Group Blog
All Blog
ทำไมจึงเรียกฉันว่า "หมึกกระดอง" ล่ะ







✳ ✳ ✳ ✳ ✳ ✳ ✳ ✳ ✳



ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเจ้าของภาพด้วยนะคะ
ค้นหาภาพของตัวเองยังไม่พบเลย
ต้องขอยืมของท่านก่อน
ภาพที่เห็นนี้คือภาพของหมึกกระดอง
  ที่ต้องขอบอกว่าเธอนั้น "สดจริงจริง" 
 ดูรูปแล้วเอาไปเปรียบเทียบกันหมึกกระดอง
ที่ขายอยู่ในตลาดนะจ๊ะ 
  แล้วคุณจะรู้ว่าหมึกสดหรือไม่สด


เอาละจะเล่าเรื่องหมึกกระดองให้ฟังนะ
  หมึกกระดองนั้นที่มาของชื่อเราสันนิฐานเอาเองว่า
น่าจะมาจากรูปลักษณ์ของกระดองมากกว่า
   เพราะหมึกกระดองนั้นมีกระดองด้านหลัง
ทั้งใหญ่และหนามาก เป็นสีขาว 
 รูปลักษณ์ตัวหมึกก็งั้นๆเราว่าเธอ
ไม่งามซักเท่าไหร่หรอก เนื้อก็หนา หนังก็หนา 
 และเหนียวที่สุด
(แต่เหนียวน้อยกว่าคนขี้เหนียวหน่อยนึงนะ)
  น้ำดำเธอก็เป็นรูปกรวยยาวใหญ่ 
 บรรจุน้ำดำไว้ไล่ศัตรูมากมาย
   เวลาเรานำมาทำอาหารก็ต้องระมัดระวัง
น้ำดำแตกให้มากที่สุด โอ๊ย!!!!อะไรจะขนาดนั้นนะ
   ไข่ของเธอก็เม็ดใหญ่เกือบเท่าไข่ปลาดุกเชียว
 และไม่อร่อยเท่าไข่ของหมึกกล้วยหรอกนะ
   เธอมีก้อนเนื้่อขาวๆ สองก้อนติดกันอยู่ในตัวด้วย
  เราเรียกเขาว่านมหมึก
(เรียกเองนะไม่เกี่ยวกับศัพย์วิชาการแต่อย่างใด) 
 ถ้านำไปย่างเจ้านมหมึกนั้นก็อร่อยพอควรละ
  ในตัวเธอมีไขมันเหลืองๆ(นี่ก็เรียกเองอีกนะ)
เราไม่ชอบหรอก เพราะเจ้านี่แหละ
ที่ทำให้หมึกกระดองเน่าเร็วขึ้น


วิธีดูว่าหมึกกระดองจะสดหรือไม่
ก็ดูเหมือนกับดูหมึกกล้วยนั่นแหละ เหมือนกันเลย
  (อ่านวิธีดูจากหมึกกล้วยนะขี้เกียจบอกซ้ำ
น่ะ แก่แล้วต้องออมแรงหน่อย ฮิๆๆๆ)
   เรามาว่ากันด้วยวิธีทำดีกว่านะ
หมึกกระดองนั้นจะทำยากกว่าหมึกกล้วย
   เพราะหนังเธอหนา เนื้อก็
หนา ใช้มือล้วงไม่ได้หรอก
  ต้องใช้มีดคมๆ  ปาดที่ท้องเธอ
ก่อนปาดต้องเอานิ้วชี้ช่วยดันเนื้อเธอ
ห่างจากเครืองในหน่อยนะ
กันมีดไปบาดโดนน้ำดำหมึกเข้าให้
   และต้องกรีดอย่างเบามือ 
 กรีดไปจนสุดตัวหมึกนั้นแหละ 
 จากนั้นก็จับส่วนหัวให้แน่น 
 ค่อยๆดึงหัวอย่าดึงตรงนะให้ดึงมาทางขวามือ
  ดึงเบาๆให้ทั้งหัวและตับไตใส้พุง
ออกมาพร้อมกันให้หมด
แล้วค่อยๆเอามีดเลาะกรวยน้ำดำทิ้ง เบาๆนะ
  จากนั้นเอามีดกรีดมันเหลืองๆ
ตรงเหนือกรวยน้ำดำเลอะทิ้งให้หมด
   เอามือแหวกหนวดตรงกลางดึงปากทิ้งไป
   เอามีดกรีดใต้ดาแล้วดึงตาทิ้งไป 
  ส่วนท้องเราเลาะนมและไข่ไว้รับประทานได้
  ส่วนกรวยน้ำขี้ให้ทิ้งไป
   จากนั้นเราก็เลาะกระดองหมึกออกจากตัวหมึก
  โดยการเอามีดกรีดที่หนังหลังกระดอง
ให้หนังขาดออกแล้วควักกระดองหมึกออกมา
  อย่าทิ้งนะจ๊ะเพราะกระดองหมึกมีสรรพคุณเป็นยาได้จ๊ะ
   เราชาวทะเลเมื่อโดนเงี่ยงปลาตำ
 เช่นเงี่ยงปลาดุก ปลารังคัน(หรือปลาแก้ว) ตำมือ
 เราก็ฝนกระดองหมึกกับน้ำมะนาวนี่เหละ
โป๊ะเอาไว้ เพี้ยง!!!!หาย
   หรือจะนำไปเข้ากับยาไทยได้อีกมากมาย
 (หาดูจากตำรายาไทยนะ ไม่บังอาจบอก
เพราะรู้ไม่จริงน่ะ สรรรพคุณมากมายเชียวละ)
   จากนั้นเราต้องเลาะหนังปลาหมึกกระดองออกให้หมด
บอกแล้วไงว่ามันเหนียวมาก
  เลาะให้เหลือแต่เนื้อขาวๆนะ 
 เนื้อมันก็จะแยกออกเป็นสองชิ้นโดยปริยาย 
 เราต้องเอามีดคมๆบั้งเนื้อลึกๆนะบั้งสับหว่าง
เมื่อนำมาทำอาหารจะได้ทานได้ง่ายขึ้น
เพราะเนื้อมันเหนียวมากไง จึงต้องทำแบบนี้
  ส่วนหัวจะตัดอย่างไรก็ตามอัธยาสัยนะ 
 แต่ขอบอกว่าเราน่ะไม่ชอบกินหมึกกระดองหรอก
จากสาเหตุที่เล่าให้ฟังนั่นแหละ 
  เรื่องมากและเหนียวด้วยขี้เกียจ
เคี้ยวตั้งแต่เด็กๆๆแล้ว
  แต่ก็นั้่นแหละเราเลือกได้นี่นา
  เพราะเราหามาเองเอาไปขาย
เผื่อแผ่ให้คนช่อบเคี้ยวกินกัน
ให้ฟันหลุดดีกว่า ฮ่่าๆๆๆสะใจ


ปัจจุบันเขานำลูกปลาหมึกกระดอง
มาย่างขายตามข้างทางนะ
 เพราะราคาถูกกว่าหมึกกล้วยมาก
  และลูกหมึกเนื้อก็ไม่หนามาก
จึงลดความเหนียวและแข็งลงไปได้บ้าง 
 จิ้มน้ำจิ้มซะหน่อยก็อร่อยแล้ว


ไหน ๆ ก็ ไหนๆ แล้ว
  แถมน้ำจิ้มซีฟู๊ดจากคนทะเลสักครก
จะเป็นไรไป เอานะเริ่มจากปลอกกระเทียม
อย่าปลอกจนโล้นล่ะให้เหลือเยื่้อเปลือกบางๆไว้บ้าง
   เด็ดพริกขี้หนูสวนมามากน้อยแล้วแต่ชอบ
เกลือ (ใช้เกลือเม็ดยิ่งดีไม่ต้องลังเลเรื่องไอโอดีนน่ะ)
  ตำเกลือก่อนนะแล้วใส่กระเทียมพริกขี้หนู
ลงไปตำรวมกัน (อ้อ...เกลือน่ะมันเค็มนะยะ
อย่าใส่มากเดี๋ยวจะเค็มเกินไป)
  ตำไปจะเอาหยาบหรือละเอียดก็แล้ว
แต่จะชอบ จากนั้นก็ตักขึ้นมาบีบน้ำมะนาวลงไป
   ชิมดูรสนะถ้าอยากให้สามรสนิดๆ
ก็เติมน้ำตาลทรายนิ๊ดดดดเดียวนะลงไปผสม
  แต่ส่วนมากเขาจะใช้น้ำส้มสายชูกันนะ 
 สำหรับเราต้องมะนาวเพราะแก่แล้ว
ต้องระวังสุขภาพหน่อย
   เอาละได้น้ำจิ้มซีฟู๊ดแล้วก็นำไปจิ้มของทะเล
เผาได้แล้ว ขอให้เอร็ดอร่อยกันถ้วนหน้านะจ๊ะ


อ้อ!!!!!แนะนำนี๊ดนึงนะ
  หมึกกระดองน่ะเขาไม่นิยมนำไปต้มหรอก 
 เอาไปผัดก็น้อยนะ เอาไปปิ้งย่างก็ O.K นะ
  หรือเอาไปผัดเรือโป๊ะเผ็ดๆ
  หรือผัดฉ่าก็แซบหลายเด้อออ........


✯ ✯ ✯ ✯ ✯ ✯ ✯ ✯ ✯







Create Date : 22 เมษายน 2554
Last Update : 24 ตุลาคม 2561 9:27:49 น.
Counter : 7660 Pageviews.		  
6 comments
Share
  
มีสองสามเจ้า ย่างธรรมดามาก แต่น้ำจิ้ม สูดเดช
โดย: ร้านแถวบ้านแหลม IP: 123.242.146.139 วันที่: 22 เมษายน 2554 เวลา:10:46:58 น.
  
แหม.....น่าสนใจ...แต่น่ากิน อิๆๆๆ
โดย: auau_py วันที่: 22 เมษายน 2554 เวลา:15:14:39 น.
  
เมนูอร่อยนะพูดง่ายๆว่าอรอยมากเลยทีเดียว
โดย: sonic the stranded IP: 180.183.216.241 วันที่: 31 สิงหาคม 2555 เวลา:6:52:23 น.
  
ไม่ทราบมีกระดองหมึกขายใหมครับ ต้องการรับซื้อกระดองหมึกจำนวลมากครับ
0819237078
โดย: น่้่่่่่่ี IP: 49.230.141.119 วันที่: 5 ตุลาคม 2557 เวลา:23:28:13 น.
  
ไม่มีค่ะไม่ได้ทำหมึกแล้วค่ะ จะเอาไปทำยาเหรอคะ แล้วจะลองถามลูกหลานให้นะคะ ถ้ามีแล้วจะให้เขาโทรไปค่ะ
โดย: tangkay วันที่: 6 ตุลาคม 2557 เวลา:12:03:54 น.
  
เพิ้งไปทะเลมาที่โกเอเชียมาพาลูกเดินเล่นท่าเรื้อเข้าตัวนี้เเหละลอยเต็มเลยเพราะทางเดินมีเเสงไฟยามค่ำเลยมองเห็นได้ชัดพอดีลูกสาวนางไม่เคยเห็นเลยเอาตาข่ายที่นางชื้อมาตักเล่นตักขึ้นมาไห้นางดูวันนั้นใส่ชุดดำพอดีเลย ไอ้ตัวนี้เเหละมันยิงน้ำดำๆออกมาสองรอบเต็มหน้าเราๆเลยเม็นคราวมากกกกหน้าตาหน้าเกรียดด้วย
โดย: เเนน IP: 188.165.240.145 วันที่: 29 มิถุนายน 2559 เวลา:4:12:46 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ