Group Blog
All Blog
"ปลาดุกทะเล" อย่างฉันก็แน่ไม่แพ้ใคร



คุณรู้จักฉันไม๊จ๊ะ ฉัน "ปลาดุกทะเล" ไง มัวแต่สนใจปลาดุก
น้ำจืดกัน ฉันน่ะถ้าคุณลองคุณจะรู้ว่า ฉันน่ะอร่อยห่างกันกับเขาเจ้าปลาดุก
นา หรือปลาดุกเลี้ยงมากมายนัก ถ้าคุณยังไม่เชื่อคุณต้องลองชิมฉันบ้าง
แล้วละ ก่อนอื่นมารู้จักฉันกันก่อนนะ ฉันน่ะมีรูปร่างคล้ายๆๆปลาดุกน้ำจืด
ทั่วไปแหละ แต่ฉันมีหัวโตกว่า และตัวใหญ่กว่า ที่แน่ๆๆคุณจะรู้ว่าฉันคือ
ปลาดุกทะเลที่แท้จริง คุณต้องดูที่่เงี่ยงของฉัน ฉันมีเงี่ยงแหลมและแข็ง
ถึงสามแห่งเชียว ปลาดุกน้ำจืดน่ะเขามีแค่สองเงี่ยงเท่านั้นคือเงี่ยงที่อยู่
ตรงครีบสองข้างลำตัวนั่นแหละ แต่ฉันเพิ่มเงี่ยงที่อยู่ใกล้ครีบบนสันหลัง
ฉันอีกอัน ก็นี่แหละปลาน้ำเค็มกับปลาน้ำจืดที่มีเงี่ยงทั้งหลาย เหมือนกัน
หมด ทะเลต้องมีสามเงี่ยง น้ำจืดมีสองเงี่ยงเท่านั้น และขอเตือนไว้
ก่อนนะหากใครถูกเงี่ยงฉันตำมือละก็ แป๊บบบ....เดียวเท่านั้นคุณจะปวด
ไปถึงใต้รักแร้ที่หอมหวลของคุณทีเดียวแหละ ชาวประมงเขาถึงต้องพก
มะนาวไว้ไง เงี่ยงตำนิ้วมือเมื่อไร ก็ผานหัวมะนาวเอานิ้วจิ้มเข้าไปในลูก
มะนาวทันที แล้่วก็ทิ้งไว้อย่างนั้นแหละก่อนที่จะถึงฝั่งก็ไม่ปวดแล้วละ
เอ.....แต่ไอ้ที่เอามะนาวลูกๆๆใส่ในกะละมังปลาดุกน้ำจืดน่ะมันเพื่ออะไรจ๊ะ
ฉันไม่รู้จริงๆๆ


เอาละๆๆรู้จักฉันพอสำควรแล้วนะ ทีนี้มารู้จักฉันเพิ่มขึ้นอีกนิด
ฉันน่ะเป็นปลาที่ไม่มีเกร็ดหรอกนะ แต่มีเมือกมากมายมันทำให้ตัวฉันลื่น
เมื่อใครจับฉันไม่ระมัดระวัง ฉันก็เอาเงี่ยงตำมือเธอเล่นซะงั้น สนุกไม๊ล่ะ
แต่ตัวฉันน่ะกินได้แทบจะทั้งตัวเชียวละ แค่ตัดเหงือก ตัดใส้พุงฉันทิ้งก็
กินฉันได้หมดแล้วโดยเฉพาะตรงส่วนหัวของฉันน่ะ อร่อยสุดๆๆเนื้อก็มาก
หนังก็เยี่ยม ไม่เหมือนปลาดุกน้ำจืดหรอก มีแต่กระดูกให้หนักกิโลเล่น
เท่านั้น ไข่ของฉันนั้นก็ไม่เป็นสองรองใคร แม้จะลูกเล็กกว่าปลาเรียวเซียว
สักครึ่ง แต่ก็เป็นพวงใหญ่เช่นกัน คนทะเลชอบเอาฉันมาผัดฉ่า แกงส้ม
ซึ่งอาหารสองอย่างนี้เขาชอบกินฉันกันมาก แต่ฉันก็ยังเอาไปทำอย่างอื่น
ได้อีกมากมายนะ เหมือนปลาดุกน้ำจืดแหละ


หากจะไปซื้อฉันจากตลาดสดละก็ โปรดสังเกตุว่าฉันนั้นไม่
จำเป็นต้องจับใส่กะละมังหรอก เพราะฉันเป็นปลาทะเล เมื่อขึ้นพ้นน้ำ
ทะเลไม่นาน ฉันก็เหลือแรงดิ้นไม่มากแล้วละ แค่พะงาบๆๆ นานหน่อย
ก็เท่านั้น ที่สำคัญดูที่เงี่ยงฉันก่อนอื่น จากนั้นก็ดูที่ลำตัวฉันถึงจะมีสีคล้ำ
ค่อนข้างไปทางดำแต่ก็ยังมีสีขาวเงินแซมที่ท้อง ส่องประกายวาววับ
เหงือกฉันค่อนข้างแดงสดเหมือนปลาทะเลทั่วไปแหละ หัวฉันจะโต ตา
นั้นถึงจะเล็กแต่ก็สดใสเป็นประกายชวนฝันเชียวละ ไม่ค่อยมีใครนิยมนำ
ฉันมาผ่าตากแห้งเป็นปลาแดดเดียวเหมือนปลาดุกน้ำจืดหรอก แม้แต่นำ
มาเสียบไม้ย่างก็ไม่นิยม ทำไมล่ะ ก็ฉันน่ะสามารถนำมาทำอาหารที่
อร่อยได้มากกว่านั้น และที่แน่ๆๆ ฉันน่ะมีค่าตัวสูงนะยะ ไม่ใช่ตัวละ
ยี่สิบสามสิบบาทนะขอบอก คุณไม่มีใบละร้อยขึ้นไปก็อย่าฝันว่าจะได้
ลิ้มรองรสชาดของฉัน ก็ฉันมันปลาไฮโซนี่ยะ นอกจากชาวทะเลที่จับ
ฉันขึ้นมาได้แล้วละก็ นอกนั้นต้องมีตังหน่อยนะถึงจะมีสิทธิ์เป็นเจ้าของฉัน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เจ๋งไม๊จ๊ะพี่น้อง










Create Date : 09 พฤษภาคม 2554
Last Update : 7 มีนาคม 2558 20:41:16 น.
Counter : 1955 Pageviews.

1 comments
  
้ายๆๆปลาดุกแถวบ้านเราเลยเนอะ ก็มันปลาดุกนี่หน่า อิอิ

ถ้าไปเยี่ยมบล็อกเราช่วยจิ๊กอะไรข้างขวา ที่มันอยู่ล่างข้อความแนะนำนตัวให้เราด้วยนะ จิ๊กสองจิ๊กห้ามเกินนี้จ่ะ ถ้าเข้าอีกก็จิ๊กอีกเนอะ อิอิ
โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 9 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:28:10 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ