The power of an authentic movement lies in the fact that
it originates in naming and claiming one's identity and integrity
-- rather than accusing one's "enemies" of lacking the same.
- Parker J. Palmer, The Courage to Teach
Group Blog
 
All blogs
 

เหมือนเคยได้ยิน

นี่ เหมือนเคยได้ยินเรื่องพระ น่าจะมาจากพระไตรปิฎกหรือเปล่า เรื่องที่มีพระภิกษุพี่น้อง รูปหนึ่งอยู่ป่า รูปหนึ่งอยู่เมือง ต่อมาพญามารอยากจะล่อพระรูปที่อยู่ป่า ก็พยายามต่าง ๆ ท่านก็ไม่สะดุ้งสะเทือน

สุดท้ายพญามารเลยกระซิบบอกท่านว่า น้องท่านที่อยู่เมือง ได้เป็นเจ้าคณะอะไรใหญ่โตไปแล้ว

พระที่อยู่ป่าก็รัศมีเศร้าหมองไปทันที

อะไรประมาณนี้

...

วันนี้น้องชายเล่าให้ฟัง ตอนนี้น้องชายกำลังหางาน มีที่หนึ่งเป็นหนังสือพิมพ์น่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับการเมืองมั้ง พอไปสมัครที่นี่ก็รับอย่างง่ายดาย รีบเรีียกไปพูดเรื่องเงิน บอกว่าทำแล้วจะได้เงินมาก ได้ตำแหน่งดี ถามถึงพี่ถึงน้องว่ามีไหม ทำงานได้เงินเดือนเท่าไหร่ แล้วก็บอกว่ารับรองได้มากกว่า อะไรทำนองนั้น

น้องชายคงไม่ทำที่นี่ ดังนั้นที่อยากพูดจึงไม่ใช่ประเด็นว่าอิจฉาริษยากันเหมือนเรื่องพระข้างบน

แต่ประเด็นคือเกิดเห็นขึ้นมาแปลก ๆ ว่า "พญามาร" นี่มีจริงเนอะ

คนเราก็อยากมีสตางค์ อยากจะเด่นกว่าญาติเพื่อนพี่น้อง อยากมีหน้ามีตา

เพราะคิดว่าทั้งหมดข้างบนคือความมั่นคง คือการพิสูจน์ตัวเอง คือความรัก

ถึงแม้ว่าในระดับสติจะรู้ว่าไม่ใช่ แต่ในระดับจิตสำนึก ก็ยังรู้สึกว่า ต้องการอยู่ดี เป็นเราไปฟังเอง ฟังมาก ๆ เข้า กลัวมาก ๆ เข้า กลัวไม่มีเงิน กลัวไม่ทัดหน้าเทียมตาเขา กลัวไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วจะไม่มีคนรัก

หนักถึงขีดหนึ่งก็อาจจะไปเหมือนกัน

ไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่าถึงขนาดนี้แล้ว ข้างในองค์กรคงไม่ยั่งยืน ข้างในคงน่ากลัว

เรามีความเชื่อว่าคนที่กล้าพูดว่าตัวเองไม่มีความลุ่มหลงของมนุษย์ คือคนที่ไม่เคยเจอของจริง คนที่เคยเจอของจริง หรือมีจินตนาการสามารถรู้สึกถึงของจริงได้ จะไม่กล้าพูดอย่างนั้น เราคิดว่าทุกคนต้องเจอ แต่ว่าต้องเป็นคนที่เจ๋งมาก ๆ เจ๋งสุด ๆ ถึงจะผ่านไปได้

...

คิดต่อไปว่า "พญามาร" จะมีความสุขหรือเปล่า

แอบอิจฉาเหมือนกันนะ พญามารคงมีเงินถุงเงินถังใช้ไม่หมดแหง ๆ คงมีความสุข คงมีคนนับถือยกย่อง อย่างเลวที่สุดก็ในระดับที่เงินจะซื้อได้ (อย่างดีก็คงดีกว่านั้น)

คนเราเห็นอะไรสั้น ส่วนใหญ่จะคิดว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเป็นเรื่องที่จะเป็นอย่างนั้นตลอดไป แม้จะไม่ได้คิดในส่วนรับรู้ ก็คิดในจิตใต้สำนึก

แปลกดีที่รู้สึกสงสาร "พญามาร" และรู้สึกอิจฉาด้วยเหมือนกัน

ก็อยากเป็นคนรวย อยากได้ความรัก อยากให้คนนับถือเหมือนกัน ถึงได้อิจฉา

และถึงได้สงสารละมัง




 

Create Date : 29 ธันวาคม 2551    
Last Update : 29 ธันวาคม 2551 20:50:48 น.
Counter : 1171 Pageviews.  

ตารางงาน (อีกแล้ว)

ที่จริงกลับมาถึงเมืองไทยแล้วตั้งแต่วันอาทิตย์ที่แล้ว แต่ว่าตอนนี้คิดว่าจะใช้หัวบล็อคเป็น In Mr.Bentham's House ไปก่อนจนกว่าจะสิ้นปี ก็เหลืออีกไม่กี่วันเองเนอะ

ตอนนี้มีมิคสัญญีกลียุคเกิดขึ้นติด ๆ กันกับตารางของข้อย ทำให้มันรวนไปรวนมา แต่ยังไงก็เขียนไว้ก่อนจะได้รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง

- สองเงา : หลังจากที่เขียนไปสักพักรู้สึกว่าไม่เวิร์คและไม่ได้อย่างใจ รวมทั้งไม่เป็นไปตามจุดประสงค์ที่ทางสำนักพิมพ์ต้องการด้วย (สนพ.อยากได้โรแมนติกแฟนตาซี) ดังนั้นจึงต้องขอหยุดเขียนยาวไปก่อน ต่อท้ายคิวใหม่เลย ขอโทษคนอ่านทุกคนจริง ๆ นะคะ (._.')

- Lord of the North Wind : เรื่องรักที่พยายามเขียนแทนสองเงา ตอนนี้เริ่มลงตัวแล้ว แต่ปรากฎว่า สนพ.บอกว่ากำหนดหมดไปตั้งแต่วันที่สิบธันวาแล้ว (จขบ.กรีดร้อง) อย่างไรก็ตาม เมื่อเขียนมาแล้วหยุดหายไปเฉย ๆ ก็ไม่ดี ดังนั้นคิดว่าจะออกช้าลง หรือออกตามรายสะดวก

- Dragon Delivery เล่มห้า : กลายเป็นนิยายหลักแล้วตอนนี้ เพราะเพิ่งถามทาง สนพ. ไป เขาบอกว่าต้องการวันที่ 10 กพ. เนื่องจากงานหนังสือคิวแน่นมาก กลัวว่าจะทำไม่ทัน จขบ.กรีดร้องโหยหวนถึงสวรรค์
ต้องเลื่อนมันมาเป็นคิวแรกแล้วอะ จะเตรียมเขียนเรื่องต่อละ - -''

- ผู้เสกทราย : ออกรายสะดวกตามเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่มันใกล้จบมากแล้วละ

- งานแปล : มีงานแปลเข้ามาอีกงานหนึ่ง แบ่งกับคนอื่นคนละครึ่งเล่ม เล่มนี้บอกเขาว่าขอเดทไลน์มีนา

สถานการณ์ของ จขบ. ก็เป็นดังที่เห็นข้างบน ต้องขอโทษทุกคนจริง ๆ ที่ตารางมันรวนไปรวนมาหมด อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ก็พยายามทำงานอยู่ตลอดเวลา จะพยายามเคลียร์ทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เพราะว่าอยากขึ้นเหนือไปทำงานที่ สนพ. หนังสือวิชาการภาษาอังกฤษที่เชียงใหม่ภายในต้นปีหน้า

พวกบล็อคเที่ยวกับบล็อควิชาการก็ขอเลื่อนไปไม่มีกำหนดอีกตามเดิม ข้าน้อยผิดไปแล้วสมควรตาย Y-Y

_(_ _'')_ จึงเรียนมาเพื่อทราบขอรับ

ป.ล. เนื่องจากคนมาทักจำนวนมากว่าจะไปเขียนตำราภาษาอังกฤษเอนทรานซ์เหรอ จึงต้องมาแก้ข่าว หนังสือวิชาการภาษาอังกฤษ คือตำราวิชาการที่เขียนเป็นภาษาอังกฤษค่ะ ส่วนใหญ่เป็นตำราประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จขบ.ไม่ได้ไปเขียน แต่ไปทำงานสนพ. ตอนนี้เป็นผู้ช่วยไปก่อน ทำทุกฟิลด์จนกว่าจะรู้ว่าควรไปทางไหนแน่

นี่สนพ.ที่จะไปค่ะ
//www.silkwormbooks.info/




 

Create Date : 22 ธันวาคม 2551    
Last Update : 25 ธันวาคม 2551 18:55:53 น.
Counter : 549 Pageviews.  

Tag ที่สุด

จิ๊กแท็กมาจากคุณ LMJ

1.สถานที่ที่ไหนไปแล้วประทับใจที่สุด

จำได้ว่าทะเลที่กระบี่เป็นสีฟ้ามาก
แต่ความประทับใจในความทรงจำ เป็นเรื่อง long term มากกว่า short term ที่ที่ประทับใจคือที่ที่ชอบในที่แรก และไปแล้วไปอีก ไปแล้วไปอีก เช่น southbank

ที่ที่ประทับใจที่สุด คือห้องของตัวเอง ไม่ว่าที่ไหนก็ตาม (ที่นี่แหละมีกลิ่นของตูมากที่สุด)


2. ตอนนี้อยากไปเที่ยวไหนที่สุด

เมืองซีเล


3. อาหารจานโปรด ชอบอะไรมากที่สุด

ชอบเยอะ แต่ comfort food คืออาหารญี่ปุ่น and/or ไก่ทอด


4.อาหารที่ทำได้อร่อยที่สุด

กินลงไปไม่ตายก็บุญแล้ว


5.เครื่องดื่มที่ชอบที่สุด

กาแฟ (มอคค่ากับลาเต้) รูทเบียร์ แชนดี้ (เบียร์+น้ำมะนาว)
แชนดี้ควรเป็นยี่ห้อชเวปป์ หรือเป็นฟอสเตอร์/ไฮเนเก้น แชนดี้


6. ผลไม้ที่ชอบมากที่สุด

พีช มังคุด
ที่เหลือแล้วแต่อารมณ์


7.อาชีพที่อยากทำมากที่สุด

แสวงหาสัจธรรม (เป็นอาชีพหรือเปล่าอะ)


8. วันเกิดปีหน้าอยากได้อะไรมากที่สุด

อยากกินแซลมอน (สุกและซาซิมิ) แบบ all you can eat


9.ถ้าไปช้อปปิ้ง อยากช้อปปิ้งอะไรมากที่สุด

อยากไปร้านแปลก ๆ น่าสนใจหลาย ๆ ร้าน ไม่ต้องซื้อก็ได้


10. ถ้า 1 ชั่วโมงให้กลายเป็นตัวการ์ตูน .. อยากแปลงร่างเป็นตัวไหนที่สุด

โตโตโร่



11 ถ้าได้ออกเดทกับคนที่ไม่ใช่แฟน อยากไปเดทกับใครมากที่สุด

เทรมิส
คนอื่นก็ชอบนะ แต่ว่าดูเหมือนเดทกับเทรมิสจะหนุกสุด


12.ถ้าหากว่าให้กลายเป็นคนอื่น 1 วัน อยากแปลงร่างเป็นใครมากที่สุด

มีหลายคนอะ
อยากรู้ว่าโลกในมุมของเขาเป็นยังไง


13. สี่คนที่อยากส่งแท็กต่อให้เป็นใคร

ไม่มีอะ แท็กนี่ก็ขโมยเขามา

14.ถ้าส่งให้แล้วเค้าไม่ทำ จะแช่งว่าอะไร

แช่งทำไม บาป


15.ถ้าคนที่ส่งให้ทำแล้ว จะอวยพรว่าอะไร ??

ทำหรือไม่ทำก็ขอให้ทุกคนมีความสุขมาก ๆ แล้วกันนิ




 

Create Date : 13 ธันวาคม 2551    
Last Update : 13 ธันวาคม 2551 3:21:40 น.
Counter : 527 Pageviews.  

The Tyger: William Blake

ขึ้นเหนือมายอร์ค พรุ่งนี้จะกลับแล้ว

เจอนิตยสาร Cosmopolitan เก่ามาก ๆ แต่ปี 1995 ในห้องที่นอน ในนิตยสารมีเรื่องย่อเรียกน้ำย่อยเรื่อง Blake ของ Peter Ackroyd เป็นประวัติของกวีวิลเลียม เบลค

แปลกดี อยากอ่านฉบับเต็ม แต่ไม่มีโอกาสสั่งแล้ว กลับเมืองไทยไว้หาดูอีกที

ชีวิตก็ประหลาดน่าสนใจดี แต่กลอนที่เขายกมา ถึงจะยังไม่ได้ค้นแบคกราวน์ อ่านแล้วก็ฟีลได้ทันทีเหมือนกัน เป็นฟีลที่แรงมากด้วย ชอบความรู้สึกแบบนี้จัง

###

The Tyger

Tyger! Tyger! burning bright,
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry?

In what distant deeps or skies
Burnt the fire in thine eyes?
On what wings dare he aspire?
What the hand dare seize the fire?

And what shoulder, and what art?
Could twist the sinews of thy heart?
And when thy heart began to beat,
What dread hand, and what dread feet?

What the hammer? What the chain?
In what furnace was thy brain?
What the anvil? What dread grasp
Dare its deadly terrors clasp?

When the stars threw down their spears,
And watered heaven with their tears,
Did he smile his work to see?
Did he who made the Lamb, make thee?

Tyger! Tyger! burning bright,
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Dare frame thy fearful symmetry?

ที่มา: //www.tuffydog.com/blake.html




 

Create Date : 12 ธันวาคม 2551    
Last Update : 12 ธันวาคม 2551 13:56:02 น.
Counter : 2793 Pageviews.  

Croeso i Gymru (3)

วันนี้ไป St.Fagans National History Museum ตอนแรกตัดสินใจเลือกกันว่าจะไปอีกที่หนึ่งเป็น theme park ประวัติศาสตร์ดีหรือเปล่า แต่จำไม่ได้แล้วว่าทำไมถึงเลือกที่นี่แทน

เซนต์ฟาแกนส์ ก่อนนี้เคยเป็นปราสาท แต่ว่าต่อมาเจ้าของปราสาทได้บริจาคปราสาทรวมทั้งที่รอบ ๆ หลายร้อยไร่ให้ประชาชน จึงได้เอามาทำเป็น open air museum หลัก ๆ แล้ว ที่นี่จะเอาบ้านเก่า อาคารเก่าที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์มารวมกัน อารมณ์คล้าย ๆ เมืองโบราณ แต่ต่างกันตรงที่เมืองโบราณสร้างใหม่เกือบหมด ส่วนที่นี่เป็นการรื้อมาจากที่ตั้งเดิม แล้วมาต่อจิ๊กซอว์สร้างใหม่ เรียงกันตามระยะเวลาในประวัติศาสตร์

อาคารที่มีในอุทยานซึ่งกว้างมาก มีตั้งแต่หมู่บ้านเคลติก (อีนี่ไม่ใช่ของจริง เป็นการรีเมคจากข้อมูลในหนังสือประวัติศาสตร์) บ้านยุคกลาง ไปจนกระทั่งถึงหมู่บ้านยุคประมาณ ศ.18 ทั้งหมู่บ้าน และบ้านอเนกประสงค์ที่รัฐบาลสร้างเป็นบ้านราคาถูกสำหรับคนไร้ที่อยู่ในสมัยสงครามโลก

ที่นี่ค่าเข้าฟรี แต่แผนที่ไม่ฟรี ถ้ายังไม่มีแผนที่ จะซื้อแผนที่ราคาหนึ่งปอนด์ หรือหนังสือแนะนำรวมแผนที่ ราคาสองปอนด์ห้าสิบก็ได้ เห็นหนังสือก็คุ้มดีเลยซื้อมาหนึ่งเลย แล้วก็ตั้งต้นเดินกันไปเรื่อย ๆ

มีตั้งแต่แบบนี้ (จริง ๆ มีวงเสาพิธีของเคลติกด้วย แต่ปิดอยู่ เพราะเขากำลังสร้าง "โรงพักแรมยุคกลาง" ตรงข้าง ๆ พอดี อยากเห็นโรงพักแรมยุคกลางอะ)



ได้อารมณ์ดี กรอบประตูต่ำมาก ๆ เดินชนไปหลายที่ ยังคิดว่าถ้าเตี้ยงี้จริง ฝรั่งโบราณมันมิเดินชนกันจนโง่ไปหมดเหรอเนี่ย - -''

ข้างในมืด ๆ แต่ไปรื้อ ๆ ตรงมุม เจอพวกชุดเกราะเคลติก โล่ กับหอกจำลองให้ลองถือ มีอุปกรณ์เคลติกต่าง ๆ หลายชิ้น คิดว่าถ้ามีเด็ก ๆ มาเขาคงจุดไฟแล้วให้เด็กลองเล่น ตอนขาออกมามีฝรั่งมาอีกสองคน เดินหัวชนกรอบประตูเหมือนตูเลย - -''

เก่า ๆ มีแล้ว ใหม่แบบนี้ก็มีเหมือนกัน จากความทรงจำรู้สึกว่าเป็นอาคารอเนกประสงค์ของเมือง เอามาทั้งหลังรวมทั้งรั้วด้วย เดินไปแล้วแบบเฮ้ย เหมือนมุมถนนในเมืองจริง ๆ



อุทยานนี้ร่มรื่นมาก (อากาศก็ยังไม่หนาวเหมือนตอนนี้ด้วย บรื๋อ) บางส่วนเกือบคล้าย ๆ เป็นป่า ต้นไม้สูงมาก เดินไปก็ไม่น่าเบื่อ อย่างในหมู่บ้านสมัย ศ.18 ร้านค้าหลายร้านยังเปิดขายจริง ๆ และขายของเหมือนสมัยนั้นจริง ๆ มีร้านขนม ร้านขายของจุกจิก มีร้านกาแฟอยู่ชั้นสองของร้านชำ น่ารักดี

ถ้าขี้เกียจเดินมีรถเทียมม้า (แบบที่ใช้ในฟาร์ม) ให้นั่งด้วย แต่ว่างกไม่ยอมเสียตังค์ เลยเดินเอง

เจอแมวด้วย แต่หยิ่ง เรียกแล้วไม่สนใจเรา

ดำปิ๊ดปี๋อีกต่างหาก



เจอแกะฝูงใหญ่ด้วย

อ้วนอะ น่ากิน



เดินจนทั่วแล้ว ใช้เวลาน้อยกว่าที่คิด ตกเย็นเลยนั่งบัสไปที่ Llandaff Cathedral ที่ชานเมืองคาร์ดิฟฟ์ต่อ มันใหญ่มาก กล้องไม่สามารถเก็บได้หมด แต่ข้างในเป็นแนวโมเดิร์นกว่าที่เห็นข้างนอก แถว ๆ โบสถ์วิวดีมาก แต่ว่ากล้องกระป๋อง เก็บไม่ได้อีก - -'



ตกเย็นไปมิลเลนเนียมเซนเตอร์ แล้วก็กินข้าวที่นั่น แต่ช่วงนี้หมดซีซั่นละครแล้ว เลยไม่มีอะไรเล่นเลย ได้แต่ไปดูเฉย ๆ แถวฝนยังเทลงมาอีก วันนี้เลยกลับโฮสเตลเร็วเป็นพิเศษ




 

Create Date : 04 ธันวาคม 2551    
Last Update : 4 ธันวาคม 2551 5:47:47 น.
Counter : 700 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  

ลวิตร์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




ลวิตร์ = พัณณิดา ภูมิวัฒน์ = เคียว

รูปในบล็อค
เป็นมัสกอตงาน Expo ของญี่ปุ่น
เมื่อปี 2005
น่ารักดีเนอะ

>>>My Twitter<<<



คุณเคียวชอบเรียกตัวเองว่า คุณเคียว
แต่ที่จริง
คุณเคียวมีชื่อเยอะแยะมากมาย

คุณเคียวมีชื่อเล่น มีชื่อจริง
มีนามปากกา
มีสมญาที่ได้มาตามวาระ
และโอกาส

แต่ถึงอย่างนั้น
ไส้ในก็ยังเป็นคนเดียวกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินข้าวแฝ่ (กาแฟ ) เหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินอาหารญี่ปุ่นเหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบสัตว์ (ส่วนใหญ่)
ไส้ในก็ยังชอบอ่านหนังสือ ชอบวาดรูป
ชอบฝันเฟื่องบ้าพลัง
และชอบเรื่องแฟนตาซีกับไซไฟ
(โดยเฉพาะที่มียิงแสง )

ไส้ในก็ยังรู้สึกถึงสิ่งต่าง ๆ
และใช้ถ้อยคำเดียวกันมาอธิบายโลกภายนอก

ไส้ในก็ยังคิดเสมอว่า
ไม่ว่าเรียกฉัน
ด้วยชื่ออะไร

ก็ขอให้เป็นเพื่อนกันด้วย




Friends' blogs
[Add ลวิตร์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.