|
วานราสูร /ทดลอง#3
บ้านเกิดของข้าเป็นเกาะใหญ่
แต่หากไม่มีใครบอก และหากข้าเองมิได้ท่องไปตามชายฝั่งนั้น มองทะเลสีฟ้าเข้มลึกสุดประมาณ ข้าคงไม่ทราบว่าลงกาเป็นเกาะ หรือกล่าวอีกทีหนึ่ง ข้าคงรู้อยู่นั่นเองว่าลงกาเป็นเกาะ ทว่าไม่รู้สึกถึงการมีน้ำอยู่ล้อมรอบ ลงกาใหญ่โตเกินไป ราวกับมหาทวีป ปราศจากเพื่อนบ้านและผู้มาเปรียบเทียบ ศัตรูทั้งปวงเล่าก็ถูกกันห่างออกไปด้วยปราการธรรมชาติ มหากษัตริย์แห่งลงกาเป็นผู้มีความสามารถ สืบมาแต่วงศ์พรหม ดังนี้แล้ว เช่นเดียวกับประเทศเกาะอื่นทั้งปวง ชาวประชาแห่งลงกาจึงล้วนแต่เป็นผู้หยิ่งทระนง
ข้าไม่เคยได้เห็นยามนั้นหรอก ยามที่ความทระนงยังคงปราศจากเงื่อนไข ยังคงบริสุทธิ์ผุดผ่องราวกับเด็กรุ่นหนุ่มเพิ่งเห็นโลกกว้าง สิ่งที่ข้าเห็น และสิ่งที่ห่อหุ้มข้ายามเติบโตขึ้นมา คือศักดิ์ศรีที่ถูกทำร้าย คือลักษณะอันแปลกประหลาดของผู้ซึ่งเคยหลงตน ทว่าสุดท้ายกลับถูกบังคับให้ยอมอ่อนน้อมลง ความทระนงกลับกลายเป็นอะไรหรือ กลายเป็นความพยายามกระทำให้เกินเลยไป กลายเป็นหยิ่งผยองน่าชังเพื่อปกปิดความไม่มั่นใจของตน กลายเป็นการยอมศิโรราบปราศจากเงื่อนไข ทำประหนึ่งศักดิ์ศรีนั้นสิ้นแล้วเหลือเพียงซากพินาศที่ไม่อาจเหลียวหลังกลับไปมองได้อีก
มีบาดแผลใหญ่กรีดกลางลงกา ทศกัณฐ์เป็นผู้เริ่มกรีด ทว่าเมื่อข้าพูดดังนั้นให้ตาฟัง ตาจะยิ้มประหลาด และถามว่าจริงหรือ
ตาของข้าชื่อพิเภก ยายข้าชื่อตรีชฎา มารดาข้าชื่อเบญยกาย
เมื่อยังเล็ก ข้าเข้าใจเลือนลางเสมอว่าครอบครัวของเราประสบเคราะห์กรรม ตาของข้าไม่เคยอยู่ที่นี่ ยายของข้าไปเป็นทาสที่สวนขวัญ แม่ของข้าเลี้ยงดูข้าในหมู่บ้านห่างไกลจากมหานคร แม่เป็นผู้ชำนาญการแปลงกาย ทันทีที่ข้าโตพอจะฟังความได้ ท่านก็กระซิบข้างหู บอกบทมนตร์สำหรับเปลี่ยนแปลงร่างของตน
ข้าเคยถามแม่ เหตุใดข้าจึงแปลกกว่าผู้อื่น เหตุใดต้องใช้มนตร์มายาปิดบังตน คราวนั้น แม่ว่าข้าไม่แปลกแต่อย่างใดเลย แม่พูดถึงทศคีรีวันและทศคีรีธรผู้มีมารดาเป็นช้าง พูดถึงนางสุพรรณมัจฉาผู้มีมารดาเป็นปลา แม่พูดถึงอินทรชิต ผู้ซึ่งมารดาเป็นกบ ครั้นแล้วจึงได้เป็นนางอัปสร แม่กล่าวถึงคนเหล่านั้นเพื่ออะไรหรือ บางทีท่านอาจจะปลอบโยนตนเองว่าข้าไม่ได้แตกต่างแต่ประการใด ข้าไม่ได้แตกต่างจริงหรอก เพียงแต่สิ่งซึ่งผสมขึ้นเป็นตัวข้า กาลเวลายุคสมัยที่ข้าเกิดขึ้นมา เหล่านี้ทำให้เกิดความแตกต่างออกไป
ถึงกระนั้น ใบตองที่แม่เจียน ปลาตะเพียนที่แขวนอยู่เหนือฟูก มาลัยมะลิกรอง กลิ่นน้ำอบกรุ่นติดกระดาน ชานเรือน ลานบ้าน เพื่อนพ้อง ว่าว กะลามะพร้าว กระดานชนวน
แม้ในระหว่างที่สงครามยัังคงดำเนินอยู่นอกกำแพง แม้ในยามที่เมืองลงกามีแต่เด็กและหญิงม่าย ชีวิตในวัยเยาว์ของข้าก็ไม่ได้เลวร้ายนัก หรือหากกล่าวอีกอย่างหนึ่งแล้ว อาจพูดได้ว่าเป็นเวลาอันหวานทีเดียว
ระหว่างขวบปีดังกล่าว ข้าไม่เคยแสดงใบหน้าแท้จริงของตนให้ใครดู
แต่จะเป็นไรไปเล่า แท้จริงแล้ว เด็ก ๆ ก็มิได้เป็นมิตรสหายกันด้วยหน้าตาหรอก
Create Date : 03 ธันวาคม 2550 |
Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 0:35:37 น. |
|
4 comments
|
Counter : 448 Pageviews. |
|
|
|
โดย: grappa IP: 58.9.189.216 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:15:18:10 น. |
|
|
|
โดย: kurobina IP: 125.26.123.18 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:21:25:32 น. |
|
|
|
โดย: LIL IP: 124.120.134.77 วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:12:57:47 น. |
|
|
|
โดย: wanderer IP: 125.27.215.149 วันที่: 31 ธันวาคม 2550 เวลา:13:57:02 น. |
|
|
|
| |
|
|
ขอตามไปอ่าน ตอน 1 และ 2 ก่อน