อภิปรายไม่ไว้วางใจ แล้วได้อะไร
พอดีว่าก่อนนอนเมื่อวาน เปิดไปเจออภิปรายไม่ไว้วางใจ ก็เลยฟังดูสักหน่อยว่าเนื้อหาเป็นอย่างไร ตอนนั้นกำลังเถียงกันเกี่ยวกับกรณีที่ม๊อบบุกสภา แล้วสส.คนหนึ่งถือปืนคุ้มกันให้รมต. ฝ่ายค้านก็พูดอย่าง ฝ่ายรัฐบาลก็พูดอีกอย่าง ประเด็นคือถ้าไม่มีการสรุปข้อเท็จจริงออกมาให้ประชาชนทราบ แล้วประชาชนจะไปตรัสรู้ได้อย่างไร ว่าใครพูดจริงใครโกหก เถียงกันให้ตายก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
ผมมองว่าการอภิปรายไม่ไว้วางใจ ที่ควรจะเป็นคือ พอมีข้อข้ดแย้งอะไรต้องมีองค์กรกลางที่ทำหน้าที่ตรวจสอบและแถลงรายงานผลการตรวจสอบให้ประชาชนทราบ จากนั้นใครทำผิดต้องถูกดำเนินการตามกฎหมาย ไม่ใช่ว่าเถียงกันเสร็จ ก็สรุปไม่ได้ว่าใครพูดจริงใครโกหก แถมเสร็จแล้วเรื่องก็เงียบหายไป อย่างที่เป็นอยู่นี้
ซ้ำร้าย ส.ส. บางคนก็ทำตัวหน้าตำหนิ แสดงความไม่สุภาพออกมาให้เห็น ผมอดคิดไม่ได้ว่ากฎเกณฑ์ของการที่คนจะสมัครมาเป็น ส.ส. ควรจะต้องระบุเข้าไปด้วยว่า
*** ต้องเป็นผู้มีความสุภาพเรียบร้อย *** *** ต้องไม่ใช่ผู้มีอิทธิพล(เจ้าพ่อ) *** *** ต้องเป็นผู้มีความสามารถในการควบคุมอารมณ์ได้ดี ***
ผมไม่เชื่อว่าประเทศที่มีประชากร 63 ล้านคน จะหาคนดี มีคุณธรรม มีความรู้ มีความสามารถ มากกว่านี้ มาทำหน้าที่ ส.ส. ไม่ได้ แต่บางทีคนดี คนเก่ง ก็ไม่ชอบทำงานการเมือง เพราะเบื่อการเมืองแบบโบราณที่เป็นอยู่นี้ก็ได้
Create Date : 01 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 1 มิถุนายน 2553 13:03:04 น. |
|
4 comments
|
Counter : 766 Pageviews. |
|
|
|
|