เนื้อหา บางส่วนจากการแสดงธรรมชุดนี้
      ๑. พระผู้อยู่ป่าเป็นวัตรฯ
      ๒. ภิกษุผู้ชื่อว่าทำตามคำสอนของพระศาสนา(ควรกินของชาวบ้าน)
      ๓. เรื่องพระมหามิตตเถระ
      ๔. เรื่องพระปิณฑปาติเถระ
      ๕. ธรรม ๑๑ ประการเพื่อปีติสัมโพชฌงค์ เช่น พุทธานุสสติ..... 
     ฯลฯ

พระผู้อยู่ป่าเป็นวัตรฯ เล่ม33 หน้า214

ว่าด้วยคุณสมบัติที่เป็นส่วนหนึ่งของลาภ

[๒๐๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ความเป็นผู้ถืออยู่ป่าเป็นวัตรความเป็นผู้ถือเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร ความเป็นผู้ถือทรงผ้าบังสุกุลเป็นวัตร  ความเป็นผู้ถือทรงไตรจีวร  ความเป็นพระธรรมกถึก ความเป็นพระวินัยธร ความเป็นผู้มีพระพุทธพจน์อันได้สดับแล้วมาก ความเป็นผู้มั่นคง ความมีอากัปปสมบัติ  ความมีบริวารสมบัติ  ความเป็นผู้มีบริวารมาก  ความเป็นกุลบุตร ความเป็นผู้มีผิวพรรณงาม  ความเป็นผู้มีเจรจาไพเราะ  ความเป็นผู้มักน้อย ความเป็นผู้มีอาพาธน้อย  นี้เป็นส่วนหนึ่งของลาภ.

ภิกษุผู้ชื่อว่าทำตามคำสอนของพระศาสนา (ควรกินของชาวบ้าน) เล่ม33หน้า214-216

ว่าด้วยผู้ชื่อว่าทำตามคำสอนของพระศาสนา

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ถ้าภิกษุเจริญปฐมฌานแม้ชั่วกาลเพียงลัดนิ้วมือไซร้  ภิกษุนี้เรากล่าวว่า อยู่ไม่เหินห่างจากฌาน ทำตามคำสอนของพระศาสดา  ปฏิบัติตามโอวาท ไม่ฉันบิณฑบาตของชาวแว่นแคว้นเปล่า  ก็จะป่วยกล่าวไปไยถึงผู้กระทำให้มากซึ่งปฐมฌานนั้นเล่า.

[๒๐๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าภิกษุผู้เจริญทุติยฌานแม้ชั่วกาลเพียงลัดนิ้วมือ...เจริญตติยฌาน..เจริญจตุตถฌาน... เจริญเมตตาเจโตวิมุตติ...เจริญกรุณาเจโตวิมุตติ. . .เจริญมุทิตาเจโตวิมุตติ...เจริญอุเบกขาเจโตวิมุตติ...พิจารณากายในกายอยู่ พึงเป็นผู้มีความเพียร มีสัมปชัญญะ  มีสติ กำจัดอภิชฌา และโทมนัสในโลก...พิจารณาเวทนาในเวทนาทั้งหลาย..พิจารณาจิตในจิตอยู่...พิจารณาธรรมในธรรมทั้งหลาย...ยังฉันทะให้เกิด  พยายาม  ปรารภความเพียร ประคองจิตไว้ ตั้งจิตไว้ เพื่อไม่ให้อกุศลธรรมอันลามกที่ยังไม่เกิด  เกิดขึ้น...ยังฉันทะให้เกิด  พยายาม  ปรารภความเพียร ประคองจิตไว้ ตั้งจิตไว้  เพื่อละอกุศลธรรมอันลามกที่เกิดขึ้นแล้ว..ยังฉันทะให้เกิด พยายาม ปรารภความเพียร  ประคองจิตไว้ ตั้งจิตไว้ เพื่อยังกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น..ยังฉันทะให้เกิด  พยายาม ปรารภความเพียร ประคองจิตไว้   ตั้งจิตไว้  เพื่อความตั้งมั่น ไม่ฟั่นเฝือ  เพื่อความมีมาก เพื่อความไพบูลย์   เพื่อความเจริญ  เพื่อความบริบูรณ์แห่งกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว..เจริญอิทธิบาทที่ประกอบด้วยฉันทสมาธิปธานสังขาร..เจริญอิทธิบาทที่ประกอบด้วยวิริยสมาธิปธานสังขาร...เจริญอิทธิบาทที่ประกอบด้วยจิตตสมาธิปธานสังขาร...เจริญอิทธิบาทที่ประกอบด้วยวีมังสาสมาธิปธานสังขาร...เจริญสัทธินทรีย์...เจริญวิริยินทรีย์...เจริญสตินทรีย์...เจริญสมาธินทรีย์...เจริญปัญญินทรีย์..เจริญสัทธาพละ...เจริญวิริยพละ...เจริญสติพละ...เจริญสมาธิพละ...เจริญปัญญาพละ...เจริญสติสัมโพชฌงค์...เจริญธัมมวิจยสัมโพชฌงค์...เจริญวิริยสัมโพชฌงค์...เจริญอุเบกขาสัมโพชฌงค์สัมโพชฌงค์...เจริญสมาธิสัมโพชฌงค์...เจริญอุเบกขาสัมโพฌงค์..เจริญสัมมาทิฏฐิ...เจริญสัมมาสังกัปปะ..เจริญสัมมาวาจา...เจริญสัมมากัมมันตะ...  เจริญสัมมาอาชีวะ...เจริญสัมมาวายามะ....เจริญสัมมาสติ  ถ้าภิกษุเจริญสัมมาสมาธิแม้ชั่วกาลเพียงลัดนิ้วมือไซร้ภิกษุนี้เรากล่าวว่า  อยู่ไม่เหินห่างจากฌาน ทำตามคำสอนของพระศาสดาปฏิบัติตามโอวาท  ไม่ฉันบิณฑบาตของชาวแว่นแคว้นเปล่า  จะป่วยกล่าวไปไยถึงผู้กระทำให้มากซึ่งสัมมาสมาธิเล่า.

เรื่องพระมหามิตตเถระ เล่ม33หน้า247

พระมหามิตตเถระอาศัยอยู่ในถ้ำชื่อกัสสกะ. ก็มหาอุบาสิกาคนหนึ่งในโคจรคามของท่าน  ปฏิบัติพระเถระเหมือนกับบุตร. วันหนึ่งนางจะไปป่าจึงสั่งลูกสาวว่า ลูกจ๋า ข้าวสารเก่าอยู่โน้น นมสดอยู่โน้นเนยใสอยู่โน้น น้ำอ้อยอยู่โน้น เวลาพระผู้เป็นเจ้ามิตตะ พี่ชายของเจ้ามา เจ้าจงหุงข้าวถวายพร้อมกับนมสด เนยใส และน้ำอ้อย ละเจ้าก็ควรบริโภคเสียด้วย ส่วนแม่จะบริโภคข้าวค้างคืนที่หุงไว้เมื่อวานนี้กับน้ำผักดอง. ลูกสาวถามว่า กลางวันแม่จะบริโภคอะไรล่ะจ๊ะแม่.  แม่ตอบว่า เจ้าจงใส่ผักดองเอาข้าวสารหัก ๆ ต้มข้าวยาคูเปรี้ยวเก็บไว้ให้นะลูก พระเถระห่มจีวรแล้วกำลังนำบาตรออกมา ได้ยินเสียงนั้นจึงกล่าวสอนตนว่า  นัยว่า มหาอุบาสิกาจักบริโภคข้าวค้างคืนกับน้ำผักดอง แม้ตอนกลางวันก็จักบริโภคข้าวยาคูเปรี้ยวปรุงด้วยข้าวสารหักกับผัก. ก็นางบอกให้ข้าวสารเก่าเป็นต้น เพื่อประโยชน์แก่ท่าน และนางอาศัยท่านแล้วจะหวังได้นา หวังได้สวนก็หามิได้ แต่นางปรารถนาสมบัติทั้ง ๓ จึงให้ท่านจักสามารถให้สมบัติเหล่านั้นแก่นางไหม ก็บิณฑบาตนี้แล ท่านผู้มีราคะ โทสะ  โมหะ  ไม่อาจรับ ดังนี้แล้วจึงอาบาตรใส่ถลก  ปลดลูกดุมกลับไปที่ถ้ำกัสสกะ เก็บบาตรไว้ใต้เตียง  พาดจีวรไว้ที่สายระเดียง นั่งอธิษฐานความเพียรว่า เรายังไม่บรรลุพระอรหัต จักไม่ออกไป. ภิกษุผู้ไม่ประมาทอยู่ประจำมานาน  เจริญวิปัสสนาบรรลุพระอรหัตในเวลาก่อนภัตตาหาร เป็นพระขีณาสพกระทำความแย้มออกไป เหมือนดอกบัวแย้มฉะนั้น.

ธรรม ๑๑  ประการเพื่อปีติสัมโพชฌงค์เช่นพุทธานุสสติ......เล่ม33หน้า256

ธรรม ๑๑  ประการย่อมเป็นไปเพื่อความเกิดขึ้นแห่งปีติสัมโพชฌงค์.

คือ พุทธานุสสติ ระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า ๑ 
ธัมมานุสติ ระลึกถึงคุณของพระธรรม ๑ 
สังฆานุสสติ  ระลึกถึงคุณของพระสงฆ์ ๑ 
สีลานุสสติระลึกถึงคุณของศีล ๑
จาคานุสสติ  ระลึกถึงการบริจาค  ๑ 
เทวดานุสสติระลึกถึงคุณอันทำบุคคลให้เทวดา ๑  
อุปสมานุสสติ ระลึกถึงความเข้าไปสงบ (คือพระนิพพาน) ๑
เว้นคนผู้เศร้าหมอง ๑
เสพคนผู้เรียบร้อย ๑
พิจารณาพระสูตรอันน่าเลื่อมใส ๑ 
ความเป็นผู้มีจิตน้อมไปในปีติสัมโพชฌงค์นั้น ๑

วัดป่าสามแยก ศึกษาพระธรรมวินัย เบิกบุญ โอนบุญ อกหัก โดนของ ธรรมะ ธรรมทาน คลายเครียด เจริญรุ่งเรือง //www.samyaek.com

Create Date : 18 สิงหาคม 2555
Last Update : 18 สิงหาคม 2555 20:30:43 น.		1 comments
Counter : 1182 Pageviews.
Share Tweet