๕๓. ทรงสวาท // อาทิตย์กวี

ทรงสวาท

นวนิยายโดย : อาทิตย์กวี

สำนักพิมพ์ : ทัช

รายละเอียด

“คุณนี่แปลก…” ทรงสวาทสวนกลับเสียงเรียบหากใบหน้าประดับรอยยิ้มบางเบา

“แต่ละคำถามที่คุณถาม มันชวนให้ฉันรู้สึกว่า…คุณกำลังให้ความสนใจในตัวฉัน ‘มาก’ จนดูพิลึก

“แล้วมันแปลกตรงไหนครับ …ถ้าผมจะสนใจคุณ?”

ไม่บ่อยเท่าไรนักที่ทรงสวาทจะมีโอกาสสนทนากับบุรุษในเชิงโต้ตอบลักษณะนี้…

แต่หล่อนก็หาได้กลัวหรือประหม่าในเจตนาของบุรุษเพศไม่

หล่อนพอมองเห็นความต้องการจากพวกเขา

หรือว่า…นี่อาจเป็นผลจากการที่หล่อนได้เห็นกระทาชายมากหน้าหลายตาจากซ่องนายแม่ก็เป็นได้

…แม้นว่าจะไม่เคย ‘รับแขก’ และเสียความบริสุทธิ์ให้กระทาชายนายใด

แต่เมื่อไรก็ตาม…ที่หล่อนได้มีโอกาสแง้มม่านมองเห็นลักษณะปราศรัยนั้นบ่งให้รู้อย่างไม่ยาก

ว่าเจตนาของพวกเขา…คือหวังจะร่วมเสพสังวาสอย่างมีอรรถรส

แต่สำหรับผู้ชายตรงหน้าผู้นี้…นายวิกรม

ดูเหมือนเขาจะแสดงพฤติกรรมลองเชิงท้าทายริมฝีปากและมุมมองของทรงสวาทนัก

ราวกับเขามีเจตนาจะ ‘เรียนรู้’ อะไรหลายๆอย่างจากตัวหล่อน

“คุณสนใจฉัน หมายถึง…คุณชอบฉันงั้นหรือคะ”

ได้ยินเสียงหัวเราะร่วนเบาๆผ่านริมฝีปากของชายหนุ่มที่คลี่กว้างเป็นรอยยิ้ม

เห็นแผงฟันขาวสะอาดเรียงตัวเป็นระเบียบอยู่ในนั้น…

“เป็นความโชคดีนะครับที่ผมได้พบและเจรจากับผู้หญิงแบบคุณ”

เรื่องย่อเพิ่มเติม

เพราะความสัตย์ซึ่งของทรงสวาท ในวัยเด็กครานั้น ทำให้เป็นที่รักของนายแม่จิตรีเจ้าของสำนักโคมเขียวชื่อดัง...นายแม่จิตรี อดสงสารทรงสวาทมิได้ที่ไม่ได้ร่ำได้เรียน ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงยาย เลี้ยงน้อง ดังนั้นนายแม่จิตรีจึงออกปากให้ทรงสวาทคอยมาช่วยงาน และให้เงินกลับไปมากมาย …แต่ทรงสวาทต้องห้ามบอกใครๆเด็ดขาดว่ามาช่วยงานนายแม่

จนกระทั่งโตมานี่ละทรงสวาทจึงได้รู้ว่าเพราะเหตุใด นายแม่จึงห้ามเช่นนั้นทรงสวาทโตมาได้พบเห็นชะตาชีวิตของผู้หญิงที่เป็นโสเภณีในซ่องว่าต้องพบจุดจบเช่นไร...ทรงสวาทจึงไม่อยากให้ แสนเสน่ห์ผู้เป็นน้องสาวต้องพบจุดจบเช่นนั้น ....แต่ก็ใช่ว่าน้องสาวจะฟัง

ตั้งแต่เล็กตนโตแสนเสน่ห์สงสัยผู้เป็นพี่สาวมาตลอด ว่าไปทำงานอะไรจึงได้เงินเยอะเพียงนั้นและก็คิดอุตริอกุศล ว่าพี่สาวจะต้องทำงานเป็นนางโคมเขียวแน่ๆ

แสนเสน่ห์ต้องการเงินเงิน เงิน หล่อนไม่สนหรอก ว่าจะแลกาด้วยอะไรขอเพียงมีเงินใช้ก็เป็นพอ...ดังนั้นหากใครมีเงินให้แสนเสน่ห์แสนเสน่ห์ก็จะทุ่มให้ทุกอย่าง...แม้กระทั่งพรหมจรรย์แม้ทรงสวาทคอยห้ามเท่าไรก็ไม่ฟัง

โชคชะตาทำให้ทรงสวาทได้ประสบกับรักครั้งแรกอย่างรวดเร็ว...รักแรกของทรงสวาทเป็นลูกชายเศรษฐีค้าไม้ชาวลำปาง นามว่า กุลธรา ทว่าดอกไม้งามอย่างทรงสวาทก็กลายเป็นดอกลั่นทมเมื่อพบว่ากุลธรามีเมียเล็กเมียน้อยซ่อนอยู่มากมาย หล่อนจึงหนีกุลธรากลับมาพระนครดังเดิม...กลับมาหานายแม่จิตรีผู้เป็นที่เคารพรัก

หากทว่ากุลธราก็ไม่ยอมหยุดง่ายๆ...เขาจะต้องนำตัว ‘ว่าที’ เมียรักกลับคืนมาให้จงได้

และโชคชะตาก็ทำให้ทรงสวาทได้พบกับชายหนุ่มผู้มีใจรักต่อหล่อนถึงสองคน...

คนแรกคือหม่อมหลวงทนุธรรม บุตรชายของ คุณผู้หญิงเฉิดฉิน แห่งวังวรภิรสผู้เป็นเจ้าหนี้ของ ยายดวง ยายของทรงสวาท...ทนุธรรมหลงรักทรงสวาทมาก จนปรารถนาที่จะแต่งงานกับทรงสวาทให้จงได้สร้างความไม่พอใจให้กับคุณเฉิดฉิน เพราะหมายใจให้ลูกชายแต่งงานกับ บุหลัน

แต่ทรงสวาทจะรักหม่อมหลวงทนุธรรมได้อย่างไรล่ะในเมื่อหล่อนมีใจให้กับ วิกรม คนขับรถของทนุธรรมเข้าให้แล้วและตัววิกรมเองก็ไม่เหมือนชายใดๆ ที่ทรงสวาทเคยพบเห็นเห็นมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นกุลธรา หรือ หม่อมหลวงทนุธรรม ...วิกรมไม่จำเป็นเลยที่จะใช้คำพูดหวานๆ ป้อยอหลอกล่อให้ทรงสวาทติดกับ ...

และเมื่อทรงสวาทจำต้องแต่งงานกับหม่อมหลวงทนุธรรม...กลายเป็นคุณผู้หญิงทรงสวาทแล้ว วิกรมก็กลายเป็นคนละคนเขาทำเหมือนไม่รู้จักหล่อน ห่างเหินหล่อน และทรงสวาทก็จำต้องทำเช่นนั้นเช่นกัน...

ทรงสวาทใช้ชีวิตในวังอย่างไม่มีความสุขเพราะคุณผู้หญิงเฉิดฉินไม่ชอบหล่อนนัก ด้วยเหตุนี้ ทรงสวาทจึงต้อง ‘สู้’ และเอาชนะทุกคนเพื่อที่จะอยู่ให้รอดให้จงได้

เส้นทางชีวิตรักของผู้หญิงคนนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป?

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่อุ้มสมรออ่านมานานครับเพราะด้วยตัวเองชอบแนวพีเรียดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว...และพล็อตเรื่องนี้ค่อนข้างน่าติดตามมากๆ

สำหรับผู้เขียนนิยายเรื่องนี้คือคุณ“อาทิตย์กวี” ก็ยังมีอีกนามปากกาคือ สุริยาทิศ ครับผมโดยผู้เขียนเองถนัดในแนวดราม่า พีเรียด อาทิ บ่วงพิษสวาท วิหคหลงลม เมืองเสน่หา(สถาพรบุ๊คส์จัดพิมพ์) อุ้มสมอ่านแล้วชอบทั้งสิ้นจึงไม่ลังเลที่จะซื้อ อ่าน

เรื่องนี้เป็นพีเรียดในยุคที่พระนครมีซ่องเกิดขึ้นมากมายโดยไม่ได้เน้นรายละเอียดทางประวัติศาสตร์มากนักอุ้มสมอ่านจบแล้วรู้สึกว่าโอเคเลยละ

ที่ขึ้นหน้าปกว่า๑๘+ แล้วลงปกหลังว่า วรรณกรรมผู้ใหญ่ไม่เหมาะสำหรับเด็กและเยาวชน นั้นหาได้ใช่เป็นเพราะมีฉากเรต ฉากร่วมรักโฉงฉาง แต่เป็นเพราะ สำบัดสำนวน การกระทำกริยา ของตัวละครหลายๆ ตัวรวมไปถึงการเลือกเส้นทางชีวิตผิดๆ ของนางเอกเราซึ่งอุ้มสมรู้สึกว่าเกินไปหากจะปิดป้าย ๑๘+ หรือเขียนคำเตือน แต่ด้วยเรื่องนี้แหวกแนวของสนพ.ทัช จึงต้องทำ

อุ้มสมขอบอกว่าผู้เขียนมีพรสวรรค์และความสามารถในการเขียนนิยายแนวนี้ได้ดีเลยทีเดียวครับ...ซึ่งส่วนตัวอุ้มสมก็ชอบแนวดราม่า พีเรียด จัดเต็มแบบนี้อยู่แล้วแต่ปัจจุบันมีให้เห็นน้อย เพราะมุ่งเน้นไปที่ตลาดโรมานซ์เสียมากกว่า...

ตัวละครหลักมีความร้าย แรง และน่าสนใจกันทุกตัวเรียกได้ว่าขาดใครไปคนใดคนหนึ่งเรื่องจะหมดสนุกไปทันที ผู้เขียนเลือกที่จะสร้าง “ตัวเอก”ฝ่ายชาย ให้ดูดีกว่า “พระเอก” ในทุกๆด้าน จนผู้อ่านบางคนอาจคิดว่า “ตัวเอก” ชาย (คุณทนุธรรม)เป็นพระเอกก็เป็นได้...

ฉากที่เด็ดๆที่จะขอยกตัวอย่างมาฉากนึง คงเป็นตอนที่นางเอกรู้ว่าสาวใช้ในวังที่ไม่ชอบหล่อนใช้เท้าขยำผ้าให้หล่อน แม่ทรงสวาทจึงถามนังนั่นว่าใช้เท้าไหน นังบ่าวตอบว่า“เท้าขวา” แม่ทรงสวาทก็สั่งด้วยน้ำเสียงที่เบาๆ แต่ฟังดูแล้วน่าวิตกมาก“กราบลงมาที่เท้าขวาของชั้น” จากนั้นก็จัดการจิกหัวแม่นั่นทันที...

อีกฉากที่ชอบคือตอนทีนายแม่จิตรี พูดถึง “โสเภณี” ให้ทรงสวาทฟังว่าภาพลักษณ์ของโสเภณีเมื่อก่อนกับปัจจุบันต่างการมาก ...ย้อนไปเมื่อสมัยนู้นนนโสเภณีเปรียบเสมือนที่ระบายอารมณ์ของบุรุษเพศ ถือเป็นอาชีพที่มีเกียรติเพราะยอมเสียสละกาย พรหมจรรย์ เป็นเครื่องมือรองรับอารมณ์ของฝ่ายชาย

ชอบนะครับ...สำหรับพีเรียดเรื่องนี้

อุ้มสม

๒๒ มีนาคม ๒๕๕๖

Create Date : 22 มีนาคม 2556 Last Update : 22 มีนาคม 2556 10:24:46 น. Counter : 3243 Pageviews.		8 comments
Share Tweet