เพื่อน

...เพื่อน...
คำนี้ช่างมีความหมายยิ่งใหญ่
ฉันไม่ได้หวังอะไรมากมาย
ขอแค่ความจริงใจเท่านั้น
หรือ..ฉันคงหวังอะไร..มากไป
หวังไป..แล้วก็..ผิดหวัง
ตอนนี้...อยากรู้จัง
ฉันยังมี..เพื่อน..อยู่กี่คน

10 ธันวาคม 2532

เราแต่งกลอนบทนี้เอง เมื่อวันเวลาที่บอกไว้
ตอนนั้นแต่งด้วยอารมณ์โกรธและเสียใจ
มีเรื่องราวบางอย่างระหว่างเรากับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งที่เอาเราไปพูด
เข้าข้างตัวเองจนเรารู้สึกว่าเราเสียหาย

ทั้ง ๆ ที่เพื่อนหลาย ๆ คนรู้ว่าไม่ใช่ แต่ไม่มีใครแก้ข่าวให้เราเลย
แล้วเรามารู้ตอนหลังเพราะมีเพื่อนคนหนึ่งมาบอกเราเพื่อนคนอื่น ๆ
ไม่กล้าบอกเพราะกลัวเราโกรธ

และเราก็โกรธจริง ๆ ด้วยและเสียใจ เสียความรู้สึกมาก เราถามว่า
ก็รู้นี่นา ว่าไม่ใช่แล้วทำไมไม่บอก ให้พวกเค้ารู้ล่ะ ทำไมให้เค้ามาถามเราแบบนี้

เราก็คิดไปเองว่า ใช่ซี้..ไม่ใช่เรื่องของพวกแกหนิ ฉันจะเป็นอย่างไรก็ช่างใช่ไหม ตอนนั้นไม่อยากพูดกับใครเลย รู้สึกแย่มาก ผิดหวังกับเพื่อนมาก เรารู้สึกว่าเราเต็มที่กับเพื่อน แต่เพื่อนกลับทิ้งเรา...

แต่วันนึงมีเพื่อนมาหาเราที่บ้านตอนนั้นเราไปเรียนที่จันทบุรี กลับเสาร์ อาทิตย์ มาหาเราแล้วเล่าเรื่องราวให้ฟัง แล้วบอกว่าแก มันก็เป็นเพื่อนของพวกเราเหมือนกันนะ จะให้ทำไงว่ะ ไม่ใช่ไม่พูด แต่ผู้ชายเค้าไม่พูดมากครั้งเดียวพอแล้ว แต่มันเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่มัน ถ้าแกโกรธพวกฉันก็ ขอโทษ แต่มีหลายคนนะที่เค้าไม่เชื่อหรอกโดยเฉพาะคนที่รู้จักมันดีและรู้จักแกดี เค้ารู้ดีว่าอะไรคืออะไร แต่เราบอกว่า แต่ฉันเสียความรู้สึกมาก แกลองมาเป็นฉันไหม เราก็พูดแค่นี้

สรุปเราก็ไม่ว่าอะไรไปมากนั้น แต่จำไม่เคยลืม จนถึงวันนี้ กลับมาอ่านสมุดกลอนที่ไร ถ้าเจอบทนี้จะนึกถึงเหตุการณ์นี้ตลอด นาน ๆ เข้าเริ่มเข้าใจ..บางทีอ่านไปก็อมยิ้มไป

ตอนนี้โต ๆ กันแล้ว เพื่อนก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม แม้แต่เพื่อนคนนั้น เราคิดว่า เค้าก็คือเพื่อนเรา เค้าเองตอนนั้นคงรู้ว่าเราโกรธ
ตอนนั้นยังเด็ก ๆ กันด้วย และที่สำคัญ
คบกันมานานขนาดนี้แล้ว ลืมๆ ไปบ้างก็ได้ และเค้าก็แต่งงานแต่งการไปแล้ว คงไม่ได้มาคิดอะไรกับเราแล้ว เป็นเพื่อนกันนะแหละดีที่สุด

มีเพื่อนก็ดีกว่าไม่มีเพื่อน
เพื่อนจะดีหรือไม่ดี
อยู่ที่ว่าเราดีกับเพื่อนเรามากแค่ไหนต่างหากล่ะ จริงไหม....

Create Date : 15 กรกฎาคม 2553 Last Update : 15 กรกฎาคม 2553 18:47:21 น. Counter : 797 Pageviews.		49 comments
Share Tweet