ไปปฏิบัติธรรมมาจ้า

ตั้งแต่วันที่ 14 - 16 พค.ที่ผ่านมา
เราไปปฏิบัติะรรมมาที่จังหวัดลพบุรี ไปกัน 4 คน
เรา พี่สาว น้องชาย เพื่อนรุ่นน้องอีก 2 คน รวมเป็น 5 คน
ออกจากชลบุรีเที่ยงเพราะเราลางานครึ่งวัน แต่กว่าจะไปรับคนนั้นคนนี้
ไปถึงเย็นมากแล้ว รีบหาที่นอน อาบน้ำ แล้วก็ไปบวช
ถือศีลแปด สวดมนต์เสร็จ นั่งสมาธิ กัมฐาน ใช้เวลา 2-3 ชั่วโมง
กว่าจะได้นอน 4ทุ่มแล้ว ตี 3 ตื่นมาอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัวไปสวดมนต์
ทำเหมือนเดิมเสร็จ 6 โมงเช้า พวกเรา 4 คน ไปนอนต่อ
เพราะง่วงมากถึงมากที่สุด 8 โมงเช้าไปกินข้าว เจอน้องชายเราถามว่า
เมื่อเช้ามาใส่บาตรกันหรือเปล่า ตอน 7 โมง พวกเราก็ส่ายหน้า
โดนมันด่า นึกว่าพวกเราเป็นลูกมันซะอีก แต่มันด่าแบบสุภาพนะเพราะถือศีลเค้าห้ามเหน็บแหนม
มันว่านึกแล้วเชียว เพราะมองหาไม่เจอ ฉันก็เป็นห่วงว่าพวกแกจะมองหาฉันแต่ไม่หาฉันหรอกนะเพราะฉันน่ะรับผิดชอบตัวเองได้ไม่ต้องให้ใครมาคอยเตือน แต่สำนวนมันเนี๊ยนะ เข้าข่ายเหน็บ ๆ นะ ฟังแล้วเจ็บ ๆ ยังไงไม่รู้
ก็เลยสัญญากันว่า พรุ่งนี้ใส่แน่นอน ไม่ต้องห่วง กินข้าวเสร็จน้องชายเราให้พวกเราขึ้นเขาไปดูถ้ำอรหันต์ ไปไหว้พระ
เราเคยไปแล้ว เรารู้ว่ามันสูงและจะเหนื่อยมาก แต่พวกเค้าไปกัน
เราก็ต้องไปด้วย ใจเราอยากจะนอนมาก แต่ด้วยความที่เลี่ยงไม่ได้ก็เลยไป แค่ขึ้นบันไดได้ไม่เท่าไหร่ ก็เหนื่อย ก้าวขาจะไม่ขึ้น กว่าจะไปถึงแทบตาย อากาศก็ร้อนมาก ๆ จริง ๆ ปีนี้ร้อนมาก แต่เข้าถ้ำแล้ว กลับเย็น ไปไหว้พระแล้วรู้สึกดีขึ้น พักนึงลงมา เพราะเราต้องกินข้าวก่อนเที่ยง คนอื่นไม่เห็นมันกินกันเลย ทำไมไม่รู้ สงสัยไม่หิว
กินเสร็จ ไปเดินจงกรมต่อ ตอนที่ยืนอยู่ฟังพระท่านสอน เรานะง่วงมากถึงมากที่สุดอีกแล้ว ไหนจะอากาศร้อน ไหนจะเหนื่อยที่ต้องไปปีนเขามาอีก แทบแย่ เราก็พยายาม ง่วงหนอ ง่วงหนอ ๆ ๆ ๆ แต่ไม่หายหนอ แต่พอท่านให้เดินก็หายง่วง พักนึงเพิ่งจะเสต็ปที่ 3 เอง
พี่สาวเราจะเป็นลม สม ไม่ยอมกินข้าว
มีฝนตกลงมาหน่อยนึง อากาศค่อยดีหน่อย แต่พื้นเปียกทั่วเลย
พอเลิกเราลงมา มองหารองเท้า ปรากฎว่าเราลื่นตกบันไดมาเฉยเลย
ท่ามกลางสายตาคนเกือบร้อย เจ็บมาก แต่อายมากกว่า
เรารีบลุกและรีบไปอย่างเร็ว แล้วเท้าข้างขวาโดยเฉพาะนิ้วนางกับนิ้วก้อยปวดมาก ไมีมีน้ำแข็งประคบเดินกระเพลก ๆ
เช้าวันอาทิตย์พวกเราไม่นอนต่อตั้งใจว่าจะไปใส่บาตร ไปซื้อของกันเรียบร้อย เดินไปรอพระมาบิณฑบาตร ไปรออยู่พักใหญ่
แต่เราเกิดอาการปวดท้องมากอยากเข้าห้องน้ำ เพราะตั้งแต่มาวัดยังไม่มีกิจกรรมทางด้านนี้เลย พอจะไปห้องน้ำพระมาซะอย่างนั้น...
แต่เราไม่สามารถ เลยต้องให้น้องที่มาด้วยเป็นตัวแทนใส่บาตรให้
คิดซะว่าทำบุญทำด้วยใจ ใครใส่ให้ก็ได้เหมือนกัน พอคิดได้ดังนี้แล้วเราก็รีบไปโดยเร็วเพราะขาก็ไม่ดีเดินเร็ว ก็ไม่ได้ มัวคิดช้า จะไม่ทันการ
พอเราออกจากห้องน้ำ เค้าก็กลับกันมาพอดีเลย
ว่าจะไปขัดห้องน้ำ แต่ขาเจ็บเลยอดไปเลย ได้แต่เก็บที่นอน ช่วยเค้าเก็บขยะเท่าที่เราพอทำได้ แล้วไปลาสึก เก็บของกลับบ้าน
แถมขากลับ เค้ายังไปแวะ ตลาดร้อยปีที่แปดริ้วอีก เราก้เดินไม่ค่อยไหว ไม่เห็นใจกันบ้างเลย แต่ด้วยความหิวก็ต้องเดินกะเค้าด้วย เหมือนคนพิการเลย กลับมาถึงบ้านพัก อาบน้ำเพราะร้อนมาก กินบะหมี่ผัก แล้วรีบนอน
เช้านี้มา เท้าบวมช้ำ ใส่ฟอร์มไปทำงาน แต่ลากอีแตะไป
แล้วไปรายงานตัวกับหัวหน้าก่อน เดี๋ยวหัวหน้าทราบข่าวเอง
จะมาน้อยใจกัน หาว่า ไม่บอกกันก่อน ว่าให้หมอสั่งยาให้
แต่ตั้งแต่เช้านี้ยังไม่ออกไปไหนเลย กินข้าวก็สั่งเค้ามา น้ำก็มีคนเอามาส่ง นอกจากไปห้องน้ำเท่านั้น เพราะไม่มีใครทำให้ได้
จะลางานก็กระไรอยู่เพราะงานเราใช้ปาก ไม่ได้ใช้เท้า
แต่ถือว่าได้ไปทำบุญมาก็ดีแล้ว สาธุ

Create Date : 17 พฤษภาคม 2553 Last Update : 17 พฤษภาคม 2553 21:36:49 น. Counter : 995 Pageviews.		6 comments
Share Tweet