ย้ายมานั่งที่ใหม่ 2-3 วัน อยู่ดีๆ จะให้ย้ายกลับ บ้าหรือเปล่า นี่เป็นเรื่องที่ไร้สาระ ไร้สติที่สุดเท่าที่เคยออกมาจากความคิดผู้บริหาร ของบริษัทผม เรื่องของเรื่องก็แค่ว่า เพิ่งนึกออกว่าฝ่ายบุคคลควรจะมีห้องเป็นสัดเป็นส่วน (แล้วทำไมเพิ่งจะมานึกออกตอนนี้) เห็นว่าการย้ายของข้ามตึกเป็นเรื่องสนุกหรือไง หรือถือว่าตัวเองไม่เดือนร้อนด้วย อยากสั่งอะไรก็สั่ง (นายทุน) ไม่นึกแปลกใจเลยว่าทำไมบริษัทผมมีระบบงานที่แปลกประหลาดขนาดนี้ เพราะนโยบายของผู้บริหารแต่ละท่านไม่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน (เป็นญาติกันแท้ๆ) คือถ้าจะให้ย้ายกลับก็ต้องย้าย จะให้ทำอะไรก็ต้องทำ เพราะเราเป็นลูกจ้างเขา เขาจ้างเราแล้ว จะสั่งให้ทำเรื่องงี่เง่าอย่างไรก็ต้องทำ (ทนไม่ได้ก็ลาออกไปซะ) ที่จริงผมก็ไม่เดือนร้อนอะไร หนักหนา อยากให้ทำอะไรผมก็ทำ (แต่ขอบ่นหน่อยเหอะ) เซ็งอย่างแรง   Create Date : 02 พฤษภาคม 2552     0 comment Last Update : 2 พฤษภาคม 2552 13:21:29 น.     Counter : 681 Pageviews.   Share Tweet

รอคืนภาษี รอแล้วรอเล่า เฝ้าแต่รอ แต่ก็ยังไม่มาสักที ผมยื่นภาษีไปตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ และส่งอีเมล์หลักฐานการหัก ณ ที่จ่ายไปเมื่อเดือนมีนาคม จนถึงวันนี้สถานะในเว็บยังแสดงว่า เจ้าหน้าที่พิจารณาคืนภาษี ได้รับเอกสารของท่านแล้ว หากมีภาษีได้คืน กรมสรรพากรจะสั่งคืนเงินภาษีให้ท่านต่อไป ก็เลยคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆ นานามากมาย เพราะเมื่อปีก่อนได้คืนเร็วกว่านี้มาก คือถ้าช้าเพราะคนใช้งานเยอะต้องรอคิวอันนี้เข้าใจรับได้ ไม่เครียด แต่ถ้าที่รอนานเพราะผมกรอกข้อมูลไม่ครบถ้วนถูกต้อง หรือหลักฐานไม่ถูกต้อง อันนี้เครียดแน่ หรือที่ร้ายที่สุดคือส่งเช็คมาแล้ว แต่ไม่ถึง ถ้าเป็นกรณีนี้ คงไปไม่เป็นแหง ปัญหาก็คือผมไม่ทราบสถานะที่แท้จริง ว่ากำลังรออะไรอยู่ ก็เลยฟุ้งซ่าน สับสน จน เครียด แต่ไม่กินเหล้า   Create Date : 02 พฤษภาคม 2552     2 comment Last Update : 2 พฤษภาคม 2552 9:34:38 น.     Counter : 731 Pageviews.   Share Tweet

และแล้วก็ย้ายมานั่งทำงานที่ใหม่เรียบร้อยแล้ว ห้องใหม่มีแอร์ตัวเดียวแต่ก็เย็นจับใจเหมือนเดิม ผมนั่งติดกับกระจก ที่สามารถมองเห็นแผนกข้างๆ ได้ ดูไปดูมาแล้วก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนกับว่าตัวเองเป็นสัตว์ในสวนสัตว์ แล้วก็มีคนมายืนมองอยู่ข้างนอกกรง ยังไงยังงั้นเลย ต้องลองวัดใจดูกันว่าแผนกโน้นจะเป็นคนปิดกระจกหรือว่าผมจะต้องปิดเอง หลังจากยกของ สองวันที่ผ่านมาก็ได้แผลที่มือสองสามแผล นอกนั้นก็ไม่มีอะไรเพราะผมชินกับการใช้แรงงานมาพอสมควร หวังว่านี่จะเป็นการย้ายครั้งสุดท้ายแล้วนะ   Create Date : 30 เมษายน 2552     1 comment Last Update : 30 เมษายน 2552 13:01:47 น.     Counter : 709 Pageviews.   Share Tweet

ย้ายพนักงานไปนั่งรวมกันเพื่อลดค่าใช้จ่าย วันทั้งวันหมดไปกับการย้ายคอมพิวเตอร์ อากาศก็ร้อน อุปกรณ์ความสะดวกก็ไม่ค่อยมี ถ้าเปรียบเทียบกับสมัยที่ทำอิฐแล้วนี่ถือว่าเบากว่าเยอะ นี่อาจเป็นข้อดีของการที่เคยทำงานหนักมาพอเจองานที่หนักน้อยกว่าเราจะรู้สึกว่า ไม่เท่าไหร่ เพราะเคยผ่านมาแล้ว หลายคนมองแล้ว อาจรู้สึกว่า ไอ้หมอนี่ดูบางๆ ไม่ถึก ไม่น่าจะทำงานหนักได้ แต่หารู้ไม่ว่า ผ่านอะไรมาเยอะแล้ว สำหรับผมแล้วงานที่หนักที่สุดที่เคยทำมาคือ การซ่อมข้าวที่โดนหอยเชอรี่กัด ที่มันลำบากก็เพราะการที่ต้องก้มหลังอยู่ตลอด มันทำให้ทั้งปวดทั้งเมื่อย แดดก็ร้อน น้ำก็คัน แมลงก็ชอบตอมตา รองลงมาก็น่าจะทำอิฐ ผมเคยทำทุกตำแหน่ง ตั้งแต่ ตักดินใส่โม่ ตัดอิฐ รองอิฐ ยกใส่รถ เข็ญรถ ถอดรอง เก็บอิฐแห้ง เรียกว่าครบวงจรกันเลยทีเดียว งานที่ทำอยู่ทุกวันนี้ ถือว่าเป็นงานที่เบามาก เลยแค่กดแป้นพิมพ์ เลื่อนเมาท์ แล้วก็ขีดๆ เขียนๆ เพราะงานส่วนใหญ่เกิดในหัวสมอง แทบทั้งนั้น ร่างกายส่วนอื่นไม่ค่อยได้ออกแรงสักเท่าไหร่ นานๆ จึงมีงานต้องใช้แรงแบบวันนี้สักที ก็ดี ได้เหงื่อเยอะดี แต่ที่แย่คือต้องนั่ง ดมกลิ่นเหงื่อตัวเอง นี่แหละ แหวะ!!!   Create Date : 18 เมษายน 2552     1 comment Last Update : 18 เมษายน 2552 17:31:18 น.     Counter : 691 Pageviews.   Share Tweet

และแล้ว...วันสงกรานต์ก็ผ่านไป ตั้งแต่วันที่ 13 จนถึงเมื่อวานวันที่ 15 สำหรับหลายคนมันคือ วันชื่นคืนสุข คนชอบดื่มได้ดื่มเต็มที่ คนชอบเที่ยวได้เที่ยวเต็มที่ แม้ว่าบรรยากาศจะไม่ค่อยดี แต่รวมๆ แล้วก็ไม่แย่มากนัก แต่สำหรับผมแล้ว มันคือช่วงเวลา เหงาๆ เบื่อๆ แต่ละวันผ่านไปอย่างช้าๆ ผมไม่ได้ออกไปไหนเลย ไม่รู้จะไปไหน ก็เลยอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน ดูทีวี เล่นเกมส์ ฟังเพลง แต่ไม่ได้นอนกลางวันเพราะอากาศร้อน พอหลังถึงที่นอนเหงื่อก็ซึมออกมา เหนียวเหนอะหนะ นอนไม่ลง ที่จริงสามวันที่ผ่านมา ผมไม่ได้พูดกับใครเลย ใช้ชีวิตเหมือนว่าโลกนี้เหลือผมอยู่คนเดียว แต่ผมก็ชินกับการอยู่คนเดียวซะแล้ว ที่ทนได้ลำบากคือ อาหารการกินที่จำเป็นต้องกินเข้าไป ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า น่าจะซื้อตู้เย็น จะได้สามารถตุนอาหารสดเอาไว้ได้ เยอะๆ หน่อย อย่างน้อยๆ ก็จะได้สามารถเก็บผักสดๆ ไว้กินได้ สามวันที่ผ่านมาผมกินแต่มาม่า กับขนมปังใส้ครีม ไม่ได้กินผักเลยสักคำ ขาดสารอาหารตายกันพอดี ยิ่ง ผอมๆ อยู่ ตอนแรกตั้งใจว่าจะเล่นไวโอลินให้จบสักเพลง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่จบ เล่นลาวดวงเดือนไปได้ประมาณ ค่อนๆ เพลงแค่นั้น ก็อากาศมันร้อนก็เลยไม่ค่อยมีสมาธิเท่าที่ควร คอมพิวเตอร์ก็เปิดนานไม่ได้ สงสารมัน เพราะอากาศมันร้อนขืนมันทนไม่ได้ พังขึ้นมาจะเดือนร้อน แต่คงไม่คิดจะติดแอร์หรอก เพราะไม่จำเป็นขนาดนั้น อุณหภูมิ เฉลี่ยจะอยู่ที่ 32-35 องศาเซลเซียส ถือว่าร้อนพอสมควร อาศัยว่าอากาศร้อนก็ปิดไปก็แค่นั้น เวรกรรมยังไม่หมดเช้าวันนี้ ออกมาทำงานวันแรก ร้านขายข้าวแกง ยังไม่ขายสงสัยว่า วันจันทร์หน้าโน้นแหละถึงจะกลับมา ก็เลยต้องซื้อมาม่ามากินอีกจนได้ นึกว่ามาทำงานแล้ว จะไม่ต้องกินมาม่า เห่อ...เซ็ง มีแนวโน้มว่าจะต้องกินมาม่าต่อไปอีก สามวัน   Create Date : 16 เมษายน 2552     1 comment Last Update : 16 เมษายน 2552 11:32:55 น.     Counter : 733 Pageviews.   Share Tweet