องช่วยอะไรผมอย่างหนึ่ง คุณต้องไปดูหนังกับผม''
''เหหหหห'' หญิงสาวกล่าวเสียงสูง
ณ ที่ขายตั๋วหน้าโรงหนัง
นายโจยืนต่อคิวเคียงคู่มากับหญิงเร ที่ดูจะหันรีหันขวา สนใจสิ่งรอบตัวเป็นพิเศษ ด้วยว่าเธอแทบจะไม่ค่อยได้มาและไม่ค่อยดูหนังเลย ในสมัยที่เธอเป็นดารา
พนักงานสาวคนขายตั๋วทักทายเสียงใส ''หนังเรื่องอะไรค่ะ''
''เรสซิเดนท์ อีติ๋ว (ภาคต่อของ เรสซิเดนท์ อีตุ่ม?) ครับ'' โจกล่าวตอบ
''รอบหกโมงเป็นมีแต่ที่นั่งโกลด์กลาสนะค่ะ ไม่งั้นต้องรอบทุ่มครึ่ง''
ชายหนุ่มหันไปมองหญิงเร แวปหนึ่งคล้ายเหมือนจะขอความเห็น แต่นั่นคงไม่จำเป็นเธอ
''น้องค่ะ เอารอบหกโมงแหละค่ะ'' เธอตอบฉะฉานไม่สนใจกำลังทรัพย์ชายหนุ่มเลย
''จ่ายด้วยบัตรได้ใช่ไหมครับ'' ชายหนุ่มกล่าวเสียงเจือน ๆ
ณ หน้าโรงหนัง
ชายหนุ่มยามนี้ในมือกลับเต็มไปด้วยป๊อปคอร์นถุงใหญ่ และแก้วน้ำอัดลมแก้วยักษ์
''เร... ผมว่าคุณสั่งป๊อปคอร์นมาเยอะแบบนี้ จะกินหมดเหรอ''
''ใครว่าฉันจะกิน ฉันกินไม่เป็นหรอก จิก ๆ สองสามทีคงพอได้''
''อ้าวแล้วคุณสั่งมาทำแมวน้ำอะไรเนี่ย ปกติผมก็ไม่กินนะ มัวแต่กินเดี๋ยวผมก็ดูหนังไม่รู้เรื่อง เขียนงานไม่ได้กันพอดี''
''ตลกล่ะ ฉันว่าเพราะมัวแต่คิดว่าจะดูไปเขียนงานนั้นแหละ จะดูสนุกได้ไง ไปดูหนังมันก็ต้องมีป๊อปคอร์นดิ ไม่งั้นจะเรียกดูหนังได้ไง''
คำพูดแบบค้าง ๆ คู ๆ ดูเหมือนแถ ๆ ของหญิงร่างบางเหมือนไร้เหตุผล แต่กลับโดนใจอย่างจัง ชายหนุ่มได้แต่อึ้งกิมกี่กิมเฮง
เรจังเห็นนายโจยืนอึ้ง ๆ ก็แอบรู้สึกผิดเล็กน้อย ก็กล่าวต่อไปว่า ''ดูหนัง ถ้าไม่สนุก มันก็ไม่มีความหมายใช่มะ มาดูให้มันเพลิน ๆ เถอะ เรื่องอื่นลืมไปก่อน''
เธอกล่าวจบก็เอามือจิกชายแขนเสื้อดึงชายหนุ่มตรงเข้าไปในโรงหนัง
ยามนั้นชายหนุ่มได้แต่คิดว่า
''นานแล้วนะ ที่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับการเข้าโรงหนังแบบนี้....''
| Create Date : 31 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 31 ตุลาคม 2553 21:13:15 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1071 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [