วันนี้เป็นวันที่คิดถึงบล็อกของเรา ไม่ได้เข้ามาเขียนเป็นปีเลย ฝนตกอากาศดีมาก เป็นวันหนึ่งในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา อากาศร้อนมาก มาก เวลางานเราโชคดีที่อยู่ในห้องแอร์ แต่เราก็ต้องใส่เสื้อกันหนาว แต่ออกจากห้องทำงานเหมือนตกนรกเลย ร้อนแบบไม่ใช่โลกที่เคยอยู่
การเงินยังคงที่ จนเหมือนเดิมเลย แม่เราก็ดูซึมลง ไปพบหมอแล้วความดันสูงแต่แม่เราไม่อยากกินยาอะไรอีกแล้ว คงต้องบังคับกันอีกล่ะ
เรื่องดี ๆ ก็มีนะ เรางานรับรองคุณงานยาเสพติดผ่านแล้วอีก 1 ครั้ง หลัึงจาก 3 ปีที่ผ่านมา ไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลย จะไปรับรางวัลปลายเดือนนี้แหล่ะ รู้สึกโล่งใจไปหนึ่งเรื่อง
..แล้วก็คิดถึงใครคนหนึ่ง จริงๆ แล้ว คิดถึงบ่อย ๆแม้ว่า ไม่ได้คิดถึงทุกวันเหมือนเมื่อก่อน คิดถึงแล้วก็ยิ้ม
ยิ้มแบบ แบบไหนเราก็ไม่รู้ เราคงไม่ได้คุยกันอีกแล้ว
จริง ๆ เราก็สามารถถามไถ่ทุกข์ สุข เขาได้นะ แต่เราเป็นผู้หญิง ถึงแม้ว่าจะอายุไม่น้อยแล้ว แต่ก็ไม่กล้าที่ไปถามอะไรเขาบ่อยๆ งานเขายุ่งมากเลยเชียว อันนี้เรารู้ดี แต่เราก็ไม่ใช่คนที่เวลาเขาว่างแล้วเขาจะคิดถึง เวลาเปลี่ยนใจคนเปลี่ยน
ปัญหาคือแต่เราไม่เปลี่ยนไง คงต้องใช้เวลาอีกสักพัก มีความสุขกับเพื่อน ๆ พี่ๆ น้อง ๆหลาน ๆ หนังสือ เพลงไปเรื่อย ๆ แปลกใจจังทำไมไม่คิดถึงงานเลย งานเราเริ่มไม่สนุกแล้วหรือนี่ ไม่ได้ ไม่ได้ ชีวิตเราขึ้นอยู่กับงานนะ เราต้องมีความสุขอยู่กับงานสิจริงไหม
ฝนหยุดแล้ว ต้องกลับบ้าน
คิดถึงทุกคนนะคะ