|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
ฟุตบอลโลกของฉัน
ดุลยทัศน์ พืชมงคล
กีฬาฟุตบอลถือเป็นกีฬาชนิดหนึ่งที่มีกำหนดการ รายการแข่งขันต่างๆมากที่สุดในโลก และการแข่งขัน ทัวนาเม้นต์ฟุตบอลโลกหรือ World Cup 2006 ที่เยอรมันในกลางปีนี้ ก็นับว่าเป็นรายการแข่งขันที่ยิ่งใหญ่และสำคัญที่สุดในโลกของฟุตบอล และอาจจะกล่าวได้ว่ารองจากการแข่งขันโอลิมปิคเกมแล้ว ฟุตบอลโลกนี่แหละที่เป็นเกมการแข่งขันกีฬาที่ได้รับความสนใจจากชาวโลกมากที่สุด
ปี 1986 เป็นฟุตบอลโลกครั้งแรกที่ผู้เขียนเริ่มให้ความสนใจติดตาม ยังพอจำได้ว่าในปีนั้นเมืองไทยเรายังไม่มีการถ่ายทอดสดการแข่งขันกันอย่างจุใจเหมือนในสมัยนี้ จะมีการถ่ายทอดสดก็แต่เฉพาะการแข่งขันในบางคู่ที่ได้รับความสนใจจริงๆ นอกเหนือไปจากรอบรองและรอบชิงชนะเลิศเท่านั้นที่คนไทยจะมีสิทธิได้ชมกัน
นัดชิงชนะเลิศในปีนั้นระหว่างอาเจนติน่ากับเยอรมันตะวันตก ผู้เขียนก็เป็นคนหนึ่งที่ได้มีโอกาสชมการถ่ายทอดสดกับเขาด้วย วันนั้นผลการแข่งขันจบลงที่ทีมอาเจนติน่าคว้าแชมป์โลกสมัยที่สองของชาติไปครองได้อย่างยิ่งใหญ่ด้วยผลการแข่งขัน 3 ประตูต่อ 2
พลันที่เสียงนกหวีดหมดเวลาการแข่งขันดังขึ้น ดีเอโก้ มาราโดน่า ซึ่งในยุคนั้นก็ถือกันอยู่แล้วว่าเป็นยอดนักเตะ ก็มีอันยกระดับขึ้นพรวดพราดกลายเป็นเทพเจ้าของประชาชนชาวอาเจนติน่าและเป็นขวัญใจคนทั่วโลกในชั่วข้ามคืน ประชากรโลกในทศวรรษนั้นที่รู้จักกีฬาฟุตบอล ต่างต้องรู้จัก มาราโดน่า
จำได้ว่าในยุคนั้นพฤติกรรมการเล่นฟุตบอลในสนามของเด็กๆเปลี่ยนไปอย่างพร้อมเพรียงราวกับนัดหมายกันไว้ กล่าวคือเด็กหนุ่มส่วนมากที่เล่นฟุตบอลต่างก็พอใจที่จะลากเลี้ยงลูกหนังหลบหลีกคู่ต่อสู้ไปเรื่อยๆเพื่อจะฝ่าด่านเข้าไปยิงประตูฝ่ายตรงข้ามให้ได้มากกว่าการที่จะคิดส่งบอลให้แก่เพื่อนร่วมทีมในจังหวะเวลาที่เหมาะสมเหมือนปกติที่เคยเป็นมา
เหตุผลก็เพราะต่างคนต่างก็จิตนาการกันไปว่าตัวเองอาจจะสามารถเลี้ยงลูกฟุตบอลผ่านคู่แข่งขันไปได้ทีละคนๆ จนส่งลูกหนังเข้าไปสู่ก้นตาข่ายประตูตรงข้ามได้สำเร็จเหมือนดังขวัญใจร่างเตี้ยของเขาสามารถลากลูกบอลผ่านผู้เล่นทีมชาติอังกฤษแทบทั้งทีมเข้าไปยิงประตูชัยในการแข่งขันนัดที่เป็นที่กล่าวขวัญถึงมากที่สุดนัดหนึ่งในประวัติศาสตร์ของโลกฟุตบอลได้อย่างน่าอัศจรรย์
ข้ามมาในปี 1990 สปอทโฆษณาฟุตบอลโลกในครั้งนั้นยังคงอยู่ในความทรงจำของผู้เขียนอย่างเหนียวแน่น ฟุตบอล กีฬาของคนทั้งโลก เป็นก๊อปปี้โฆษณาที่ประสบความสำเร็จในเชิงงานประชาสัมพันธ์และโดนใจคนรักฟุตบอลอย่างแท้จริง
ปีนั้น มาราโดน่า กลับมาสู่รายการแข่งขันนี้อีกครั้ง เป็นการเล่นฟุตบอลโลกเป็นสมัยที่ 3 และในฐานะแชมป์เก่าเมื่อครั้งก่อน
แน่นอนว่าในครั้งนี้ อัจฉริยะลูกหนังผู้นี้ก็ยังคงหมายมั่นปั้นมือจะพาชาติอันเป็นที่รักของตนก้าวไปถึงตำแหน่งชนะเลิศฟุตบอลโลกได้อีกสมัย แต่ในครั้งนี้ตลอดเส้นทางที่ผ่านมาของทีมฟ้าขาวไม่งดงามประหนึ่งเทพนิยายเหมือนเมื่อ 4 ปีก่อนอีกแล้ว
อาเจนติน่าทุลักทุเลเต็มทีกว่าที่จะทะลุเข้ามาถึงรอบชิงชนะเลิศได้ และแน่นอนหลายสิ่งหลายอย่างอาศัยเท้าซ้ายทองคำของมาราโดน่าในการกรุยทางเข้ามาถึงนัดสุดท้ายนี้จนได้ แต่ในที่สุดอาเจนติน่าก็ต้องประสบกับความปราชัยให้กับคู่ปรับเดิมไปอย่างน่าเสียดายจากการดวลลูกจุดโทษ ได้ครองเพียงแค่ตำแหน่งรองแชมป์ไปด้วยความผิดหวังเสียใจของผู้เล่นและแฟนบอลชาวอาเจนติน่าทั้งประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตัวมาราโดน่าเองด้วยแล้ว การหลั่งน้ำตาหลังเกมในนัดนี้จบลงเป็นเครื่องพิสูจน์ได้ดีว่าตัวเขาผิดหวังเสียใจมากมายเพียงใด
จากฟุตบอลโลกครั้งนั้นภาพในสนามของมาราโดน่าก็ค่อยๆจางหายไปตามกาลเวลา ข้อจำกัดเรื่องวัยของการค้าแข้งและความประพฤตินอกสนามทำให้เขาไม่สามารถหวนกลับคืนสู่ความสุดยอดได้อีกตลอดกาล แต่เรื่องราวอันสุดแสนมหัศจรรย์ในโลกลูกหนังและผลงานอันน่าตื่นตาตื่นใจของเขายังคงเป็นตำนานเรื่องเอกของวงการฟุตบอลทั่วโลกมาจนถึงทุกวันนี้
กล่าวกันว่า อัจฉริยะภาพในเกมลูกหนังของเขาแม้แต่คนที่จงเกลียดจงชังในตัวเขาที่สุดก็ไม่กล้าหาญพอที่จะบอกกับใครว่ามาราโดน่าไม่ใช่หนึ่งในนักฟุตบอลที่ดีที่สุดเท่าที่โลกเคยมีมา
เปเล่ เป็นนักฟุตบอลที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดนับตั้งแต่ปรากฏเกมกีฬาชนิดนี้ขึ้นในโลก เมื่อเทียบกับนักฟุตบอลคนอื่นๆในทุกแง่มุมเขาไม่เป็นสองรองใคร แต่สำหรับผู้เขียน หากจะตัดประเด็นอื่นแล้วมุ่งพิจารณาเพียงในประเด็นที่ว่าใครเก่งกาจและเปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ในเชิงลูกหนังกว่ากันระหว่างสองคนนี้ ผู้เขียนคิดเห็นส่วนตัวว่ายังไงๆก็น่าจะเป็นเสือเตี้ยจากอาเจนติน่าผู้นี้
สมัยที่เปเล่รุ่งโรจน์ทีมงานของเขาซึ่งก็หมายถึงเพื่อนนักเตะร่วมทีมชาติบราซิลต่างก็มีฝีเท้าระดับเวิล์ดคลาสด้วยกันทั้งสิ้น ดังนั้นภาระหน้าที่ในการพาทีมไปสู่ความสำเร็จจึงเบาแรงกว่ากันมากเมื่อเทียบกับมาราโดน่าที่มีทีมงานอยู่ในระดับมาตราฐานเสียเป็นส่วนมาก บราซิลยุคนั้นหากขาดเปล่ไปซักคนแล้วได้แชมป์โลกคงจะไม่มีใครแปลกใจเท่าไรนัก และความเป็นจริงก็เป็นเช่นนั้น เนื่องเพราะใน 3 ครั้งที่ทีมชาติบราซิลได้แชมป์โลกในยุคสมัยของเปเล่นั้น มีอยู่มากมายหลายนัดที่เปเล่บาดเจ็บและไม่ได้ลงสนามช่วยทีม แต่ทีมก็ยังคงเล่นได้อย่างงดงามและความแชมป์มาครองได้อย่างยิ่งใหญ่
แต่ในมุมของอาเจนติน่าในปี 1986 ไม่ได้เป็นเช่นนั้น แม้องค์ประกอบในทีมจะอาเจนติน่าทีมอาเจนติน่าชุดนั้นจะสมบูรณ์พอสมควร แต่ก็ไม่อาจที่จะกล่าวได้ว่ามีผู้เล่นในตำแหน่งต่างๆที่มีฝีเท้าเหนือกว่าทีมใหญ่ๆทีมอื่นแต่อย่างใด เว้นแต่การที่อาเจนติน่ามีนักฟุตบอลที่ชื่อ ดีเอโก้ มาราโดน่า
ถ้าอาเจนติน่าได้แชมป์โลกโดยปราศจากมาราโดน่าสิจึงเป็นเรื่องที่เกินกว่าที่ผู้คนจะคาดหมายกันไว้ พวกคนที่คลั่งไคล้นักเตะมะขามข้อเดียวคนนี้มากๆ มักจะคุยฟุ้งให้ได้ยินเสมอว่า ในยุค 1986 นั้น หากมาราโดน่าดันมาเกิดเป็นคนเกาหลีหรือญี่ปุ่นแล้วหละก็ ไม่แน่ว่าเอเชียเราอาจจะเคยได้ชูถ้วยแชมป์โลกเหมือนกับชนชาติอื่นๆ เขาบ้างแล้วก็ได้ ที่พูดถึงเรื่องฟุตบอลในวันนี้ก็ด้วยเหตุว่า ช่วงนี้ข่าวคราวการแข่งขันฟุตบอลโลก 2006 กำลังคึกคักเข้มข้น อีกไม่กี่ชั่วอึดใจการแข่งขันทัวนาเม้นต์ที่ยาวนานนับเดือนก็จะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง นึกถึงแล้วพาลให้คิดไปว่าเมื่อไหร่หนอพระเจ้าจะประทานนักเตะประเภทอย่างมาราโดน่าลงมาเป็นสุดยอดสีสันอีกสักครั้ง เหมือนกับที่กีฬากอล์ฟเขากำลังมีไทเกอร์ วู้ด อยู่ในทุกวันนี้.
Create Date : 07 มิถุนายน 2549 |
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2550 23:40:58 น. |
|
0 comments
|
Counter : 373 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
อาบูหะซัน |
|
|
|
|